Άριστος Μιχαηλίδης   

«Σας ερωτώ κ. Πρέσβη: Αποδέχεστε ότι και οι Τουρκοκύπριοι έχουν δικαιώματα επί των πηγών των υδρογονανθράκων γύρω από την Κύπρο; Το αποδέχεστε αυτό;». Ποιος ρωτούσε; Ο Μεβλούτ Τσαβούσογλου. Ρωτούσε τον πρέσβη της Κυπριακής Δημοκρατίας  στη Μπρατισλάβα, όταν ο πρέσβης παρενέβη στο φόρουμ, όπου ήταν ομιλητής ο Τούρκος υπουργός, για να καταγγείλει ότι «η Τουρκία παραβιάζει τα δικαιώματα στην ανατολική Μεσόγειο». Αλλά δεν τον άφησε να απαντήσει, απάντησε μόνος του. «Να απαντήσω στη θέση σας», είπε. «Ο ηγέτης σας Αναστασιάδης αυτό το αποδέχεται. Γιατί δεν διασφαλίζουμε τον ίσο διαμοιρασμό των κερδών; Το αίτημα των Τουρκοκυπρίων είναι πολύ δίκαιο».

Πολύ λογικά τα λέει ο Τσαβούσογλου. Κι αν ακούγονται λογικά αυτά στ΄ αυτιά Ελληνοκυπρίων, σκέψου πόσο λογικά ακούγονται στ΄ αυτιά ξένων, που παρακολουθούν από μακριά. Σου λέει ο άλλος, ναι, όλοι οι πολίτες της Κύπρου έχουν δικαιώματα στον φυσικό πλούτο. Το αποδέχεται και ο Αναστασιάδης. Το αποδεχόταν και πριν από αυτόν ο Χριστόφιας, που ήταν Πρόεδρος όταν ξεκινούσε η περιπέτεια των υδρογονανθράκων κι έλεγε στη Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών ότι θα διασφαλίσει τα δικαιώματα των Τουρκοκυπρίων στα έσοδα ακόμα και χωρίς τη λύση. Το αποδέχεται και ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ και η Ευρωπαϊκή Ένωση, το αποδέχεται όλος ο κόσμος. Λοιπόν, κ. πρέσβη; Γιατί δεν διασφαλίζουμε τον ίσο διαμοιρασμό των κερδών;

Έτσι χάσαμε το παιχνίδι. Έτσι χάσαμε το δίκαιο μας. Έτσι αφήσαμε το έγκλημα της κατοχής, του εποικισμού, της προσφυγιάς, της γενοκτονίας, να γίνει ένα πρόβλημα διαμοιρασμού κερδών από τους υδρογονάνθρακες. Και να είμαστε εμείς υπό κατηγορία γιατί αρνούμαστε, δήθεν, να δεχθούμε αυτό το δίκαιο αίτημα των Τουρκοκυπρίων. Πώς να εξηγήσεις και να γίνει κατανοητό, ότι το Κυπριακό δεν ξεκινά από το φυσικό αέριο; Όταν εμείς οι ίδιοι εγκαταλείψαμε όλα τα άλλα και επί χρόνια διαμηνύουμε στη διεθνή κοινότητα ότι το πρόβλημα μας εδώ είναι μια διαφορά μεταξύ δυο κοινοτήτων, που θα λυθεί μεταξύ τους. Θα λυθεί μεταξύ των ανθρώπων, με την επαναπροσέγγιση, με τα οδοφράγματα, με τις εμπορικές συναλλαγές, με τις θεατρικές παραστάσεις, τις δικοινοτικές χορωδίες και τις εκθέσεις ζωγραφικής.

Να, τώρα, με την περιπέτεια της Αμμοχώστου. Αντί να μιλάμε όλοι για το νέο έγκλημα της Τουρκίας και της τουρκοκυπριακής ηγεσίας, βγαίνουν Ελληνοκύπριοι να λένε: «Μας έδιναν την Αμμόχωστο και δεν την παίρναμε και τώρα φωνάζουμε». Ακόμα και γι΄ αυτό το κραυγαλέο έγκλημα το φορτώνουμε μόνοι μας στην πλευρά μας. Πότε μας έδιναν την Αμμόχωστο; Σου αραδιάζουν κι ένα σωρό σχέδια, στρεβλωμένα μέσα στο χρόνο και προσαρμοσμένα στις ιδεοληψίες και στην άγνοια του καθενός. Ουδέποτε «μας έδιναν την Αμμόχωστο» και δεν την παίρναμε. Τόσο ευαίσθητη ήταν η Τουρκία, τόση επιθυμία είχε για έναν έντιμο συμβιβασμό, που μας έδινε την Αμμόχωστο έτσι, χάρισμα, αλλά εμείς οι βάρβαροι δεν την θέλαμε. Αυτομαστίγωση μέχρι αυτοχειρίας. Αν ήταν τόσο απλό, ουδέποτε θα υιοθετούνταν ψηφίσματα να καλούν την Τουρκία να την παραδώσει στη διοίκηση των Ηνωμένων Εθνών.

Ας μείνουμε στη γενική εικόνα, όμως. Σε όλες τις πτυχές, και σε όλες τις ιστορικές στιγμές, ίδιοι ανόητοι φανήκαμε. Χωρίς να έχουμε σχεδιασμό και στρατηγική. Χωρίς στόχους. Αφήνοντας τη διεθνή κοινότητα να ακούει μόνο την τουρκική προπαγάνδα. Που εύκολα θα είχε απάντηση, αν όλα τα κεφάλαια που αναδεικνύονταν κατά καιρούς (δικαιώματα Τ/Κ, Αμμόχωστος, πολιτική ισότητα…) αντικρίζονταν μέσα από την ουσία του προβλήματος, την εισβολή και την κατοχή. Και όχι μέσα από τη διαστρέβλωση της χρηματοδοτούμενης επαναπροσέγγισης, που πέτυχε να σκεπάσει κάτω από μεταξωτές κορδέλες τον κατοχικό στρατό και όλα τα εγκλήματα του.

«Το αίτημα τον Τουρκοκυπρίων είναι πολύ δίκαιο», λοιπόν, αφού το αποδέχονται και οι ηγέτες μας και όλοι. Την Αμμόχωστο καλά κάνουν και την εποικίζουν αφού μας την χάριζαν και δεν την παίρναμε, δεν θα μας παρακαλούν οι άνθρωποι. Στην Κερύνεια ζουν άνθρωποι που γεννήθηκαν εκεί πριν 40 χρόνια, πώς μπορούμε να απαιτούμε να φύγουν; Η Τουρκία είναι εγγυήτρια και δικαιούται βεβαίως να προστατεύει την μειονότητα από τους σφετεριστές, που διοικούν μόνοι τους το κράτος… 

[email protected]