Την κόντρα που καταγράφεται το τελευταίο διάστημα μεταξύ του Γάλλου προέδρου, Εμανουέλ Μακρόν, και του Τούρκου προέδρου, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, επιχειρούν να αναλύσουν, μιλώντας στο Sputnik, οι διεθνολόγοι Κωνσταντίνος Φίλης και Ιωάννης Μάζης.

Για αντιπαράθεση που ευνοεί και τα δύο μέρη, κάνει λόγο ο Κωνσταντίνος Φίλης, εκτελεστικός διευθυντής του Ινστιτούτου Διεθνών Σχέσεων του Παντείου Πανεπιστημίου, ενώ κόντρα που συνδέεται με την ανάγκη του Μακρόν να λειτουργήσει ως θεματοφύλακας των ευρωπαϊκών αξιών, «βλέπει» από την πλευρά του, ο Ιωάννης Μάζης, καθηγητής Γεωπολιτικής του Πανεπιστημίου Αθηνών.

Τα κέρδη για Μακρόν και Ερντογάν από τη σύγκρουση

Εξηγώντας την άποψή του, ο κ. Φίλης υποστηρίζει ότι η σύγκρουση ευνοεί τον Μακρόν γιατί θέλει στο εσωτερικό της Γαλλίας να «γοητεύσει» ή να προσεταιριστεί ένα κοινό το οποίο προβληματίζεται από τον ισλαμικό φονταμενταλισμό και με αυτόν τον τρόπο επιδιώκει να αποστερήσει ψήφους από την πολιτική του αντίπαλο, Μαρίν Λεπέν.

«Να μην επιτρέψει δηλαδή σε απογοητευμένους, αγανακτισμένους Γάλλους (πολύ περισσότερο μετά από τη δολοφονία του καθηγητή) να στραφούν στη Λεπέν» εξηγεί. Ο ίδιος προσθέτει ότι πρόκειται μια «ατζέντα Μακρόν» η οποία προϋπήρχε της δολοφονίας του καθηγητή, αλλά τώρα έχει ξεκινήσει να «ξετυλίγεται».

Από την πλευρά του, ο Ερντογαν δείχνει ότι υπερασπίζεται το μουσουλμανικό κόσμο, τους κατά αυτόν αδικημένους και περιθωριοποιημένους μουσουλμάνους απέναντι στους Ευρωπαίους που πολλές φορές έχει χαρακτηρίσει «σταυροφόρους» και τον Μακρόν «αποικιοκράτη».

«Όλο αυτό είναι κάτι που εξυπηρετεί πάρα πολύ τον Ερντογάν και ο Ερντογάν τροφοδοτεί αυτή την ένταση, γιατί τροφοδοτείται και ενισχύεται μέσα από αυτή την ένταση» υπογραμμίζει ο κ. Φίλης.

Ο ίδιος είναι της άποψης, μάλιστα, ότι ο Ερντογάν επιτηδευμένα βάζει απέναντί του τη Γαλλία για να δείχνει ότι υπερασπίζεται και προστατεύει τους μουσουλμάνους σε όλο τον κόσμο.

Εξ’ ου και η σκληρή ρητορική την οποία χρησιμοποιεί, αλλά και το γεγονός ότι έγινε λόγος για εμπάργκο στα γαλλικά προϊόντα, το οποίο τελικά αν επιβληθεί και προχωρήσει, «περισσότερο κακό θα κάνει στην Τουρκία και λιγότερο στην Γαλλία, καθότι η Τουρκία εξάγει περισσότερα στη Γαλλία απ’ όσα εισάγει».

Κατά τον κ. Φίλη, τέλος, ο Ερντογάν με τη διατήρηση της κόντρας με τον Μακρόν, αποπροσανατολίζει και το εγχώριο κοινό από το «πολύ μεγάλο και υπαρκτό πρόβλημα που λέγεται οικονομία».

«Μόνο με κυρώσεις θα λογικευτεί η Τουρκία»

Ο κ. Μάζης, από την πλευρά του, βλέπει μια κόντρα που «κατευθύνεται, άγεται και φέρεται, από τις εντολές των Αδελφών Μουσουλμάνων της τουρκικής κυβερνήσεως» απέναντι στον «ευρωπαϊκό αξιακό πολιτισμό».

Όπως παρατηρεί, η Γαλλία είναι μια χώρα που «έχει πληρώσει με πάρα πολύ αίμα» τις δραστηριότητες των πυρήνων των Αδελφών Μουσουλμάνων που συντονίζονται από το δίπολο Τουρκίας-Κατάρ. Ο ίδιος κρίνει άψογη τη στάση του Μακρόν καθώς δεν κατέφυγε σε ύβρις όπως ο Τούρκος ομόλογός του.

Εκτιμά ότι αυτή η αντιπαράθεση θα λήξει «όταν όλη η Ευρώπη αντιληφθεί τι σημαίνει η στάση αυτή του Γάλλου προέδρου, ποιος είναι ο σκοπός τον οποίο υπερασπίζεται και φροντίσει να θέσει ενώπιον των ευθυνών της τη Τουρκία με σκληρότατες κυρώσεις οικονομικού επιπέδου».

«Τότε η Τουρκία θα λογικευθεί» συμπληρώνει.

Τι συμβαίνει με το Ισλάμ και τη Γαλλία;

Ερωτηθείς για την αλλαγή στάση της Γαλλίας απέναντι στο Ισλάμ, ο κ. Μάζης υποστηρίζει ότι η Γαλλία έχει ευρύτερα αλλάξει ρότα διότι κατάλαβε ότι η προσέγγιση του Ισλαμισμού βασίζεται σε «τελείως λανθασμένα θεμέλια».

Ο ίδιος εκτιμά ότι απέτυχε η προσπάθεια της Γαλλίας να βασιστεί σε μια θεωρία εντάξεως μέσα στο πλαίσιο του δικαιωματισμού των ριζοσπαστών μουσουλμάνων στο κοινωνικό σώμα της Ευρώπης «γιατί τα σημαντικά και συστηματικά άκρως αιματηρά πλήγματα, τα οποία κατάφεραν αυτοί οι ισλαμιστικοί θύλακες στη Γαλλία, αποτελούνται από πρόσωπα τα οποία ήταν και τρίτης γενιάς Γάλλοι πολίτες και ενταγμένοι θεωρητικά στο γαλλικό σώμα, πράγμα το οποίο όπως αποδείχτηκε λανθασμένο».

Παρόλ’ αυτά, ο κ. Φίλης τονίζει πως η γαλλική κοινωνία παραμένει μία από τις πλέον ανεκτικές.

«Είναι προφανές ότι επειδή υπάρχει ένα ζήτημα ανασφάλειας, το οποίο έχει να κάνει και με κοινωνική ανασφάλεια και με οικονομική ανασφάλεια και με την ανασφάλεια η οποία προκλήθηκε σε κάποιους λόγω των προσφυγικών-μεταναστευτικών ρευμάτων, πάνω σε αυτή την ανασφάλεια έχουν επιχειρήσει να επενδύσουν οι πιο ακραίοι, κυρίως προερχόμενη από την ακροδεξιά ή από νεοναζιστικά μορφώματα» επισημαίνει.

Το θέμα όμως θεωρεί ότι είναι οι «ακραίοι» που δείχνουν να κερδίζουν πολιτικά και έτσι «υποχρεώνουν» και τα υπόλοιπα κόμματα να μετατοπίσουν την ατζέντα τους πιο κοντά σε αυτές τις απόψεις ώστε να μην «αιμορραγήσουν» εκλογικά.

«Και η Μέρκελ το 2015 που έλεγε ότι είναι ευπρόσδεκτοι οι Σύριοι είναι πολύ διαφορετική το 2020» αναφέρει ως παράδειγμα.

Αυτό που θεωρεί ότι πρέπει να αποφύγει πάντως η Γαλλία και η Ευρώπη είναι να «παίξει» πάνω στην ατζέντα του Ερντογάν και αντίστοιχων του Τούρκου προέδρου, «ότι δηλαδή η Ευρώπη έχει συνολικά πρόβλημα με το Ισλάμ και το μουσουλμανικό στοιχείο».

«Πρέπει να γίνει κατανοητό ότι το πρόβλημα δεν είναι το μουσουλμανικό στοιχείο συνολικά, είναι οι ακραίες εκφάνσεις του μουσουλμανικού στοιχείου» καταλήγει.

Πηγή: Σπούτνικ