Αλέκος Μιχαηλίδης

Συνελήφθη, μετά από επιδρομή στο σπίτι της στο κουρδικό Ντιγιάρμπακιρ, η Κούρδισσα συγγραφέας Φαριγιέ Αντσάι. Οι τουρκικές Αρχές δεν δικαιολόγησαν τη σύλληψη της συγγραφέως, η οποία διέπραξε το έγκλημα να μεταφράσει έργα του Λέοντα Τολστόι και του Μαχάτμα Γκάντι στα Κουρδικά, ενώ εξέδωσε αριθμό βιβλίων, περιλαμβανομένου και ενός για τις γυναίκες Γεζίντι, πολλές από τις οποίες σκλαβώθηκαν και δολοφονήθηκαν από τους τζιχαντιστές (ή τον στρατό του Ερντογάν) στον άγριο πόλεμο της Συρίας.

Η σύλληψη της Αντσάι είναι μια από τις πολλές του τουρκικού καθεστώτος, ειδικά εις βάρος Κούρδων πολιτών που δεν παραβίασαν οποιονδήποτε κώδικα του ποινικού δικαίου. Είναι μια από τις χιλιάδες πράξεις του καθεστώτος Ερντογάν τις οποίες ολόκληρος ο κόσμος όφειλε να καταγγέλλει έντονα, με διαδηλώσεις, σε όλα τα διεθνή φόρα και χωρίς αμφιβολίες. Είναι μια από τις χιλιάδες πράξεις του νεοσουλτάνου που διαστέλλεται ξεσπώντας εντός και εκτός Τουρκίας, μα η τραγική ανευθυνότητα των παγκόσμιων ηγετών τού επιτρέπει να συνεχίζει.

Χωρίς το άρθρο να αξιώνει νομική υπόσταση, ο Ταγίπ Ερντογάν δεν πρέπει πια να αντιμετωπίζεται απλώς ως ένας ιδιόρρυθμος ηγέτης της Ανατολής, μα ως ένας εγκληματίας πολέμου. Η σύλληψη της Αντσάι δεν είναι η πρώτη ούτε θα είναι η τελευταία, τα τουρκικά κελιά είναι γεμάτα αντιφρονούντες σαν σε στρατιωτικό καθεστώς του μεσοπολέμου. Οι χώρες γύρω από την Τουρκία υποφέρουν εξαιτίας της σπάθας του ισλαμοφασισμού που κινητοποιεί ο Ταγίπ Ερντογάν και πολλές ευρωπαϊκές χώρες δεν βγάζουν άχνα είτε λόγω μιας ψευδεπίγραφης προοδευτικής ιδεολογίας είτε λόγω οικονομικών συμφερόντων (βλ. Γερμανία).

Κι αν οι συλλήψεις Κούρδων εντός Τουρκίας δεν είναι αρκετές για να καταλάβει η διεθνής κοινότητα ότι δεν είναι μακριά από τον Χίτλερ αυτός ο νεοσουλτάνος που νομίζει πως είναι επιδρομέας του μεσαίωνα, είναι αναγκαίο να ρίξει (ξανά) μια ματιά στο Αρτσάχ και σε όσα διαπράττει εκεί το Αζερμπαϊτζάν μα και Σύροι μισθοφόροι, κουβαλητοί της Τουρκίας για να εφαρμόσουν τακτικές γενοκτονίας εις βάρος του αρμενικού πληθυσμού.

Με αυτόν τον άνθρωπο ήθελαν, και θέλουν πάντα, ορισμένοι να γίνουμε σύμμαχοι, συνέταιροι, να του δώσουμε και το κλειδί του φυσικού αερίου ή της λύσης του Κυπριακού –πολλοί Ευρωπαίο τον χαρακτήριζαν, μερικούς τους κέρασε και καφέ. Κάποιοι, μάλιστα, επιμένουν να θεωρούν ότι η Κύπρος μπορεί να συνυπάρξει με τον νεοφανή «Ίντι Αμίν Νταντά», τον νέο Χίτλερ, τον τζιχαντιστή με τη γραβάτα, άλλοι τον περίμεναν και στο Κραν Μοντανά. Κι όλα αυτά ενώ έπρεπε να λογοδοτεί στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης για τα συνεχιζόμενα εγκλήματα πολέμου που διαπράττει. Όχι να έχει και συνομιλητές τους ηγέτες των ευρωπαϊκών κρατών. Ποιος θα συλλάβει αυτό τον δικτάτορα;

[email protected]
Φιλελεύθερος