Η οικονομία υπερισχύει των «ευρωπαϊκών αρχών»

Γράφει ο Παντελής Σαββίδης

Στην Ευρώπη και στις Ηνωμένες Πολιτείες κουράζεσαι να ακούς για την ελευθερία, τη δημοκρατία και τις ανθρωπιστικές αρχές που χαρακτηρίζουν τον τρόπο ζωής και το πολίτευμά τους.

Όμως, η οικονομία κυριαρχεί στο αξιακό τους σύστημα. Αλλιώς δεν θα αντιμετώπιζαν με διαφορετικό τρόπο τον Ερντογάν από τον Λουκασένκο.

Ας ξεπεράσουμε το ζήτημα της επιβολής κυρώσεων στην Τουρκία εξαιτίας των προκλητικών ενεργειών της σε υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ (Ελλάδα και Κύπρος) χωρών μελών που είναι και θαλάσσιες ζώνες της Ένωσης.

Αρκετές ευρωπαϊκές χώρες είναι εκτεθειμένες στην οικονομία της Τουρκίας και μια βαθιά οικονομική κρίση στη χώρα αυτή θα έχει σοβαρό αντίκτυπο και στις ευρωπαϊκές.

Ήταν αδύνατον να συμφωνήσουν σε κυρώσεις και-πιστεύω- πως και στο μέλλον θα είναι αδύνατον να συναινέσουν αν δεν προλάβουν να καλυφθούν.

Που βρίσκεται η βαθιά υποκρισία;

Στο ερώτημα τι διαφορά έχει ο Λουκασένκο, πρόεδρος της Λευκορωσίας από τον Ερντογάν πρόεδρο της Τουρκίας;

Αν ερευνήσει κάποιος το ζήτημα θα διαπιστώσει πως ο Ερντογάν είναι πολύ χειρότερος.
Το πρόβλημα που έχουν οι Ευρωπαίοι με την Λευκορωσία στο επίπεδο των δημοκρατικών θεσμών θα έπρεπε να το έχουν και με την Τουρκία. Εν ολίγοις η διπλανή μας χώρα έχει τεράστιο δημοκρατικό έλλειμμα.

Μήπως η ελληνική διπλωματία- θέτοντας το ζήτημα και στην ευρωπαϊκή- θα έπρεπε πρώτα να αντιστοιχίσει τις δυο χώρες στο επίπεδο του δημοκρατικού ελλείμματος και να ζητήσουμε κυρώσεις πρωτίστως γι αυτό;

Ελάχιστοι Λευκορώσοι έχουν εγκαταλείψει την πατρίδα τους κυνηγημένοι από το καθεστώς. Αντίθετα η Αθήνα και το Βερολίνο έχουν γεμίσει Τούρκους αντικαθεστωτικούς.

Δεν θα αναφερθώ στους δεκάδες χιλιάδες φυλακισμένους και βασανισμένους στρατιωτικούς, ακαδημαϊκούς, δημοσιογράφους, ενεργούς πολίτες που σαπίζουν στις τουρκικές φυλακές. Μόλις χθές η καρκινοπαθής ακτιβίστρια Arlet Natali Avazyan έγραψε σε tweet πως ο πατέρας του τούρκου ΥΠΕΞ Τσαβούσογλου είναι Κούρδος και κλήθηκε για ανάκριση στην αστυνομία όπου πέρασε το βράδυ δεμένη με χειροπέδες.
Πριν περάσει την πόρτα των ανακριτών είχε δηλώσει:

«Πάνω από 17.000 γυναίκες, δασκάλες, γιατρίνες, νοικοκυρές βρέθηκαν στη φυλακή μετά το κυνήγι μαγισσών που εξαπέλυσε η κυβέρνηση την επαύριο της αποτυχημένης απόπειρας πραξικοπήματος τον Ιούλιο του 2016 στην Τουρκία. Μαζί με πολλές μητέρες βρέθηκαν στη φυλακή μαζί τους και πάνω από 800 παιδιά! «Μέχρι να αφεθούν ελεύθερα τα 864 φυλακισμένα μωρά θα συνεχίσω τα tweets μου».

Αυτό το καθεστώς και αυτήν την Τουρκία στηρίζουν οι δήθεν φιλελεύθεροι, σοσιαλιστές, ανθρωπιστές και δημοκράτες Ευρωπαίοι.

Είναι ντροπή τους και η στάση τους απέναντι στο δικτατορικό καθεστώς Ερντογάν υπονομεύει τα θεμέλια του ευρωπαϊκού πολιτισμού. Και όλα αυτά για μια χούφτα ευρώ.

Για να περάσουμε στα δικά μας, μετά από όσα αναφέρθηκαν παραπάνω, μόνο σε δεύτερο επίπεδο θα έπρεπε να θέσουμε τα ζητήματα αμφισβήτησης της κυριαρχίας μας. Το ίδιο φυσικά θα έπρεπε να κάνει και η Κύπρος: να φύγουν τα ξένα στρατεύματα…- δεν το λέει, δεν λέει τίποτε πια για την εισβολή, δεν θέτει τα ζητήματα πχ των αγνοουμένων γυναικών. Είναι ντροπή τους.

Τα λέω αυτά διότι το πρώτο που θα έπρεπε να ελέγχουμε στον γείτονας μας είναι τα ανθρώπινα δικαιώματα και την ανυπαρξία δημοκρατίας. Διότι , απλά, μια δικτατορική χώρα θα συνεχίσει να αμφισβητεί την ύπαρξη μας.

Και το δίλημμα που πρέπει να τεθεί στους Ευρωπαίους είναι: με την δικτατορική Τουρκία ή την προάσπιση της ελευθερίας και της δημοκρατίας ως βασικών ευρωπαϊκών αρχών;

Ίσως είναι μια πρόταση να ξεφύγουμε από τον τρόπο που σκέφτεται και λειτουργεί η Ε.Ε. που δεν ευνοεί τα ζητήματα που απασχολούν την Ελλάδα.