Οραματιστήκαν πάρκο logistics στο Θριάσιο πριν 17 χρόνια. Το συμφώνησαν μετά από 13 χρόνια. Kαι το μπλοκάρανε… Είμαστε χώρα επενδυτικών κολοσσών; 

Οραματίσθηκαν πριν 45 χρόνια να χαλάσουμε τον κόσμο να βρούμε τα ελληνικά πετρέλαια και αέρια. Φώναξαν ειδικούς ερευνών να κάνουν συμφωνίες. Να μη μείνει τίποτε κάτω από την ελληνική γη και την ελληνική θάλασσα. Να πιάσουμε όλα τα αντίκλινα με τα αποθέματα πετρελαίου-φυσικού αερίου και να τα ξετινάξουμε. Μετά από 5 χρόνια το ξανασκέφτηκαν. Δεν τους θέλουμε τους ξένους μονάχους τους,  είπαν. Θα κάνουμε εμείς τις επενδύσεις. Έφτιαξαν και κρατικό φορέα. Δημόσια Επιχείρηση Πετρελαίων ( ΔΕΠ) την ονόμασαν. Διόρισαν και αξιολογότατους επιστήμονες, είναι η αλήθεια. Την έφτιαξαν αλλά την συρρίκνωσαν… Την έκαναν μικρό γραφείο. Την επανόρθωσαν στη συνέχεια. Τους ιδιώτες επενδυτές τους χρησιμοποιούν κατά περίπτωση… Τα πολλά ψαξίματα σταμάτησαν. Είμαστε χώρα επενδυτικών κολοσσών; 

Οραματίστηκαν πριν 15 χρόνια να κάνουν τον Πειραιά Σιγκαπούρη. Και τον Ασπρόπυργο-Ελευσίνα διεθνές ναυπηγοεπισκευαστικό κέντρο, να το ζηλεύουν η Γερμανία, η Μ. Βρετανία και μερικώς…, η Ιαπωνία. Μετά από 10 χρόνια έδωσαν και άδειες. Στα επόμενα 5 χρόνια μπερδεύτηκαν. Δεν ήξεραν τι θέλουν. Ναυπηγεία θέλουν, ή καρνάγια του λαού. Μήπως θέλουν πάρκα με παιδικές χαρές; Μπήκαν στη μέση και τα αρχαιολογικά. Είμαστε χώρα επενδυτικών κολοσσών; 

Οραματίστηκαν την Αττική κάτι σαν το Μονακό, πριν 12 χρόνια. Με συγκροτήματα, με Καζίνο, με πάρκα και ειδικές εγκαταστάσεις για επιφανείς στο Ελληνικό,  στη Βούλα και σε άλλες διακεκριμένες περιοχές. Τους πήραν στα σοβαρά (όσοι τους πήραν) και ξεκίνησαν σχέδια για επενδύσεις μέχρι και κάποια δισ. Οι επενδυτές λογάριασαν χωρίς εκείνους που θεωρούν ιδιοκτησία τους και την Αττική. Τους οικοπεδοφάγους,  τους πονεμένους Δημάρχους. Και τους άλλους,  που θεωρούν την προκοπή κατάρα και βρισιά…, αλλά κουβαλάνε και ψήφους…Και όταν λέμε ψήφους εννοούμε ποσοστά που σε βάζουν στη Βουλή… Τι δηλαδή; Θα κοιτάμε επενδύσεις και σχέδια και θα χάσουμε τους πελάτες των κομμάτων, είπαν; Και έμειναν με αυτούς που δεν θέλουν προκοπή. Κλείνουμε 10 χρόνια. Και σήμερα, αύριο…, περιμένουμε μπας και δούμε τις μπουλντόζες… Είμαστε χώρα επενδυτικών κολοσσών; 

Οραματίστηκαν, από την πρώτη ημέρα της μεταπολίτευσης, Ιούλιο του 1974, μια βιομηχανική Ελλάδα δυναμική που να μπορεί να σταθεί ανταγωνιστικά στην ΕΟΚ. Βρήκαν βιομηχανία, (τσιμέντα, χαλυβουργία, ναυπηγεία, χημικά, διύλιση,  ξύλο,  χαρτί, μεταλλευτικά, ορυκτά, μεταλλουργικά, ελαστικά, συναρμολογήσεις),  αλλά σε κρίση (λόγω τιμών πετρελαίου και κατ’ επέκταση και ενέργειας). Σε κρίση αλλά βιώσιμη. Με εντονότατο στρατηγικό επενδυτικό ενδιαφέρον από πολυεθνικές. Φώναξαν επενδυτές (Αμερικάνους κυρίως, Γερμανούς, Γάλλους και Άραβες) αλλά την ίδια στιγμή έβαζαν και τα κόμματα να διώχνουν από την Ελλάδα ό,τι προλάβαιναν (ελαστικά, τρόφιμα, χημικά, οικοδομικά). Ταυτόχρονα αποβιομηχάνιζαν την Πάτρα, τον Βόλο, τη Λαμία, τη Στυλίδα, την Θεσσαλονίκη και την Πελοπόννησο. Ίσως με τη  σκέψη…, ότι η Αλβανία, η Ρουμανία και η Τουρκία ήταν δίπλα μας. Ας πήγαιναν εκεί. Είμαστε χώρα επενδυτικών κολοσσών; 

Για τη συνέχεια Capital