Η πρόσφατη απόφαση του Συμβουλίου Κορυφής της Ε.Ε επιβεβαίωσε για άλλη μια φορά το  χιλιοειπωμένο και ιστορικά αποδεδειγμένο. Η Ε.Ε αποτελεί έναν ως επί το πλείστον  οικονομικό Οργανισμό μέσω του οποίου το κάθε κράτος  αποφασίζει επί οποιονδήποτε θεμάτων /εισηγήσεων με βάση  τα  δικά του εθνικά  συμφέροντα και μόνο, λαμβάνοντας υπόψη την αμυντική ισχύ και την αγοραστική/οικονομική δυνατότητα των εμπλεκομένων κρατών. Αυτός ήταν ανέκαθεν ο «κανόνας δικαίου» στις διακρατικές σχέσεις.

Κωνσταντίνος Φυτιρής

Με αυτά τα δεδομένα τα πράγματα για την Κυπριακή Δημοκρατία και την Ελλάδα είναι πολύ δύσκολα απέναντι από μια Τουρκία που πιστεύει ότι ήρθε η ώρα της επέκτασης της προς τις χώρες που αποτελούσαν τμήματα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και προετοιμάζεται για την εφαρμογή των προθέσεων της το έτος 2023 όπως όλα δείχνουν!

Πέρα από την γεωστρατηγική θέση της Τουρκίας που επηρεάζει τις Μεγάλες Δυνάμεις ΗΠΑ και Ρωσία η μεγάλη ισχύς της Τουρκίας είναι η αγοραστική της δύναμη με την οποία επηρεάζει τις βιομηχανικές χώρες της Ε.Ε που απορροφά τα προϊόντα τους και η  στρατιωτική της ισχύς με την οποία απειλεί  τις μικρές χώρες που εντάσσονται στο επεκτατικό της σχέδιο. Με αυτά προχωρά και δεν ανακόπτεται παρά μόνο όταν βρει απέναντι της μεγαλύτερη ισχύ. Αυτός είναι ο μεγάλος φόβος της και για αυτό τον λόγο αντιδρά σε όλες τις περιφερειακές συνεργασίες στην Ανατολική Μεσόγειο.

Είναι προφανές ότι η Κυπριακή Δημοκρατία  από μόνη της δεν έχει τη δυνατότητα να αντιμετωπίσει τις Τουρκικές προκλητικές ενέργειες, όμως υπάρχουν τρόποι για να προληφθούν, σε συνεργασία με τις εμπλεκόμενες στην περιοχή χώρες που εμφανώς αντιτίθενται στον επεκτατισμό της Τουρκίας. Δυστυχώς ένας από τους κύριους άξονες  της ενεργητικής εξωτερικής  πολιτικής της Κυπριακής Δημοκρατίας που είναι το ενεργειακό πρόγραμμα, ουσιαστικά δεν υπάρχει πλέον και το παιχνίδι για τα επόμενα χρόνια έχει χαθεί. Πέρα από την χαμηλή τιμή του φυσικού αερίου παγκοσμίως που δεν επιτρέπει την οποιαδήποτε επένδυση ειδικά σε περιοχές με  μεγάλα βάθη, σημαντικότατο αρνητικό ρόλο αποτέλεσαν τα λάθη και η κωλυσιεργία των εμπλεκομένων κρατικών αξιωματούχων οι οποίοι «κατάφεραν» να χαθεί το  πλεονέκτημα 8 ετών (2011-2018)   απέναντι στην Τουρκία η οποία με την απόκτηση γεωτρύπανων και ερευνητικών μαζί με την  επίδειξη ισχύος ανέτρεψε τους σχεδιασμούς μας.  Το όνειρο της αξιοποίησης μάλλον μεταφέρεται στην επόμενη γενιά  με την ελπίδα να είναι έντιμοι,  αφοσιωμένοι  και διορατικοί και να ενεργούν με βάση το Εθνικό συμφέρον και όχι τις κομματικές και προσωπικές  φιλοδοξίες.

Ως εκ τούτου και λαμβάνοντας υπόψη όλες τις παραμέτρους  και τις στοχευμένες πλέον επεκτατικές βλέψεις της Τουρκίας, δεν υπάρχει άλλη επιλογή και διέξοδος επιβίωσης μας από την πρακτική εφαρμογή στο πεδίο όλων αυτών των τριμερών συμφωνιών και Αμυντικών Συμφωνιών που έχει συνάψει η Κυπριακή Δημοκρατία. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο κρίνεται απαραίτητη (πέρα από την ενίσχυση της αμυντικής ικανότητας για αποτελεσματική άμυνα στο ελεύθερο έδαφος) η ένταξη της Κυπριακής Δημοκρατίας  σε ένα δίκτυο επιτήρησης ,ελέγχου και προστασίας της Ανατολικής Μεσογείου από το Σουέζ μέχρι το Λίβανο, Κύπρο, Ισραήλ και Κρήτη , επωφελεία όχι μόνο της Ευρώπης αλλά και της Παγκοσμίου Κοινότητας. Η τεράστια  γεωπολιτική και γεωοικονομική σημασία της περιοχής για την παγκόσμια ασφάλεια και οικονομική  σταθερότητα απαιτεί την προστασία της από επεκτατικές χώρες όπως η Τουρκία.

Με αφορμή την πρόσφατη εκτέλεση της άσκησης  ΜΕΔΟΥΣΑ στην οποίαν συμμετείχαν ΕΛΛΑΔΑ-ΑΙΓΥΠΤΟΣ-Κ.Δ-ΓΑΛΛΙΑ-ΗΑΕ, εκτιμάται ότι είναι η κατάλληλη στιγμή για την Κυπριακή Δημοκρατία  να προτείνει σε διεθνές περιφερειεκό FORUM όπως η  Αν. Μεσόγειος που να περιλαμβάνει την θαλάσσια περιοχή εκτός Χωρικών Υδάτων των κρατών Αιγύπτου, Ισραήλ, Λιβάνου, Συρίας , Κύπρου και Κρητικού πελάγους  να χαρακτηριστεί ως  περιοχή «Διεθνούς  προστασίας» η οποία θα επιτηρείται και ελέγχεται από διεθνή Αερο-Ναυτική Δύναμη στα πρότυπα της UNIFIL. Έτσι θα εξασφαλίζεται η ομαλή εκτέλεση της Ναυσιπλοϊας από και προς το Σουέζ, η αντιμετώπιση της τρομοκρατίας, της λαθρομετανάστευσης, λαθρεμπορίου. Οι ασκήσεις είναι σημαντικές αλλά για να αποκτήσουν  ουσιαστική αξία θα πρέπει να αποτελούν πρακτική δοκιμή κοινών σχεδίων που θα εφαρμοστούν όταν κινδυνεύει κάποια από τις συμμετέχουσες χώρες. Η Κυπριακή Δημοκρατία  μπορεί να συνδράμει σε αυτή την προσπάθεια προσφέροντας δωρεάν όλες τις απαραίτητες υποδομές (λιμάνια ,αεροδρόμια) καθώς και πληροφορίες από θάλασσα και αέρα από τα ηλεκτρονικά συστήματα που διαθέτει προς όλες τις χώρες που θα συμμετέχουν σε αυτή τη δύναμη.

Για την υλοποίηση αυτού του στόχου απαιτείται έντονη προεργασία στο πλαίσιο της Αμυντικής διπλωματίας με τα γειτονικά κράτη και άλλες ενδιαφερόμενες χώρες όπως η Ελλάδα,  Γαλλία, Αίγυπτος, Ιορδανία, ΗΑΕ, Ισραήλ! Εκτιμάται ότι η Γαλλία μπορεί να ηγηθεί αυτής της Δύναμης καθόσον έχει ουσιαστικά συμφέροντα όχι μόνο στην περιοχή της Κύπρου αλλά και σε όλη την περιοχή της Αν. Μεσογείου.

Εάν συγκροτηθεί ένας τέτοιος συνασπισμός η υπεροπλία του όπως φαίνεται στον παρακάτω πίνακα έναντι της Τουρκίας είναι συντριπτική με σχεδόν πενταπλάσια ισχύ. Η Κύπρος δεν διαθέτει πολεμικά αεροσκάφη ,πλοία κρούσης και Υποβρύχια όμως η συνεισφορά της  θα είναι πολύ σημαντική σε θέματα επιτήρησης ,συλλογής πληροφοριών, στάθμευσης αεροσκαφών και πλοίων, ανεφοδιασμού και τεχνικής υποστήριξης που λόγω γεωγραφικής θέσης είναι εξαιρετικά σημαντικά στοιχεία.

ΣΥΓΚΡΙΤΙΚΟΙ ΠΙΝΑΚΕΣ ΔΥΝΑΜΕΩΝ ΕΠΙΔΙΩΚΟΜΕΝΟΥ ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ ΜΕ ΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ

Η συγκρότηση και ένταξη μας σε ένα στρατιωτικό συνασπισμό που δεν θα «ενοχλεί» Ε.Ε – ΗΠΑ και Ρωσία είναι  ο μεγάλος φόβος της Τουρκίας! Η τελική επιτυχία  εναπόκειται μεν στην θέληση των χωρών που θα  συμμετάσχουν  αλλά και στην ικανότητα των πολιτικών μας ηγετών όσον αφορά στην οριοθέτηση και επίτευξη ουσιαστικών στόχων επιβίωσης της Κυπριακής Δημοκρατίας μέσω της αμυντικής μας πολιτικής. Όσες φορές και να αποτύχει η προσπάθεια μας πρέπει να επαναλαμβάνεται –ανεξαρτήτως κυβέρνησης – με πίστη και επιμονή γιατί είναι η μόνη μας διέξοδος! Απλούστατα γιατί η ισχύς αντιμετωπίζεται αναίμακτα και αποτελεσματικά με επίδειξη μεγαλύτερης ισχύος…