Στο παρόν κείμενο αναλύονται τα βασικά σημεία των συμπεριφορών των Υπερσυστημικών (Ρωσίας, Τουρκίας, Ισραήλ, ΕΕ, ΗΠΑ) και Συστημικών (Αρμενίας, Αρτσάχ, Αζερμπαϊτζάν) παραγόντων της συρράξεως στο Ναγκόρνο Καραμπάχ μετά από την Αζερική επίθεση, η οποία στηρίχθηκε εμφανώς και με κάθε μέσο –   διπλωματικό και επιχειρησιακό – από την Άγκυρα αλλά και σε επίπεδο εξοπλισμών και από το Ισραήλ.

Αναλύεται επίσης με εξαιρετικό και ενδελεχή τρόπο, το διεθνές νομικό καθεστώς της αυτοανακηρυχθείσης “Δημοκρατίας του Αρτσάχ” λαμβάνοντας υπόψη τα Ψηφίσματα της Γενικής Συνελεύσεως και τις  Αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ.

Κατόπιν, και με βάση την ανωτέρω ανάλυση, ερμηνεύονται η Διπλωματική και Επιχειρησιακή συμπεριφορά της Ρωσικής Ομοσπονδίας πρίν, κατά και μετά την σύρραξη, όπως και εξάγονται συμπεράσματα για την παρούσα κατανομή ισχύος στον Νότιο    Καύκασο, τους νικητές, τους ηττημένους και τις μέλλουσες δυναμικές αναφορικώς με τους υπερσυστημικούς δρώντες: Ρωσία και Τουρκία. Στο πλαίσιο αυτής της αναλύσεως, δεν παραλείπεται η εξέταση της ελληνικής γεωπολιτικής θέσεως, αλλά και οι προτάσεις πολιτικής, οι οποίες θα   πρέπει να ληφθούν υπόψη από την Αθήνα για τον έλεγχο των αναφυομένων σημαντικών ζητημάτων ασφαλείας που σηματοδοτεί η ανακατανομή ισχύος στο Καυκασιανό Σύμπλοκο».