Στην παρούσα μετάλλαξη της σύγκρουσης των πολιτισμών που έχει ξεκινήσει από το μακρινό 1996 (όταν ο μπιν Λάντεν κήρυξε επισήμως τον πόλεμο στις ΗΠΑ), αντιμέτωποι είναι η αθεϊστική και υλιστική Ευρώπη με την πιο θρησκόληπτη μερίδα του φονταμενταλιστικού σουνιτικού Ισλάμ η οποία εκτιμάται στο 10% του συνολικού μουσουλμανικού πληθυσμού. Τα πράγματα δεν είναι καθόλου εύκολα για την Ευρώπη, από τη στιγμή που έχει να αντιμετωπίσει ένα τέτοιο φανατικό πλήθος, ούτε μπορεί να αποτελούν απάντηση σπασμωδικές και ανούσιες χειρονομίες σαν αυτή του Μακρόν να προβάλει στα κυβερνητικά κτήρια της Γαλλίας τα σκίτσα του «Charlie Hebdo» που οι μουσουλμάνοι θεωρούν βλάσφημα. Κάτι τέτοιο όχι μόνο δεν εξυπηρετεί σε τίποτα αλλά φουντώνει το μίσος και τον φανατισμό της άλλης πλευράς.

Είναι φύσει αδύνατον για έναν σκληροπυρηνικό μουσουλμάνο να δεχτεί ότι μια κοινωνία όπως η γαλλική έχει αναγορεύσει το «δικαίωμα στη βλασφημία» σε κεντρικό πυρήνα των αξιών της γύρω από τον οποίο έχει οικοδομήσει τα ατομικά δικαιώματα.  Όπως επισημαίνει πολύ εύστοχα ο Θάνος Τζήμερος, «δεν μπορούμε να ζητάμε από έναν άνθρωπο που είναι πιστός με τα μπούνια, να θεωρεί ότι ο Θεός του είναι κατώτερος από τον υπουργό ή από τον βουλευτή ή το κόμμα ή την κυβέρνηση που ψήφισε ένα συγκεκριμένο νόμο. Ο Θεός είναι ανώτερος πάντων, επομένως κάποιος ο οποίος το πιστεύει αυτό και είναι βίωμά του αυτό στην καθημερινότητά του, σου λέει “ποιος είσαι εσύ τώρα που θα μου πεις να πάω κόντρα σ’ αυτό που με διέταξε ο Θεός;”. Και πρέπει να το δούμε αυτό, διότι ο Θεός στο Κοράνι διατάσσει και τη σφαγή των απίστων».

Η ελπίδα των ισλαμιστών για την πλήρη επικράτησή τους στην Ευρώπη βασίζεται σε τρία πράγματα: στην παράνομη μετανάστευση, στην υπεργεννητικότητά τους και στη βλακεία μας. Η Ευρώπη διέπραξε ολέθριο λάθος όχι μόνο επειδή άνοιξε τις πύλες της στους μουσουλμάνους λαθρομετανάστες που κατέφθαναν αθρόα στα εδάφη της, αλλά και επειδή τους έδωσε την εντύπωση ότι δεν χρειάζεται να συμμορφωθούν με τα ήθη και τα έθιμα του τόπου που επέλεξαν για να ζήσουν αλλά ότι μπορούσαν να μεταφέρουν εκείνα των ιδιαίτερων πατρίδων τους στην Ευρώπη, και μάλιστα αυτά να γίνονται και απολύτως σεβαστά όσο οπισθοδρομικά και αντίθετα στα ευρωπαϊκά ιδεώδη κι αν ήταν.

Τώρα πια η Δύση πληρώνει τα επίχειρα αυτού του καταλυτικού λάθους της. Έπειτα από μια αλυσίδα φρικιαστικών εγκλημάτων μίσους που έχουν διαπραχθεί στην επικράτειά της, συνειδητοποιεί έστω και αργά τι σημαίνει πραγματικά Ισλάμ. Δεν είμαι ιδιαίτερα αισιόδοξος για τη διάρκεια που θα έχει η επέλαση του φονταμενταλιστικού Ισλάμ κατά της Ευρώπης και για τις εκατόμβες θυμάτων που θα προκαλέσει, για τον απλούστατο λόγο ότι το Ισλάμ διεξάγει γενικευμένο πόλεμο κατά της Δύσης, ενώ η Δύση εξακολουθεί πεισματικά να αντιμετωπίζει τις τρομοκρατικές επιθέσεις ως απλά περιστατικά αστυνομικής φύσεως. Όταν αρνείσαι να κοιτάξεις κατάματα την πραγματικότητα και να αναγνωρίσεις το είδος του εχθρού που μάχεσαι, το πιθανότερο είναι ότι θα ηττηθείς στο τέλος.  

Στην κατάσταση που έχει περιέλθει σήμερα η Ευρώπη χρειάζονται ολιστικές λύσεις. Θα πρέπει να καταστεί με τον πιο επίσημο και αυστηρό τρόπο απολύτως σαφές στους μουσουλμάνους που κατοικούν σε όλες τις χώρες της ΕΕ πως ή θα σεβαστούν  χωρίς καμία επιφύλαξη τα ήθη, τα έθιμα και τις αξίες  των κοινωνιών που τους φιλοξενούν, ή πολύ απλά να μαζέψουν τα μπογαλάκια τους και να μας αδειάσουν τη γωνιά. Δεν θα επιβάλει ο μουσαφίρης τον δικό του νόμο στον νοικοκύρη του σπιτιού. Η Ευρώπη θα πρέπει να είναι στο εξής αμείλικτη απέναντι σε οποιαδήποτε μουσουλμανική πρακτική έρχεται σε αντίθεση με το ευρωπαϊκό δίκαιο και το ευρωπαϊκό κεκτημένο.

Δεν είναι δυνατόν να υπάρχουν κοινωνίες δύο ταχυτήτων μέσα στα ευρωπαϊκά κράτη. Δεν είναι δυνατόν να υπάρχουν δύο παράλληλα συστήματα απονομής δικαιοσύνης μέσα στα ευρωπαϊκά κράτη (όπως συμβαίνει  δυστυχώς και στην Ελλάδα με τη μουσουλμανική μειονότητα της Θράκης). Οι νόμοι πρέπει να είναι οι ίδιοι για όλους, ανεξαρτήτως θρησκεύματος ή ιδεολογικών πεποιθήσεων. Αν αυτό προσβάλει κάποιους μουσουλμάνους, τότε ας επιλέξουν ένα από τα 52 μουσουλμανικά κράτη στον πλανήτη, και ας πάνε να ζήσουν σ’ αυτό ώστε ούτε να ενοχλούν κανέναν ούτε να τους ενοχλεί κανείς. Αν όμως μείνουν στην Ευρώπη, ας ξεχάσουν το Ισλάμ όπως το ήξεραν.

Απλή και σταράτη εξήγηση χρειάζεται, η οποία να περιβληθεί την πιο επίσημη διατύπωση εκ μέρους της ΕΕ. Όλα τα άλλα που γίνονται είναι σπασμωδικές αντιδράσεις που στοχεύουν στις συνέπειες και όχι στην αιτία του προβλήματος, και απλώς θα χειροτερέψουν τα πράγματα, όπως έδειξε και η πρόσφατη νέα επίθεση ισλαμιστών τρομοκρατών στη Βιέννη εναντίον αθώων πολιτών.  Αυτό φαίνεται να το έχει αντιληφθεί και ο ίδιος ο Μακρόν, ο οποίος έχει αρχίσει να τα «μαζεύει» για τη δημόσια προβολή των «βλάσφημων» σκίτσων του «Charlie Hebdo» λέγοντας πως «δεν ήθελα να πω αυτό που καταλάβατε» και «δεν είχα πρόθεση να προσβάλω το Ισλάμ». 

Για την αντίδραση της δικής μας κυβέρνησης στο μείζον πρόβλημα που προέκυψε από τις τρομοκρατικές επιθέσεις στη Γαλλία, η υποκρισία περίσσεψε για μία ακόμη φορά, όπως και η ξεδιάντροπη κοροϊδία.

Η κυβέρνηση Μητσοτάκη που ούτε καν θα διανοείτο ποτέ να κάνει αυτό που έκανε ο Μακρόν, βγήκε να τον συγχαρεί δημοσίως για τη γενναία πράξη του! Και να φανταστεί κανείς πως αν τολμούσε να κάνει κάτι παρόμοιο ένας Έλληνας μέσα στη χώρα μας, θα τον είχε συλλάβει η αστυνομία χωρίς δεύτερη σκέψη και θα αντιμετωπιζόταν περίπου ως «φασίστας» και «υποκινητής θρησκευτικού και ρατσιστικού μίσους»! Εμείς εδώ όχι μόνο δεν έχουμε πάρει χαμπάρι τι κίνδυνο αντιπροσωπεύει για τη χώρα μας η ασυμβατότητα του Ισλάμ με τον δυτικό πολιτισμό, αλλά έχουμε και πρωθυπουργό που προπαγανδίζει το «μπόλιασμα» των Ελλήνων με τους Πακιστανούς, τους Αφγανούς, τους Σομαλούς και όλους τους υπόλοιπους τυχοδιώκτες που μπουκάρουν παράνομα στα νησιά μας και στη Θράκη.

Αντί η κυβέρνηση να προστατεύσει τους Έλληνες, εγκαθιστά μεθοδικά τους μουσουλμάνους λαθρομετανάστες σε όλη τη χώρα και τους φτιάχνει και τζαμιά για να ριζώσει καλά το πρόβλημα του ισλαμικού φονταμενταλισμού στην πατρίδα μας και να έχουν να το αντιμετωπίσουν σε τρισχειρότερη μορφή από τη σημερινή τα παιδιά και τα εγγόνια μας.

Stirlitz