Στην ηρωική πόλη Κομπάνι, το Μεσολόγγι των Κούρδων, γράφτηκε μια από τις πιο ένδοξες σελίδες της ιστορίας του κουρδικού λαού. Εκεί, στη μικρή πόλη Κομπάνι, χίλιοι μαχητές, αποκλεισμένοι από τις τρεις πλευρές από τους τζιχαντιστές του λεγόμενου Ισλαμικού Κράτους (ΙΚ) και από την τέταρτη από την Τουρκία, χωρίς καμία βοήθεια από πουθενά, αντιστάθηκαν σε επιθέσεις πολλών χιλιάδων φανατισμένων ισλαμιστών.
Οι επιτιθέμενοι, εκτός του ότι ήταν υπεράριθμοι, είχαν στη διάθεσή τους υπερσύγχρονα όπλα –κυρίως αμερικανικής κατασκευής–, τεθωρακισμένα, άρματα, πυροβόλα, όλμους, στην κυριολεξία κάθε είδους σύγχρονο οπλισμό. Από την πλευρά τους οι αμυνόμενοι, στους οποίους οι γυναίκες ήταν μια αναλογία 30:70, είχαν στη διάθεσή τους φορητά τυφέκια καλάσνικοφ και χειροβομβίδες, και στην καλύτερη περίπτωση μερικά οπλοπολυβόλα και όλμους 60 χλστ.
Όμως ενώ τους έλειπαν τα όπλα, και οι Κούρδοι μαχητές ήταν αποκλεισμένοι από τέσσερις πλευρές, ενώ στην ουσία η σχέση επιτιθέμενου και αμυνόμενου ήταν 10:1, με τους επιτιθέμενους να έχουν απεριόριστες δυνατότητες ενισχύσεων και τους αμυνόμενους πλήρη αδυναμία αναπλήρωσης απωλειών και πυρομαχικών, οι μαχητές της Κομπάνι άντεξαν και έκαναν το θαύμα.
Την 22η μέρα της πολιορκίας, στις 6 Οκτωβρίου 2014, και αφού είχαν θυσιαστεί αρκετές γυναίκες που έγιναν βόμβες για να σταματήσουν τα τεθωρακισμένα των τζιχαντιστών, την ώρα που οι μαχητές της Κόμπανι μετρούσαν τις σφαίρες και έδιναν όρκο οικονομίας πυρομαχικών («σφαίρα και κεφάλι τζιχαντιστή»), οι Κούρδοι επιτέθηκαν εναντίον των δομών του τουρκικού κράτους στο τουρκοκρατούμενο Κουρδιστάν, απαιτώντας τη διάνοιξη διαδρόμου για την αναπλήρωση απωλειών και την ενίσχυση των μαχητών της Κομπάνι με δυνάμεις Πεσμεργκά από το Νότιο Κουρδιστάν (Β. Ιράκ).
Την ίδια μέρα οι ΗΠΑ έκαναν παρέμβαση στην τουρκική κυβέρνηση για να ανοίξει ο διάδρομος, ενώ με δικά τους αεροπλάνα έριξαν 27 παλέτες με όπλα, πυρομαχικά και τρόφιμα, για την ενίσχυση των ανταρτών.
Έκτοτε άρχισε η αντίστροφη μέτρηση, για να φθάσουμε σήμερα να μιλάμε για την απελευθέρωση όχι μόνο της ηρωικής πόλης αλλά και περισσότερων από 200 χωριών του Καντονιού της Κομπάνι.
Οι απώλειες των τζιχαντιστών είναι περί τους 3.000 μαχητές, ενώ η ήττα του Κόμπανι σήμανε το τέλος της ανοδικής τους πορείας και την απαρχή της πτώσης τους! Οι απώλειες των Κούρδων, αν και δεν τις ανακοινώνουν, ανέρχονται περί τους 550 μαχητές, άνδρες και γυναίκες.
Όλοι τους, γυναίκες και άνδρες, ακόμα και παιδιά, όλοι όσοι αγωνίστηκαν για να μείνει η ελεύθερη η Κομπάνι, νεκροί και ζωντανοί, είναι γενναίοι ήρωες. Ήρωες που έδωσαν έναν μοναδικό και άνισο αγώνα για να υπερασπιστούν δρόμο-δρόμο, στενό-στενό, γωνιά-γωνιά τη μαρτυρική πόλη από τον θανατηφόρο ισλαμικό φανατισμό!
Για τον καθέναν από τους μαχητές, νεκρούς και ζωντανούς, πρέπει ξεχωριστή αναφορά, σε μια εποχή που η ιδέα της ελευθερίας, της εθνικής ανεξαρτησίας, της πίστης στην πατρίδα ποδοπατούνται και απαξιώνονται καθημερινά. Όμως εμείς στο σημείωμά μας αυτό θα κάνουμε ειδική αναφορά στον αρχικαπετάνιο Ντιγιάρ Μπαγκόκ, ο οποίος οργάνωσε την άμυνα στην πόλη και έπεσε μαχόμενος στο κτήριο της Ασφάλειας της πόλης.
Ο Ντιγιάρ Μπαγκόκ
Ο Ντιγιάρ γεννήθηκε το 1972 στην κωμόπολη Ντέρικ, του νομού Μαρντίν. Το πραγματικό του όνομα ήταν Εκρέμ Μπιλγκέ. Αγωνίστηκε για τα δικαιώματα και την ελευθερία του κουρδικού λαού σε πολλές περιοχές του Κουρδιστάν. Με την εξέγερση των Κούρδων στη Ροζάβα (Β. Συρία), το 2012, πέρασε στην περιοχή και ήταν από τους διοικητές που οργάνωσαν τις Δυνάμεις Άμυνας του Λαού (YPG), που στην ουσία είναι ο στρατός των Κούρδων της Συρίας.
Τον Ιούνιο, όταν οι τζιχαντιστές έκαναν την πρώτη τους επίθεση στην Κομπάνι, έσπευσε και ανέλαβε την άμυνα της πόλης. Απώθησε τους τζιχαντιστές και άρχισε να οργανώνει την άμυνα για την επόμενη επίθεση, που άρχισε στις 15 Σεπτεμβρίου.
Όταν μιλούσε στους μαχητές, τους έλεγε: «Θα δώσουμε τον ιερό μας αγώνα μέχρι τέλους. Θα περάσουν μόνο πάνω από τα πτώματά μας».
Ο ίδιος πολέμησε γενναία και έχασε τη ζωή του στην άμυνα του κτηρίου της Ασφάλειας της πόλης. Επί δυο ημέρες πολεμούσε τραυματισμένος και αρνιόταν να πάει στα μετόπισθεν για να επιδεθούν τα τραύματά του. Πολέμησε στην κυριολεξία σαν λιοντάρι. Οι τζιχαντιστές μπήκαν στο κτήριο της Ασφάλειας μόνον όταν τελείωσαν τα πυρομαχικά του, περνώντας πάνω από το πτώμα του – όπως είχε υποσχεθεί στους συμμαχητές τους.
Η συμπολεμίστρια στις ηρωικές μάχες στο κτίριο της Ασφάλειας, Μαριάμ Κομπάνι (Meryem Kobanê), που επέζησε, λέει για τον Μπαγκόκ:
Ακολουθήστε το infognomonpolitics.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις που αφορούν τα εθνικά θέματα, τις διεθνείς σχέσεις, την εξωτερική πολιτική, τα ελληνοτουρκικά και την εθνική άμυνα.Ακολουθήστε το infognomonpolitics.gr στο Facebook
Ακολουθήστε το infognomonpolitics.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις που αφορούν τα εθνικά θέματα, τις διεθνείς σχέσεις, την εξωτερική πολιτική, τα ελληνοτουρκικά και την εθνική άμυνα.
Ακολουθήστε το infognomonpolitics.gr στο Facebook
Ακολουθήστε τον Σάββα Καλεντερίδη στο Twitter
Εγγραφείτε στο κανάλι του infognomonpolitics.gr στο Youtube