Ο ασφαλέστερος τρόπος για να αποκτήσει κάποιος εχθρούς στην Ελλάδα είναι να μιλήσει για μειώσεις των συντάξεων, των μισθών του δημοσίου και κυρίως την άρση της μονιμότητας των δημοσίων υπαλλήλων και την αμοιβή τους ανάλογα με την απόδοση.

Με 2,5-3 εκατ. συνταξιούχους και περί το 1 εκατ. να αμείβεται από τον κρατικό προϋπολογισμό (συν τα προστατευόμενα μέλη) στη χώρα υπάρχει μια σαφής πλειοψηφία που ανεβάζει και κατεβάζει κυβερνήσεις κατά το συμφέρον της.

Η παρουσία αυτού του ισχυρού μετώπου είναι η βασική αιτία της μετανάστευσης του πλέον δυναμικού κομματιού του παραγωγικού δυναμικού της χώρας.

Στην ιστορία της “κτηνοτροφίας” όμως δεν υπάρχει κοπάδι που να μακροημέρευσε ενώ οι τσοπάνηδες τάιζαν τις προβατίνες* και τα τσαγκάδια* και άφηναν τα γαλάρια* νηστικά να ξενιτευτούν.

Στην αναλογιστική μελέτη που είχε καταθέσει στην αρχή του χρόνου στη Βουλή ο υπουργός Εργασίας Γιάννης Βρούτσης έδειχνε πως η συνταξιοδοτική δαπάνη βαίνει μειούμενη. Συγκεκριμένα, έδειχνε πως η δαπάνη για παροχές από 15,6% του ΑΕΠ το 2018  θα μειωθεί κοντά στο 12,9% το 2030, στο 12,8% το 2055 και εκτιμάται σε 11,9% του ΑΕΠ για το 2070, προσεγγίζοντας τον μέσο όρο της Ευρωζώνης.

Το ερώτημα είναι αν το 2070 θα υπάρχει Ελλάδα ή τα Θυέστεια Δείπνα της μεταπολίτευσης στο εσωτερικό  και ο Ερντογάν από έξω δεν θα έχουν αφήσει τίποτα στον χάρτη.

Βέβαια αν φέτος το ΑΕΠ μειωθεί κατά περίπου 10% σε ετήσια βάση, αναλογιστικές μελέτες σαν την παραπάνω θα αποδειχτούν απλά φληναφήματα τα οποία μοναδικό σκοπό έχουν να περάσουν άλλη μια καυτή πατάτα στον επόμενο μέχρι κάποιο πρωί να βρεθούμε μπροστά στο νέο 2010.

Η χρεοκοπία της χώρας το 2010 κατά τα 2/3 οφείλεται στο ασφαλιστικό και κατά το υπόλοιπο στο Δημόσιο. Αμφότερα παραμένουν άλυτα στην ίδια αν όχι χειρότερη κατάσταση.

Εν τω μεταξύ οποιαδήποτε λύση έχει καταστεί δυσκολότερη σε σχέση με την περασμένη δεκαετία.

για τη συνέχεια Capital