30 Νοεμβρίου 1822.
Ο Χουρσίτ πασάς αυτοκτονεί στη Θεσσαλία, αφού στο μεταξύ τον έχει αποκηρύξει ο σουλτάνος.

Χουρσιτ Μεχμέτ πασάς (; – 1822) γεννήθηκε στον Καύκασο από γονείς χριστιανούς Κιρκάσιους (Τσερκέζους) ,λέγεται μάλιστα ότι ο πατέρας του ήταν Ελληνας ιερέας.
Σε νεαρή ηλικία εξισλαμίστηκε, κατατάχθηκε στο σώμα των Γενιτσάρων, αποδείχθηκε ικανός στρατιωτικός, με τον καιρό απέκτησε την εύνοια του σουλτάνου Μαχμούτ Β’ και έφθασε σε ανώτατα αξιώματα.

Το 1820 διορίσθηκε από τον σουλτάνο σερασκέρης, δηλαδή αρχηγός της εκστρατείας κατά του αποστάτη Αλή Πασά των Ιωαννίνων και τον Ιανουάριο του 1821 έφθασε στην Ήπειρο, προκειμένου να καταστείλει την ανταρσία του.
Έναν χρόνο αργότερα, τον Ιανουάριο του 1822 κατόρθωσε να συλλάβει τον Αλή Πασά και να στείλει το κεφάλι του ως δώρο στον σουλτάνο.

Όμως οι εχθροί και αντίζηλοί του τον διέβαλαν στους αξιωματούχους του παλατιού ότι οικειοποιήθηκε μεγάλο μέρος της αμύθητης περιουσίας του Αλή Πασά και η Υψηλή Πύλη του ζήτησε λεπτομερή λογοδοσία.
Ο υπερήφανος στρατάρχης φαίνεται ότι θίχτηκε από τη σουλτανική παραγγελία, δεν απάντησε και περιέπεσε σε δυσμένεια, με αποτέλεσμα να παραμείνει στη Λάρισα και να φροντίζει την τροφοδοσία του στρατού του Δράμαλη, ο οποίος κατά την εκστρατεία του στην Πελοπόννησο υπέστη στα Δερβενάκια τη γνωστή πανωλεθρία από τα ελληνικά επαναστατικά στρατεύματα.

Όταν έφθασαν στην Κωνσταντινούπολη οι δυσάρεστες ειδήσεις για την αποτυχία της εκστρατείας του Δράμαλη, απεσταλμένοι του σουλτάνου πήραν το δρόμο για τη Λάρισα με διαταγή να θανατώσουν τον Χουρσίτ πασά επειδή δεν βοήθησε την εκστρατεία του Δράμαλη. Το πληροφορήθηκε έγκαιρα αυτό ο ίδιος και σε συνδυασμό ίσως με μια απιστία της συζύγου του, στις 30 Νοεμβρίου 1822 ήπιε δηλητήριο και αυτοκτόνησε, προλαμβάνοντας έτσι την βέβαιη καταδικαστική απόφαση του σουλτάνου.

Κηδεύθηκε στη Λάρισα με μεγάλες τιμές από τον στρατό και του οθωμανούς της πόλεως και σύμφωνα με τις οδηγίες που είχε αφήσει στους δικούς του ενόσω ζούσε.

Ενταφιάσθηκε κοντά στη μεγάλη γέφυρα, στην περιοχή του Πέρα μαχαλά.

Εν τω μεταξύ στην πόλη για χρόνια επικρατούσε σαν μύθος η άποψη ότι ο Χουρσίτ πασάς κατά την τελετή της κηδείας του ήταν ακόμα ζωντανός, την παρακολούθησε προσωπικά και αμέσως μετά πήρε ένα δραστικό δηλητήριο και πέθανε ακαριαία.

Υπάρχει και μια άλλη εκδοχή την οποία αναφέρει ο ιστορικός της Λάρισας Επαμεινώνδας Φαρμακίδης,ότι ο Χουρσίτ πασάς δεν αυτοκτόνησε, αλλά αποκεφαλίσθηκε στους στρατώνες της Λάρισας από Οθωμανούς στρατιώτες έπειτα από διαταγή του σουλτάνου.

Πάντως οι ιστορικές πηγές της Τουρκίας αναφέρουν ότι ο θάνατος του Χουρσίτ πασά οφειλόταν σε παθολογικά αίτια, λόγω επιβάρυνσης της υγείας του από τα διατρέξαντα γεγονότα. Λίγες ημέρες μετά τον θάνατο, την κηδεία και τον ενταφιασμό του, απεσταλμένοι του σουλτάνου κατέφθασαν στη Λάρισα, ξέθαψαν το πτώμα, απέκοψαν το κεφάλι του, το τοποθέτησαν σε αργυρή λεκάνη και το μετέφεραν στα ανάκτορα του σουλτάνου στην Κωνσταντινούπολη.

Μετά τον θάνατό του το 1822 κατασκευάσθηκε από του οθωμανούς της Λάρισας το ταφικό του μνημείο, ένα είδος μαυσωλείου, στο τόπο του ενταφιασμού του, ο οποίος ήταν μεμονωμένος και δεν βρισκόταν μέσα σε κάποιο μουσουλμανικό νεκροταφείο.
Το μνημείο αυτό σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις ήταν ένας επιμελημένος οθωμανικός τάφος σε μορφή σαρκοφάγου.
Προς το μέρος που έπρεπε να βρισκόταν η αποτμηθείσα κεφαλή του νεκρού υπήρχε μια ψηλή μαρμάρινη στήλη στην οποία ήταν σκαλισμένο ένα μεγάλο σε έκταση επίγραμμα, το οποίο εγκωμίαζε τον νεκρό.

Ο τάφος περιβαλλόταν από ψηλό τοίχο με μεγάλα ανοίγματα, φραγμένα με μεταλλικά κιγκλιδώματα. Για ένα διάστημα καθώς τα χρόνια περνούσαν ο τάφος του είχε τελείως ξεχασθεί, ιδίως μετά την απελευθέρωση της Λάρισας, όταν ο χώρος περιήλθε σε Έλληνα ιδιώτη.

(Φωτό: Χουρσιτ Πασάς.)