Οι αμερικανικές εκλογές είναι ένα καλό παράδειγμα της παρακμής που βιώνει ο δυτικός κόσμος, μα και οι κοινωνίες του, συμπεριλαμβανομένων και των ελληνικών. Η πίστη που έχουν ορισμένοι στον Ντόναλντ Τραμπ δείχνει την αδυναμία συλλογισμού και πραγματικής κατανόησης του τι πρεσβεύει αυτός ο παλιάτσος που κατόρθωσε να εκλεγεί πρόεδρος των ΗΠΑ -είναι δε σαφές πως η υπερδύναμη αυτή θα συνεχίσει να προτάσσει τέτοιου είδους πολιτικούς.

Εν ολίγοις, ο Ντόναλντ Τραμπ, που πολλοί προτάσσουν ως το αντίπαλο δέος της παγκοσμιοποίησης και του εθνομηδενισμού, είναι το πρόσωπο που βολεύει αυτές τις ιδέες: Επί της ουσίας, ο Τραμπ, από το 2016 μέχρι το 2020, κατάφερε να διασύρει την αντίθεση στην παγκοσμιοποίηση και να εκφυλίσει τις όποιες ιδέες τίθενται απέναντι. 

Για τον Τραμπ, έναν εκατομμυριούχο αμφιβόλου ποιότητας, η δημόσια και δωρεάν υγεία, η παιδεία, η δημοκρατία και η δικαιοσύνη, είναι αξίες του κόμματος των Δημοκρατικών, κάτι που απεδείχθη και με την πολιτική που ακολούθησε τον τελευταίο χρόνο. Στις ΗΠΑ, οι φτωχοί πεθαίνουν από κορωνοϊό.

Πέραν τούτων, ο Τραμπ, που βολεύεται από τις επιθέσεις των μπάτσων της πολιτικής ορθότητας, είναι ένας πιστός σύμμαχος του Ερντογάν για τα όσα διαπράττει στην περιοχή μας. Επομένως και a priori, όλα τα πιο πάνω ακυρώνουν την ίδια την προσωπικότητα του Τραμπ, μα και όσους αναζητούν έναν νέο ηγέτη της παγκόσμιας «τεξανής» δεξιάς.    

ΑΛ.ΜΙΧ.