Οι κυβερνήσεις πρέπει να δίνουν σημασία στους ειδικούς, για να επιβιώσει η Ελληνική Αμυντική Βιομηχανία

Γράφει ο αντιπτέραρχος (Μ) ε.α. Θεόδωρος Γιαννιτσόπουλος

Στις 18 Οκτωβρίου 2019, πραγματοποιήθηκε στο αμφιθέατρο του 251 ΓΝΑ το 1ο Συνέδριο Στρατηγικής και Τεχνολογίας  της Ένωσης Αποστράτων Αξιωματικών Αεροπορίας ( ΕΑΑΑ ), με ομιλητές – εισηγητές και εισηγήσεις, που παρουσιάζονται στην ιστοσελίδα της ΕΑΑΑ (1ο Συνέδριο Στρατηγικής & Τεχνολογίας – Ε.Α.Α.Α. (eaaa.gr).

Στο συνέδριο αυτό είχα την τιμή  να συμμετάσχω ως εισηγητής, με την εισήγηση «Η επιβίωση της εγχώριας Αμυντικής Βιομηχανίας», το πλήρες κείμενο της οποίας μαζί με τις προτάσεις της καθώς και Πρόταση Συμμετοχής της εγχώριας Αμυντικής Βιομηχανίας ( ΕΑΒΙ ) στην εξασφάλιση απαιτήσεων υποστήριξης των υπό Αναβάθμιση Αεροσκαφών F – 16 ως πρώτιστη ενέργεια επιβίωσής της,  έχουν  αναρτηθεί στην ιστοσελίδα της ΕΑΑΑ και έχουν προωθηθεί και από εμένα, προς όλους τους καθ’ ύλη αρμόδιους φορείς του ΥΠΕΘΑ, ΓΕΑ, ΓΔΑΕΕ, ΒτΕ και στον Πρωθυπουργό της Χώρας κ. Κυριάκο Μητσοτάκη.

Στα συμπεράσματα, οφέλη και προτάσεις του Συνεδρίου για την επιβίωση της Εγχώριας Αμυντικής Βιομηχανίας, αναφέρονται  τα ακόλουθα  :

α.   Να διασφαλισθεί από το ΥΠΕΘΑ, μέσα από τις συμβάσεις των εξοπλιστικών προγραμμάτων, η συνεργασία και συμμετοχή της Εγχώριας Αμυντικής Βιομηχανίας σύμφωνα με την Εθνική Βιομηχανική Στρατηγική, στο μέγιστο βαθμό, τόσο στην υλοποίηση των προγραμμάτων όσο και στην παραγωγή των συστημάτων και στην  εξασφάλιση της υποστήριξής τους στη Χώρα ( Security of Supply and Information ), για όλο το όριο ζωής τους, εξασφαλίζοντας για τις ΕΔ  :

• Μειωμένο κόστος κύκλου ζωής των συστημάτων

–           Αυξημένη Ασφάλεια Εφοδιασμού

• Αυξημένη επιχειρησιακή αυτονομία σε περιόδους κρίσεων.

β.  Η Εγχώρια  Αμυντική Βιομηχανία μπορεί να αποτελέσει από κοινού με το ΥΠΕΘΑ, στο πλαίσιο της Εθνικής Αμυντικής Βιομηχανικής Στρατηγικής – ΕΑΒΣ:

• Τον πυρήνα για την εγκαθίδρυση και διατήρηση μιας εγχώριας Τεχνολογικής – Βιομηχανικής βάσης, συμπεριλαμβανομένων μέτρων, που αφορούν σε έρευνα και ανάπτυξη, σε συγκεκριμένους στρατηγικούς τομείς Άμυνας και Ασφάλειας.
• Ένα αξιόπιστο φορέα της χώρας, ως πιστοποιημένη εγχώρια Τεχνολογική Βιομηχανική Βάση του ΥΠΕΘΑ, για τη συμμετοχή του σε Διακρατικά Ολοκληρωμένα Προγράμματα Ερευνητικής και Αναπτυξιακής Συνεργασίας (ΔΟΠΕΑΣ), σε συνεργασία με άλλα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης ή/και διεθνών οργανισμών ή υπηρεσιών της, όπως ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Άμυνας (EDA) για να αναπτύξουν νέο αμυντικό εξοπλισμό από κοινού, με στόχο την εξέλιξη νέων Τεχνολογιών και την αντιμετώπιση του υψηλού κόστους έρευνας και ανάπτυξης πολυσύνθετων οπλικών συστημάτων, αξιοποιώντας τις ευκαιρίες που έχουν γεννηθεί σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης .

γ. Τα οφέλη που επιτυγχάνονται για τις ΕΔ με τη συμμετοχή  της Εγχώριας Αμυντικής Βιομηχανίας στα εξοπλιστικά προγράμματα, είναι μεταξύ άλλων και τα ακόλουθα :

• Εκμετάλλευση των άμεσα διαθέσιμων στην Ελλάδα δυνατοτήτων παραγωγής, συμπαραγωγής και υποστήριξης καθώς και επέκταση στους νέους τεχνολογικούς τομείς, συμβάλλοντας σημαντικά και άμεσα στην επιβίωση της Εγχώριας Αμυντικής Βιομηχανίας.
• Εστίαση των ανωτέρω υποδομών στις ανάγκες της μελλοντικής υποστήριξης των οπλικών συστημάτων των ΕΔ, πράγμα το οποίο επιτρέπει σημαντικά ταχύτερους χρόνους ανταπόκρισης στην υποστήριξη (επισκευές, συντηρήσεις, επισκέψεις on-site) των νέων υποσυστημάτων, συμβάλλοντας στην αύξηση της διαθεσιμότητας των.
• Μειωμένο κόστος υπηρεσιών υποστήριξης από την εγχώρια βιομηχανία λόγω εκμετάλλευσης υποδομών, μειωμένων μεταφορικών, χαμηλότερο εργατικό κόστος, κλπ. , το οποίο θα συμβάλει καθοριστικά στην μείωση του συνολικού κόστους του κύκλου ζωής των συστημάτων (Life Cycle Cost).
• Δυνατότητα εγχώριας υποστήριξης σε ενδεχόμενες μελλοντικές αναβαθμίσεις / τροποποιήσεις των συστημάτων, κάνοντας χρήση των υπαρχόντων υποδομών.
• Εξασφαλισμένη υποστήριξη κατά την περίοδο Κρίσεων καθώς και διασφάλιση υψηλότερου δυνατού επιπέδου ασφαλείας στη διαχείριση πληροφοριών, που απαιτούνται για την υποστήριξη των Α/Φ.

Τα σημαντικά αυτά οφέλη μπορούν να επιτευχθούν μόνο εφόσον η Εγχώρια Αμυντική Βιομηχανία, μέσω συνεργασιών συμπαραγωγής, εμπλακεί από την έναρξη υλοποίησης των προγραμμάτων. Εάν η απαίτηση συμπαραγωγής δεν προβλεφθεί στις αντίστοιχες συμβάσεις, θα χαθεί για άλλη μία φορά η ευκαιρία για την επιβίωση και ανάπτυξη της,  με ότι αυτό συνεπάγεται για την οικονομία της Χώρας μας και τις ΕΔ.

Δυστυχώς από τη μέχρι σήμερα πορεία του προγράμματος αναβάθμισης των αεροσκαφών  F – 16 και τις τελευταίες αποφάσεις των αρμοδίων οργάνων του ΥΠΕΘΑ και της ΓΔΑΕΕ, σχετικές με την  τροποποίησης Νο 3 ( Τ3) της SSI ( Security of Supply and Information Agreement ) Agreement  1/2019, φαίνεται ότι οι υπόψη προτάσεις ΔΕΝ έχουν ληφθεί στο ελάχιστο υπόψη, αν και, για το θέμα, ενημερώθηκε μέχρι και ο Πρωθυπουργός κ. Κυριάκος Μητσοτάκης.

Τελικά θα πω το γνωστό απόφθεγμα του σοφού Ελληνικού Λαού:

« Ή στραβός είναι ο γιαλός ή στραβά αρμενίζουμε »

Το λέω αυτό γιατί έχοντας τοποθετηθεί πάμπολλες φορές με θέσεις, απόψεις και εισηγήσεις μου, για  την ουσιαστική ενίσχυση της Αμυντικής Βιομηχανίας της Χώρας μας, όπως μπορείτε να διακρίνετε από την αρθρογραφία μου στο διαδίκτυο,  παρουσιάσεις μου σε συνέδρια φορέων της ΠΑ ( ΕΑΑΑ – ΣΑΣΙ ), σχετική μου τοποθέτηση με σχόλιό μου κατά την δημόσια  διαβούλευση του Ν. 4650/2019  και  σχετικές μου συνεντεύξεις στα Μέσα Επικοινωνίας, δυστυχώς ΔΕΝ αλλάζει τίποτε στη Χώρα μας!!!!

Το λέω αυτό διότι, όπως ακούσαμε και διαβάσαμε στα ΜΜΕ, μόλις στο παρά πέντε λήξης του 2020, παραμονές πρωτοχρονιάς του 2021, έγινε και πάλι το «θαύμα» και τελικά έγιναν αποδεκτά από τη ΓΔΑΕΕ το σύνολο  έξι  συμπληρωματικών προτάσεων, που έχουν συμπεριληφθεί  στο σχέδιο της τροποποίησης Νο 3 ( Τ3) της SSI Agreement  1/2019 του προγράμματος αναβάθμισης των αεροσκαφών F – 16 της ΠΑ και υπογράφηκε η σχετική σύμβαση υλοποίησής τους, μεταξύ ΓΔΑΕΕ και της ανάδοχου εταιρείας!!!!

Έχουμε και πάλι,  με την υπογραφή «της τελευταίας πράξης αυτού του έργου» και την αποδοχή των έξι  συμπληρωματικών αυτών προτάσεων, που από ΑΩ τα «βαφτίσανε» SSI Agreement ( Security of Supply and Information Agreement ), επανάληψη κακών επιλογών του παρελθόντος, που στοίχισαν πάρα πολλά στην τσέπη του Έλληνα φορολογούμενου, δηλαδή ισχύει αυτό που λέει ο σοφός Λαός μας,… « Τα ίδια Παντελάκη μου, τα ίδια Παντελή μου ».

Εύκολα μπορείτε να διαπιστώσετε για τις συμπληρωματικές αυτές προτάσεις, τα ακόλουθα :

            1/  Το σύνολο  των έξι  συμπληρωματικών προτάσεων, που έγιναν αποδεκτά ως τροποποίηση Νο 3 ( Τ3) της SSI Agreement  1/2019, είναι  έξω από το πνεύμα, τις προβλέψεις και τα αντικείμενα του Νόμου Ν.4650/2019,  που έπρεπε να εμπεριέχει η υπόψη συμφωνία ως Security of Supply and Information Agreement ( SSI Agreement )   και ως τέτοια ΔΕΝ διασφαλίζουν στο ελάχιστο σε μόνιμη βάση, απαιτήσεις Εφοδιαστικής και Τεχνικής Υποστήριξης των αεροσκαφών F – 16 της ΠΑ από εργοστασιακούς φορείς της Χώρας μας, για όλο το όριο ζωής τους.

             2/  Λαμβάνοντας υπόψη το σύνολο του  περιεχόμενο των Τροποποιήσεων Νο 1 και 2 και της Τροποποίησης Νο 3 της SSI Agreement  1/2019, φαίνεται πως ΔΕΝ έχουν ληφθεί στο ελάχιστο υπόψη από τους καθ’ ύλη αρμοδίων φορείς  του ΥΠΕΘΑ και της ΠΑ, οι προτάσεις του 1^ου Συνεδρίου της ΕΑΑΑ, έτσι ώστε να διαμορφωθεί στο σύνολό της η SSI Agreement 1/2019 ως περιεχόμενο, με τα αναγκαία για την ΠΑ επί μέρους τεχνικά και επιχειρησιακά προγράμματα και πληροφορίες, για να διασφαλισθεί η επιχειρησιακή υποστήριξη και συντήρηση των Αεροσκαφών για όλο το όριο ζωής τους, από την Εγχώρια Αμυντική Βιομηχανία.

            3/  Το σύνολο και των έξι  συμπληρωματικών προτάσεων, ΔΕΝ μπορούν να ενταχθούν ως αποδεκτές  παρεκκλίσεις, σύμφωνα με την πάγια νομολογία του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης ( ΔΕΕ ) και τις προβλέψεις του άρθρου 346 της ΣΛΕΕ  και η αποδοχή τους εκθέτει τη Χώρα μας έναντι των υποχρεώσεών μας προς την ΕΕ, με τον κίνδυνο παραπομπής και καταδίκης της  από  το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

            4/   Το σύνολο και των έξι  συμπληρωματικών προτάσεων, αφορά στην  εφ’ άπαξ παροχή υλικών,  που θα μπορούσαν να αγοραστούν με χρήματα του τακτικού προϋπολογισμού του ΥΠΕΘΑ και  δεν έχουν καμία σχέση  με απόκτηση υποδομών και Τεχνογνωσίας από εργοστασιακούς φορείς της Χώρας μας, για την εξασφάλιση της  Εφοδιαστικής και Τεχνικής Υποστήριξης των αεροσκαφών F – 16, για όλο το όριο ζωής τους.

Δυστυχώς φαίνεται ότι και για το πολύ σημαντικό πρόγραμμα απόκτησης των αεροσκαφών RAFALE, που πρόσφατα αποφάσισε η Βουλή των Ελλήνων και επίκειται η υπογραφή των αντιστοίχων συμβάσεων,  συνεχίζουμε να κάνουμε  τα ίδια λάθη.

Δυστυχώς ακόμη και για αυτό το σημαντικό εξοπλιστικό πρόγραμμα της ΠΑ,  φαίνεται ότι ΔΕΝ διασφαλίζεται τουλάχιστο μέχρι σήμερα από το ΥΠΕΘΑ, σύμφωνα με την Εθνική Αμυντική Βιομηχανική Στρατηγική ( ΕΑΒΣ ), ούτε κατ’ ελάχιστο, η συμμετοχή της Αμυντικής Βιομηχανίας της Χώρας μας, στην εξασφάλιση των απαιτήσεων υποστήριξης των αεροσκαφών RAFALE στη Χώρα ( Security of Supply and Information ).

Φαίνεται ότι η Κυβέρνηση ΔΕΝ ακούει ούτε τις κραυγές αγωνίας των εκπροσώπων των επίσημων φορέων της Εγχώριας Αμυντικής Βιομηχανίας της Χώρας μας,  αυτών του ΣΕΚΠΥ και της ΕΕΛΕΑΑ, που κρούει συνεχώς τον κώδωνα κινδύνου για την κατάρρευση, στην οποία κινδυνεύει να επέλθει ο κλάδος. 

Αφουγκραστείτε την πολύ πρόσφατη κραυγή αγωνίας του Προέδρου του Συνδέσμου Ελλήνων Κατασκευαστών Αμυντικού Υλικού ( ΣΕΚΠΥ ) κ. Αναστάσιου Ροζολή, που εξέπεμψε με επιστολή του προς τον Πρωθυπουργό κ. Κυριάκο Μητσοτάκη και σχετικό του άρθρο στο διαδίκτυο,  στο οποίο μεταξύ άλλων τονίζει:

« την Εθνική αναγκαιότητα να συμμετέχει ουσιαστικά σε όλα τα εξοπλιστικά προγράμματα η Εγχώρια Αμυντική Βιομηχανία ( ΕΑΒΙ ) με τους ακόλουθους δύο τρόπους :

Μέσω της συμμετοχής των Ελληνικών Αμυντικών Εταιρειών στην παγκόσμια Εφοδιαστική Αλυσίδα των μεγάλων κατασκευαστών ( και όχι μόνο για την Ελληνική αγορά, κάτι που αποδείχθηκε χωρίς οικονομικό νόημα για τις Ελληνικές Εταιρείες ).

Μέσω της ανάληψης από την ΕΑΒΙ , εν όλω ή εν μέρει, της Υποστήριξης των Οπλικών Συστημάτων των  Ενόπλων Δυνάμεων …….Η ανάληψη δε εγχωρίως της Εν Συνεχεία Υποστήριξης, άπτεται και της Εθνικής Ασφάλειας της Χώρας, εξασφαλίζοντας την « Ασφάλεια Εφοδιασμού » των οπλικών συστημάτων των Ενόπλων Δυνάμεων, ιδιαίτερα σε περιόδους κρίσεων, όπως αυτή που πρόσφατα ζήσαμε.

Καταλήγοντας,…. η ουσιαστική συμμετοχή της ΕΑΒΙ στα εξοπλιστικά προγράμματα, είναι Στρατηγικός Στόχος Εθνικής Σημασίας, γιατί επιφέρει πολλαπλά οφέλη τόσο στις Ένοπλες Δυνάμεις και την Εθνική Ασφάλεια όσο και στη Οικονομία, την Ανάπτυξη και την Απασχόληση. ».

Δυστυχώς, τα αποτελέσματα δείχνουν ότι, ΔΕΝ εισακούστηκε από κανένα επίπεδο. Το επιβεβαιώνει περίτρανα και η πρόσφατη, αδιανόητη κατ’ εμέ,  τοποθέτηση του κ. ΥΕΘΑ στη ΒτΕ για την Εγχώρια Αμυντική Βιομηχανία ( ΕΑΒΙ ) της Χώρας μας, κατά την πρόσφατη συνεδρίαση επί του Νομοσχεδίου για τις Συμβάσεις προμήθειας και Υποστήριξης των RAFALE και σχετικής πρότασης τροποποίησης του άρθρου 34.5 του νομοσχεδίου που κατατέθηκε από την αντιπολίτευση για τη συμμετοχή της ΕΑΒΙ σε θέματα υποστήριξης των RAFALE, που απαξιώνει πλήρως την ΕΑΒΙ στο σύνολό της, σε θέματα δυνατοτήτων υποστήριξης των οπλικών συστημάτων των ΕΔ της Χώρας μας!!!!

Σας την παραθέτω όπως αποτυπώνεται στον διαδίκτυο και τα ΜΜΕ  :

Η Ελληνική Αμυντική Βιομηχανία ‘ δεν χωρά ’ στο πρόγραμμα.  Εξέφρασε την ελπίδα   « σύντομα η Αμυντική μας Βιομηχανία να έρθει σε θέση που να μπορεί να υποστηρίξει, τουλάχιστον σε δεύτερο χρόνο, το έργο που θα προκύψει για την συντήρηση αυτών αλλά και άλλων οπλικών συστημάτων. Αυτός άλλωστε είναι και ένας σκοπός, για τον οποίο όλοι πρέπει να εργαστούμε – και ασφαλώς εμείς θα εργαστούμε»

Δυστυχώς χάθηκε η χρυσή ευκαιρία για την ουσιαστική συμμετοχή της Εγχώριας Αμυντικής Βιομηχανίας,  τόσο στο Πρόγραμμα Αναβάθμισης των Αεροσκαφών  F – 16 όσο και στην απόκτηση των αεροσκαφών RAFALE,  σύμφωνα με το πλαίσιο των προβλέψεων της Εθνικής Αμυντικής Βιομηχανικής Στρατηγικής, περί της Ασφάλειας Εφοδιασμού και Πληροφοριών των οπλικών συστημάτων των Ενόπλων μας Δυνάμεων.

Περιμέναμε,  οι καθ’ ύλη αρμόδιοι φορείς της Χώρας μας, να αξιοποιήσουν θετικά για τη Χώρα μας και να αποφύγουν επιτέλους επανάληψη των κακών πρακτικών του παρελθόντος, αποδεχόμενοι αντικείμενα  παροχών με ουσιαστική συμμετοχή της εγχώριας αμυντικής βιομηχανίας  σε προγράμματα οπλικών συστημάτων. Δυστυχώς ΔΕΝ το έπραξαν.

ΔΕΝ έπρεπε να χαθεί η σημαντική αυτή ευκαιρία για τη Χώρα μας, για την Αμυντική της Βιομηχανία και για τις Ένοπλες Δυνάμεις της.  Έπρεπε να απαιτήσει η Χώρα μας, τόσο από την Αμερικανική Κυβέρνηση όσο και από τη Γαλλική, με μείζονα Γεωπολιτικά και Στρατηγικά συμφέροντα αμφοτέρων στην ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου  και τις αναδόχους εταιρείες, να αποδεχθούν τα αυτονόητα. Να εντάξουν κατ’ ελάχιστο στα αντικείμενα των συμβάσεων υλοποίησης των υπόψη εξοπλιστικών προγραμμάτων των αεροσκαφών F 16  και RAFALE , την συνεργασία τους με την Εγχώρια Αμυντική Βιομηχανία ( ΕΑΒΙ ) για  εξασφάλιση στη Χώρα με συμμετοχή τους,  κατ’ ελάχιστο των απαιτήσεων Εν Συνεχεία Υποστήριξης τους ( Follow On Support ), διασφαλίζοντας μέσα από τις συμβάσεις όλες τις απαιτήσεις Τεχνικο-Εφοδιαστικής υποστήριξης αλλά και της απαιτούμενης Βιβλιογραφίας και πληροφορίες ( security of supply and Information ), για όλα τα κρίσιμα συστήματα των αεροσκαφών, τόσο από λειτουργικής όσο και από επιχειρησιακής σκοπιάς.

Έχοντας βιώσει στο μέγιστο τις ανάγκες Τεχνικής και Εφοδιαστικής Υποστήριξης  όλων των Οπλικών Συστημάτων και Αεροσκαφών,  μέσα από την πορεία μου στις τάξεις της Πολεμικής μας Αεροπορίας, με επιστέγασμα τη διαχείριση των αναγκών αυτών από τις θέσεις του Διευθυντή Γ’ Κλάδων της Διοίκησης Αεροπορικής Υποστήριξης και του Γενικού Επιτελείου Αεροπορίας, γνωρίζω πολύ καλά τη σημασία της υλοποίησης των προτάσεων αυτών για τη μεγιστοποίηση της Επιχειρησιακής Διαθεσιμότητας των Οπλικών μας συστημάτων, για όλο το όριο ζωής τους,  ιδιαίτερα σε περιόδους κρίσεων, γι’ αυτό και επιμένω στην υλοποίησής τους, χωρίς ίχνος ιδιοτέλειας, όπως ενδεχομένως κάποιοι θα επιχειρούσαν να μου προσάψουν.

Λυπάμαι πραγματικά γιατί οι προτάσεις του 1ου Συνεδρίου Στρατηγικής και Τεχνολογίας της ΕΑΑΑ και οι παρεμβάσεις μου για το θέμα προς όλα τα επίπεδα διοίκησης, υπηρεσιακού ( ΓΕΕΘΑ – ΓΕΑ – ΓΔΑΕΕ ), Κυβερνητικού ( ΥΕΘΑ – ΑΝΥΕΘΑ –  ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟ ) και επιπέδου της Βουλής των Ελλήνων ( Πρόεδρο και Μέλη αρμοδίων Επιτροπών της ΒτΕ – Επιτροπή Εθνικής Άμυνας και Εξωτερικών Υποθέσεων και  Επιτροπή Εξοπλιστικών Προγραμμάτων και Συμβάσεων ),

δυστυχώς ΔΕΝ εισακούστηκαν από κανένα επίπεδο, επιβεβαιώνοντας περίτρανα αυτό που λέει ο σοφός Λαός μας,

 «Στου κουφού την πόρτα όσο θέλεις βρόντα».

Αντιπτέραρχος (Μ) ε.α. Θεόδωρος Γιαννιτσόπουλος

Επίτιμος Διευθυντής Γ’ Κλάδου Γενικού Επιτελείου Αεροπορίας

Μέλος της Αεροπορικής Ακαδημίας Ελλάδος ( ΑΑΚΕ )

Μέλος του Συνδέσμου Αποφοίτων Σχολής Ικάρων ( ΣΑΣΙ)

Μέλος του Επιστημονικού Συλλόγου Μηχανικών Αεροπορίας ( ΕΣΜΑ )

Μέλος του Ελληνικού Ινστιτούτου Στρατηγικών Μελετών ( ΕΛΙΣΜΕ )

Μέλος του Society of Logistics Engineer ( SOLE )