Όταν την άνοιξη του 2012 υπό την καθοδήγηση της Μ.Ρ. η συγγραφική ομάδα του νέου βιβλίου Ιστορίας για την ΣΤ’ Δημοτικού έγραφε ότι «χιλιάδες Έλληνες συνωστίζονταν στο λιμάνι [της Σμύρνης]», όλοι οι πολίτες έμεναν έκπληκτοι από την ελαφρότητα και την ανακρίβεια με την οποία προσεγγίζονταν ένα τόσο βαρύ κι επώδυνο ζήτημα για το εθνικό μας θυμικό.

Όλοι, εκτός από όσους είχαμε ήδη εικόνα του όζοντος βούρκου που λιμνάζει στην Ακαδημαϊκή Κοινότητα της χώρας μας.

Τέτοια περιστατικά υπήρξαν πολλά και πριν, αλλά και μετά το συγκεκριμένο, σε μια «σχεδόν ενορχηστρωμένη» από συγκεκριμένα πρόσωπα, επιχείρηση προπαγάνδας, αποδόμησης και επανεγγραφής των ιστορικών και πολιτικών γεγονότων που θεμελιώνουν την ίδια την υπόσταση του ελληνισμού σε όλη την έκταση και πορεία του:

Τον Απρίλιο του 2014, ο Δ.Χ. δήλωνε, επί παραδείγματι, για την τριπλή (πομακική, τσιγγάνικη & τουρκογενή) μουσουλμανική μειονότητα της Θράκης, η οποία βρίσκεται εκεί συμφώνως προς τις προβλέψεις της Συνθήκης της Λωζάνης του 1923, ότι «αποτελεί ενιαίο συμπαγές τουρκικό πράγμα», κάνοντάς μας να θαυμάζουμε τόσο το ιστορικοπολιτικό, όσο και το γλωσσικό γνωσιακό του επίπεδο.

Τον Νοέμβριο του 2015, ο Α.Λ. σε ένα άλμα μεταξύ παραλογισμού, γελοιότητας και σουρεαλισμού, προσπαθούσε να πείσει τον ελληνικό λαό ότι «οι μακεδονομάχοι ήταν οι τζιχαντιστές της εποχής τους». Τόσο δε μαγεύονταν τούτος από τους τζιχαντιστές και το φανατικό Ισλάμ, ώστε 5 χρόνια αργότερα, με αφορμή τον εμπρησμό της δομής φιλοξενίας λαθρομεταναστών στη Μόρια της Λέσβου από ακραία μουσουλμανικά στοιχεία, δήλωσε ότι κι ο ίδιος θα την έκαιγε πρόθυμα, αποδεικνύοντας πόσο σέβεται την περιουσία της Πολιτείας που πληρώνει το μισθό του, πόσο νοιάζεται για την ασφάλεια της Πατρίδας και πόσο εκτιμά τους κόπους του φορολογούμενου πολίτη που αιμοδοτούν όλα τα ανωτέρω.

Κατά τον Μάιο του 2018 ο Δ.Κ. σαν εισηγητής σεμιναρίου δήλωσε ότι η Γενοκτονία των Ποντίων ήταν…μύθος. Προφανώς και τα επίσημα αρχεία, οι πηγές, το φωτογραφικό υλικό, οι αναφορές ξένων Διπλωματών, ανήκουν στη σφαίρα της φαντασίας και δεν υπήρξαν ποτέ για τον ίδιο. Πηγαίνοντας ακόμη παραπέρα, συνέκρινε το «τεχνητό» -κατά την άποψή του – έθνος των Ελλήνων με το τεχνητό έθνος των «Μακεντόσκι» ως προς την εθνογένεση, ενώ αποφάσισε ότι «είμαστε παιδιά των… Οθωμανών».

Ένα μήνα αργότερα, ο Π.Λ. σε τηλεοπτικό δελτίο ειδήσεων, χρησιμοποίησε όλα τα επιχειρήματα της σκοπιανής πλευράς ανά τις δεκαετίες, μιλώντας για την εξαιρετικά μεγάλη θυσία των Σκοπιανών στο “erga omnes” της Συμφωνίας των Πρεσπών, προκειμένου να περάσει στους τηλεθεατές του ότι δεν είχε νόημα όλη αυτή η διαμάχη τόσα χρόνια. Το γεγονός ότι χρησιμοποίησε ωμά ψέματα στα επιχειρήματά του, δικαιολογείται μάλλον από το «ακαδημαϊκό του αλάθητο» και τη συστέγασή του υπό τη σκέπη του ιδίου Ιδρύματος με τον έτερο ακαδημαϊκό Ν.Κ., ο οποίος παρέδωσε τον μακεδονικό πολιτισμό βορά στους Σκοπιανούς με την προδοσία των Πρεσπών.

Η Α.Ι. τον Απρίλιο του 2019 προσπαθούσε –ανεπιτυχώς- να αλλάξει τη σημασία των λέξεων, δηλώνοντας από τις Σέρρες, ότι «ντόπιο» εκεί σημαίνει σλαβοσκοπιανό, ενώ έσπευδε να στηρίξει τοπικό Σύλλογο νοσταλγών της κομιτατζίδικης «αγάπης» προς τη Μακεδονία, όπως τη γνώρισε η περιοχή στις αρχές του 20^ου αιώνα. Τόσο η ίδια, όσο και ο Σύλλογος πήραν αρμοδίως τις «απαντήσεις» που χρειάζονταν.

Τον Ιούνιο του 2020, λίγο πριν τη σοβαρότατη ελληνοτουρκική κρίση του Oruc Reis, ο Χ.Ρ. θεώρησε σωστό να «εξοπλίσει» τη χώρα στην οποία έκανε την ακαδημαϊκή του καριέρα, με το επιχείρημα ότι αυτή έχει αναπτύξει «μια σειρά μαξιμαλιστικών  θέσεων» όσον αφορά την ΑΟΖ στην περιοχή του Καστελορίζου, κι ας λέει άλλα το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας επ’ αυτού υπέρ της Ελλάδος. Σημειωτέον ότι οι υπηρεσίες ασφαλείας της χώρας καταγωγής του (ο εν λόγω δεν έχει ελληνική καταγωγή), θα εξαφάνιζαν πιθανότατα από το προσκήνιο όποιον δικό τους ακαδημαϊκό έκανε παρόμοιες δηλώσεις για την υπαρκτή διένεξη της χώρας τους με όμορη χώρα όσον αφορά τις ΑΟΖ τους.

Τελευταίο επεισόδιο αυτού του νοοκτόνου κι εξοργιστικού δράματος των εν «τρικυμία εν κρανίω» ακαδημαϊκών, η πρόσληψη του Ι.Θ., ενός από τους 153 προδότες Βουλευτές που επέβαλαν την ξενοκίνητη & καταστροφική Συμφωνία των Πρεσπών με την ψήφο τους, ως μόνιμος Νομικός Σύμβουλος σε Παν/μιο της Μακεδονίας, εμπεριέχον μάλιστα στον ίδιο τον τίτλο του τη λέξη «Μακεδονία»! Δεν γνωρίζουμε αν ο συγκεκριμένος κατάλαβε που βρίσκεται το Ίδρυμα από το οποίο πληρώνεται, διότι με την ψήφο του αναγνώρισε και μια άλλη «Μακεδονία», κάπου αλλού, γνωρίζουμε όμως δύο τινά:

α) η Επιστολή διαμαρτυρίας στον Πρύτανη του Ιδρύματος  ουδέποτε απαντήθηκε, ούτε ο ίδιος ο Νομικός Σύμβουλος έκανε κάποια δήλωση σε σχέση με την καταφανή αντιεπιστημονική του στάση κατά την ψήφιση αναγνώρισης «μακεδονικού» έθνους και γλώσσας και την ανακολουθία που αυτή προκαλεί όταν ο ίδιος συνεργάζεται με ένα ανώτατο επιστημονικό ίδρυμα, σκοπός του οποίου είναι η προαγωγή της επιστημονικής αλήθειας και γνώσης.

β) οποιοσδήποτε κρατούσε τόσο αντιεπιστημονική στάση όσο ο κάθε ένας από τους ανωτέρω με τα αρχικά γράμματα του ονόματός του αναφερόμενους Πανεπιστημιακούς, είτε δεν θα γινόταν ουδέποτε μέλος της Ακαδημαϊκής Κοινότητας σε χώρες που σέβονται την υπόστασή τους και την Επιστήμη, είτε αν ήταν ήδη μέλος κάποιου Πανεπ/ακού Ιδρύματος, θα έχανε ατιμωτικά και παραδειγματικά την ιδιότητά του αυτή. Φανταστείτε π.χ. κάποιος Πανεπ/ακός στο Μ.Ι.Τ. να υποστηρίζει ότι δεν υπάρχει βαρύτητα (ή ακριβέστερα έλξη μάζας από μάζα), ότι τα ομώνυμα ηλεκτρικά φορτία έλκονται ή ότι η μετάδοση της θερμότητας γίνεται από το ψυχρότερο σώμα προς το θερμότερο. Πόσες ώρες θα έμενε στη θέση του έπειτα από παρόμοια δήλωση; Παραδείγματα αποπεμφθέντων Πανεπ/ακών υπάρχουν αρκετά (εκτός Ελλάδος), δεν παρατίθενται όμως για λόγους οικονομίας χρόνου.

Γίνεται κατανοητό λοιπόν, ότι οι ανωτέρω αναφερθέντες Πανεπ/ακοί καλύπτουν τη ρηχή επιστημονική τους υπόσταση με δηλώσεις που προκαλούν, ώστε να τραβήξουν τα φώτα πάνω τους. Πρόκειται για ψυχική τους ανάγκη (συνήθως διαστροφή ναρκισσιστικού/ανασφαλούς υποβάθρου), η οποία ωστόσο κοστίζει πανάκριβα στον ελληνισμό και τις επόμενες γενεές, γι’ αυτό και δεν μπορεί να γίνει ανεκτή με ελαστικότητα. Κι αυτό είναι το καλό σενάριο.

Διότι το επόμενο είναι το σενάριο που λέει ότι λόγω της υποβολιμαίας επιλογής τους μέσα από τον κυκεώνα των ακαδημαϊκών διαδικασιών όπου δεν επιλέγονται οι άριστοι αλλά οι αρεστοί, οι Πανεπ/ακοί που αναφέρθηκαν (κι άλλοι σαν και αυτούς) ξεπληρώνουν χάρες στους κύκλους που τους επέβαλαν στην Ακαδημαϊκή ζωή του τόπου. Κι οι κύκλοι αυτοί πόρρω απέχουν από τα συμφέροντα του ελληνισμού.

Δεν νοείται επιστήμονας να ενεργεί για οτιδήποτε άλλο πέραν του λειτουργήματος θεραπείας της Επιστήμης του, πολύ περισσότερο να κάνει τον κομματικό «νεροκουβαλητή» εις βάρος της Πατρίδας και των συμπολιτών του. Δεν γίνεται να έχει συνεχή πτώση η χώρα μας στην έρευνα τόσων επιστημονικών πεδίων, την ώρα που κορυφαίοι Έλληνες επιστήμονες προσφέρουν τις παραγωγικότατες υπηρεσίες τους σε άλλες χώρες και ταυτόχρονα η ελληνική Ακαδημαϊκή Κοινότητα να χειμάζεται από ένα συστημικό κι ελιτίστικο παρακράτος.

Δεν γίνεται να επιτύχει η προσπάθεια ανάτασης του ελληνισμού, όταν υπάρχουν Πανεπ/ακοί που δουλεύουν ταυτόχρονα για δύο κυρίους: την επιστήμη τους και τους υποβολείς τους. «Ουδείς δύναται δυσί κυρίοις δουλεύειν». Πανεπ/ακοί-Εφιάλτες δημιουργούν μαριονέτες & εκτρώματα αντί για ελεύθερους πολίτες από το φοιτητικό δυναμικό το οποίο εκπαιδεύουν.

Για να σπάσει αυτό το απόστημα μπορεί ο καθένας να βοηθήσει με διάφορους τρόπους. Για περαιτέρω πληροφορίες και δήλωση συμμετοχής στον αγώνα μας για δημοκρατία και αξιοκρατία, επικοινωνήστε: [email protected]

• Παναγιώτης Δράκος