ΜΟΛΙΣ ΠΡΟ τριών εβδομάδων το θριαμβικό «πικ-νικ» Ερντογάν και Τατάρ, στην αίφνης ανοιγμένη σαδιστικά, για περαιτέρω τουρκικό εποικισμό, σκλαβωμένη επί 46 χρόνια, περίκλειστη κι ακατοίκητη, Αμμόχωστο. Κι αδιάκοπη συνέχιση της εισβολής της Τουρκίας με πλωτά γεωτρύπανα και πολεμικά πλοία ακόμη και στην νότια κυπριακή ΑΟΖ. Κι αδιάκοπη αεροναυτική πολεμική πίεση και πολεμικές απειλές επί της Ελλάδος στο Αιγαίο. Κι αδιάκοπη λαθρο-μεταναστευτική διακίνηση, από την Τουρκία, ισλαμικών πληθυσμών προς Κύπρο και Ελλάδα. Κι αδιάκοπη απειλή για επιβολή λύσης «δύο κρατών» από Ερντογάν – Τατάρ και:

– Η ΛΕΥΚΩΣΙΑ των Αναστασιάδη, Άντρου-ΑΚΕΛ και Αβέρωφ-ΔηΣυ, όμως, δηλώνει ολοπρόθυμη για συμμετοχή σε «άτυπη Πενταμερή» υπό την αιγίδα του Γ.Γρ. του ΟΗΕ, «απ’ εκεί που έμειναν» στην Πενταμερή του Κραν Μοντανά το 2017:

– Χωρίς προϋποθέσεις Αμμοχώστου. Δίχως προϋποθέσεις ΑΟΖ. Άνευ οιωνδήποτε άλλων προϋποθέσεων.

– Διότι η σκοπούμενη νέα Πενταμερής είναι, λένε, διαδικασία και… όχι ουσία!

Μας τα εξήγησε διά ζώσης στο Ράδιο Πρώτο την παρελθούσα Τετάρτη, 2 τρ., ο κυβερνητικός εκπρόσωπος του Προέδρου Αναστασιάδη, ο και Αμμοχωστιανός Κυριάκος Κούσιος.

– Για την προθυμία συμμετοχής στην «άτυπη Πενταμερή»:

«Έχουμε διαχωρίσει τις διαπραγματεύσεις ΕΠΙ ΤΗΣ ΟΥΣΙΑΣ ΤΟΥ ΚΥΠΡΙΑΚΟΥ, με την άτυπη Πενταμερή, η οποία έχει καθαρά ΔΙΑΔΙΚΑΣΤΙΚΟ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ», είπε.

ΜΟΙΑΖΕΙ απίστευτο. Εντελώς απίστευτο, εν έτει 2020:

ΤΟΣΕΣ δεκαετίες «Κυπριακό», πρωί, μεσημέρι, βράδυ και μεταμεσονύχτια πολλές φορές, και καθημερινά από το χάραμαν του φου «Κυπριακό». Στα ράδια, στις τηλεοράσεις, στις εφημερίδες, στις συζητήσεις, στις συνεντεύξεις δημοσίως. Και τούτοι, οι νυν κυβερνώντες, όπως και οι πρώην κυβερνήσαντες και οι ηγέτες των κομμάτων τους, ομοίως με τους εν τοις μνημείοις αειμνήστους προκατόχους τους, να παριστάνουν μονίμως ότι δεν ξέρουν, δεν αντιλαμβάνονται, δεν διακρίνουν, δεν κατανοούν, δεν δύνανται να προσλάβουν στο μυαλό τους για να αντιληφθούν και να ομολογήσουν επιτέλους το διαχρονικώς εξόφθαλμο και πασίγνωστο ότι:

– Στο «Κυπριακό» η Τουρκία Κατακτητής πέτυχε, ώστε η κάθε ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΝΑ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΤΗΝ ΟΥΣΙΑ…

ΣΤΗΝ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ λοιπόν αυτή, από το 1974 μέχρι σήμερα, με όσα ονόματα ή τίτλους και αν κατά καιρούς τής δόθηκαν στην μακρόσυρτη διάρκειά της και κατά τις διάφορες «πτυχές», «φάσεις» και εκδοχές της, οι ημέτεροι ηγέτες παραχώρησαν και παρέδωσαν και προσέφεραν κι επιδαψίλευσαν στην Τουρκία – Κατακτητή τα εξής έμπρακτα και ολοφάνερα και πανθομολογούμενα της ουσίας του Κυπριακού:

(1) ΠΡΟΣΕΦΕΡΑΝ ΣΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ: Το ανενόχλητο, ανεμπόδιστο και ατιμώρητο, διαρκές και αδιάκοπο και μακροχρόνιο περιθώριο για την άνετη εδραίωση και την εμπέδωση,

(α) της στρατιωτικής κατοχής των σκλαβωμένων ελληνικών εδαφών της Κύπρου,

(β) της εθνοκάθαρσης επί των πατρογονικών εδαφών των Ελλήνων Κυπρίων,

(γ) της προσχεδιασμένης δημογραφικής αλλοίωσης με τον διαπραττόμενο παράνομο τουρκικό εποικισμό,

(δ) της τουρκοποίησης και ισλαμοποίησης της Κερύνειας, της Μόρφου, της Καρπασίας, της Αμμοχώστου και όλων των σκλαβωμένων από τον Αττίλα χωριών και περιοχών της Λευκωσίας και όλων των ακίνητων περιουσιών των εκτοπισθέντων βιαίως Ελλήνων Κυπρίων προσφύγων.

(2) ΠΡΟΣΕΦΕΡΑΝ ΣΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ: Τη βεβαιότητα ότι σιγά-σιγά, παρερχομένων των ετών, θα εμφανίζονται, με διάφορες κατά περίπτωσιν ταχύτητες, πρόθυμοι εν τέλει Έλληνες Κύπριοι ηγέτες ν’ αποδέχονται ως «συμβιβαστικά αποδεκτές» και «εκ της ήττας του 1974 αναπόφευκτες» και «υπό τις περιστάσεις λογικές προς διαπραγμάτευση» τις διαδοχικά προστιθέμενες τουρκικές απαιτήσεις:

(α) Αρχής γενομένης από την αρχέκακη τουρκική απαίτηση για Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία.

(β) Προστιθέμενης εν συνεχεία της «πολιτικής ισότητας» – καθεστωτικής εξίσωσης τής προσώρας ελληνικής πλειονότητας του 82% με την τουρκική μειονότητα του 18%.

(γ) Προστιθέμενης κατόπιν και της προαγωγής – αναβάθμισης των «δύο κοινοτήτων» σε επίπεδο δύο «συνιστώντων και ιδρυτικών κρατών, στέιτς, πολιτειών».

(δ) Προστιθέμενου επί πλέον και του «ίσου μεταξύ τους πολιτικού καθεστώτος» και:

(ε) Της «ισότιμης συνεταιρικής συγκυριαρχίας» των δύο συνιστώντων κρατών, εφ’ ολοκλήρου του αναζητούμενου μορφώματος της Ε.Κ.Ο. («Ενωμένης Κυπριακής Ομοσπονδίας»).

Διαδικαστικά τουρκικά κέρδη ουσίας. Χωρίς το παραμικρό προς τους Έλληνες αντίδωρο:

– Από τις «Τέσσερις Κατευθυντήριες Γραμμές» των Μακαρίου – Ντενκτάς της 12ης Φεβρουαρίου 1977 έως την «Κοινή Διακήρυξη» των Αναστασιάδη – Έρογλου της 11ης Φεβρουαρίου 2014 μέχρι και την «Πενταμερή» του Κραν Μοντανά του δεκαημέρου 28ης Ιουνίου – 7ης Ιουλίου 2017…

(3) ΠΡΟΣΕΦΕΡΑΝ ΣΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ: Την αδιαμφισβήτητη σιγουριά ότι, τα Ηττημένα Μυαλά των Ελλήνων Κυπρίων ηγετών, ιδεολογικά, συναισθηματικά, διανοητικά, μορφωτικά και εμπράκτως τσιμεντωμένα στην διζωνική συνθηκολόγηση, την οποία ήδη αγιοποίησαν και ως «λάβαρο αγώνα» υπό τον μανδύα του «έντιμου συμβιβασμού» με τους Τούρκους Κατακτητές, αποδεικνύουν διαχρονικά συνέπεια και άτεγκτη εμμονή στην «πάγια πολιτική» τους να μην… στοχάζονται καν μια Στρατηγική Αντίστασης και Απελευθέρωσης της Κύπρου. Να μην διαθέτουν το άπαν των δυνάμεών τους στην Αμυντική Θωράκισή τους, στην ενδυνάμωση της στρατιωτικής, της οικονομικής, της διπλωματικής τους ισχύος, του αγωνιστικού λαϊκού φρονήματος και των αντιτουρκικών συμμαχιών τους.

ΟΛΑ ΑΥΤΑ αποτελούν την ουσιωδέστερη ΟΥΣΙΑ:

Το ουσιώδες και διαρκές περιεχόμενο της διαδικασίας.

Το οποίο είναι ταυτόχρονα, καθ’ ολοκληρίαν, και η ουσία του Κυπριακού:

– Όλ’ αυτά, τα οποία εισπράττει ανελλιπώς η Τουρκία – Κατακτητής και το επί των σκλαβωμένων περιοχών της Κύπρου κατοχικό της καθεστώς του Αττίλα, απ’ τον καιρό που ήταν κυβερνητικός εκπρόσωπος του Προέδρου Μακαρίου ο μακαρίτης ο Μιλτιάδης Χριστοδούλου, ώς τον καιρό που είναι τώρα κυβερνητικός εκπρόσωπος του νυν Προέδρου Αναστασιάδη, ο Κυριάκος Κούσιος.

ΣΤΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ αυτή, ηλικίας 43 ήδη ετών (1977-2020), ακόμη και εκείνην την διαπραγματευτική «δικλίδα ασφαλείας» που λέει ότι «τίποτε δεν είναι συμφωνημένο εάν δεν συμφωνηθούν όλα», ουδείς την πιστεύει. Ουδείς την σκέφτεται έστω και ως διαπραγματευτικό επιχείρημα. Και, έτι χειρότερον, ουδείς την αξιοποιεί για να διαλογισθεί καν κατ’ ιδίαν και να συζητήσει, μεταξύ Ελλήνων, τον σχεδιασμό για την εγκατάλειψη τής μέχρι τούδε συμφέρουσας μόνο στην Τουρκία ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑΣ & ΟΥΣΙΑΣ.

ΚΑΙ ΤΟ ΟΤΙ «δεν συμφωνήθηκαν όλα» εισέτι, αυτό προφανώς οφείλεται κυρίως σε δύο γνωστότατους παράγοντες:

(α) ΔΕΝ ΚΑΤΑΦΕΡΑΝ ακόμη να πειθαναγκάσουν την πλειοψηφία του 76% των Ελλήνων Κυπρίων να υποκύψει, να υποταχθεί και να παραδοθεί στις τουρκικές απαιτήσεις υπογραφής «λύσης» και:

(β) ΕΠΕΙΔΗ ΚΑΘΕ φορά που η Διαδικασία πλησιάζει στην υπογραφή τουρκικής «λύσης», η Τουρκία αυξάνει και πολλαπλασιάζει τις απαιτήσεις της, έχουσα η ίδια την βεβαιότητα ότι, στην επόμενη φορά της Διαδικασίας θα εισπράξει ακόμη περισσότερα.

ΑΥΤΟ ΑΚΡΙΒΩΣ και τίποτε άλλο ισχύει και τώρα, για την επικείμενη «άτυπη Πενταμερή» που προσφέρει στην Τουρκία του Ερντογάν ο Πρόεδρος Αναστασιάδης, πλειοδοτούντων και πιεζόντων, υπέρ και τούτης της προσφοράς, των κ.κ. Άντρου Κυπριανού του ΑΚΕΛ και Αβέρωφ Νεοφύτου του ΔηΣυ…

Σημερινή