Έπειτα από την απροθυμία της Ελλάδας να ζητήσει από την ΕΕ να επιβληθούν κυρώσεις κατά της Τουρκίας για τις αυθαιρεσίες που κάνει σε βάρος μας στην Ανατολική Μεσόγειο, και τη σταθερά φιλοτουρκική στάση της Γερμανίας, η ελληνική κυβέρνηση εναποθέτει τις ελπίδες της στις ΗΠΑ περιμένοντας τον Τραμπ ως από μηχανής θεό να προβεί σε μια ηχηρή παρέμβαση. Έχουμε όμως αναρωτηθεί ποτέ πραγματικά γιατί οι Αμερικανοί δεν χαλιναγωγούν τον Ερντογάν; Η επικρατούσα αντίληψη είναι πως οι Αμερικανοί αφήνουν την Τουρκία να αλωνίζει επειδή έχουν ανάγκη να την κρατούν «μέσα στο μαντρί» λόγω της τεράστιας στρατηγικής σπουδαιότητας που έχει ο κόμβος Βόσπορος – Προποντίδα – Δαρδανέλια μέσω του οποίου κρατιέται η Ρωσία εγκλωβισμένη στη Μαύρη Θάλασσα και ελέγχονται οι κινήσεις του στόλου της στη Μεσόγειο. Υποστηρίζεται επίσης ότι η Τουρκία είναι τόσο υπερήφανη και ευέξαπτη ώστε οι Αμερικανοί δεν τολμούν να την τιμωρήσουν για τους τσαμπουκάδες που πουλάει αριστερά-δεξιά, από φόβο μήπως φύγει από το ΝΑΤΟ και προσκολληθεί στη Ρωσία του Πούτιν. 

Τα επιχειρήματα αυτά όμως, που τα αποδεχόμαστε συνήθως αβασάνιστα, δεν έχουν ρεαλιστική βάση:
 
1) Αν η Τουρκία ήθελε να εγκαταλείψει το ΝΑΤΟ και να προσεταιριστεί τη Ρωσία, θα το είχε κάνει ήδη. Εφόσον όμως προτιμά να παραμένει στη Συμμαχία κάτι υπολογίζει ή κάτι φοβάται.

2) Η Τουρκία έχει αναπτύξει πλέον τόσο στενές σχέσεις με τη Ρωσία, ώστε κάθε άλλο παρά αντιρωσικό ανάχωμα μπορεί να θεωρηθεί. Εκτός του ότι επιτρέπει όλες τις διελεύσεις ρωσικών πλοίων από τον Βόσπορο βάσει της Συνθήκης του Μοντρέ του 1936, διακινεί το ρωσικό φυσικό αέριο προς την Ευρώπη μέσω του αγωγού «Turkish Stream», αγοράζει υπερσύγχρονα ρωσικά όπλα όπως οι S-400 και συνεργάζεται με τη Ρωσία για την κατασκευή πυρηνικού αντιδραστήρα στο Ακουγιού γράφοντας στα παλαιότερα των υποδημάτων της και το ΝΑΤΟ και τις ΗΠΑ.

3) Αν η Τουρκία είναι τόσο υπερήφανη και ευέξαπτη ώστε οι Αμερικανοί να μην τολμούν να της πουν ούτε κουβέντα, τότε γιατί όταν ακυρώθηκε η παράδοση των αμερικανικών μαχητικών αεροσκαφών F-35 οι Τούρκοι «ποιήθηκαν την νήσσαν»; Το πρόγραμμα των F-35 είναι αξίας περίπου 10 δις δολαρίων για την Τουρκία, η οποία έχει επενδύσει πάρα πολλά σ’ αυτό και οι βιομηχανίες της εμπλέκονται εδώ και χρόνια στην κατασκευή εξαρτημάτων για τα συγκεκριμένα αεροσκάφη. Είδε κανείς την Τουρκία να διαμαρτύρεται έντονα στους Αμερικανούς για αυτή την πρωτοφανή προσβολή που της έκαναν, να μην της παραδώσουν ήδη πληρωμένα αεροσκάφη; Κανονικά, αν όντως οι Τούρκοι ήταν τόσο υπερφίαλοι όπως νομίζουμε, θα έπρεπε να έχουν ξεσηκώσει το σύμπαν για την απόφαση των Αμερικανών να μπλοκάρουν την παράδοση των F-35. Κι όμως, δεν κάνουν απολύτως τίποτα και την αποδέχονται σιωπηλά. Τι συμβαίνει εδώ;

Η Ρωσία έχει προσεγγίσει τα τελευταία χρόνια την Τουρκία με αποκλειστικό σκοπό να προκαλέσει τα μέγιστα δυνατά προβλήματα στο ΝΑΤΟ – και αν μπορέσει να το διασπάσει ρυμουλκώντας την Τουρκία εκτός Συμμαχίας. Ούτε αγάπησαν ξαφνικά τους Τούρκους οι Ρώσοι, ούτε τους εμπιστεύονται. Απλώς την περικύκλωσή τους από το ΝΑΤΟ θέλουν να σπάσουν, και τίποτα περισσότερο. Αυτά τα ρωσικά αισθήματα προς την Τουρκία ωστόσο είναι αμοιβαία. Ούτε οι Τούρκοι εμπιστεύονται τους Ρώσους, ούτε τρέφουν καμία συμπάθεια απέναντί τους. Οι δύο λαοί είναι παραδοσιακά εχθροί και έχουν πολεμήσει ο ένας τον άλλον πάμπολλες φορές τους τελευταίους αιώνες. Αν υπάρχει μία χώρα στον άμεσο περίγυρο της Τουρκίας που μπορεί όχι μόνο να της καταφέρει ισχυρό πλήγμα, αλλά να την καταστρέψει ολοκληρωτικά, να τη διαμελίσει και να βάλει ταφόπλακα στα οθωμανικά αυτοκρατορικά οράματα, αυτή είναι η Ρωσία. Και οι Τούρκοι δεν το ξεχνούν ποτέ αυτό, παρά την περιστασιακή λυκοφιλία που έχουν τώρα με τη Μόσχα.

Στην πραγματικότητα η Τουρκία ξέρει ότι μπορεί να διαλέγεται με ασφάλεια με τη Ρωσία μόνο όσο παραμένει η ίδια μέλος του ΝΑΤΟ. Η μόνη ουσιαστική εξασφάλιση που έχουν προς το παρόν οι Τούρκοι έναντι της τρομακτικής ρωσικής απειλής, είναι η συμμετοχή τους στη Συμμαχία. Για όσο διάστημα η Τουρκία δεν διαθέτει δικά της πυρηνικά όπλα ώστε να μπορεί να αποτρέψει μία καταστροφική ρωσική επίθεση εναντίον της, είναι υποχρεωμένη να παραμένει στους κόλπους του ΝΑΤΟ όσο κι αν απεχθάνεται αυτό το δυτικό χριστιανικό αμυντικό κλαμπ.

Γι’ αυτό άλλωστε και ο απώτατος στόχος του στρατηγικού σχεδίου του Ερντογάν είναι να αποκτήσει η Τουρκία πυρηνικά όπλα, ώστε να απεξαρτηθεί πλήρως από το ΝΑΤΟ και να μπορεί να λειτουργεί ως περιφερειακή Υπερδύναμη. Μέχρι όμως να γίνει αυτό, είναι ΥΠΟΧΡΕΩΜΕΝΗ να παραμείνει στο ΝΑΤΟ, διαφορετικά θα γίνει βορά στα νύχια της ρωσικής αρκούδας.

Επομένως όσο αυστηρά και αν συμπεριφερθούν οι Αμερικανοί έναντι των Τούρκων ΣΗΜΕΡΑ, η Τουρκία δεν πρόκειται να αποχωρήσει από το ΝΑΤΟ ούτε να διαρρήξει τις σχέσεις της με την Αμερική – κι αυτό αποδείχθηκε περίτρανα με την υπόθεση των F-35. Αν οι Αμερικανοί έχουν ανάγκη μία φορά την Τουρκία, η Τουρκία έχει ανάγκη τους Αμερικανούς δέκα φορές.

Η αμερικανική κυβέρνηση θα μπορούσε κάλλιστα να κόψει τον βήχα του Ερντογάν μέσα σε ένα 24ωρο, αν τον απειλούσε με πολύ σοβαρές κυρώσεις, ακόμη και με εξαναγκασμό της Τουρκίας να αποχωρήσει από το ΝΑΤΟ. Είναι κάτι παραπάνω από σίγουρο πως σε μια τέτοια περίπτωση σθεναρής αμερικανικής στάσης, η Τουρκία θα μαζευόταν αμέσως και θα έπαυε να παριστάνει τον νταή της Ανατολικής Μεσογείου διότι θα έβλεπε το χαμόγελο του Πούτιν από την άλλη πλευρά και θα την έκοβε κρύος ιδρώτας.

Άρα οι Αμερικανοί ΜΠΟΡΟΥΝ να συμμαζέψουν τους Τούρκους δίχως να υποστεί καμία βλάβη το ΝΑΤΟ, ούτε τα συμφέροντά τους, αλλά απλώς ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΝ να το κάνουν. Ας μην βαυκαλιζόμαστε λοιπόν με τη δήθεν σπουδαία στρατηγική αξία της Τουρκίας, και δεχόμαστε παθητικά την απαράδεκτη αμερικανική πολιτική των ίσων αποστάσεων μεταξύ ενός πιστού συμμάχου τους και ενός συμφεροντολόγου τραμπούκου που βρίσκεται σε παροξυσμό εθνικιστικού μεγαλείου.

Stirlitz