Γιατί μπήκε ξανά σε lockdown, παρά τις επανειλημμένες δηλώσεις των ευρωπαίων ηγετών ότι κάτι τέτοιο θα ήταν καταστροφικό και θα έπρεπε να αποφευχθεί; Γιατί, στη διάρκεια του καλοκαιριού, δεν προετοιμάστηκε για τη χειμερινή επίθεση του ιού; Ηταν λάθος, που εμείς εδώ, ανοίξαμε τα σύνορα και υποδεχθήκαμε τουρίστες στην Ελλάδα; 

Τον περασμένο Μάρτιο, σε άρθρο με τίτλο «Γιατί κλείνει η Ευρώπη», εξηγούσαμε γιατί  η σφοδρότητα της επίθεσης του ιού απαιτούσε πολύ δραστικά μέτρα, όπως εκείνα που υιοθετούσαν  η μία μετά την άλλη  οι χώρες της Ευρώπης. Σήμερα θα απαντήσουμε με δεδομένα στο ερώτημα: «Γιατί αιφνιδιάστηκε η Ευρώπη από το 2ο κύμα», ξεκινώντας από τις εύλογες απορίες: Γιατί η Ευρώπη μπήκε ξανά σε lockdown, παρά τις επανειλημμένες δηλώσεις των ευρωπαίων ηγετών ότι το 2ο lockdown θα ήταν καταστροφικό και θα έπρεπε να αποφευχθεί; Γιατί, στη διάρκεια του καλοκαιριού, οι ευρωπαϊκές χώρες δεν προετοιμάστηκαν εξαντλητικά για τη χειμερινή επίθεση του ιού; Γιατί άργησαν τόσο πολύ «να κλείσουν» χώρες όπως το Βέλγιο και η Γαλλία  πληρώνοντας τώρα πολύ βαρύ τίμημα; Γιατί δεν πρέπει να χαλαρώσουν οι άμυνές μας, παρά τις θετικές εξελίξεις στο εμβόλιο; Ήταν λάθος, που εμείς εδώ, ανοίξαμε τα σύνορα και υποδεχθήκαμε τουρίστες στην Ελλάδα; Πώς μετράμε τη διάδοση του ιού Ο αριθμός των διαπιστωμένων κρουσμάτων δεν προσφέρεται για να αξιολογήσουμε και να συγκρίνουμε τη διάδοση του ιού στις κοινότητες. Είναι δείκτης εξαρτημένος από το πλήθος των ελέγχων. Περισσότερα κρούσματα σε μια χώρα έναντι μιας άλλης ή σε ένα χρονικό διάστημα έναντι άλλου, μπορεί απλώς να οφείλονται στη διενέργεια περισσότερων τεστ. Αντιθέτως, ο αριθμός των θανάτων αποτυπώνει ακριβέστερα το μέτρο διάδοσης του ιού στην κοινότητα, αν και με χρονική καθυστέρηση, επειδή μεσολαβεί κάποιο διάστημα μεταξύ μόλυνσης και θανάτου. Γι΄αυτό, όταν επιχειρούμε συγκρίσεις μεταξύ χωρών, συγκρίνουμε κυρίως θανάτους ανά εκατομμύριο πληθυσμού. Τέλος, επειδή οι ημερήσιες διακυμάνσεις δημιουργούν «θόρυβο» που θολώνει την πληροφορία των δεδομένων, ο μέσος όρος 7 ημερών προσφέρει καλύτερη εικόνα. Στη συνέχεια θα παραθέσω διαγράμματα σχετικά με τη διάδοση του Covid 19 σε διάφορες περιοχές του κόσμου. Για τους λόγους που προανέφερα, πρόκειται για διαγράμματα που απεικονίζουν τον  7ήμερο μέσο όρο των θανάτων λόγω μόλυνσης από τον ιό. Όλα τα δεδομένα προέρχονται από την εξαιρετική ιστοσελίδα Our World in Data 

Όταν ο Μακρόν ανακοίνωνε το 1ο  lockdown (16 Μαρτίου), ο 7ήμερος μέσος όρος των θυμάτων του ιού στη Γαλλία ήταν 15,4 (Μ.Ο. 9/3-16/3). Ο ίδιος δείκτης στις 23 Αυγούστου είχε τιμή 14,7, την 1η Σεπτεμβρίου 15,3 και στις 10 Σεπτεμβρίου 15,4. Αλλά τον Αύγουστο και τον Σεπτέμβριο τα πράγματα έδειχναν πολύ λιγότερο ανησυχητικά από τον Μάρτιο. Διότι τον Μάρτιο ο αριθμός των θυμάτων 20πλασιάστηκε μέσα σε μόλις 15 ημέρες (309,1 στις 31 Μαρτίου) ενώ τον Αύγουστο παρέμενε σχετικά σταθερός Σημασία δεν έχει  μόνο ο απόλυτος αριθμός των θανάτων. Ακόμη μεγαλύτερη σημασία έχει ο ρυθμός αύξησης, η επιθετικότητα του ιού, ο ρυθμός διάδοσης (R0). Το Καλοκαίρι και στην αρχή του Φθινοπώρου, η Γαλλία ένιωθε ότι μπορούσε να ζήσει με τον ιό. Το βάρος των 15 νεκρών την ημέρα είναι ανεκτό- τόσοι χάνονται καθημερινά στους γαλλικούς αυτοκινητόδρομους χωρίς να απαγορεύεται η κυκλοφορία. Αυτό που είναι δυσβάσταχτο και επιβάλει επείγουσα δραστική αντιμετώπιση είναι η προοπτική διπλασιασμού των νεκρών ανά εβδομάδα: διπλάσιοι μετά την πρώτη εβδομάδα, τετραπλάσιοι μετά τη δεύτερη, οκταπλάσιοι μετά την τρίτη και ούτω καθεξής. Δηλαδή η εκθετική αύξηση της διάδοσης του ιού στην κοινότητα, αυτό δηλαδή που συνέβαινε τον Μάρτιο και που δυστυχώς παρατηρούμε ξανά από τα μέσα Οκτωβρίου. 

Για τη συνέχεια protagon