Κατά τους ειδικούς σε αμυντικά ζητήματα η “ψυχρή” αντιπαράθεση Ελλάδας – Τουρκίας στην ευρύτερη περιοχή τους τελευταίους μήνες κατέδειξε κάποια από τα δυνατά  αλλά και τα αδύναμα σημεία της κάθε πλευράς…

Η Τουρκία έχει παραγγείλει 6 τέτοια υποβρύχια και είναι προφανές πως πρέπει να εξαντληθούν οι διπλωματικές πιέσεις ημών αλλά φίλων και εταίρων προς τη Γερμανία, στα πλαίσια των όποιων κυρώσεων της Ε.Ε., ώστε  να μην παραδοθούν ποτέ ή να καθυστερήσουν όσο χρειάζεται.

Από την άλλη πλευρά, στα δυνατά “χαρτιά” της Τουρκίας συγκαταλέγονται τα αεροπλάνα ιπτάμενα ραντάρ που εξασφάλιζαν στις τουρκικές ένοπλες δυνάμεις μια σαφή εικόνα του ευρύτερου πεδίου της αντιπαράθεσης όλο το 24ωρο.

Ενδιαφέρον έχουν και οι πληροφορίες για τη σημαντική συμβολή των τουρκικών drones στην αντιπαράθεση στο Ναγκόρνο Καραμπάχ όπου φέρεται να έχουν βοηθήσει να υπάρξουν καίρια πλήγματα στους αντιπάλους.

Το πρόβλημα με τα drones είναι πως ενώ είναι σχετικά φθηνές ιπτάμενες πλατφόρμες παρακολούθησης και εκτόξευσης πυραύλων, για να αντιμετωπιστούν χρειάζονται και φθηνότερα αντιαεροπορικά συστήματα.

Δεν είναι δύσκολο για ένα σύγχρονο αντιαεροπορικό σύστημα να αντιμετωπίσει ένα drone αλλά συνήθως ο πύραυλος στοιχίζει περισσότερο από τον στόχο. Κατά συνέπεια είναι ασύμφορο σμήνη από τέτοια αεροσκάφη να αντιμετωπιστούν από τις συνήθεις συστοιχίες της αεράμυνας.

Τα παραπάνω φαίνεται πως είναι τα πιο χρήσιμα συμπεράσματα που αποκόμισαν οι δύο πλευρές από την “ψυχρή” αντιπαράθεση των τελευταίων εβδομάδων σύμφωνα με τους αναλυτές, καθώς ενδέχεται να υπάρχουν και άλλα συμπεράσματα τα οποία τα επιτελεία των δυο χωρών κρατούν μυστικά ή έχουν συμφέρον να επιδεικνύουν πως τα αγνοούν. Τούτο προκειμένου να διατηρήσουν κάποιο πλεονέκτημα.

Για τη συνέχεια Capital