Η ιστορία ποτέ δεν επαναλαμβάνεται. Ενίοτε όμως έχει την ίδια αφετηρία και τα ίδια αποτελέσματα. Ειδικά όταν τα αφετηριακά στοιχεία της ιστορίας είναι η ιδεοληψία, η αρνητική οικονομική συγκυρία και ακόμη η απουσία τύχης, τότε το τελικό αποτέλεσμα είναι μονοσήμαντο: δηλαδή το λουκέτο.

Αυτό συνέβη τόσο στην περίπτωση της Pirelli Hellas όσο και στην υπόθεση του εργοστασίου της BSH. Το εργοστάσιο της Pirelli στην Πάτρα έκλεισε το 1991 ενώ το εργοστάσιο της Bosch Siemens Hausgerate (BSH), θα κλείσει στο τέλος του χρόνου. Αυτό συμβαίνει επειδή και στις δύο περιπτώσεις, η οικονομική συγκυρία ήταν αρνητική, κάποιοι παράγοντες τύχης επέδρασσαν αρνητικά, αλλά και κάποιοι ιδεοληπτικοί συμπολίτες μας, φρόντισαν καθοριστικά στο να βάλουν ταφόπλακα στα συγκεκριμένα επενδυτικά σχέδια.

Αρνητική οικονομική συγκυρία: Στην περίπτωση της Pirelli, η αρνητική οικονομική συγκυρία ήταν τo 1991 ο υψηλός πληθωρισμός και τα υψηλά τραπεζικά επιτόκια. Ο πληθωρισμός είχε ανέλθει στο 22% και τα τραπεζικά επιτόκια στο 29%. Οι ανατιμήσεις των προϊόντων δεν μπορούν να καλύψουν την απώλεια. Αν σ’ αυτό συνυπολογιστεί η άνοδος της βιομηχανικής παραγωγής στην Ασία, με το χαμηλό κόστος παραγωγής, τότε και μόνον αυτά τα στοιχεία θα ήταν ικανά να οδηγήσουν έναν επενδυτή εκτός Ελλάδος.

Επιπλέον στα παραπάνω, θα πρέπει να συνυπολογιστεί και το γεγονός ότι η Pirelli είχε αρχίσει να νιώθει την ανάσα των ασιατικών τίγρεων, είχε ζημίες, τόσο σε επίπεδο μητρικής εταιρείας, όσο και σε επίπεδο θυγατρικής στην Ελλάδα. Το 1989 η Pirelli Hellas είχε ζημίες 209 χιλ. δολ. ΗΠΑ οι οποίες το 1990 διευρύνθηκαν σε 5,4 εκατ. δολ. ΗΠΑ.

Στην περίπτωση της BSH ζημίες δεν υπήρχαν. Η εταιρεία ωστόσο έπρεπε να αποφασίσει μια επένδυση της τάξης των 50-60 εκατ. ευρώ προκειμένου να πάει ένα βήμα το μπροστά τη μονάδα που παρήγαγε εστίες οικιακών φούρνων και βρίσκονταν στον Αγ. Ι. Ρέντη του Πειραιά. Με την επένδυση αυτή θα μπορούσε η παραγωγή να εκσυγχρονιστεί και να ακολουθήσει την εξέλιξη άλλων μονάδων παραγωγής της BSH.

Η αρνητική οικονομική συγκυρία του 2011-12 ωστόσο της άλλαξε γνώμη καθώς η χώρα σχοινοβατούσε μεταξύ ευρώ και δραχμής. Αν σε αυτό συνυπολογιστεί το γεγονός ότι το ελληνικό εργοστάσιο της χώρας ήταν μικρό όπως επίσης μικρό ήταν και το κόστος μεταφοράς του εκτός Ελλάδος, τότε δεν είναι απορίας άξιο γιατί η εταιρεία, γρήγορα άλλαξε άποψη για την επένδυσή της στην χώρα μας.

Παράγoντας τύχη: Μια μεγάλη δουλειά το 1991 του ελληνικού δημοσίου κι ένας θάνατος το 2011, μπορεί να επηρέασαν καθοριστικά τις εξελίξεις σε Pirelli Hellas και BSH.

Το 1991 το Ελληνικό Δημόσιο έδωσε μια μεγάλη δουλειά προμήθειας ελαστικών σε κορεάτικη εταιρεία. Η τελευταία πρόσφερε μεν χαμηλότερης ποιότητας ελαστικά, αλλά σε καλύτερη τιμή. Τα ελαστικά προορίζονταν για τα οχήματα της Επιχείρησης Αστικών Συγκοινωνιών (ΕΑΣ), δηλαδή τον πρώην ΟΑΣΑ. Πολλοί εκτιμούν σήμερα ότι αν τη δουλειά αυτή την είχε πάρει η Pirelli Hellas, ενδεχομένως να μην είχε λάβει την απόφαση να βάλει το λουκέτο.

Στην περίπτωση της BSH η ατυχής συγκυρία ήταν ο θάνατος (23.10.2011) του δημάρχου της Ελευσίνας Γιώργου Αμπατζόγλου, εκλεγμένος με το ΠΑΣΟΚ. Ο τελευταίος είχε ταχθεί υπέρ της νέας επένδυσης της BSH σε ακίνητο 150 στρεμμάτων που βρίσκεται στη Μαγούλα Αττικής, στο οποίο θα μεταφέρονταν το εργοστάσιο που βρίσκονταν στον Αγ. Ι. Ρέντη. Ωστόσο, πέθανε τρεις ημέρες πριν ληφθεί η απόφαση τροποποίησης του πολεοδομικού σχεδίου της περιοχής, πίσω από το Θριάσιο Νοσοκομείο, με στόχο την υλοποίηση της επένδυσης.

Για τη συνέχεια Liberal