Η Κύπρος έχει μπελάδες με την Ευρωπαϊκή Ένωση. Στο τέλος ξέσπασε η κυπριακή κυβέρνηση, η οποία μέχρι σήμερα, αν και δεν της άρεσαν οι αποφάσεις της ΕΕ, συμπεριφερόταν με σεβασμό και φρόντιζε να μην έρχεται σε αντίθεση με αυτές. Δεν ενέκρινε τις κυρώσεις που υπάρχει επιθυμία να εφαρμοστούν στη Λευκορωσία. Και λόγω αυτού του γεγονότος δεν κατέστη δυνατό να ληφθεί απόφαση για κυρώσεις από την ΕΕ προς το παρόν.

Η Κύπρος έχει έναν όρο για να υπογράψει αυτή την απόφαση. Και αυτός είναι ο εξής: Πρέπει να εφαρμοστούν κυρώσεις και εναντίον της Τουρκίας!

Έτσι, άμα εφαρμόζονται κυρώσεις για τη Λευκορωσία λόγω των αντιδημοκρατικών της ενεργειών, γιατί δεν υπάρχουν κυρώσεις για την Τουρκία που απειλεί την κυριαρχία της Κύπρου στην Ανατολική Μεσόγειο και παραβιάζει τα χωρικά της ύδατα; Τι είναι τούτα τα δύο μέτρα και δύο σταθμά;

Επιπλέον, η Λευκορωσία δεν είναι καν μέλος της ΕΕ. Η δε Κύπρος είναι μέλος της ΕΕ. Δεν προστατεύει το κράτος μέλος της η ΕΕ και προσπαθεί να ρυθμίσει ένα άλλο κράτος που δεν είναι μέλος της.

Βλέπει αυτά που συμβαίνουν στη Λευκορωσία και δεν βλέπει αυτά που συμβαίνουν στην Κύπρο. Το βέτο μόνο μίας χώρας αρκεί για να εμποδίσει την απόφαση. Η Κύπρος αυτό το δικαίωμα του βέτο ασκεί τώρα. Και εμποδίζει την απόφαση.

Κοιτάξτε όμως αυτή την υπόθεση. Η Ελλάδα δεν είναι δίπλα της σε αυτό το ζήτημα. Η Αθήνα εγκρίνει την απόφαση. Αφήνει μόνη την Κύπρο. Ένα μέρος των Ελληνοκυπρίων παραπονιούνται δικαίως για την Ελλάδα. Κατά τη γνώμη μου, πρέπει να υπάρχει κάτι περισσότερο από παράπονο. Τι είδους αλληλεγγύη είναι αυτή;

Όσον αφορά τη Λευκορωσία, ήταν μία από τις 15 δημοκρατίες που αποτελούσαν τη Σοβιετική Ένωση. Μία από τις τρεις χώρες που υπέγραψαν τη διάλυση των Σοβιέτ τον Δεκέμβριο του 1991 μαζί με τη Ρωσία και την Ουκρανία. Στη Ρωσία δεν αποκαλείται «Μπελαρούς», αλλά «Μπελορουσία» όπως παλιά. Ανακήρυξε και η Λευκορωσία την ανεξαρτησία της το 1991, όπως οι σοβιετικές δημοκρατίες που διαλύθηκαν, όμως δεν αποκόπηκε και πολύ από τη Ρωσία.

Ο Πρόεδρός της Αλεξάντερ Λουκασένκο βρίσκεται στην εξουσία 26 χρόνια. Τον αποκαλούν «τελευταίο δικτάτορα της Ευρώπης». Ανακοινώθηκε ότι τον περασμένο Αύγουστο κέρδισε εκ νέου τις εκλογές με ποσοστό 80%. Η αντιπολίτευση, που λέει ότι υπήρξε νοθεία στις εκλογές και κατηγορεί τον Λουκασένκο, ξεχύθηκε στους δρόμους με μεγάλες λαϊκές μάζες. Ο Λουκασένκο προσπαθεί να καταστείλει αυτό τον ξεσηκωμό καταφεύγοντας στη βία. Και απολαύει μεγάλης στήριξης από τον Πούτιν.

Είναι και η Λευκορωσία σημαντική για την ΕΕ όπως η Ουκρανία. Θέλει να αποκόψει τις χώρες αυτές από τη Ρωσία. Διαλύθηκαν τα Σοβιέτ, όμως η Ευρώπη ακόμα δεν μαλάκωσε έναντι της Ρωσίας. Ακόμα τη βλέπει ως κίνδυνο. Θέλει να αντιστρέψει αυτές τις πύλες της Ρωσίας που είναι στραμμένες προς τη Δύση.

Θέλω και εγώ να υποβάλω στους σεβαστούς αξιωματούχους της ΕΕ την ερώτηση που υποβάλλει η Κύπρος, προσθέτοντας ακόμα μία. Να ρωτήσω τον Ζοζέπ Μπορέλ, ύπατο εκπρόσωπο Εξωτερικών Σχέσεων και Πολιτικής Ασφάλειας της ΕΕ:

Δεν υπάρχουν λόγοι για να εφαρμοστούν και στην Τουρκία κυρώσεις όπως στη Λευκορωσία; Κατά τη γνώμη μου, υπάρχουν πολύ περισσότεροι. Αν ο Λουκασένκο είναι ένας ανηλεής δικτάτορας, είναι και ο Ερντογάν ανηλεής δικτάτορας. Δεν έμεινε δημοκρατία στην Τουρκία. Κοτζάμ χώρα ελέγχεται πλήρως από τον Ερντογάν. Εκμηδενίστηκαν και η δικαιοσύνη και τα ΜΜΕ. Οι φυλακές γέμισαν ασφυκτικά. Βουλευτές και δήμαρχοι του Κόμματος Δημοκρατίας των Λαών, που ανέλαβαν καθήκοντα με εκλογές, βρίσκονται στο κελί για χρόνια. Συγγραφείς, ακαδημαϊκοί, δημοσιογράφοι, καλλιτέχνες και δικηγόροι είναι στα μπουντρούμια των φυλακών.

Στη Λευκορωσία τα βλέπετε αυτά και στην Τουρκία δεν τα βλέπετε; Αλήθεια, βλέπετε και τον Μπασάρ Αλ Άσαντ; Και δεν βλέπετε τον Ταγίπ Ερντογάν, ο οποίος ξεπέρασε κατά πολύ τον Άσαντ στη δικτατορία;

Και τώρα κάνετε τα στραβά μάτια και όσον αφορά την ένταση που δημιουργεί στην Ανατολική Μεσόγειο ο Ερντογάν και κλείνετε τα μάτια στο καταπιεστικό και βίαιο καθεστώς του. Άργησε κιόλας η Κύπρος να αντιδράσει εναντίον σας. Αν έχει άδικο να αντιδρά έτσι, πείτε ότι έχει άδικο. Αφού υπάρχουν κυρώσεις για τη Λευκορωσία, γιατί δεν υπάρχουν και για την Τουρκία;

Μια ομάδα Ελληνοκύπριων και Τουρκοκύπριων συγγραφέων, ποιητών, δημοσιογράφων και καλλιτεχνών εξέδωσε μιαν ανακοίνωση. Σε τρεις γλώσσες. Απευθύνουν έκκληση για να γίνει η Μεσόγειος λίμνη ειρήνης και εκφράζουν τις ανησυχίες τους. Χωρίς να θέτουν στο στόχαστρο καμία χώρα. Χωρίς να πουν σε κάποιον ότι φταίει και σε κάποιον ότι δεν φταίει. Σε κάποιον ότι έχει δίκαιο και σε κάποιον ότι έχει άδικο. Μια ευχή και μια επιθυμία. «Να αποσυρθούν από αυτή τη θάλασσα τα πολεμικά πλοία», λέει. Δεν αρκεί, αλλά ναι. Συμφωνώ. Να σιγήσουν τα τύμπανα του πολέμου!

Πηγή: Πολίτης Κύπρου