Του Ανδρέα Πενταρά*

Aνατροπή στην αναθεωρητική στρατηγική της Τουρκίας στην ανατολική Μεσόγειο και τη Μ. Ανατολή αποτελούν οι κυρώσεις που επέβαλαν χθες οι ΗΠΑ στην αμυντική βιομηχανία της Τουρκίας, εξ αιτίας της προμήθειας του πυραυλικού συστήματος S-400.

Τη στρατηγική αυτή η Τουρκία την στήριξε εξ ολοκλήρου στη πολεμική μηχανή που έστησε τα τελευταία 15 χρόνια, με έμφαση στη πολεμική βιομηχανία, σε μια προσπάθεια να καταστεί αυτάρκης στη κατασκευή οπλικών συστημάτων.

Ισχυρίζεται η Τουρκία, ότι η αμυντική της βιομηχανία καλύπτει το 80% των αναγκών των Ενόπλων της Δυνάμεων αλλά αυτό είναι ένας μύθος, γιατί μπορεί να παράγει το τελικό προϊόν των διαφόρων συστημάτων, όμως, όπως συμβαίνει σε κάθε βιομηχανία παραγωγής τέτοιων συστημάτων, το 60% των απαρτίων και ανταλλακτικών, προέρχεται από άλλες εξειδικευμένες βιομηχανίες κυρίως της Ευρώπης και της Δύσης.

Κατά συνέπεια, η απαγόρευση στις Αμερικανικές εταιρείες να εξάγουν στη Τουρκία όπλα, ανταλλακτικά και τεχνολογία, η απαγόρευση στις Αμερικανικές τράπεζες να χορηγούν δάνεια και πιστώσεις στην αμυντική βιομηχανία και η απαίτηση των ΗΠΑ προς άλλους χρηματοοικονομικούς οργανισμούς ανά το παγκόσμιο να πράξουν το ίδιο, θα αποτελέσουν την απαρχή της αποκαθήλωσης τού ίδιου του Ερντογάν αλλά και του οράματός του να αναβιώσει την Οθωμανική Αυτοκρατορία.

Βέβαια, δεν γνωρίζουμε πόσο θα κρατήσει η επιβολή εμπάργκο, όμως αν κρίνουμε από το προηγούμενο εμπάργκο όπλων που επέβαλαν οι ΗΠΑ στη Τουρκία το 1974 εξ αιτίας της Τουρκικής εισβολής στη Κύπρο, όπου, στα 4 χρόνια που διήρκεσε, το 60% των αεροσκαφών ήταν καθηλωμένα στο έδαφος και το 50% των πλοίων δεμένα στα μουράγια, μπορούμε να αντιληφθούμε τι σημαίνει για τις Τουρκικές Ένοπλες Δυνάμεις το σημερινό εμπάργκο.

Στο πολιτικό επίπεδο, η επιβολή του εμπάργκο στη Τουρκία, αλλάζει ευνοϊκά για Κύπρο και Ελλάδα το γεωπολιτικό περιβάλλον στη περιοχή μας, και εξαρτάται από τις πολιτικές ηγεσίες των δύο χωρών με ποιο τρόπο θα εκμεταλλευθούν τα νέα δεδομένα και πως θα διαχειριστούν τα προβλήματα με τη Τουρκία (Κυπριακό, ΑΟΖ, ενέργεια κλπ).

Από την άλλη βέβαια, θα πρέπει να λάβουμε υπόψη το γεγονός ότι, για το αμέσως επόμενο διάστημα η Τουρκία μπορεί να γίνει πιο επιθετική, όσο το εμπάργκο δεν θα αρχίσει να επηρεάζει τις Ένοπλες της Δυνάμεις.

Τέλος, η παγιωμένη για δεκαετίες αντίληψη, ότι ο χρόνος δημιουργεί τετελεσμένα, τα οποία αποβαίνουν πάντοτε εις βάρος μας, αποδεικνύεται αναληθής και αναστρέψιμη.

Στη παρούσα περίοδο ο χρόνος εργάζεται υπέρ των Ελληνικών και Κυπριακών εθνικών συμφερόντων.