Δρ Λάμπρος Γ. Καούλλας

Παράλληλα με τα σχέδια για «άνοιγμα» της περίκλειστης περιοχής της κατεχόμενης Αμμοχώστου, το παράνομο αποσχιστικό καθεστώς και η Τουρκία φροντίζει να αναπαράγει σε κάθε επίπεδο ένα κεντρικό αφήγημα για δικαιολόγηση των παράνομων ενεργειών τους.

Το κεντρικό τουρκικό αφήγημα υποβάλλει πως: Η περίκλειστη Αμμόχωστος «ανήκει» ούτως ή άλλως στο ψευδοκράτος της «ΤΔΒΚ», η καλή θέληση της Τουρκίας έχει εξαντληθεί ως αποτέλεσμα της ελληνικής βουλιμίας και κακοπιστίας, το άνοιγμα της πόλης θα φέρει οικονομική ανάπτυξη για τους Τουρκοκύπριους και τους έποικους και οι κινήσεις δήθεν δεν έρχονται σε αντίθεση με τα σχετικά ψηφίσματα του ΟΗΕ.

Διασπώντας αυτό το κεντρικό αφήγημα για την Αμμόχωστο στα επιμέρους υποαφηγήματα, παρατηρείται πως το καθένα προωθείται αναλόγως του ακροατηρίου.

Ελληνοκυπριακές ενοχές & «θεμελιώδες ψεύδος»

Η δικαιολόγηση των πράξεων της Τουρκίας στηρίζεται στη μετάθεση της ευθύνης για την κατάρρευση των συνομιλιών στην κυπριακή κυβέρνηση και στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, Νίκο Αναστασιάδη, μετά τις συνομιλίες στο Crans Montana.

Με βασική δικαιολογία πως η ελληνοκυπριακή πλευρά ήθελε τα πάντα, παρά τις υποχωρήσεις όλων αυτών των δεκαετιών, καλλιεργούνται παράλληλα και οι ενοχές στην κυπριακή κοινωνία και υποθάλπεται η πολιτική αστάθεια. Εξαιρετικό παράδειγμα του πώς το τουρκικό αυτό υποαφήγημα διείσδυσε στην κυπριακή κοινωνία, ήταν η ιδέα που ρίχθηκε μέσω μηνύματος ακροατή χθες σε ραδιοφωνική εκπομπή του «Astra 92.8» για διαδήλωση έξω από το Προεδρικό Μέγαρο, λες και είναι ο Αναστασιάδης (που επί μακρόν είχε τη στήριξη του ΑΚΕΛ στο Κυπριακό) και όχι η Τουρκία που ευθύνεται για τον εποικισμό της Αμμοχώστου.

Άλλο ενδεικτικό παράδειγμα της συναισθηματικής παράκρουσης που προκαλεί η τουρκική προπαγάνδα στις ελεύθερες περιοχές, είναι ανάρτηση από Κύπριο Έλληνα στο Twitter που αφήνει να νοηθεί πως η Κυπριακή Δημοκρατία δεν ενδιαφέρεται για την Αμμόχωστο διότι θα χάσει ανάπτυξη και τουρισμό η Λεμεσός και η Λάρνακα, λες και το άνοιγμα «υπό τουρκοκυπριακή διοίκηση» δεν θα επηρεάσει την ανάπτυξη και τον τουρισμό των ελεύθερων περιοχών.

Στις συνομιλίες «στρογγυλής τραπέζης» τον Φεβρουάριο του 2020, ο Τούρκος Αντιπρόεδρος Fuat Oktay, επανέλαβε το αφήγημα «για τρομοκρατία και καταπίεση εναντίον των Τουρκοκυπρίων που διήρκησε για χρόνια μετά την ίδρυση της Κυπριακής Δημοκρατίας».

Αυτή είναι η πιο πρόσφατη κλωνοποίηση του «θεμελιώδους ψεύδους» του Κυπριακού Ζητήματος που χρονολογείται τουλάχιστον πίσω στον Αύγουστο του 1955, όταν η ΕΟΚΑ και το ΑΚΕΛ κατηγορήθηκαν ότι δήθεν σχεδίαζαν την «γενοκτονία» των Τουρκοκυπρίων. Όλα τα εγκλήματα της Τουρκίας και της ρατσιστικής ηγεσίας των Τουρκοκυπρίων και της ΤΜΤ το 1957-59, 1963-64 και 1974 δικαιολογήθηκαν στη βάση αυτού του ψέματος.

Τουρκοκυπριακή ανάπτυξη & «μοντέλο Μονακό»

Η κινήσεις της Τουρκίας στην Αμμόχωστο φαίνεται να εντάσσονται σε ένα ευρύτερο προπαγανδιστικό μηχανισμό για παρουσίαση του κατοχικού καθεστώτος, αποτελέσματος εισβολής και εθνοκάθαρσης, ως περίπου «Μονακό» της Τουρκίας στην Ανατολική Μεσόγειο, ένα σενάριο που προωθήθηκε από το καλοκαίρι του 2019.

Αν παρατηρήσει κάποιος προσεκτικά τα όσα αποκάλυψε ήδη από τον Σεπτέμβριο του 2019 ο Δρ Γιάννος Χαραλαμπίδης στη «Σημερινή», τα σχέδια ανάπτυξης για την Αμμόχωστο και την Καρπασία θέλουν να δώσουν μια εικόνα χαρούμενης ανάπτυξης μιας ηλιόλουστης, χαλαρής πολιτείας, μασκαρεύοντας το στυγνό πρόσωπο της κατοχής, της προσφυγιάς και του εποικισμού, δηλαδή των εγκλημάτων πολέμου της Τουρκίας. Εξ’ άλλου, στην επίσκεψή του στην Αμμόχωστο ο Τούρκος Αντιπρόεδρος Fuat Oktay έδωσε αυτή ακριβώς την εικόνα δηλώνοντας: «Εδώ δεν χάνουν μόνο οι Τουρκοκύπριοι, χάνουν και οι Ελληνοκύπριοι. Γιατί είμαστε εδώ; Για να κερδίσουν επιτέλους και οι άνθρωποι. Για να μην είναι μια πόλη φάντασμα, αλλά ένας χώρος έλξης, όπου θα μπορούν πλέον οι άνθρωποι να γλεντούν και να περπατούν. Είμαστε σε μια ιστορική μέρα, μια ιστορική συνάντηση σε μια καταπληκτική περιοχή».

Το ταραχώδες και βίαιο μερικό κλείσιμο των «σημείων διέλευσης» προς τα κατεχόμενα με αφορμή τον κορωνοϊό, συμπεριλαμβανομένου του οδοφράγματος της Δερύνειας, είχε κλονίσει την οικονομία των κατεχομένων, που παρασιτεί σε μεγαλο βαθμό επί της οικονομίας των ελεύθερων περιοχών.

Η κίνηση της Τουρκίας στο Βαρώσι έχει στόχο να εμβαθύνει την στρατηγική και οικονομική παρουσία της, αφ’ ενός, και αφ’ ετέρου να κερδίσει εκ νέου πόντους από απογοητευμένους Τουρκοκύπριους των οποίων η «μουρμούρα» για τους Τούρκους έποικους, τον κατοχικό στρατό και την διεθνή απομόνωση έχει ενταθεί τα τελευταία χρόνια. Ωστόσο, οι κινήσεις αυτές, φαίνεται να αποξενώνουν ακόμη περισσότερο την Τουρκία από τους Τουρκοκύπριους, αν κρίνουμε από τις πρώτες αντιδράσεις του τουρκοκυπριακού Τύπου που λέει πως δεν έχουν πλέον ούτε φωνή, ούτε και βούληση και έχουν γίνει πλήρως υποτελείς.

Νομικίστικες εξυπνάδες

Καθώς το Διεθνές Δίκαιο δεν είναι με το μέρος της, η Τουρκία χρησιμοποιεί προπαγανδιστικά διάφορες νομικιστικές εξυπνάδες για να μασκαρέψει τις πράξεις στα μάτια της διεθνούς διπλωματίας. Τόσο η ίδια, όσο και ο Mustafa Akıncı, προσπαθούν να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα για τα όσα τεκταίνονται στην Αμμόχωστο, παρά το ότι πριν ακριβώς ένα χρόνο τα ψηφίσματα 550 και 780 για την Αμμόχωστο είχαν επαναβεβαιωθεί.

Ο κατοχικός ηγέτης δήλωσε χθες πως «όσο αφορά τα όσα γίνονται στην περίκλειστη Αμμόχωστο, είναι σημαντικό να αξιολογήσουμε ότι δεν έρχονται σε αντίθεση με τα ψηφίσματα των Ηνωμένων Εθνών, όπως δήλωσα και στο παρελθόν, να είναι στο πλαίσιο του διεθνούς δικαίου και να μην αποτελούν εμπόδιο για τη λύση, αλλά συμβάλουν στη λύση».

Στην ίδια επίσκεψή τον Φεβρουάριο του 2020, ο Oktay ανέφερε, σε σχέση με το Ψήφισμα 550 του 1984, ότι η περιοχή χαρακτηρίστηκε απαγορευμένη αλλά είναι έδαφος της «ΤΔΚΒ», όπως αποκάλεσε την υποτελή στην Τουρκία διοίκηση.

Ιδιαιτερα για το Ψήφισμα 550 και την σημασία του για το θέμα της Αμμοχώστου, ο νομικός, ειδικός σε θέματα Διεθνούς Δικαίου, Δρ Νικόλας Ιωαννίδης εξήγησε, μιλώντας στις 18 Φεβρουαρίου 2020 στο «SigmaLive», πως «η παράγραφος 4 αναφέρεται σε όλα τα κράτη της διεθνούς κοινότητας και τα καλεί, όχι μόνο να σεβαστούν κυριαρχία και ανεξαρτησία της Κυπριακής Δημοκρατίας, αλλά έχουν υποχρέωση όλα τα κράτη να μην αναγνωρίσουν την οποιαδήποτε προσπάθεια της Τουρκίας να εποικίσει την Αμμόχωστο».

Αναλύοντας την παράγραφο 3, ο κ. Ιωαννίδης εξήγησε πως το Ψήφισμα «καλεί τα κράτη όχι μόνο να μην αναγνωρίζουν, αλλά ούτε να διευκολύνουν, ούτε να παρέχουν οποιαδήποτε συνδρομή στην αποσχιστική οντότητα». Υπογράμμισε πως το 550 αναφέρεται σε «κράτη» και όχι σε «κοινότητες» και σε αυτή την περίπτωση το κράτος που είναι υπεύθυνο είναι η Τουρκία. Έφερε ως παράδειγμα της ίδιας της δημιουργίας της «Επιτροπής Ακίνητης Ιδιοκτησίας», αφού ενισχύει το επιχείρημά μας ότι είναι η Τουρκία που ασκεί τον πραγματικό έλεγχό στον κατεχόμενο βορρά, σύμφωνα με τον κ. Ιωαννίδη.

Οι κινήσεις εμφανώς παραβιάζουν τα ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ. Πέραν τούτου, έρχονται σε αντίθεση με τις ίδιες τις λεγόμενες Συμφωνίες Υψηλού Επιπέδου της 19ης Μαΐου του 1979 μεταξύ Σπύρου Κυπριανού και Rauf Denktaş, υπό την αιγίδα του ΓΓ του ΟΗΕ Kurt Waldheim.

Το 5ο σημείο της συμφωνίας αναφέρει: «Θα δοθεί προτεραιότητα στην επίτευξη συμφωνίας για την επανεγκατάσταση στα Βαρώσια Ελληνοκυπρίων προσφύγων, υπό την αιγίδα του ΟΗΕ, αμέσως με την έναρξη της υπό των συνομιλητών εξέτασης των συνταγματικών και εδαφικών πτυχών επί μιας συνολικής συμφωνίας. Ειδικότερα μετά την επίτευξη συμφωνίας για τα Βαρώσια θα εφαρμοστεί αυτή χωρίς ν΄ αναμένεται το αποτέλεσμα των συζητήσεων και επί των άλλων πτυχών του Κυπριακού προβλήματος.»

www.simerini.sigmalive.com