Γράφει ο Επαμεινώνδας Κορώνης*

Χρειάστηκε μια πανδημία για να συζητήσουμε διεθνώς και πιο έντονα το μέλλον της εκπαίδευσης. Για να εστιάσουμε ειδικά στις διαφαινόμενες εξελίξεις στην δομή και λειτουργία των πανεπιστημίων. Τα οποία ας μην ξεχνάμε ότι λειτουργούν ως ερευνητικοί, εκπαιδευτικοί και κοινωνικοί οργανισμοί. Αλλά όσο όλοι συζητάνε τον ακαδημαϊκό της νέας κοινωνίας, την «ανοιχτή» και modular εκπαίδευση, την εξ’ αποστάσεως οργάνωση της μάθησης, εδώ συζητάμε για τα κολέγια. Είκοσι χρόνια κουβέντα.

Μια διευκρίνιση. Έχω ξοδέψει προσωπικά αρκετή από την ζωή μου σε βρετανικά πανεπιστήμια. Άλλα έζησα και έναν χρόνο συμμετέχοντας ενεργά στην διοίκηση μιας σχολής Διοίκησης Επιχειρήσεων σε ιδιωτικό κολέγιο, ρυθμίζοντας τις σχέσεις του με το αγγλικό πανεπιστήμιο. 

Επίσης να γράψω με θλίψη ότι ο μέχρι σήμερα διάλογος για τα κολέγια διεξάγεται με όρους μεσαιωνικής μονομαχίας. Από την μια φιλελεύθεροι, οπαδοί της αγοράς, απόφοιτοι και κολεγιάρχες να κλαίνε για την μακρόχρονη αδικία της μη επαγγελματικής αναγνώρισης των πτυχίων. Και από την άλλη, θερμόαιμοι επικριτές της εισβολής των ιδιωτών στην τριτοβάθμια εκπαίδευση,οι οποίοι παρουσιάζουν τα κολέγια ως χώρο χαβαλέ, απάτης και πτυχίων ευκολίας.

Το άρθρο δεν θα αρέσει σε κανέναν γιατί η αλήθεια είναι κάπου στην μέση ή και λίγο προς τα δεξιά.

Μια αρχική διευκρίνιση για να είμαστε όλοι ενήμεροι για το τι συμβαίνει στα Κολλέγια και ποιο είναι το πρόβλημα. Στα περισσότερα ιδιωτικά αυτά ιδρύματα ο φοιτητής εγγράφεται ταυτόχρονα στο κολέγιο αλλά και στο πρόγραμμα ενός ξένου πανεπιστημίου (το οποίο θεωρείται ο πάροχος). Αρχίζει και συνήθως ολοκληρώνει την φοίτηση στην Ελλάδα χωρίς να χρειαστεί να πάει ποτέ του στην ξένη χώρα παρά μόνο (και αν το θέλει) για την αποφοίτηση. Τα κολέγια δεν οργανώνουν το πρόγραμμα σπουδών και δεν ελέγχουν την αξιολόγηση ή τους βαθμούς καθώς όλα ρυθμίζονται κεντρικά. Όταν ένα γραπτό βαθμολογείται στην Ελλάδα μπαίνει σε μια λίστα από εξετάσεις οι οποίες διπλο-διορθώνονται και επανελέγχονται από «εξωτερικούς εξεταστές» και δειγματοληπτικά και από τις επιβλέπουσες Αρχές. Σε ένα σοβαρό κολέγιο ο φοιτητής έχει τα ίδια δικαιώματα και υποχρεώσεις με τον συνάδελφό του χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά. Και μια δεύτερη διευκρίνιση. Οι φοιτητές που εισέρχονται στα κολέγια θα μπορούσαν όντως να γίνουν δεκτοί στην συντριπτική τους πλειοψηφία στα ακαδημαϊκά ιδρύματα της χώρας προέλευσης.

Αλλά από την άλλη και μια άβολη αλήθεια. Στην Ελλάδα δεν υπάρχουν παρά ελάχιστες συνεργασίες καλών και διακεκριμένων ξένων πανεπιστημίων με τα κολέγια. Στην πλειοψηφία τους έχουν εισέλθει στην ανώτερη ή ανώτατη εκπαίδευση πανεπιστήμια που σε όλες τις επίσημες και αποδεκτές αξιολογήσεις βρίσκονται στο μέσο και συστηματικά αποδίδουν κατώτερα του μετρίου. Και μερικά κάθονται στον πάτο. Ορισμένα βρετανικά πανεπιστήμια έχουν επενδύσει στο brand τους στην χώρα μας αλλά ο καθένας μπορεί να διαπιστώσει εύκολα ότι δεν χαίρουν ιδιαίτερης εκτίμησης στην Ευρώπη και ούτε στην ίδια τους την χώρα.

για τη συνέχεια AthensVoice