Γράφει ο ελληνιστής Κρεσέντσιο Σαντζίλιο

Η τριμερής ΥΠΕΞ Ελλάδας-Ισραήλ-Κύπρου έδωσε το έναυσμα για μερικές «κορώνες» των υπουργών μέσα σε έναν ενθουσιασμό την δικαιολογία του οποίου πραγματικά δεν μπορούμε να δούμε, αν αναλογιστούμε τα συμπεράσματα που μας ανακοίνωσαν οι τρεις μετά το πέρας της συνάντησης.

   Αοριστίες πάντως, αοριστίες και πάλι αοριστίες – στάχτη στα μάτια, λόγια να αγαπιόμαστε, τα συνηθισμένα ευχολόγια, οι συνηθισμένες στάνταρ εκφράσεις αρχών και τα συνηθισμένα «βαρυσήμαντα» ρήματα ενεργειών ουσιαστικά μηδενικών γιατί απολύτως χωρίς ούτε άμεσο ούτε έμμεσο πραγματικό, απτό, επιχειρησιακό αντίκρισμα! 

   Τίποτα το ουσιαστικό, το ανατρεπτικό των κακώς κειμένων (που είναι πάμπολλα στη «περιοχή»!) μετά από τόση στασιμότητα, τίποτα το νεώτερο απ’ όσα ξέραμε.

   Πολύ πιθανόν ο Ισραηλινός ΥΠΕΞ Ασκενάζι να μιλάει αποκλειστικά για τη «περιοχή» απέναντι απ’ το Ισραήλ, που όντως είναι ήσυχη και δεν παρουσιάζει προβλήματα (τολμάει η Τουρκία «να τα βάλει» με πολεμικά με το Ισραήλ;!),

   και όχι για τη «περιοχή» ολόκληρης της ανατολικής λεκάνης της Μεσογείου, από ανατολική Κύπρο έως τη Κρήτη, που «βράζει» με τη παρουσία των τουρκικών πλοίων (ερευνητικών και πολεμικών).

   Η «σταθερότητα» που ο Ισραηλινός ΥΠΕΞ λέει μάλλον θα αφορά – το ξαναλέμε –  τη μικρή «περιοχή» απέναντι απ’ τα ισραηλινά παράλια ως τη μεσαία γραμμή με τη Κύπρο, γιατί  πέρα απ’ αυτήν η «σταθερότητα» είναι ένα όνειρο που όνειρο θα μείνει εφόσον αυτές οι τρεις χώρες δεν πραγματοποιούν άλλα, πολύ ουσιαστικότερα σχέδια «αμυντικής σύνταξης», όπως παρακάτω θα σκιαγραφήσουμε.

   Μιλάει για «αμυντική συνεργασία», και ακόμα δεν καταλάβαμε τί ακριβώς εννοούν αυτοί οι υπουργοί όταν ξεστομίζουν αυτή την έκφραση που εντυπωσιάζει τους αδαείς.

   Στο χωριό μου, αλλά πιστεύω και παντού όπου υπάρχει σοβαρότητα προθέσεων και βούλησης πράξεων, μια «αμυντική» συνεργασία δυο ή περισσοτέρων κρατών σημαίνει προπαντός  και ασφάλεια αυτών των κρατών ειδικά, όχι μόνο γενικά στη «περιοχή».

   Επομένως πρόκειται για μια συνολική στρατιωτική και γεω-στρατηγική συνέργεια αλληλο-άμυνας όπου και ορίζεται η στρατιωτική αλληλο-κάλυψη και η χωρική δικαιοδοσία της η οποία περιλαμβάνει όλο τον χώρο, θαλάσσης και ξηράς, που ενώνει τις χώρες μεταξύ τους και ο οποίος γίνεται ένα ολοκληρωμένο γεωγραφικό σώμα στρατιωτικά υπερασπισμένο.

   Όταν λέμε «αμυντικό» εννοούμε οπωσδήποτε «στρατιωτικό», η λέξη «αμυντικό» εμπεριέχει αυτομάτως και τη λέξη «στρατιωτικό», και τανάπαλιν, – και όχι βέβαια «στρατιωτικό» με την περιορισμένη έννοια της απλής «συνεργασίας στρατιωτικών γνώσεων ή ανώδυνων «κοινών ασκήσεων», αλλά όντως και ακριβώς στρατιωτικής ένωσης αλληλο-προστασίας έναντι οποιασδήποτε απόπειρας ξένης εισβολής ή επιβολής.

   Αν μας πουν ότι αυτές οι «αμυντικές συνεργασίες», που μας παραμυθιάζουν με έπαρση δέκα παπαγάλων αυτοί οι ΥΠΕΞ και πρωθυπουργοί, αντανακλούν και περιλαμβάνουν όλα όσα μόλις είπαμε – τότε έχει καλώς.

   Αν όμως είναι πτερόεντα έπη δίχως κανένα θετικό πρόσημο, τότε οι συζητήσεις τους  γίνονται «μια χούφτα μύγες» (un pugno di mosche, που λέμε), δηλαδή τίποτα το «καλό» τελικά και το ωφέλιμο – κι ο καθένας ας βγάλει τα συμπεράσματά του για το «ποιον» αυτών των πολιτικάντηδων.

   Μεγάλα λόγια προφέρει και ο Έλληνας ΥΠΕΞ Νίκος Δένδιας – έχει άλλωστε τη συνήθεια να εκφράζεται με βαρύγδουπα λόγια, ακαδημαϊκής «κοπής»,  σε μια σίγουρα εξεζητημένη ελληνική γλώσσα, έντονης χροιάς λόγια αλλά δυστυχώς κενά περιεχομένου, ίσως προς εντυπωσιασμό, ίσως αντανάκλαση των γνωστής «υφής» ελιαμεπικών συμβούλων, ίσως  για να πειστεί πρώτα απ’ όλα και ο ίδιος για ό, τι λέει.

  Εν πάση περιπτώσει,  «Μπαμ ηκούσθη στον αέρα», όπως λέει και το  παιδικό παραμυθάκι και ο κ. Δένδιας «μπαμ» έκανε κι αυτός όταν μας λέει: «Δημιουργούμε μια νέα γεωγραφική κατανόηση» (το «μπαμ») η οποία «ανασχηματίζει τον χάρτη της περιοχής μας»(δικές μας οι υπογραμμήσεις).

   Βαριά λόγια, βαρύτατα μάλλον, που μόνο ένας πολιτικός μεγάλης ισχυρής χώρας θα μπορούσε να εκφέρει – κάτι που δεν φαίνεται να είναι ο, άλλωστε συμπαθητικός, κ. Δένδιας.

   Και τότε τί είναι;  Απ’ ό, τι φαίνεται, πάλι λόγια της καραβάνας, λόγια για να εντυπωσιαστούμε (χαμένος κόπος) και να εντυπωσιάσουμε τους χαζούς και αδαείς (διόλου απίθανο).       

   Κατ’ αρχήν: τί σημαίνει «γεωγραφία κατανοήσεων»;! Ωραία έκφραση, αλλά μήπως παίζουμε για να κρυφτούμε μέσα στα λόγια;

   Κατά γράμμα θα μπορούσε και να εννοηθεί ως «νέες αντιλήψεις των πραγμάτων στον γεωγραφικό χώρο των χωρών», δηλαδή πιο λιανά: «έχουμε νέες ιδέες πολιτικής γεωγραφίας» οι οποίες και «υπερβαίνουν» τις σημερινές «αγκυλώσεις» («στερεότυπα», κατά Δένδια) για να δώσουν καινούρια «δεδομένα» («ανασχηματίζουν τον χάρτη») στην τοπογραφία του χώρου που μας ενώνει («της περιοχής μας»).

   Αν όντως είναι έτσι τα «πράγματα», τότε στο άμεσο μέλλον θα πρέπει να δούμε  αυτόν τον «ανασχηματισμό του χάρτη» με απτά ενεργά γεγονότα και πράξεις «επί του εδάφους», που κανονικά θα πρέπει να αλλάξουν την φυσιογνωμία της περιοχής, όπως έμμεσα, αλλά και άμεσα (απ’ τα λόγια) μας λέει ο ΥΠΕΞ, κάτι που υπεύθυνα υιοθετούμε!!

   Τώρα, επειδή ό, τι και να κάνουμε το κάνουμε πάντα σε σχέση με έναν άλλο τρίτο, στην ορισμένη περίπτωση των τριών ενδιαφερόμενων χωρών (Ελλάδα, Ισραήλ, Κύπρος), ο «άλλος τρίτος» δεν μπορεί να είναι παρά η Τουρκία, κοινός εχθρός και των τριών!

   Επομένως όποιες αλλαγές («ανασχηματισμός του χάρτη») μας λένε πως δήθεν «επεξεργάζονται» αυτές οι τρεις χώρες, δεν μπορεί να είναι παρά σε σχέση με τον μόνο κοινό εχθρό τους, τη Τουρκία.

   Δυο τινά μπορεί να είναι ετούτες οι αλλαγές: μια υπέρ των τριών χωρών και κατά της Τουρκίας και μια υπέρ της Τουρκίας με αρνητικούς συμβιβασμούς των τριών χωρών.

   Βεβαίως, θα ήταν τελείως προδοτικό και παράλογο, σε τελική ανάλυση, απαράδεκτο και αποκρουστικό, για τις ίδιες τις τρεις χώρες, μάλλον για να ευχαριστηθούν Γερμανία και ΗΠΑ, το δεύτερο ενδεχόμενο,  το οποίο ως εκ τούτου θα πρέπει να αγνοηθεί και να ακυρωθεί.

    Θα πρέπει να δούμε ποια από τα δυο ενδεχόμενα «σθεναρά υποστηρίζουν» ΕΕ και ΗΠΑ, όπως έμπλεος ικανοποίησης μας βεβαιώνει επίσημα ο κ. Δένδιας.

   Αν αυτές οι δυο «σθεναρά υποστηρίζουν» το δεύτερο – τότε «χαιρέτα μου τον πλάτανο», που λένε,  και για τις τρεις χώρες, εκτός και εάν, σε κάποιο σημείο της «διαδρομής» οι ΕΕ και ΗΠΑ διαχωρίζουν τη μοίρα του προστατευόμενο τους Ισραήλ και αφήνουν οι άλλοι δυο (Ελλάδα και Κύπρος) να πέσουν στα Τάρταρα.

   Εάν όμως υποστηρίζουν, πάλι «σθεναρά», το πρώτο ενδεχόμενο, κάτι που ευνοεί τα μέγιστα και τις ίδιες ΕΕ και ΗΠΑ αφού δεδομένη είναι η «πίστη» των τριών γι’ αυτές, σε αντιδιαστολή με μια κατ’ εξοχήν αναξιόπιστη και άπιστη Τουρκία, ως και άκρως επικίνδυνη με τις ακραίες ιδεολογίες και ιδεοληψίες της –

   τότε δεν υπάρχει κανένας λόγος καθυστέρησης του «ανασχηματισμού του χάρτη της περιοχής», πάλι κατά Δένδια «ευαγγέλιο».

   Ένας όμως «ανασχηματισμός», για να είναι ακριβώς ό, τι λέει ετυμολογικά η λέξη, θα πρέπει να αλλάζει εκ βάθρων την υπάρχουσα κατάσταση μεταξύ των τριών χωρών.

   Απέναντι σε έναν εχθρό που δεν κοιτάζει τίποτα μπροστά του και επιδιώκει να πάρει σβάρνα τους πάντες και τα πάντα σε όλη τη περιοχή από το Βόρειο Αιγαίο έως τη Κύπρο ολόκληρη,

   Ελλάδα, Ισραήλ και Κύπρος δεν έχουν άλλη επιλογή από το να ενωθούν γεωγραφικά και στρατηγικά σε ένα σύνολο το οποίο σίγουρα έχει τη δύναμη και να αναχαιτίσει κάθε τουρκική απόπειρα παράλογης επέκτασης και να ακυρώσει οποιαδήποτε τουρκική επιθετικότητα.

   Η «ένωση» όμως προϋποθέτει μια πράξη (ενέργεια) μεγάλης πολιτικής και γεω-στρατηγικής επήρειας η οποία εξ ολοκλήρου εξαρτάται ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΜΟΝΟ απ’ την Ελλάδα. 

   Τουτέστιν: για να πραγματοποιηθεί αυτή η πράξη (ενέργεια) θα πρέπει:

1)  να το θέλει ο Έλληνας πρωθυπουργός.

2)  να «ξεκολλήσει» ο Έλληνας πρωθυπουργός από κάθε επιρροή των Αμερικανών και των Γερμανών.

3)  να βρει και να ασκήσει τη δύναμη αυτοάμυνας ενάντια σε οποιαδήποτε «κωλύματα» οποιασδήποτε φύσης.

4)  να αποκτήσει έτσι την απόλυτη ελευθερία κινήσεων και δράσης.

   Μπορεί και όλα αυτά να μην είναι αναγκαία, αν αληθεύουν τα λόγια του Δένδια σχετικά με την «σθεναρή υποστήριξη» ΕΕ και ΗΠΑ, υπερπηδώντας όποιες γερμανικές ενστάσεις και αντιρρήσεις.

   Μακάρι. Τόσο το καλύτερο. Πάει να πει ότι ο Μητσοτάκης θα είναι ελεύθερος να συνάψει τις απαιτούμενες συμφωνίες με Κύπρο και Ισραήλ για τον «ανασχηματισμό» του χάρτη της περιοχής», που μας προλέγει ο υπουργός Δένδιας.

   Μέσα σε αυτή την «προοπτική ελευθερίας» δεν μπορεί ασφαλώς να μη περιλαμβάνεται και η οριοθέτηση της ΑΟΖ Ελλάδας-Κύπρου!,

   διότι μόνο με αυτή την ΑΟΖ – και με ΤΙΠΟΤΑ ΑΛΛΟ – είναι δυνατόν να δημιουργηθεί ένα συμπαγές μέτωπο αντι-τουρκικό μεταξύ Ελλάδας, Κύπρου και Ισραήλ, μπορεί να υπάρξει μια δυναμική, πολύ ισχυρή ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗ ΕΔΑΦΙΚΗ ΣΥΝΟΧΗ από Ελλάδα μέχρι Ισραήλ,

   μια θαλάσσια ζώνη που θα αρχίζει από το Βόρειο Αιγαίο και θα τελειώνει στις ακτές του Ισραήλ περνώντας από ολόκληρη τη Κύπρο.

   Δεν θα λείψουν τα επεισόδια της Τουρκίας που θα αντιδράσει με κάποιο τρόπο. Επειδή όμως θα πρέπει να αντιδράσει και κόντρα στο Ισραήλ, δεν μπορώ να φανταστώ πως θα έχει τα «κότσια» να το κάνει με κίνδυνο να βρεθεί αντιμέτωπη με τις ενωμένες ελληνο-ισραηλινές δυνάμεις.

   Μια ζώνη λοιπόν όπου ο ελληνικός στρατός, αεροπορία και ναυτικό μαζί με τον ισραηλινό στρατό, αεροπορία και ναυτικό θα μπορούν να κυκλοφορούν ελεύθερα και κυριαρχικά – και κανένα «Ορους Ρέις» της πλάκας ή άλλο τουρκικό πλοίο ή αεροπλάνο θα μπορεί να «βολτάρει» προκλητικά! – μηδενίζοντας έτσι όποιες τουρκικές προθέσεις προσβολής του χώρου.

   Μόνο που  η «νέα γεωγραφία κατανοήσεων», που με πολύ ωραία ελληνικά μας δηλώνει ο κ. Δένδιας, χρειάζεται να βρει την αντίστοιχη «δικαιολογία» της ακριβώς σε αυτές τις «νέες κατανοήσεις» που ορίζουν όλα εκείνα που μόλις εκθέσαμε και τα οποία ασφαλώς θα πρέπει να γίνουν πράξεις αν όντως αυτή τη φορά δεν αντανακλά   μια άλλη κοροϊδία αυτός ο περίφημος «ανασχηματισμός του χάρτη», ο οποίος άμεσα εμπλέκει, μέσω Δένδια, και το κύρος του ιδίου του πρωθυπουργού Μητσοτάκη σε πρώτο πρόσωπο.

   Εδώ θα φανεί εάν αυτό το «πρώτο πρόσωπο» είναι όντως ο ανθύπατος των Γερμανών και ο αντιπρόσωπος των Αμερικανών στην Ελλάδα, όπως ως τώρα έδειξε να είναι  για τα συμφέροντα αμφοτέρων των ξένων, οπότε η Ιστορία θα διαθέτει άφθονη ύλη για να τον κρίνει ως κατεδαφιστή της πατρίδας ή διαθέτει αρκετό σθένος για να τους παρακάμψει και «παρακοπυσει» και θα  να τον «ανυψώσει» στο επίπεδο του αληθινού Έλληνα, με το δοξαστικό αντίτιμο της σωτηρίας της χώρας από τα αρπαχτικά που την περιτριγυρίζουν.

   Έχει άλλωστε και την αμέριστη «στήριξη» της «Παγκόσμιας Ελληνίδας», όπως ο ίδιος φιλοφρονώντας ονόμασε την κ. Ελένη Γλύκατζη Αρβελέρ, για την οποία ας επιτραπεί εδώ μια σύντομη παρένθεση  όχι για ιστορικό θέμα, αλλά πάλι πολιτικό.

   Η  κυρία Αρβελέρ, λοιπόν, ξαφνικά, απ’ εκεί που δεν το περιμέναμε, άλλη μια παράξενη περίπτωση δείχνει να είναι στα «πολιτικά» που χρειάζεται ένα σχόλιο.

   Δηλώνει με νόμιμη υπερηφάνεια: «Γεννήθηκα αριστερή και θα πεθάνω αριστερή», και σωστά την σαστίζει και την ενοχλεί ο «διχαστικός λόγος» του Τσίπρα, «ηγέτη της αριστεράς», όπως τονίζει η κ. Αρβελέρ.

   Μα η κ. Αρβελέρ ξέρει ή κάνει πως δεν ξέρει τί λέει; Η κυρία Πρύτανης έχει ή δεν έχει ακόμη καταλάβει ότι ο Αλέξης Τσίπρας τα πάντα είναι εκτός από «αριστερός», πραγματικός «αριστερός»; Ότι είναι αριστερός της πλάκας και όταν λέει πως είναι αριστερός, είναι σαν να διηγείται το τελευταίο ανέκδοτο της σειράς;!

   Πώς είναι δυνατόν η κ. Αρβελέρ να έχει τόση αφέλεια  θεωρώντας «αριστερό» τον Τσίπρα; Πού βασίζεται; Τί το «αριστερό» έκανε και κάνει ο κύριος Τσίπρας για να θεωρείται «αριστερός»; Ένα απόλυτο τίποτα, ειδικά στον εξωτερικό τομέα.

   Αφού και ο ίδιος ο Κουτσούμπας, πρόεδρος του ΚΚΕ, θεωρητικά κατ’ εξοχήν «αριστερή οργάνωση», το παίζει αριστερός,  αλλά τίποτα το «αριστερό» δεν φανερώνει, ούτε στην εσωτερική πολιτική ούτε, ακόμη περισσότερο, στην εξωτερική. Μόνο λόγια για να λέμε ότι κάτι είπαμε.

   Επιστρέφοντας όμως στην κ. Γλύκατζη Αρβελέρ, δεν «την ενοχλεί» το να λέει η ίδια, απ ΄ τη μια μεριά  πως είναι αριστερή ως το μεδούλι (βλ. δήλωση) και απ΄ την άλλη να ψηφίζει Μητσοτάκη στις τελευταίες εκλογές, και να τον «στηρίζει» επιπλέον;!

   Και να λέει ακόμη: «όχι μόνο τον στήριξα, αλλά κάτι παραπάνω»! Δηλαδή τί;

   Κι  όλα αυτά απλά γιατί «νομίζω ότι είναι ο μόνος που μπορεί που μπορεί να κάνει μεταρρυθμίσεις»

   Συμφωνούμε, απ’ ό, τι φαίνεται όλοι σήμερα πιστεύουν πως νομιμοποιούνται  να κάνουν κολωτούμπες, πολιτικές εννοούμε, αλλά το να φτάνουμε σε σημείο να βλέπουμε στον Κυριάκο Μητσοτάκη έναν δυνητικό «μεταρρυθμιστή», εκτός του ότι (συγγνώμη) φαίνεται κάπως γελοίο, είναι επιπλέον και εντελώς εκτός πραγματικότητας,

   αν αναλογιστούμε τα σχεδόν μηδενικά «εσωτερικά πρόσημα» που έχει να εμφανίσει και προπαντός κυριολεκτικά τα καταστροφικά «εξωτερικά πρόσημα», δηλαδή εξωτερικής πολιτικής, με τα οποία χρεώθηκε και τα οποία οδήγησαν την Ελλάδα σε τρομερά δύστηνα σημεία απώλειας κρίσιμης εθνικής κυριαρχίας, ως γνωστόν τοις πάσι,  και κατ’ επέκταση εθνικής εξίσου κρίσιμης διεθνούς αξιοπιστίας, ως χώρα πειθήνια στις εντολές που έξωθεν λαμβάνει.   

   Δυστυχώς για την κυρία Πρύτανη Αρβελέρ, τα γυμνά γεγονότα είναι μπροστά μας και, είτε το θέλουμε είτε όχι, είναι απτοί μάρτυρες των πεπραγμένων του κυρίου Πρωθυπουργού  όπως και των περασμένων του πρώην premier Τσίπρα, κατά τα άλλα αμφότερων συμπαθέστατων, αλλά δυστυχώς τελείως λειψών στη προάσπιση των ελληνικών δικαιωμάτων.

   Δεν υπάρχει περίπτωση κάποιος Έλληνας που ψυχολογικά αλλά και ηθικά φαίνεται πως είναι – και το δείχνει με τις πράξεις του και τις παραλείψεις του – υποτακτικός αλλότριων βουλήσεων, να είναι ικανός για οποιαδήποτε «μεταρρύθμιση», υποτίθεται προς όφελος της χώρας του, στο εσωτερικό και ακόμη περισσότερο στο εξωτερικό.

   Πολύ δυστυχώς ο κύριος Μητσοτάκης ο νεώτερος έχει εις βάρος του αρκετές «κακοτοπιές», οι συνέπειες των οποίων υπήρξαν αφάνταστα κακές και οδυνηρές για την Ελλάδα σε διεθνή επίπεδο. Κι αν ο ίδιος δεν το κατάλαβε ως τώρα, σημαίνει πως η Ελλάδα, για να το πούμε λαϊκά, «την έχει βαμμένη»!

   Απώλεια εθνικής κυριαρχίας στη θάλασσα με την Ιταλία και απώλεια εθνικής κυριαρχίας στη θάλασσα με την Αίγυπτο – θυμούμαστε – στις δυο οριοθετήσεις, που άργησαν μεν να έρθουν, αλλά όταν ήρθαν δεν μπορούσαμε  να μη σκεφτούμε: καλύτερα να μην ερχόντουσαν!, ειδικά στην καταστροφική από κάθε άποψη οριοθέτηση με την Αίγυπτο (άλλο ένα έγκλημα που ζευγαρώνει με εκείνο της Μακεδονίας) –

   δυο οριοθετήσεις οι οποίες –  έτσι άρον-άρον όπως έγιναν, με μυστικές συνομιλίες, άρα με μυστικές επιβολές(!!) και με υπερ-επείγουσες διαδικασίες ελληνικών δεσμεύσεων, σαν να ήθελαν οι ξένοι πάτρωνες να μη δώσουν στους Έλληνες καμία πιθανότητα να το μετανιώσουν(!!),

   μετά από μια απραξία δεκάδων ετών ακριβώς για να μη γίνει το χατίρι της Ιταλίας και της Αιγύπτου που ζητούσαν «τα εσά εμά»! –

   δείχνουν φανερά πως έγιναν κάτω από διαταγές κάποιων «ανωτέρων», οι οποίοι είχαν κουραστεί να περιμένουν απ’ τους προηγούμενους Έλληνες πρωθυπουργούς να δεχθούν τη συρρίκνωση της χώρας της Ελλάδας και των Ελλήνων όπως αυτοί οι ξένοι «ανώτεροι» είχαν προ καιρού προγραμματίσει,

   και επιτέλους βρήκαν στο σημερινό πολιτικό επιτελείο τους ιδανικούς εκτελεστές στα σχέδια τους.

   Διότι οι αποδεδειγμένες εθνικές απώλειες θαλάσσιου χώρου για την Ελλάδα σε Ιόνιο και Κεντρική Μεσόγειο

   (ίσως η κυρία Αρβελέρ όμως να ενθουσιάστηκε από την αναφώνηση του κ. Δένδια – μάλλον από το μέγα ψέμα του – ότι «μεγαλώσαμε την Ελλάδα»!),

   συνοδεύονται από απείρως μεγαλύτερες και οδυνηρότερες ΜΕΛΛΟΝΤΙΚΕΣ απώλειες σε Αιγαίο και Ανατολική Μεσόγειος, που είναι μπροστά μας και τις βλέπουνε ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ         

   όπου:

1)  η συνεχιζόμενη άρνηση-τρόμος των Ελλήνων κυβερνητών να ορίσουν την ελληνική υφαλοκρηπίδα

(η οποία ναι μεν νοείται πως ανήκει ab initio και ipso jure στον θαλάσσιο χώρο μια χώρας, αλλά το εύρος της δεν είναι ακανόνιστο, άναρχο και δίχως όρια και είναι πάντα καλό αυτή η χώρα να το ορίσει και προπαντός να το δηλώσει καταλλήλως διεθνώς)

2) η συνεχιζόμενη άρνηση/τρόμος των Ελλήνων κυβερνητών να οριοθετήσουν την ΑΟΖ με Κύπρο

3) η εγκληματική εξεπίτηδες λειψή οριοθέτηση ΑΟΖ με Αίγυπτο ως τον 28^ο μεσημβρινό (ανατολικά) και τον 25^ο μεσημβρινό (δυτικά)

   έχουν σαν απτό αποτέλεσμα ένας τεράστιος θαλάσσιος χώρος της ελληνικής δυνητικής ΑΟΖ ΝΑ ΜΗ ΕΧΕΙ ΟΥΤΕ ΥΦΑΛΟΚΡΗΠΙΔΑ ΟΥΤΕ ΑΟΖ ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ,

   με την επόμενη βαρύτατη συνέπεια οι Τούρκοι να μπορούν να δηλώνουν, και ΝΑ ΕΝΕΡΓΟΥΝ ΩΣ ΙΔΙΟΚΤΗΤΕΣ, ότι όλος αυτός ο θαλάσσιος χώρος ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΗ ΤΟΥΣ ΥΦΑΛΟΚΡΗΠΙΔΑ (ΚΑΙ ΑΟΖ)!!!!

   Είναι πασιφανές ότι η μη οριοθέτηση της ΑΟΖ μεταξύ Ελλάδας και Κύπρου, και κατά συνέπεια και της ελληνικής σχετικής υφαλοκρηπίδας, δημιούργησε ένα τεράστιο θαλάσσιο χάσμα που χωρίζει ανεπανόρθωτα την Ελλάδα απ’ τη Κύπρο, χάσμα το οποίο η Τουρκία επωφελείται για να το καταλάβει ελεύθερα διαλαλώντας σε όλους τους τόνους πως είναι η δική της υφαλοκρηπίδα (υφαλοκρηπίδα, όχι ΑΟΖ, που δεν αναγνωρίζει).

   Μέσα σε αυτό το θαλάσσιο χάσμα που η Ελλάδα τελείως εγκληματικά επέτρεψε να δημιουργηθεί, τα τουρκικά πλοία τριγυρίζουν όπως θέλουν, φτάνοντας ως και στα 6 μίλια απ’ τα ελληνικά χωρικά ύδατα.

   Το να έρχονται έπειτα οι Έλληνες επίσημοι και να δηλώνουν ότι όλη εκείνη η περιοχή είναι ελληνική και τα τουρκικά πλοία την παραβιάζουν

   και να μένουν συνέχεια στα λόγια, χωρίς καμία δυναμική πράξη εθνικής κυριαρχίας, νομίζοντας πως έτσι, με τα λόγια, που είναι αερολογίες, θα διώξουν τους Τούρκους και θα πείσουν τους Έλληνες πολίτες πως έχουν δίκιο,

   δείχνουν μόνο γελοιότητα και ανοησία εάν πιστεύουν πως οι άλλοι θα πιστέψουν στις αερολογίες τους ενώ οι ίδιοι αυτοί «επίσημοι», συστηματικά και εγκληματικά (πάλι το λέμε) αποφεύγουν να ορίσουν επιτέλους, βάση την UNCLOS, εγγράφως και διεθνώς, την καθόλα νόμιμη ιδιοκτησία τους ΑΟΖ σε ΕΚΕΙΝΗ τη περιοχή.

   Διερωτόμαστε με τη πιο έντονη αγωνία: μα τόσο πολύ η Ελλάδα είναι υποταγμένη ώστε καρφί να μη της καίγεται εάν ή όχι παραδώσει στη Τουρκία πάνω απ’ τη μισή της ΑΟΖ;!  Σε μια Τουρκία που θα προσπαθήσει, αμέσως μετά, να της αφαιρέσει και το άλλο μισό, πάλι με τα σχέδια των ξένων που ξέρουμε;

   Είναι τόσο αδιανόητο, που είναι αδύνατο να γίνει πιστευτό! Τόσο υποδουλωμένη  είναι αυτή η Ελλάδα και αθεράπευτα υποδουλωμένοι οι κυβερνώντες της;!

   Είναι ποτέ δυνατόν η Ελλάδα να έχει παραιτηθεί απ’ όλο αυτό τον θαλάσσιο χώρο; Όντως η Ελλάδα κυβερνάται από ανθύπατους ξένων κυβερνητικών εξουσιών των οποίων τα συμφέροντα διαχειρίζονται;!

   Έλεος πια με ετούτη την εθνομηδενιστική πολιτική!

   Η παθητικότητα και η αποφυγή εκτέλεσης διεθνών επιβεβαιωμένων δικαιωμάτων της Ελλάδας είναι απολύτως αποκρουστική. Και πρέπει να πάψει αμέσως.

   Το ότι κάθε τόσο «βγαίνουν» τα πλαστά ελληνικά «κανάλια» δηλώνοντας υποκριτικά πως οι Τούρκοι «μπαίνουν μέσα στην ελληνική υφαλοκρηπίδα» σχεδόν με χαρά διηγούμενα τις «βόλτες» του Oruc Reis και τις ατελείωτες τουρκικές «εκτροπές» χυδαίων απειλών και βρισιών από Ερντογάν και ακατανόμαστους ισλαμιστές υπουργούς, 

   (ενώ συνεχίζουν αυτοί όλοι οι «πουλημένοι» να μιλούν για το τουρκικό πρόσημο της «υφαλοκρηπίδας» και όχι για το ελληνικό, από το 1982, πρόσημο της «ΑΟΖ»!),

   δεν είναι άλλο παρά μια ξεδιάντροπη φιλοτουρκική προπαγάνδα που πολύ κακώς οι Έλληνες πολίτες  ανέχονται, και είναι ακόμη πιο ξεδιάντροπη γιατί γίνεται εκ του ασφαλούς,

   εκ του ασφαλούς γιατί οι Έλληνες δεν έχουν να επιδείξουν κανένα  χάρτη που να ορίζει την ελληνική υφαλοκρηπίδα,

   αντιθέτως με τους Τούρκους που διαθέτουν πολλούς χάρτες με την κίβδηλη, φαντασιόπληκτη  υφαλοκρηπίδα τους,  

   οπότε η ελληνική υφαλοκρηπίδα φαντάζει, είναι αόρατη, είναι στα χαρτιά ανύπαρκτη!!

   Το ίδιο και η ελληνική ΑΟΖ: είναι αόρατη και ανύπαρκτη, γιατί υπάρχει μόνο στα λόγια των Ελλήνων πρωθυπουργών και υπουργών, οι οποίοι ψεύδονται αισχρά λέγοντας πως υπάρχει και ψεύδονται ακόμη αισχρότερα γιατί μες στο ψέμα τους κρύβονται θέλοντας με αυτό να κρύψουν την ανικανότητά τους να πραγματοποιήσουν την ΑΟΖ με χαρτιά και διεθνείς συμβάσεις.

   Και όπως ξέρουμε, verba volant, scripta manent!

   Το ίδιο και τα ελληνικά 12 μίλια χωρικών υδάτων: είναι αόρατα και ανύπαρκτα. Και φτάσαμε στο ακραίο σημείο ξεδιάντροπα να οπισθοχωρούμε τις κόκκινες γραμμές μας ούτε λίγο ούτε πολύ στα μίζερα 6 μίλια – δηλαδή ΤΙΠΟΤΑ!,

   μολονότι όλοι σε όλες τις ελληνικές εξουσίες γνωρίζουν πως η Ελλάδα έχει ορίσει κιόλας από το 1913 και πάλι το 1931 τα χωρικά της ύδατα στα 10 ναυτικά μίλια, σε αρμονία με τα 10 ν.μ. του εναερίου χώρου.

   Κι αν δεν το ξέρουν, ας μάθουν ρωτώντας  τον καθηγητή Ιωάννη Μάζη, όπως για την ΑΟΖ ας μάθουν ρωτώντας τον καθηγητή Θεόδωρο Καρυώτη.

   Μια συμβουλή για όποιον Έλληνα κυβερνήτη, υπουργό και όχι μόνο: να πετάξουν στο δρόμο όλους τους τουρκόφιλους δήθεν «συμβούλους» τους: για τα δικαιώματα της Ελλάδας, τις δυνατότητες, τις ενέργειες  και τις δικαιοδοσίες της δυο είναι οι κατ’ εξοχήν σύμβουλοι: ο Ιωάννης Μάζης και ο Θεόδωρος Καρυώτης.

   Προσωπικά δεν τους έχουμε γνωρίσει ποτέ, μόνο σε φωτογραφία τους έχουμε δει.

   Γνωρίζουμε όμως το έργο τους, τα γραπτά τους – κι αυτό έχει αξία! Κι ούτε είναι «διαφήμιση» αυτή, όπως ο κάθε κακοπροαίρετος θα σκεφτεί, αλλά η αγνή αλήθεια! 

                                                                        Κρεσέντσιο Σαντζίλιο

                                                                                Ελληνιστής

   Και δυο σύντομα, αλλά όχι και τόσο άσχετα, υστερόγραφα.

ΥΓ.1.  Ενώ είναι τοις πάσι γνωστό, και ειδικά στις ηγεσίες εξουσίας, ότι το μαπόλυτο επιχειρησιακό συμφέρον των ελληνικών ενόπλων δυνάμεων, απέναντι στον άμεσο τουρκικό κίνδυνο  είναι η απόκτηση και κατοχή των γαλλικών φρεγατών Belharra και αεροπλάνων Rafale με το πλήρες πυραυλικό τους σύστημα Meteor, γίνεται η μεγάλη βλακεία αυτές οι φρεγάτες να «ακυρώνονται», για κάτι τελείως υποδεέστερες αμερικανικές μελλοντικές(!) τύπου κορβέτες, και τα αεροπλάνα να «κουτσουρεύονται» χωρίς τους πυραύλους, για υπακοή στους Γερμανούς!!

Καλά, οι πολιτικοί είναι ό, τι είναι, δυστυχώς, μας το έδειξαν και απέδειξαν πολλές φορές. Αλλά και οι στρατιωτική ηγεσία το ίδιοι έγινε; Είναι δυνατόν; Τόσος μαζοχισμός;!

ΥΓ.2.  Γεννιούνται δυο άξονες αυτές τις μέρες που μπορούν να αλλάξουν πολλά πράγματα σε Ευρώπη και Μέση Ανατολή. Ο πρώτος είναι Γαλλία-Αυστρία, ο δεύτερος Γαλλία-Ινδία μέσω Ισραήλ ήδη πολύ συνδεδεμένο με Ινδία.

Η Ελλάδα τί περιμένει να λάβει μέρος σε αυτούς τους δυο άξονες; Πρόκειται προφανώς για δυο άξονες αντι-Τουρκίας (αντιστάθμιση του επικινδυνέστατου τρομοκρατικού άξονα Τουρκίας-Πακιστάν), η είσοδος στους οποίους είναι ό, τι πιο συμφέρον για την Ελλάδα – και οι λόγοι είναι τόσο ευνόητοι που μόνο ένας τέλειος βλάκας δεν θα τους αντιλαμβανόταν! Λοιπόν;

Τόσο υποδουλωμένο τσιράκι σε Αμερικανούς είναι η Ελλάδα (‘Ελληνες στην εξουσία); Η άδεια τους χρειάζεται;!;!