Με ιδιαίτερο ενδιαφέρον διαβάσαμε πρωί πρωί σε φιλικό μας ιστοχώρο κείμενο που ανέδυε έντονο “άρωμα” ενημερωτικού σημειώματος (non parer) εκπορευόμενου από ενδιαφερόμενες πλευρές στο υπουργείο Εθνικής Άμυνας, με αντικείμενο για την προωθούμενη διόρθωση σειράς νόμων που αναφέρονται στις αμυντικές προμήθειες. Το κείμενο αυτό έχει έντονη την αίσθηση του… αυτοθαυμασμού, καθώς ο συντάκτης δείχνει να έχει εντρυφήσει με τον νόμο περί -μη- προμηθειών που ταλαιπωρεί πολλά χρόνια τις Ένοπλες Δυνάμεις. Και σύμφωνα με τις πρώτες ενδείξεις, θα συνεχίσει, αφού οι αλλαγές που προωθούνται αποτελούν συρραφή της πρότασης που είχε θεσμικά επεξεργαστεί το ΥΠΕΘΑ διά των υπηρεσιών του, με την πρόταση που δημοσιοποιήθηκε να μοιάζει με μια περίεργη συρραφή προβλέψεων του προηγούμενου, με αποσπασματικά ενσωματωμένο μέρος των προτάσεων που κρυβόντουσαν εδώ και 2-3 χρόνια στα συρτάρια.

Έχουμε αναφερθεί κατ’ επανάληψη και λεπτομέρειες στο θέμα και θα συνεχίσουμε να το παρακολουθούμε. Η επιλογή μας ήταν να περιμένουμε να εισαχθεί ο νόμος προς ψήφιση στη Βουλή, αφού δηλαδή περατωθεί η δημόσια διαβούλευση, ώστε να προβούμε σε παρατηρήσεις επ’ αυτού όταν συζητηθεί στο Κοινοβούλιο. Οι πρώτες διαρροές όμως, δίνουν ευκαιρία μιας πρώτης τοποθέτησης. Εν αναμονή του οριστικού.

>Είχε συνταχθεί και είχαν ολοκληρωθεί όλες οι προβλεπόμενες διαδικασίες για εισαγωγή στην ολομέλεια της Βουλής, ένας και μοναδικός νόμος, αντικαθιστώντας όλους τους αναφερόμενους στο δημοσίευμα (τουλάχιστον τρεις) νόμους. Κατά συνέπεια, δεν πρόκειται για “νέο νόμο” αλλά για αλλαγές σε σειρά νόμων (ν.3978/11 – ν.3433/06 – ν.3883/10)

Το πρόβλημα είναι ότι φαίνεται πως για λόγους που μόνο η πολιτική ηγεσία μπορεί να εξηγήσει, διατηρείται η πολυνομία και δεν διευκολύνεται και δεν απλοποιείται καθόλου η διαδικασία. Αντιθέτως, η νομοθεσία γίνεται πιο περίπλοκη, υπό την έννοια ότι θα υπάρχουν περισσότερες παραπομπές που θα επιδέχονται ερμηνειών και όχι μόνο! Κομμένος και ραμμένος στα μέτρα κρατικοδίαιτων δικηγόρων, αφού με τον τρόπο αυτό εξασφαλίζεται ζήτηση για τις υπηρεσίες τους.

>Ο συντάκτης εμφανίζεται να… αυτοσυγχέρεται, με το επιχείρημα ότι στη δημόσια διαβούλευση υπήρξαν πολύ λίγες παρατηρήσεις. Απόλυτα φυσιολογικό καθ’ όσον “ο μεθοδικά εργασθείς για να ανταποκριθεί στις σύγχρονες ανάγκες των προμηθειών αμυντικού υλικού” φέρεται να μην έκανε τίποτα άλλο από το να αποσπάσει προτάσεις και παραγράφους από το προ διετίας κείμενο της πρότασης νόμου και αν το προσαρμόσει σε αυτό που τελικώς παρουσιάστηκε.

Η διαφορά είναι ότι η πρόταση που είχε κατατεθεί, είχε ένα ολοκληρωμένο σκεπτικό και μια φιλοσοφία, που από κάπου ξεκινούσαν και κάπου κατέληγαν. Η αποσπασματική χρήση παραγράφων και η παρουσίαση κάτι καινούργιου, συνιστά κατά βάση κακοποίηση της προσπάθειας που δεν θα οδηγήσει σε βελτίωση της απαράδεκτης υφιστάμενης κατάστασης. Εάν δεν την περιπλέξει ακόμα περισσότερο.

Γράφουν στα παλιά τους τα παπούτσια το αποτέλεσμα μιας μακράς εσωτερικής πορείας διαλόγου και σχολιασμών μεταξύ των Γενικών Επιτελείων και της ΓΔΑΕΕ, με τους φορείς της Αμυντικής Βιομηχανίας, τα κόμματα αλλά και την ίδια τη Νομική Υπηρεσία της Βουλής (το παρόν σχέδιο τροποποιήσεων δεν έχει φθάσει ακόμη σε αυτό το στάδιο).

Για να πεταχτεί τελικά στον κάλαθο των αχρήστων και στη θέση του να παρουσιαστεί μια “δουλειά στο γόνατο” που ακυρώνει στην πράξη το προαναφερθέν έργο ετών. Θα έχει το θάρρος η ηγεσία να ζητήσει από όλους τους εμπλεκόμενους συγκριτικό σχολιασμό των δυο εκδοχών;

Διότι το ίδιο το υπουργείο Εθνικής Άμυνας αναγνωρίζει την αναποτελεσματικότητα των προωθούμενων αλλαγών, καθότι οι μη λειτουργικές προβλέψεις του προηγούμενου νόμου που παραμένουν, ήταν που επέβαλλαν και τελικά ανάγκασαν το υπουργείο, να υπογράψει τη σύμβαση της εν συνεχεία υποστήριξης των μαχητικών Mirage με ξεχωριστό ειδικό νόμο και κάτι ανάλογο να επίκειται και με την προμήθεια των Rafale!

Μόνο του δηλαδή το ΥΠΕΘΑ διαλαλεί ότι η υφιστάμενη νομοθεσία αλλά και οι προτεινόμενες βελτιώσεις δεν καλύπτουν τις απαιτήσεις όχι μόνο σε καθαρά εμπορικό επίπεδο αλλά και σε διακρατικό, μεταξύ Κυβερνήσεων. Τι μεγαλύτερη αυτοαναίρεση!

Ας αναρωτηθούν στο επιτελείο του υπουργού: Εάν τα θέματα των Mirage και Rafale έπρεπε να αντιμετωπιστούν με τη διαδικασία που φέρνουν ως δήθεν “θεραπεία” του αναποτελεσματικού και αντιπαραγωγικού νόμου περί -μη- εξοπλισμών, θα υπήρχε η ανάγκη ψήφισης νέου νόμου ή όχι; Για να μην τρέχουν στα δικαστήρια οι αξιωματικοί στα Επιτελεία…

Διότι αν το πρόβλημα και πάλι δεν επιλυθεί, πέραν της… αυτεπάγγελτης έρευνας για το αν αιτία είναι η ανοησία ή η ιδιοτέλεια, νομιμοποιείται κάθε καλόπιστος να υποπτευθεί, ότι επιθυμούν να το έχουν δίπορτο! Εάν “καίγονται”, θα νομοθετούν και όλοι θα είναι καλυμμένοι. Εάν όχι, θα αφήνουν το πρόγραμμα να προχωρά μέσα από τα κανάλια ενός ακόμα απαράδεκτου νόμου.

Χωρίς να αισχύνεται -ίσως διότι δεν καταλαβαίνει- κανείς από τους καρεκλοκένταυρους του και παρασιτικού και αναποτελεσματικού Δημοσίου που συντηρούν, για τη δαπάνη εργατοωρών που δεν αποζημιώνουν από την τσέπη τους, αλλά από τα χρήματα του φορολογούμενου! Απαξιώνοντας οι ίδιοι στην πράξη όσες φιλότιμες προσπάθειες γίνονται για τον εκσυγχρονισμό του.

Μήπως λοιπόν η παρούσα κατάσταση που διατηρείται, αφού μόνο “πασαλείμματα” προκρίνονται, εξυπηρετεί καταστάσεις και συμφέροντα; Πώς είναι δυνατό να το επιτρέπει αυτή την κατάσταση το δήθεν… “επιτελικό κράτος” που φαίνεται ότι συστάθηκε για να έχει υπό τον έλεγχό του θέματα ενδιαφέροντος, πολιτικού ή άλλου. Όχι τον πραγματικό συντονισμό της κυβερνητικής λειτουργίας με τους κανόνες της λογικής.

Το κράτος έχει συνέχεια στην Ελλάδα… κυρίως όμως για στημένες καταστάσεις και νοοτροπί8ες που τάισαν πολλούς. Πείνα μπορεί να υπάρχει στην αγορά. Δεν φτάσαμε στο σημείο όμως να καταναλώνουμε κουτόχορτο.

www.defencepoint.gr