Περί υποκρισίας πρόλογος και συνέπειες

Γράφει ο Ελληνιστής Κρεσέντσιο Σαντζίλιο

Βγήκε ο Γεροπετρίτης, υπουργός Επικρατείας της κυβέρνησης και της ΝΔ, και είπε ότι «αυτονόητα εννοούμε «κόκκινη γραμμή» τα εθνικά χωρικά ύδατα που σήμερα είναι προσδιορισμένα στα έξι ναυτικά μίλια», και όλοι πέσανε επάνω του να τον φάνε, συριζαίοι, νιδούλοι, κιναλικοί!  

   Οι υποκριτές, οι ψεύτες, οι μηδενιστές, οι φαρισαίοι, οι πολιτικάντιδες της πολιτικής, οι ενδοτικοί, έπεσαν επάνω του  να τον φάνε επειδή είπε την αλήθεια!!

Είπε τη μόνη αλήθεια που όλες οι ως τώρα ελληνικές κυβερνήσεις διαθέτουν!! Η μόνη αλήθεια που σήμερα υπάρχει στην ελληνική πολιτική και γεωστρατηγική είναι τα έξι ναυτικά μίλια της αιγιαλίτιδας ζώνης. Όλα τα άλλα είναι εικασίες.

   Γιατί αλλιώς ας μας πούνε οι περισπούδαστοι «ειδήμονες»: ποια είναι η κόκκινη γραμμή; Ποια είναι, υποκριτές;

   Μήπως είναι κόκκινη γραμμή τα ανύπαρκτα δώδεκα μίλια χωρικών υδάτων που είναι διεθνή ύδατα;!

   Ή μήπως είναι η συνορεύουσα ζώνη που είναι διεθνή ύδατα;!

   Ή μήπως τα 200 μίλια της ανύπαρκτης ΑΟΖ που είναι κι αυτά χαρούμενα διεθνή ύδατα;!

   Ή μήπως η «ελληνική υφαλοκρηπίδα» που είναι ανύπαρκτη, ένα μηδέν γιατί σε κανέναν καταχωρημένο ελληνικό χάρτη ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ δηλωμένο ούτε ένα μέτρο αυτής της «ελληνικής υφαλοκρηπίδας»;!(και δεν αρκεί να λέμε πως αυτομάτως η υφαλοκρηπίδα ανήκει σε εμάς γιατί πρέπει και να λέμε και να γράφουμε ως πού μας ανήκει).

   Και θύμωσαν κιόλας με τον Γεροπετρίτη γιατί τόλμησε να χαρακτηρίσει «λεονταρισμούς» τις «εξυπνάδες» που αμολούν οι «αρμόδιοι» υποκριτές, «ψευτόμαγκες» (για να μη πούμε μια άλλη λέξη) ρεμπέτικης μνήμης,  που μας λένε με περίσσιο «ύφος» ότι η Ελλάδα μπορεί να επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα στα 12 ν.μ. όταν εκείνη θα το κρίνει(!!!) και, για κοίτα σύμπτωση!, δεκάδες χρόνια τώρα ποτέ δεν το κρίνουν οι «ψευτόμαγκες» νομίζοντας πως ο κόσμος δεν ξέρει πόσο υποταγμένοι είναι στις ξένες εντολές και  ξεδιάντροπα πια εκφράζουν αυτή την υποταγή, είτε καθαρά δημόσια είτε μυστικά που ο Τούρκος όμως μεριμνά να αποκαλύψει!

   Δυστυχώς, πολύ δυστυχώς  την αλήθεια είπε ο Γεροπετρίτης, την αλήθεια της υποκρισίας είπε, ό, τι κι αν κάνουμε για να την κρύψουμε με φαντασιώσεις και παραπλανήσεις.

   Και ο μόνος τρόπος για να  καλυφθεί αυτή η αλήθεια είναι  ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ η άμεση επέκταση των χωρικών υδάτων ΠΑΝΤΟΥ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ στα 12 μίλια,

   αν όχι η οριοθέτηση της ΑΟΖ με τη Κύπρο!

   Εάν η ελληνική κυβέρνηση δεν προβεί τουλάχιστον σε μια απ’ αυτές τις δυο ενέργειες, θα είναι γελοίο να μας πει πως «δεν ήρθε ακόμη η στιγμή που θα το κρίνει!» μετά από τόσο κίνδυνο που διατρέχει η Ελλάδα να χάσει οριστικά και αμετάκλητα εκατοντάδες χιλιάδες τετραγωνικά χιλιόμετρα δικής της θάλασσας, δικής της ΑΟΖ!

   Πολύ απλά το συμπέρασμα θα είναι ότι: ή δεν θέλει η ίδια η κυβέρνηση

ή της το επιβάλλουν οι ξένοι(Αμερικανοί, Γερμανοί, Κοινοτικοί, Τούρκοι!).

Οπότε:

                              Ελλάδα, τι σόι πολιτική είναι αυτή; 

    Μα τί σόι πολιτική είναι αυτή που ασκείται σήμερα στην Ελλάδα;  Τί σόι μαζοχισμός είναι αυτός των Ελλήνων κυβερνητών, κάτι βέβαια που δεν «πληεώνουν» οι ίδιοι, αλλά το φορτώνουν σε όλη την Ελλάδα;

   Μα καθόλου δεν αντιλαμβάνονται οι ασκούντες αυτή την αλλοπρόσαλλη πολιτική πόσο κατατροπωτική  είναι για την εθνική αξιοπρέπεια της Ελλάδας και του λαού της ενώπιον όλων των άλλων λαών,

   που βλέπουν και κρίνουν πόσο τίποτα λογαριάζεται αυτή η δύστυχη Ελλάδα όταν ευθύς εξαρχής  τίποτα δεν την λογαριάζουν οι ίδιοι οι κυβερνώντες της;

   Ακόμα μια φορά, και με άλλες βαρύτερες συνέπειες, μετά τη τριεθνή συνάντηση στο Βερολίνο (πότε έγινε; κι αυτό μυστικό!!), η ελληνική κυβέρνηση κρύβει από τον ελληνικό λαό τις συναντήσεις (πάλι ενδοτικές!!) που δέχθηκε να κάνει με τους Τούρκους στα πλαίσια του ΝΑΤΟ τώρα,

   δηλαδή σε έναν χώρο με διπλή ξένη εχθρική επιτήρηση, Αμερικανών και Γερμανών υπό τουρκική σκιά!!

   Το να χαρακτηρίσουμε αυτή την απόφαση «συζητήσεων» απαράδεκτη και ανήθικη είναι πολύ λίγο!

   Είναι μια συνάντηση και ετούτη την οποία – όπως και εκείνη του Βερολίνου – η Ελλάδα ποτέ δεν θα έπρεπε να είχε δεχθεί γιατί πολύ απλά με αυτόν τον τρόπο όχι μόνο ή ίδια επιβεβαιώνει την ύπαρξη τουρκικών απαιτήσεων πάνω σε ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα,

   αλλά, ακόμα χειρότερα, υποκύπτει – ξέροντας πως υποκύπτει!! – στη ξένη  βούληση και καθοδήγηση να καθίσει και να τις «συζητήσει» κιόλας αυτές τις τουρκικές απαιτήσεις, με απώτερη συνέπεια όχι βέβαια να πείσει τη Τουρκία να τις αποσύρει και να τις ξεχάσει, αλλά ή ίδια πάλι να τις δεχθεί, εν ολοκληρία ή εν μέρει, ως νόμιμες και δίκαιες – και επομένως ακυρωτικές των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων.

   Και οι άμεσοι ενδιαφερόμενοι για τις τύχες τους, οι Έλληνες πολίτες,  ξέρουν τί «μαγειρεύτηκε» στο ΝΑΤΟ; Μάλλον δεν ξέρουν. Ο Γιώργος Ρωμανός στο Αρχείο Πολιτισμού το αποκαλύπτει και σε αυτόν παρακάτω θα αναφερθούμε.

   Κατ’ αρχήν όμως μια ερώτηση επιβάλλεται: ο Έλληνας πρωθυπουργός έχει συνείδηση του περί τίνος πρόκειται, του πού έμπλεξε της Ελλάδα εισάγοντάς την

   – προσοχή!: χωρίς καμία εξουσιοδότηση του ελληνικού λαού, δηλαδή χωρίς καμία έγκριση της ελληνικής Βουλής, παράνομα, με το έτσι θέλω, και απ’ ό, τι φαίνεται αφήνοντας απ’ έξω τον ίδιο τον Έλληνα πρέσβη στο ΝΑΤΟ! –

   εισάγοντάς την μέσα στα μαύρα γρανάζια, καθαρά και μόνο νατοϊκής εφεύρεσης, του Deconflition Mechanism, τουτέστιν Μηχανισμού Αποσυμπίεσης;!

   Ξέρουν σε ποια σφηκοφωλιά έχωσε την Ελλάδα εγκλωβίζοντάς την μέσα σε ετούτο τον «Μηχανισμό»;!

   Το ξέρουν οι περίοπτοι κύριοι Βουλευτές – Πατέρες του Έθνους, τρομάρα τους! – εντεταλμένοι να προστατέψουν ακριβώς αυτό το Έθνος;

   Και αν το ξέρουν και δεν το εγκρίνουν, τότε γιατί εξαφανίστηκαν και έγιναν σαν τις γνωστές τρεις μαϊμουδίτσες; Ντροπή δεν είναι; Αλλά και τί υποκρισία…

   Μιας όμως και το λέμε, ας δούμε συνοπτικά εκείνο που μας αποκαλύπτει ο Γιώργος Ρωμανός (Η παράδοση του ελληνικού εναέριου χώρου στην Τουρκία μέσω ΝΑΤΟ, Αρχείον Πολιτισμού, 12.10.2020 και Ανιχνεύσεις, 13.10.2020) ώστε να ξέρουν ίσως οι ανίδεοι Βουλευτές και σίγουρα οι αδαείς πολίτες.

   Ακολουθώντας λοιπόν αυτά τα χνάρια, έχουμε  μπροστά μας την εξής εικόνα: 

   Με την δημοσίευση στην επίσημη ιστοσελίδα του ΝΑΤΟ στις 1.10.2020 μάθαμε – γιατί κανένα τηλεοπτικό συστημικό ή άλλο «κανάλι» δεν μας είπε ποτέ τίποτα, ούτε και το ραδιόφωνο; – ότι υπήρξε εποικοδομιτική δεύσμευση Ελλάδας (και Τουρκίας) αποδοχής αυτού του Μηχανισμού Αποσυμπίεσης, ώστε να αποφευχθούν εμπλοκές ελληνικών και τουρκικών αεροπλάνων πάνω απ’ το Αιγαίο.

   Εκ πρώτης όψεως φαίνεται κάτι καλό. Αλλά η παγίδα που στήθηκε στην Ελλάδα είναι ΤΕΡΑΣΤΙΑ και το πιο κακό: η Ελλάδα οικειοθελώς ΔΕΧΘΗΚΕ ΝΑ ΠΕΣΕΙ ΜΕΣΑ!! Και εξηγούμεθα.

   Ένας τέτοιος «Μηχανισμός» είχε στηθεί στη Συρία το 2017 ώστε να μη κινδυνεύσει κάποια σύγκρουση αεροπλάνων των ΗΠΑ και της Ρωσίας.

   ΠΡΟΣΟΧΗ ΟΜΩΣ! Ο «Μηχανισμός» εφαρμόστηκε «από δυο ξένες δυνάμεις (ΗΠΑ-Ρωσία) για να μη συγκρουστούν μεταξύ τους ΠΑΝΩ ΑΠ΄ΠΟ ΕΝΑΝ ΕΝΑΕΡΙΟ ΧΩΡΟ ενός ΤΡΙΤΟΥ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ(Συρία)!!

   ΚΑΜΙΑ ΣΧΕΣΗ ΚΑΙ ΚΑΜΙΑ ΑΝΑΛΟΓΙΑ ΜΕ ΤΟ ΑΙΓΑΙΟ!!!

   Και ακριβώς εδώ βρίσκεται η εγκληματική πράξη της παράνομης και παράλογης σύνδεσης (σχέση και αναλογία) Συρίας-Αιγαίου στη διαδικασία «Μηχανισμού Αποσυμπίεσης», την οποία δέχθηκε – λένε – η Ελλάδα.

   Και τότε για να ξέρουμε: η Ελλάδα τί δέχθηκε εάν τέθηκε σε εφαρμογή ο «Μηχανισμός» ή πρόκειται να τεθεί σε εφαρμογή;

   Πολύ απλά και πολύ τραγικά: η Ελλάδα απεμπόλησε τα κυριαρχικά της δικαιώματα στον δικό της εναέριο χώρο

   ΩΣΤΕ ΕΑΝ ΤΟΝ ΠΑΡΑΒΙΑΖΟΥΝ ΤΑ ΤΟΥΡΚΙΚΑ ΑΕΡΟΠΛΑΝΑ, ΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΝΑ ΜΗ ΜΠΟΡΟΥΝ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΑ ΑΝΑΧΑΙΤΙΖΟΥΝ ΚΑΙ ΝΑ ΤΑ ΔΙΩΧΝΟΥΝ!!

   Δηλαδή: «η Ελλάδα συμφώνησε να παραδοθεί στην Τουρκία, μέσω ΝΑΤΟ, η συγκυριαρχία/έλεγχος του ελληνικού εναερίου χώρου – FIR!!!»(Γ . Ρωμανός).

   Καταλαβαίνουμε τί σημαίνει αυτό; Τί δέχεται η Ελλάδα υπακούοντας σε ΝΑΤΟ και Τουρκία;

   Στην ουσία, με το πρόσχημα να μην υπάρχει καμία σύγκρουση μεταξύ τους, με βάση τον «Μηχανισμό», τα τουρκικά αεροπλάνα θα μπορούν να μπαίνουν ελεύθερα στον ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΕΝΑΕΡΙΟ ΧΩΡΟ ΤΟΥ ΑΙΓΑΙΟΥ για δήθεν δικές τους επιχειρησιακές ενέργειες,

   οπότε τα ελληνικά αεροπλάνα, για «να μη συγκρουστούν» ΔΕΝ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΗΚΏΝΟΝΤΑΙ ΝΑ ΤΑ ΑΝΑΧΑΙΤΙΖΟΥΝ ΣΤΟΝ ΙΔΙΟ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΕΝΑΕΡΙΟ ΧΩΡΟ(!!), και αντίστοιχα (ανάλογα)

   τα ελληνικά αεροπλάνα θα μπορούν να σηκώνονται στον ελληνικό εναέριο χώρο για δικές τους επιχειρησιακές ενέργειες και τα τουρκικά αεροπλάνα, μέσα στον ελληνικό εναέριο χώρο (!!!)  εκείνο το ίδιο χρονικό διάστημα δεν θα πρέπει να τα ενοχλούν με κίνδυνο μια σύγκρουση!!!

   Όταν τα ελληνικά όμως θα έχουν φύγει, τα τουρκικά θα μπορούν να «επιχειρούν», όσο και όποτε θέλουν, αρκεί να μην υπάρχουν ελληνικά αεροπλάνα!!! 

   Για να καταλαβαινόμαστε:  αυτή η «Αποσυμπίεση» ακυρώνει τελείως το απόλυτο ελληνικό δικαίωμα πτήσης μέσα στον ίδιο τον ελληνικό εναέριο χώρο, στον οποίο όμως ΤΩΡΑ, με την «Αποσυμπίεση», θα μπορούν να μπαίνουν ανενόχλητα και τα τουρκικά αεροπλάνα!!!

   Η απόλυτη παράνοια! Η απόλυτη κοροϊδία! Το απόλυτο έγκλημα της ελληνικής παραδοχής!! Και η απόλυτη υποκρισία το να κρύβεται και να λέγεται νπως όλα πάνε καλά!

   Έτσι πραγματώνεται το colpo grosso της τουρκοποίησης του Αιγαίου με το «σύστημα ΝΑΤΟ»: έτσι τα τουρκικά αεροπλάνα θα μπορούν να αλωνίζουν σε όλο το Αιγαίο σαν να είναι δικός τους εθνικός χώρος,

   με την υποχρέωση βεβαίως – είμαστε κύριοι, δεν είμαστε εμείς οι Τούρκοι φαταούλες όπως εσείς οι Έλληνες κατά Κοτζιά και, περίπου, Κατρούγκαλου – να φτάνουν έως τα 10 ν.μ. εναέριου χώρου της ανατολικής ηπειρωτικής Ελλάδας και να μη τα ξεπερνούν,

   και βεβαίως, για να μην υπάρχει καμία σύγκρουση, τα αντίστοιχα ελληνικά αεροπλάνα όταν θα πετάνε τα τουρκικά αεροπλάνα δεν θα μπορούν να πετάνε και εκείνα στον ίδιο χώρο  Ο ΟΠΟΙΟΣ ΟΜΩΣ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ, ΌΠΟΥ ΚΑΝΟΝΙΚΑ Η ΤΟΥΡΚΙΑ ΔΕΝ ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΕΧΕΙ ΚΑΝΕΝΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΠΑΡΟΥΣΊΑΣ.

   Ένα μεγάλο μπράβο σίγουρα το αξίζει η ελληνική κυβέρνηση και ένα μπράβο στη μυστική διπλωματία της – αν όλα ετούτα είναι αληθινά και ήδη μπήκαν σε εφαρμογή.

   Θα υπάρξει επίσημη, ρητή, κατηγορηματική διάψευση; Για να δούμε.

   Και να σκεφτεί κανείς πως αυτός ο λεγόμενος «Μηχανισμός Αποσυμπίεσης» είναι νομικά τελείως παράνομος, σε κανένα διεθνές δίκαιο δεν υπάρχει, ο ίδιος ο όρος είναι στα όρια του αδόκιμου, «όχι μόνο δεν παράγει Δίκαιο, αλλά αντιθέτως το καταστρατηγεί»(Γ. Ρωμανός).

   Είναι μια από τις νατοϊκές «επινοήσεις» η οποία ως τώρα έχει εφαρμοστεί μόνο σε περιπτώσεις εμπλοκής του ΝΑΤΟ σε ξένες χώρες.

   Και έρχονται τώρα με την Ελλάδα, με την εγκληματική ελληνική αποδοχή του, ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ να το στοιχειοθετήσουν και μεταξύ κρατών μελών του ΝΑΤΟ!!

   Δηλαδή. δημιουργείται ένα τετελεσμένο, τα στοιχεία του οποίου ο Στόλτενμπεργκ μερίμνησε να τα διοχετεύσει δεόντως σε όλα τα άλλα μέλη, έτσι γενικεύοντας και νομιμοποιώντας όλο το εγχείρημα σε νατοϊκό περιβάλλον!!

    Επαναλαμβάνω λοιπόν: όλα αυτά τα ενέκρινε η ελληνική Βουλή; Και εάν όχι, τί θα κάνουν οι «νομοθέτες Πατέρες»;!   

   Και ως εκ τούτου το ξαναλέμε: σε καμία περίπτωση η Ελλάδα δεν θα έπρεπε να επιτρέψει στον Στόλτεμπεργκ την οποιαδήποτε «οργάνωση» και ύπαρξη μιας τέτοιας ελληνοτουρκικής «κόκκινης γραμμής» για την συντήρηση αυτών των παράνομων μυστικών, καταστροφικών για την Ελλάδα, διαβουλεύσεων πάνω σε «νατοϊκά πλάνα» με έναν δήθεν «διαμεσολαβητή» ακριβές διπλότυπο της τουρκικής πλευράς.

   Εκτός και αν, βεβαίως, όπως υποπτευόμαστε, ΚΑΙ η ελληνική πλευρά(κυβέρνηση) ήταν εξαρχής σύμφωνη και ενέκρινε τα «μαγειρέματα» του Γενικού Γραμματέα ΝΑΤΟ. Με την υποκρισία που διαχέεται παντού, όλα είναι δυνατά.

   Ειλικρινά, τόση πια παθητικότητα και υποδούλωση της Ελλάδας, δηλαδή των Ελλήνων κυβερνητών δεν την έχουμε συναντήσει πουθενά αλλού.

   Ούτε καν στην Ιταλία την εποχή της Democrazia Cristiana (Χριστιανικής Δημοκρατίας) στην εξουσία, όταν η χώρα είχε γεμίσει από βορρά ως νότο με αμερικανικές βάσεις και τα «αμερικανάκια» κυκλοφορούσαν σαν τις μύγες (το 2013 ήταν 59 οι βάσεις, το 2019 είναι πάνω από 30 με περίπου 13.000 στρατιωτικούς, συν όλες οι άλλες «διευκολύνσεις»), υπήρχε τόσο παθητικότητα προς ξένα αφεντικά.

   Πάντως είναι τόση μεγάλη που δε φαίνεται καν αληθινή!

   Αλήθεια, ο κύριος πρωθυπουργός συνειδητοποιεί το εύρος αυτής της παθητικότητας/υποδούλωσης που στα μάτια (και στο μυαλό) των Τούρκων τίποτα άλλο δεν φαντάζει παρά ελληνικός φόβος, δειλία, αδυναμία, παραίτηση;

   Αυτομάτως τότε πηγάζουν ορισμένα ερωτήματα τα οποία όλοι οι υπεύθυνοι πολίτες θα πρέπει να θέτουν με τις απαντήσεις να εξαρτώνται από τα τεκταινόμενα και τις πραγματικότητες που δημιουργεί ή χάνει ο κάθε κυβερνήτης υπό κρίση.

   Αναρωτιέμαι,  μέσα σε ετούτες τις σημερινές πολιτικο-γεωστρατηγικές συγκυρίες, αυτός ο πρωθυπουργός, δηλαδή αυτός ο κυβερνήτης των τυχών της Ελλάδας, της χώρας του, διεθέτει κάποια ικανότητα για να ανταπεξέλθει επιτυχώς      

στις μεγάλα\ες δυσκολίες και προπαντός κινδύνους που περιτριγυρίζουν και απειλούν ό, τι είναι ελληνικό;!

   Και διερωτώμαι, καλά έκανε ο ελληνικός λαός που τον ανέδειξε στην εξουσία ή έκανε το μεγαλύτερο λάθος που θα μπορούσε να κάνει γιατί, έτσι όπως πάμε, μπορεί να είναι αυτός που θα χαντακώσει την Ελλάδα, θα επιτρέψει να την μειώσουν στον υπέρτατο βαθμό οι εχθροί της, θα συναινέσει να την πετσοκόψουν, να πάρουν όλοι κομμάτια της επικράτειάς της σε έδαφος και σε θάλασσες, θα αφήσει να της αφαιρέσουν κυριαρχία και δικαιώματα, να απαξιώσουν την νομική της διεθνή οντότητα και ταυτόχρονα  να πληγώσουν ανεπανόρθωτα ολόκληρο έναν λαό;!

   Αναρωτιέμαι, ο Μητσοτάκης διαθέτει ή όχι κάποια πολιτική προσωπικότητα ικανή να αντιμετωπίσει ίσο προς ίσο τους εχθρούς της χώρας και, ειδικά, τους μνημονιακούς υποχθόνιους φίλους/συμμάχους;!

   Ή μήπως είναι απλά ένα είδος; πολιτικής φούσκας (και οι ξένοι το κατάλαβαν!), με ανεξάντλητες ιδεοληπτικές, δαιμονικές αλλά τελείως στείρες φιλοδοξίες εξουσίας, που εξαπάτησε τους Έλληνες πολίτες για τις ανύπαρκτες «ικανότητές» του και, εξαρχής δεμένος σε ξένα άρματα και ΣΕ αυτά υπάκουος, επωφελείται τώρα που έγινε ηγέτης κυβέρνησης για να  καρφώσει την Ελλάδα προς όφελός τους, δήθεν προσποιούμενος πως πάσχει  να κάνει το καλό αλλά ματαιοπονώντας μέσα στη γενική ανικανότητά του να «οδηγήσει» τη χώρα ανάμεσα στους «ξένους σκόπελους», με την ελπίδα μήπως και η «τύχη» τον βοηθήσει και δεν την πετάξει στα βράχια διαλύοντάς την;!

   Αναρωτιέμαι, ο πρωθυπουργός Μητσοτάκης διαθέτει την απαιτούμενη ικανότητα (και δυνατότητα) νόησης, φαντασίας, ευελιξίας, ψυχικής δύναμης, διαίσθησης, αποφασιστικότητας, επιβολής, ανεξαρτησίας και αυτονομίας για να κρατήσει στα χέρια του τη μοίρα της Ελλάδας και να φέρει αισίως εις πέρας τις εθνικές υποχρεώσεις που έχει προστασίας και άμυνας της χώρας του εναντίων των πολλών απειλών, επιβουλών και ξένων επιθέσεων;!

   Διερωτώμαι, ο σημερινός ηγέτης της Ελλάδας – ο οποίος  τόσο «πάλεψε» και κουράστηκε για να γίνει ηγέτης, και όλα τα καλά υποσχέθηκε στους Έλληνες πολίτες ώστε να τον προτιμήσουν και να του δώσουν το «αρχηγιλίκι του κράτους» – διαθέτει, διερωτώμαι, δική του ατζέντα των πρακτέων υπέρ της Ελλάδας και όχι των πρακτέων υπέρ τρίτων φίλων και εχθρών(!), δηλαδή στ’ αλήθεια την διαθέτει;!

   ή, αντιθέτως και όντως όχι μόνο δεν έχει γενικά σχέδιο στρατηγικών δράσεων σε βάθος χρόνου, όπως είναι εμφανέστατο, αλλά δεν έχει ούτε την παραμικρή ατζέντα τρεχουσών ενεργειών προς πραγματοποίηση, ΚΑΙ αυτό εμφανέστατο, μιας και χρόνιες είναι τώρα οι «κούρσες» που κάνει για να «προλάβει» τις ενέργειες της Τουρκίας;!

   Και αναρωτιέμαι, τέλος, διαθέτει την ικανότητα να επιλέξει τους σωστούς συμβούλους του οι οποίοι, προς όφελος της χώρας στον διεθνή στίβο, θα βοηθήσουν στη διαμόρφωση των κατάλληλων ευνοϊκών καταστάσεων και συνθηκών ώστε η Ελλάδα να μη βρίσκεται στη μέγγενη εχθρικών βουλήσεων και απαιτήσεων;!

   ή, αντιθέτως, είναι τελείως ανίκανος σε αυτού του είδους κρίσιμες επιλογές οπότε και,

   είτε «αφήνεται» να τον καθοδηγούν τα γνωστά και μη εξαιρετέα εθνομηδενιστικά κέντρα επιρροής που με αφθονία παρεισέφρησαν μέσα στους κεντρικούς πυρήνες της κυβερνητικής εξουσίας

   [βλ. λεγόμενα και πεπραγμένα περασμένων και σημερινών «συμβούλων (τρομάρα τους!) με σαφείς επιδιώξεις τους σοβαροτάτων υποχωρήσεων των ελληνικών δικαιωμάτων] έτσι βαριά υπονομεύοντας και κατεδαφίζοντας συνάμα την πολιτική, νομική, γεωγραφική, στρατηγική, οικονομική υπόσταση της Ελλάδας,

   είτε είναι και ο ίδιος αυτονόητο ενεργό μέρος και μέλος αυτών των κέντρων, τις εγκληματικά επιζήμιες για τα ελληνικά συμφέροντα ιδέες των οποίων κατά κόρον ασπάζεται και από θέση εξουσίας, όπου  βρίσκεται, έχει όλη την ευχέρεια να τις εφαρμόσει (όπως ήδη έκανε με Ιταλία και Αίγυπτο) προς τραγική ελάττωση της χώρας και τραγικό όφελος τρίτων φίλων και εχθρών.

   Πώς αλλιώς άλλωστε να θεωρήσουμε και κρίνουμε έναν πρωθυπουργό όταν με, ειλικρινά λυπόμαστε που το λέμε, επαίσχυντα άμεσες και «καθαρές» κουβέντες ο ίδιος δεν έχει κανέναν ενδοιασμό  να ξεστομίσει: «Το γεγονός ότι η Ελλάδα έρχεται και συζητάει ένα ζήτημα που αφορά την οριοθέτηση των θαλάσσιων ζωνών στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο σημαίνει πως αναγνωρίζουμε ότι αυτή είναι μια περιοχή όπου ΚΑΙ η Τουρκία έχει διεκδικήσεις»(!!!) (η υπογράμμιση δική μας),

   στη συνέντευξη που πολύ πρόσφατα έδωσε στον Κώστα Πρετεντέρη;!

   Φοβερός θεματοφύλακας των ελληνικών δικαίων και δικαιωμάτων ο Έλληνας πρωθυπουργός!

   Τώρα εάν ο Κυριάκος Μητσοτάκης προκρίνει τουρκικές διεκδικήσεις στην Ανατολική Μεσόγειο εννοώντας την θαλάσσια ζώνη από τις νότιες τουρκικές ακτές ως τη μεσαία γραμμή  με τη Κύπρο – έχει καλώς. Οι διεκδικήσεις της βρίσκονται μέσα στην ιδεατή νόμιμη ΑΟΖ της με τη Κύπρο, εφόσον όμως δεν εκτρέπονται παράνομα εις βάρος της Κύπρου.

   Αλλά να έρχεται να μας μιλάει για τουρκικές διεκδικήσεις στο Αιγαίο – ε όχι, πάει πολύ! Ο Ντόκος έκανε, φαίνεται, καλή δουλειά.

   Και θα πρέπει επίσης να πάψει να κρύβεται πίσω απ’ τις λέξεις, διότι θα πρέπει τότε να μας πει τι εννοεί αναφερόμενος στο Αιγαίο που η Τουρκία διεκδικεί!

   Αν εννοεί την λωρίδα θάλασσας έως τη μεσαία γραμμή ανάμεσα στις ανατολικές ακτές των ελληνικών νησιών από Λήμνο έως Ρόδο και Καστελλόριζο και τις δυτικές μικρασιατικές ακτές – τότε έχει καλώς!

   Είναι το «κομμάτι» του Αιγαίου που η φυσική γεωγραφία έδωσε στη Τουρκία και αυτή νόμιμα κατέχει, ούτε και είναι θεμιτό να θέλει με το ζόρι να αλλοιώσει κατά τα συμφέροντά της τα αναλλοίωτα γεωγραφικά δεδομένα που την περιορίζουν,

   όπως και νόμιμα  μπορεί να διεκδικήσει τα νόμιμα θαλάσσια περάσματα διεθνών υδάτων που υπάρχουν μεταξύ των ως άνω ελληνικών νησιών.

   Αν όμως εννοεί πως η Τουρκία νομίμως διεκδικεί ιδιοκτησία θαλάσσιων ζωνών μέσα στα ελληνικά νησιά του αιγιακού ελληνικού αρχιπελάγους – τότε προφανώς δεν τα λέμε καθόλου καλά!!

   Είναι σαν να θέλουμε να πούμε ότι ξεπουλάμε στον εχθρό μας δική μας θάλασσα.

  Έχει ο πρωθυπουργός Μητσοτάκης το κουράγιο – άλλος θα έλεγε: το τουπέ – να το πει στους Έλληνες πολίτες; Έχει το κουράγιο ή την διπλοπροσωπία να τους πει: – θεωρώ πως  και η Τουρκία έχει δικαιώματα στο ελληνικό αρχιπέλαγος του Αιγαίου, γι’ αυτό θα συμφωνήσω μαζί της να καταστήσουμε το Αιγαίο μια θάλασσα ελληνο-τουρκικής συνιδιοκτησίας και συνδιαχείρσης (τέτοια δεν του ψιθυρίζει και ο «σύμβουλός» του Ντόκος;!);  

   ΄Η πάλι, με βάση τη γνωστή υποκρισία, θα «τους τη φέρει» μπαμπέσικα μη λέγοντάς τους τίποτα αλλά κάνοντάς το με «μυστικές συνομιλίες»;

   Βέβαια εδώ μπαίνουμε μέσα και σε έναν άλλο κρίσιμο «τομέα». Δηλαδή:

   όταν ο πρωθυπουργός μας λέει (βλ. συνέντευξη): «η Ελλάδα έρχεται και συζητάει…» τον ρωτάμε: «ποια Ελλάδα»; Ο Μητσοτάκης έγινε ο ίδιος «όλη η Ελλάδα»; Μήπως μιλάει στο όνομα όλων των Ελλήνων;! διότι όταν λέει «Ελλάδα», ξέρει πολύ καλά πως Ελλάδα = όλος ο ελληνικός λαός μαζί με γαίες και θάλασσες, δηλαδή κάτι το πολύ, το πάρα πολύ συγκεκριμένο και απτό, κει επομένως

   δεν μπορεί να μπλέκει όλο τον ελληνικό λαό στις δικές του προσωπικές(ή των ψευτοσυμβούλων του) αποφάσεις ΣΑΝ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΟΛΟΥ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΛΑΟΥ,

  όταν εμφανώς ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης μέλλον δεν έλαβε από το ελληνικό εκλογικό σώμα, δηλαδή από την Ελλάδα, καμία έγκριση ή εξουσιοδότηση να εφαρμόσει τις ενδοτικές προσωπικές και ελιαμεπεμπνευσμένες και αμερικανο-γερμανο-τούρκο οδηγούμενες αποφάσεις απαξίωσης της διεθνώς νόμιμης ελληνικής αιγαιακής παρουσίας και κατεδάφισής της υπέρ ξένων τρίτων.

   Ή μήπως δεν είναι έτσι και υποκριτικά το Αιγαίο είναι ένα μεγάλο ξέφραγο αμπέλι όπου μπέστε σκύλοι αλέστε και το ελληνικό αρχιπέλαγος είναι ένα ανύπαρκτο φάντασμα;!

   Για να κλείσουμε όμως τη συζήτηση που μπορεί να πάει πολύ μακριά, ας αναφερθούμε σε κάτι άλλο ακόμη που έχει άμεση σχέση με ό, τι προηγείται.  

   Ας πούμε λοιπόν ότι πρέπει να πάψουμε να μιλάμε, γενικά και αόριστα, για «θαλάσσιες ζώνες» σαν να μη ξέραμε ότι μέσα σε ετούτη τη σκοπίμως θολή έκφραση ύποπτοι Έλληνες επίσημοι και οι «σύμβουλοί» τους και Τούρκοι επιτήδειοι και Αμερικανο-γερμανοί πάτρωνες κρύβουν άλλες κρίσιμες για την Ελλάδα έννοιες,

   έννοιες που «μυστικά» οι ίδιοι οι Έλληνες πάνε να εξαφανίσουν ή να προσαρμόσουν στα παράνομα σχέδια που προνοούν οι Τούρκοι!!

   Να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους: δεν υπάρχει καμία «θαλάσσια ζώνη» γιατί τα μόνα συγκεκριμένα που υπάρχουν είναι ΑΟΖ, χωρικά ύδατα 12 μιλίων, συνορεύουσα ζώνη. ¨Όλα τα άλλα είναι κουραφέξαλα για να κοροϊδευόμαστε. Υποκρισίες.

   Και τέλος: το να μας λες, δημόσια, πως η μόνη συζήτηση με τη Τουρκία είναι εκείνη για την ΑΟΖ, και καμία άλλη, ενώ στα κρυφά, στις μυστικές συναντήσεις δέχεσαι και συζητάς για ό, τι άλλο η Τουρκία βάζει στο τραπέζι –

   σίγουρα αυτό δεν είναι «πολιτική»(!), είναι επαίσχυντη υποκρισία που ο καλός Έλληνας ηγέτης, εάν σέβεται έστω και λίγο τον λαό του, θα έπρεπε βαθιά να  απεχθάνεται

   και πολύ κρίμα για όσους νόμιζαν (αδίκως) πως είχαν επιτέλους βρει τον αδέκαστο υπερασπιστή της Ελλάδας και του Ελληνισμού, ελλαδικού και κυπριακού.

   Ναι, και κυπριακού, γιατί τόση είναι η ηθελημένη ή επιβαλλόμενη πολιτική ασχετοσύνη των κυβερνώντων που ακόμη δεν θέλουν να καταλάβουν πως η Ελλάδα χάνοντας τη Κύπρο χάνεται κατά το ήμισυ και η ίδια.

   Ας σκεφθούμε πώς θα ήταν η (μια) Ελλάδα ενωμένη με ΑΟΖ και Ενιαίο Αμυντικό Δόγμα με Κύπρο και προέκταση Ισραήλ,  με υποστήριξη της Γαλλίας και του ιδίου του Ισραήλ. Ας το σκεφθούμε μια στιγμή.

   Η μισή Ανατολική Μεσόγειος έξω από τα νύχια της Τουρκίας! Και το Αιγαίο!

   Τί; Δεν ακούω… η Τουρκία θα μας έκανε πόλεμο; Λάθος, κανένα πόλεμο δεν θα έκανε γιατί γνωρίζει πάρα πολύ καλά πως ο αληθινός πόλεμος με την Ελλάδα θα ήταν και το τέλος της,  και το τέλος της όποιας ηλίθιας γαλάζιας ή κίτρινης ή ροζ πατρίδας!

                                                                        Κρεσέντσιο Σαντζίλιο

                                                                               Ελληνιστής

ΥΓ. 1.  Ας θυμηθούμε τί λέει το άρθρο 33 παρ. 2 του ελληνικού Συντάγματος, μεταξύ άλλων: «Ορκίζοιμαι… να υπερασπίζω την εθνική ανεξαρτησία και την ακεραιότητα της Χώρας… να υπηρετώ το γενικό συμφέρον και την πρόοδο του Ελληνικού Λαού»

Βεβαίως ο Έλληνας Πρόεδρος της Δημοκρατίας – όπως άλλωστε και ο Ιταλός και κάποιοι άλλοι του «είδους» – έχει ως επί τι πλείστον διακοσμητικό και «τιμητικό» χαρακτήρα, με κανένα τρόπο δεν  μπορεί να διαμορφώσει μια εθνική πολιτική.

Ωστόσο ένα πράγμα μπορεί και πρέπει να το κάνει με τη δύναμη που του παρέχει το άρθρο 33: κάθε φορά που οι κυβερνήσεις πάνε να διολισθήσουν σε αντεθνικές υποχωρήσεις έναντι ξένων τρίτων που μπορούν να προκαλέσουν μεγάλη (ή μικρή) ζημία στην Ελλάδα – και οι κυβερνήσεις πολύ συχνά διολισθαίνουν(!) – πιστεύουμε πως:

έχει την υποχρέωση να καταγγείλει δημόσια την διολίσθηση  και να την σταματάει με αποφασιστικότητα και ενέργεια, έστω κι αν θα πάει κόντρα στον πρωθυπουργό και σε υπουργούς. Έχει την υποχρεώση να συνετίζει την εκτελεστική εξουσία.

Ο ΠτΔ δεν έχει καμία ουσιαστική κυβερνητική εξουσία, είναι αλήθεια, αλλά ένα χάρισμα πρέπει να έχει: με λόγια και με πράξεις πρέπει να είναι η εθνική συνείδηση  της κυβέρνησης αν η κυβέρνηση δεν την έχει.

Και να την φωνάζει αυτή τη «συνείδηση»! Όχι να λουφάζει ή να αναλίσκεται σε λεκτικές παραπλανήσεις ή διφορούμενα για να κρύψει πως συμφωνεί με την κυβερνηση.

ΥΓ. 2.  Ο Θεόδωρος Καρυώτης πολύ σωστά μας λέει: «Ποιος νοιάζεται για τον ‘Χάρτη της Σεβίλλης’», τον οποίο η Τουρκία ζητά απ’ την Ελλάδα να «αποκηρύξει» και να αρνηθεί.

Αλήθεια, από πού κι ως πού ξαφνικά βγήκε έξω ένας χάρτης τον οποίο κανένα κράτος δεν αναγνωρίζει και γι’ αυτόν τον μη αναγνωρισμένο άρχισαν όλοι να μιλούν και να παραμιλούν.

Άλλοι είναι οι επίσημοι χάρτες της ΕΕ τους οποίους η Ελλάδα – αν δεν ήταν τόσο πουλημένη – θα έπρεπε να διεκδικήσει, να προβάλλει και να χρησιμοποιήσει, χάρτες που αναδεικνύουν και αποδεικνύουν την νόμιμη διεθνή οριοθέτηση της ελληνικής ΑΟΖ, όπως την προβλέπουν οι διατάξεις της UNCLOS! Ποιος «χάρτης της Σεβίλλης» και κουραφέξαλα.

Αλλά μιας και μιλάμε για χάρτη ΕΕ συνολικής ευρωπαϊκής ΑΟΖ, πάλι πολύ σωστά ο Θεόδωρος Καρυώτης ζητάει η ίδια η ΕΕ να θέσει σε εφαρμογή σχέδιο οριοθέτησης όλως των Κοινοτικών ΑΟΖ και μέσα σε αυτό το πλαίσιο να ζητήσει την άμεση οριοθέτηση της ΑΟΖ Ελλάδας-Κύπρου με βάση τον γενικό κοινοτικό χάρτη.

Να γίνει λοιπόν ελληνική πρόταση οριοθέτησης όλων των κοινοτικών χωρών και τα αρμόδια κοινοτικά όργανα να την επιβάλλουν σε όλα τα κράτη.

Αυτό η Ελλάδα πρέπει να επιδιώξει πάση θυσία. Τα θέλει όμως; Μπορεί να το απαιτήσει η μαζεύεται μες στο φόβο της;