Η κ. Υπουργός Παιδείας & Θρησκευμάτων και ο κ. Υπουργός Προστασίας του Πολίτη έδωσαν συνέντευξη Τύπου για να παρουσιάσουν το νέο και πολυσυζητημένο νομοσχέδιο για την εκπαίδευση και την ασφάλεια. Πρόκειται για ένα νομοσχέδιο που ήδη από την προαναγγελία του, είχε ξεσηκώσει ποικίλες αντιδράσεις εντός της πανεπιστημιακής κοινότητας, τόσο από φοιτητές όσο και από μέλη ΔΕΠ. Αφορμή αυτών των αντιδράσεων είναι οι τρεις βασικοί άξονές του: 

α) Εισαγωγή στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση
β) Πολιτική Ασφάλειας και Προστασίας των Α.Ε.Ι. 
γ) Πειθαρχικό Δίκαιο 

Για τον πρώτο άξονα, θα προτιμήσω να μην μιλήσω καθόλου, διότι άπτεται πολλών ζητημάτων σχετικά με τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση και τη σχέση της με την τριτοβάθμια, τα οποία δεν τα γνωρίζω καλά. Επειδή όμως προσφάτως διεξήγαγα έρευνα σε Πανεπιστήμια της Ευρώπης, σχετιζόμενη με τους δύο τελευταίους άξονες, θα ήθελα να καταθέσω κάποιες σκέψεις, έχοντας διαβάσει προσεκτικά και το νομοσχέδιο και έχοντας ασχοληθεί στο παρελθόν ξανά με ζητήματα ακαδημαϊκής ηθικής σε διεθνές συνέδριο που είχα διοργανώσει το 2013 ως φοιτητής.
Το βασικό συμπέρασμα που προέκυψε από την έρευνά μου είναι ότι στα περισσότερα Πανεπιστήμια της Ευρώπης – επειδή αυτά αποτελούν δημόσιο χώρο – η είσοδος και παρουσία της αστυνομίας εντός των Πανεπιστημιουπόλεων θεωρείται δεδομένη και δεν προκαλεί προβλήματα και αντιδράσεις, είτε αιτιολογείται λόγω εμφάνισης παραβατικής συμπεριφοράς είτε γίνεται για προληπτικούς ελέγχους. 

Υπάρχουν Πανεπιστήμια στα οποία η αστυνομία εκτελεί συχνά περιπολίες (π.χ. Λετονία), υπάρχουν Πανεπιστήμια που έχουν συνάψει επίσημη συμφωνία με αστυνομικές διευθύνσεις για την προστασία του χώρου τους (Κρακοβία) και υπάρχουν και Πανεπιστήμια, των οποίων οι υπεύθυνοι έδειξαν έκπληκτοι, όταν τους ρώτησα αν υπάρχουν αντιδράσεις από φοιτητές ή παρατάξεις σε τυχόν επεμβάσεις της αστυνομίας στον χώρο τους, δείχνοντας ότι μάλλον δεν καταλάβαιναν σε τι είδους πραγματικότητα αναφερόμουν (Στοκχόλμη, Όσλο).

Όπως είναι προφανές από τις κινητοποιήσεις φοιτητών και από ψηφίσματα ενάντια στην πανεπιστημιακή αστυνομία στα οποία συμμετέχουν ακόμη και μέλη ΔΕΠ(!), η ελληνική πραγματικότητα φαίνεται να βρίσκεται στον αντίποδα της υπόλοιπης Ευρώπης. Όσον αφορά τα αίτια αυτής της κατάστασης, μπορεί κανείς να δώσει μερικές ξαναζεσταμένες απαντήσεις όπως ότι φταίει η έλλειψη Παιδείας ή η κακούργα κοινωνία ή ακόμη και η ηθική έκπτωση αξιών. Όλα αυτά όμως είναι τόσο γενικόλογα και χωρίς περιεχόμενο που στην ουσία δεν αποτελούν καν απαντήσεις. Τα προβλήματα που έχουμε να αντιμετωπίσουμε είναι πολύ πιο συγκεκριμένα και τα διακρίνει κανείς εύκολα σε καθημερινούς διαλόγους. 

Για τη συνέχεια Liberal