Στη 200ή φετινή επέτειο της Επανάστασης καταφέραμε, ξεκινώντας από ένα καχεκτικό κράτος, να ζούμε σε μια δημοκρατία της φιλελεύθερης Δύσης. Η πορεία μας δεν ήταν πάντα ανοδική, ούτε αξιοζήλευτη. Οι αντικειμενικές προϋποθέσεις υπήρχαν, αλλά υπήρχαν και οι υποκειμενικές αδυναμίες.

Γι’ αυτό δεν φτάσαμε τις πιο προηγμένες χώρες και δεν είμαστε πρώτοι σε δημοκρατία, ούτε σε ευημερία. Ωστόσο, το ότι φτάσαμε ώς εδώ είναι κατόρθωμα. Επόμενο βήμα είναι να φτάσουμε τις χώρες των εταίρων μας. Και πάλι οι αντικειμενικές προϋποθέσεις υπάρχουν.

Τις περιέγραψε η Αννα Διαμαντοπούλου στο πρόσφατο βιβλίο της «Από το Ντεσεβό στο Drone». Και τον οδικό χάρτη τον χάραξε η «πρόταση Πισσαρίδη».

Επίσης, πώς να ακολουθήσουμε την πολιτική των εταίρων μας για τα ιδιωτικά κολέγια, όταν οι συντεχνίες των μηχανικών και των οικονομολόγων, μαζί και ο ΣΥΡΙΖΑ, αγωνίζονται, μέχρι και με διαδηλώσεις, εναντίον της; Και πώς να πετύχουμε τον στόχο της μεγαλύτερης ελευθερίας στη διαμόρφωση του ωρολογίου προγράμματος των σχολείων και στον τρόπο αξιολόγησης των μαθητών, όταν η συντεχνία των εκπαιδευτικών (ΟΛΜΕ) πολεμάει λυσσαλέα την αξιολόγηση των εκπαιδευτικών;

για τη συνέχεια KAthimerini