Παίρνοντας τη σκυτάλη από το Κονκόρντ, οι Αμερικανοί σχεδιάζουν μία νέα γενιά υπερηχητικών αεροσκαφών. Σήμερα παρουσιάζεται το διθέσιο τζετ, ακολουθεί ο σχεδιασμός ενός μεγαλύτερου επιβατικού αεροσκάφους.

Αεροναυπηγική βιομηχανία ή αποστειρωμένο εργαστήριο; Στις εγκαταστάσεις της εταιρίας Boom Supersonic στο Ντένβερ του Κολοράντο επικρατεί σιγή. Δεν ακούγονται μηχανές να δουλεύουν, δεν πέφτουν ρινίσματα στο πάτωμα. H κατασκευή του νέου υπερηχητικού αεροσκάφους γίνεται με υπερσύγχρονο εξοπλισμό λέιζερ, που εργάζεται αθόρυβα, αλλά με χειρουργική ακρίβεια. Καλώς ήρθατε στην αεροναυπηγική του 21ου αιώνα! 

“Κάθε μέρα αισθανόμαστε μία δημιουργική αναστάτωση, ανυπομονούμε να ανακαλύψουμε το μέλλον”, λέει ο Μπλέικ Σολ, επικεφαλής της Boom Supersonic. Στόχος του είναι να κατασκευάσει το πρώτο, μετά το γαλλικό Κονκόρντ, υπερηχητικό επιβατικό αεροσκάφος. “Overture” θα είναι η ονομασία του. Το σχέδιο δεν αναμένεται βέβαια να υλοποιηθεί πριν τα τέλη της δεκαετίας. Αλλά ήδη την Τετάρτη γίνεται ένα πρώτο, φιλόδοξο βήμα: η Boom Supersonic παρουσιάζει- και μάλιστα σε ζωντανή μετάδοση μέσω διαδικτύου- το μικρό αεροσκάφος ΧΒ 1, το αποκαλούμενο Baby Boom. Είναι το πρώτο υπερηχητικό αεροσκάφος που χρηματοδοτείται από ιδιωτικά κεφάλαια, με μήκος 21 μέτρα και άνοιγμα πτερύγων 6,40  μέτρων, το οποίο μπορεί να αναπτύσσει ταχύτητα μέχρι 2,2 μαχ, πολύ μεγαλύτερη από εκείνη του ήχου.

Μία προσιτή πολυτέλεια  

Περίπου 160 εκατομμύρια δολάρια έχει συγκεντρώσει μέχρι στιγμής η Boom Supersonic από ιδιώτες επενδυτές. Μεγάλο μέρος του ποσού αυτού έχει διοχετευθεί στο Baby Boom, η μαζική παραγωγή του οποίου αναμένεται στα μέσα του 2021, τρία χρόνια αργότερα απ’ ό,τι είχε προβλέψει ο αρχικός προγραμματισμός. Με βάση τις τεχνικές δοκιμές που θα γίνουν στο Baby Boom θα συνεχιστούν οι προσπάθειες για τον καλύτερο σχεδιασμό του Overture, το οποίο θα είναι τρεις φορές μεγαλύτερο σε μήκος, ενώ θα μπορεί να μεταφέρει συνολικά 75 επιβάτες.

Μπορεί η εποχή του Κονκόρντ να έλαβε άδοξο τέλος το 2003, αλλά η Boom Supersonic βλέπει αισιόδοξες προοπτικές για την ανάπτυξη μίας νέας γενιάς υπερηχητικών αεροσκαφών. Και αυτό γιατί, όπως λένε στελέχη της εταιρίας, οι νέες τεχνολογίες επιτρέπουν μία πιο προσιτή τιμολόγηση, με αποτέλεσμα ένα ταξίδι με το νέο υπερηχητικό αεροσκάφος να είναι πιο οικονομικό από την πρώτη θέση στο αντίστοιχο δρομολόγιο με συμβατικό αεροπλάνο. Πάντως το Overture θα είναι μικρότερο από το γνωστό Κονκόρντ (μήκος 51,8 μέτρα έναντι 62 μέτρων του γαλλοβρετανικού υπερηχητικού, άνοιγμα πτερύγων 18,2 μέτρα έναντι 25,5 στο Κονκόρντ).

Το πρόβλημα του θορύβου

Οι κατασκευαστές ελπίζουν ότι οι μικρότερες διαστάσεις θα κάνουν και πιο αθόρυβο το νέο υπερηχητικό, γεγονός που θα διευκόλυνε και την ευρύτερη εμπορική χρήση του. Το Κονκόρντ επιτρεπόταν να αναπτύξει πλήρη ταχύτητα μόνο πάνω από τον ωεκανό και όχι, για παράδειγμα, πετώντας πάνω από την Ευρώπη. Η Boom Supersonic θεωρεί ότι η απαγόρευση αυτή δεν πρόκειται να αρθεί πολύ γρήγορα, ωστόσο οι αμερικανικές αρχές Πολιτικής Αεροπορίας εξετάζουν πιθανές εξαιρέσεις για τα λιγότερο θορυβώδη υπερηχητικά αεροσκάφη. Ο Μπλέικ Σολ υπολογίζει ότι ακόμη και με τα σημερινά δεδομένα υπάρχουν 500 πιθανές διαδρομές που προσφέρονται για το αμερικανικό υπερηχητικό. Υπολογίζει δε ότι το δρομολόγιο από το Λονδίνο στη Νέα Υόρκη θα διαρκεί μόλις τρεις ώρες και δεκαπέντε λεπτά, έναντι επτά ωρών σήμερα, ενώ μία  πτήση από το Σαν Φρανσίσκο για το Τόκιο δεν θα υπερβαίνει τις πεντέμισι ώρες, έναντι έντεκα ωρών με το συμβατικό αεροσκάφος.

Ίσως είναι και αυτός ένας λόγος που η αεροπορική εταιρία Japan Airlines (JAL) έχει ήδη παραγγείλλει 20 υπερηχητικά αεροσκάφη, πληρώνοντας την απαραίτητη προκαταβολή. Οψιόν αγοράς για δέκα Overture εξασφάλισε και η Virgin Atlantic Airways του Ρίτσαρντ Μπράνσον. Η Boom Supersonic υπόσχεται ότι τα νέα αεροσκάφη θα είναι και ιδιαίτερα φιλικά προς το περιβάλλον, καθώς θα κινούνται με βιο-κηροζίνη. Τα δικά της σχέδια για ένα υπερηχητικό αεροσκάφος δώδεκα θέσεων, που αναμένεται να παρουσιαστεί επίσης στα μέσα της δεκαετίας, κάνει η αναταγωνίστρια εταιρία Aerion Supersonic.

Προηγούνται Ρώσοι και Ευρωπαίοι

Με τα πρωτοποριακά τους σχέδια για την κατασκευή υπερηχητικών αεροσκαφών οι Αμερικανοί φαίνεται να ξεπερνούν το “τραύμα” της δεκαετίας του ’60, όταν, παρά τις εντατικές προσπάθειες, δεν είχαν καταφέρει να αναπτύξουν ένα υπερηχητικό αεροσκάφος για εμπορική χρήση. Ήδη από το 1963 ο τότε πρόεδρος Τζον Κένεντι είχε διακηρύξει τον φιλόδοξο στόχο για ένα “εμπορικά επιτυχημένο υπερηχητικό αεροσκάφος που θα είναι ανώτερο από οποιοδήποτε άλλο έχει κατασκευαστεί σε όλον τον κόσμο”. Η βιασύνη οφειλόταν στον ανταγωνισμό της εποχής με τους Σοβιετικούς, οι οποίοι τελικά κατάφεραν να κατασκευάσουν πρώτοι το υπερηχητικό Τουπόλεφ Tu-144. Μόνο που το συγκεκριμένο μοντέλο δεν γνώρισε ποτέ εμπορική επιτυχία, σε αντίθεση με το γαλλοβρετανικό Κονκόρντ.

Μετά από όλα αυτά οι Αμερικανοί άρχισαν να σχεδιάζουν το Boeing 2707, ένα γιγαντιαίο υπερηχητικό αεροσκάφος για 300 επιβάτες, τριπλάσιους από το Κονκόρντ. Το νέο μοντέλο θα είχε μήκος 30 μέτρα και ταχύτητα 2,7 μαχ. Δεν κατασκευάστηκε ποτέ, καθώς το 1971 το Κογκρέσο διέκοψε τη χρηματοδότηση. Είχε ήδη δαπανηθεί πάνω ένα δισεκατομμύριο δολάρια, αλλά το μόνο ορατό αποτέλεσμα ήταν ένα ξύλινο μοντέλο του μελλοντικού αεροσκάφους σε φυσικό μέγεθος. Ο Βρετανός πιλότος Μπράιαν Θράμπσοου έγραφε στα απομνημονεύματά του ότι “οι ΗΠΑ ξόδεψαν περισσότερα χρήματα από όσα δόθηκαν ποτέ για το Κονκόρντ, χωρίς τελικά να κατασκευάσουν τίποτα”.   

Αντρέας Σπετ

Επιμέλεια: Γιάννης Παπαδημητρίου

dw.com/el