Ο ΓΕΝΙΚΟΣ Γραμματέας των Ηνωμένων Εθνών, Αντόνιο Γκουτέρες, ανακοίνωσε ότι η Ειδική Απεσταλμένη του, Τζέιν Χολ Λουτ, άρχισε διαβουλεύσεις για να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για να προετοιμαστεί μια νέα συνάντηση των λεγόμενων 5 + 1. Άφησε σαφώς να εννοηθεί πως περίπου αυτή η σύναξη είναι, λίγο-πολύ, δεδομένη και έθεσε και τον στόχο: «Ελπίζουμε ότι αυτή η συνάντηση θα είναι δυνατή και ότι θα επιτρέψει την επανέναρξη των συζητήσεων που πραγματοποιήθηκαν στο Cran-Montana και οι οποίες πρέπει να ξαναρχίσουν». Όλα τα πιο πάνω ήταν αναμενόμενα. Δεν μπορούσε ο Γενικός Γραμματέας να μην θέσει στόχους σε σχέση με τα επόμενα βήματα στο Κυπριακό.

ΤΟ σημαντικότερο, ωστόσο, από τα όσα έχει αναφέρει στην πρόσφατη συνέντευξη Τύπου, που έδωσε στη Νέα Υόρκη, ήταν μια νέα, κατά την άποψή μας, προσέγγιση του Διεθνούς Οργανισμού. Κληθείς να σχολιάσει τη δήλωση του Τούρκου Προέδρου Ταγίπ Ερντογάν περί λύσης δύο κρατών, ο Γενικός Γραμματέας είπε: «Προφανώς, στο πλαίσιο αυτών των συνομιλιών και κατά τη διάρκεια αυτών των συζητήσεων, κάθε μέρος έχει το δικαίωμα να αναλαμβάνει τις πρωτοβουλίες που θέλει». Είναι ξεκάθαρο πως αυτή η τοποθέτηση σαφώς και επιτρέπει στην τουρκική πλευρά να θέσει στις συζητήσεις και απόψεις, επιδιώξεις, οι οποίες εκφεύγουν των όρων εντολής του Γενικού Γραμματέα. Δεν συνάδουν με τη διαχρονική προσέγγιση του Συμβουλίου Ασφαλείας. 

ΕΙΝΑΙ προφανές πως ο Γενικός Γραμματέας επιδιώκει να βρεθεί η «χρυσή τομή» για να μπορέσουν να αρχίσουν οι συνομιλίες στο Κυπριακό. Για την ακρίβεια, να συγκληθεί αρχικά η άτυπη Πενταμερής και στη συνέχεια να υπάρξει και μια δεύτερη, επίσημη σύνοδος, με στόχο την επίτευξη συμφωνίας. Είναι προφανές πως ο στόχος του Διεθνούς Οργανισμού δεν είναι η έναρξη μιας ατέρμονης διαδικασίας, αλλά μιας Διάσκεψης, στη διάρκεια της οποίας είτε θα επιτευχθεί συμφωνία ή όχι.

ΑΛΛΑ το θέμα που προκύπτει σήμερα, μετά και τις δηλώσεις του Γενικού Γραμματέα, Αντόνιο Γκουτέρες δεν είναι το διαδικαστικό. Η ουσία είναι τα όσα είπε και τα οποία, όπως έχουμε επισημάνει,  προσφέρουν τη δυνατότητα στην τουρκική πλευρά να θέσει τη λύση δύο κρατών στο νησί. Αυτό είναι άκρως ανησυχητικό και προφανώς θα προκαλέσει προβλήματα στη διαδικασία αλλά πρωτίστως στις προοπτικές επίτευξης συμφωνίας στο Κυπριακό. Οι Τούρκοι θέτουν μαξιμαλιστικές αξιώσεις και σιγά-σιγά αυτές μπαίνουν στην ατζέντα. Η ανοχή έναντι της τουρκικής επιθετικότητας, της τουρκικής επεκτατικής πολιτικής, οδηγεί σε ένα σημείο, στο οποίο η κατοχική δύναμη κάνει ό,τι θέλει. Κι αυτό γίνεται με τη στάση που τηρεί η λεγόμενη διεθνής κοινότητα. Στην προκειμένη περίπτωση τα Ηνωμένα Έθνη αλλά και άλλοι βασικοί παίκτες στη διεθνή σκακιέρα. Όπως είναι γνωστό, πριν από τον κ. Γκουτέρες, ο Βρετανός πρέσβης στη Λευκωσία, Στίβεν Λίλι, δημόσια άφησε σαφώς να εννοηθεί πως όλα μπορούν να συζητηθούν. Παρασκηνιακά το έχει αναφέρει σε συνομιλητές της και η απεσταλμένη του Γ.Γ. του ΟΗΕ, Τζέιν Χολ Λουτ. Θα επαναλάβουμε για μια ακόμη φορά πως τέτοιες προσεγγίσεις οδηγούν σε επικίνδυνα μονοπάτια το Κυπριακό και θα πρέπει τούτο να καταστεί σαφές από τη Λευκωσία προς κάθε κατεύθυνση.