Η Ελλάδα το 2010 χρεοκόπησε με το χρέος περί το 130% του ΑΕΠ ενώ την περασμένη εβδομάδα με το χρέος πάνω από το 200% του ΑΕΠ δανειζόταν (με βάση την απόδοση του 10ετούς) με επιτόκιο κάτω του 1%, χαμηλότερα ενδεχομένως και από τις ΗΠΑ.

Τούτο συμβαίνει για δυο λόγους. Ο ένας έχει να κάνει με την εγγύηση του ΕΜΣ και το γεγονός πως το ελληνικό χρέος μέχρι το 2030 είναι “παρκαρισμένο” στα θησαυροφυλάκια των ευρωπαίων.

Με απλά λόγια οι αγορές πιστεύουν πως αφού η Ε.Ε., η ΕΚΤ και κυρίως η Γερμανία έβαλαν το χέρι στην τσέπη για την Ελλάδα μετά την κρίση του 2010, έστω επιβάλλοντας αυστηρούς όρους (μνημόνια), θα το βάλουν εκ νέου αν χρειαστεί…

Ο άλλος λόγος είναι η “σύγχυση” που έχουν δημιουργήσει τα μηδενικά και αρνητικά επιτόκια. Τα μηδενικά επιτόκια μοιάζουν με τους κανόνες της βαρύτητας. Σε συνθήκες μηδενικής βαρύτητας μπορείς να σηκώσεις στους ώμους το ίδιο εύκολα κάποιον που ζυγίζει 20 κιλά ή κάποιον που ζυγίζει 200 κιλά.

Σε συνθήκες μηδενικής βαρύτητας ο Πύρρος Δήμας ελάχιστα διαφέρει από κάποιον που κινείται με αναπηρικό καροτσάκι. Οι συνθήκες μηδενικής βαρύτητας είναι προσωρινές.

Η αλήθεια είναι όμως πως και η Ελλάδα πέτυχε κάποια πράγματα προκειμένου να εξασφαλίσει την εμπιστοσύνη των Ευρωπαίων και ιδίως των βορείων (Γερμανών, Ολλανδών κλπ.) οι οποίοι έχουν μια διαφορετική νοοτροπία από τους νότιους σε σχέση με τη διαχείριση των υποθέσεων και την πειθαρχία σε στόχους.

Την περασμένη δεκαετία η Ελλάδα, αν όχι για πρώτη φορά, για μια σπάνια περίοδο αρκετών ετών κατάφερε το κράτος να ξοδεύει λιγότερα από όσα εισέπραττε. Να παράγει δηλαδή πρωτογενή πλεονάσματα.

Αυτό που δεν κατάφερε η Ελλάδα τη δεκαετία που πέρασε μετά τη χρεοκοπία του 2010 είναι να εξασφαλίσει τη βιωσιμότητα της δημοσιονομικής εξυγίανσης που πέτυχε, μέσω της προσέλκυσης επενδύσεων…

Στη στήλη αυτή το έχουμε γράψει πολλές φορές την περασμένη δεκαετία αλλά και κατά τους πρώτους μήνες της διακυβέρνησης Μητσοτάκη. Η χώρα θα αλλάξει πορεία και θα μπει σε τροχιά βιώσιμης ανάπτυξης όταν το ύψος των νέων επενδύσεων ξεπεράσει το ύψος των αποσβέσεων του παγίου κεφαλαίου.

για τη συνέχεια Capital