Του Κώστα Ράπτη

Η επινίκια παρέλαση 3.000 Αζέρων και Τούρκων στρατιωτών την περασμένη Πέμπτη στο Μπακού ενώπιον των προέδρων του Αζερμπαϊτζάν Ιλχάμ Αλίγιεφ και της Τουρκίας Ταγίπ Ερντογάν, στον απόηχο του τερματισμού των συγκρούσεων στο Ναγκόρνο Καραμπάχ, υπήρξε πλούσια σε σκανδαλώδεις συμβολισμούς.

Αλλά και διότι ο Τούρκος πρόεδρος προέβη στην (σοκαριστική, για τους γνωρίζοντες) δήλωση ότι “πλέον αναπαύονται οι ψυχές του Νουρί πασά, του Εμβέρ πασά και των ανδρών του Ισλαμικού Στρατού του Καυκάσου.

Ο Εμβέρ πασάς δεν είναι παρά ο υπουργός Στρατιωτικών της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας την περίοδο 1913-1918, μέλος της ηγετικής τριανδρίας των Νεότουρκων, η οποία βαρύνεται με την ευθύνη για την Γενοκτονία των Αρμενίων, και πρωτεργάτης της καταστροφικής συστράτευσης της χώρας του με την Γερμανία του Κάιζερ στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Ο Ισλαμικός Στρατός του Καυκάσου, του οποίου την άμεση ηγεσία είχε ο αδελφός του Νουρί πασάς, ήταν αυτός ο οποίος έφθασε μέχρι το Μπακού το 1918, προχωρώντας σε σφαγή ή εκδίωξη του εκεί αρμενικού πληθυσμού, υλοποιώντας την εμμονή του Εμβέρ πασά για προώθηση προς ανατολάς, την ώρα που η Οθωμανική Αυτοκρατορία έχανε τις αραβικές της επαρχίες από την Αντάντ.

Το ανατολικό μέτωπο ήταν άλλωστε αυτό στο οποίο η Οθωμανική Αυτοκρατορία και ο Εμβέρ πασάς προσωπικά δοκίμασαν την οδυνηρότερη ήττα τους, ήδη από το ξεκίνημα του πολέμου, με την μάχη του Σαρικαμίς τον Δεκέμβριο του 1914. Η ήττα αποδόθηκε στην στάση των Αρμενίων υπηκόων της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, δίνοντας την δικαιολογία για την γενοκτονία που επρόκειτο να ξεσπάσει την άνοιξη του 1915.

Για τη συνέχεια Capital