Ανατολίτικο παζάρι

“Τα εγγύτατα της ξυμπάσης γνώμης…”  (Θουκυδίδης 1.22)

“Προεπιβουλεύειν μάλλον ή αντεπιβουλεύειν” (Θουκυδίδης 1.33)

Του Χρίστου Κράππα Μαθηματικού

Το κείμενο αυτό απευθύνεται σε καθηγητές διεθνών σχέσεων και γεωπολιτικής, Ναυάρχους, Στρατηγούς, Πτεράρχους, Μητροπολίτες, διπλωμάτες και πολιτικούς και εν γένει ταγούς του Έθνους – Γένους μας

Έχουμε στα χέρια μας το παγκόσμιο εγχειρίδιο της διπλωματίας που έγραψε ο δικός μας Θουκυδίδης, που ενώ οι ξένοι δεν μπορούν ούτε το όνομα του να προφέρουν, γνωρίζουν το περιεχόμενό του καλύτερα από μας. Εμείς, οι «εκλεγμένοι» δηλαδή, περί άλλων τυρβάζουν και συναγωνίζονται μεταξύ των σε διαγωνισμούς προδοσίας και υποτέλειας στα ξένα συμφέροντα.  

Στο σημείο αυτό θεωρώ επιβεβλημένο να σας θυμίσω ένα μνημείο διπλωματίας που δεν διδάχθηκε στα Αγγλοσαξωνικά Σχολεία παραγωγής ωνημένων «αρχηγών» κρατών, αλλά, από τους αγράμματους ελεεινούς και τρισάθλιους, οπλαρχηγούς του 1821, με αποτέλεσμα την ελευθερία μας. Στο γνωστό πνεύμα της πολιτικής των Άγγλων του «διαίρει και βασίλευε», οι ναύαρχοι της Αγγλίας πίεζαν συνεχώς τους αρχηγούς της επανάστασης, που τους έλεγαν αλήτες όπως λέγει και ο μεγάλος Ελύτης, Κολοκοτρώνη και Καραϊσκάκη που αντιστέκονταν σθεναρά και αποφασιστικά στα σχέδιά τους που αυτοί τα έβλεπαν παρ’ ότι αγράμματοι ενώ εσείς όχι όπως τα πράγματα δείχνουν. Άκούστε λοιπόν την απάντηση του Κολοκοτρώνη στο ναύαρχο Χάμιλτον στις πιέσεις του να καθίσουν οι Έλληνες στο ίδιο τραπέζι με τους Τούρκους βάρβαρους κατακτητές. 

 «…ήλθε ο Άμιλτων να με ιδεί. Μου είπε, ότι: «Πρέπει οι Έλληνες να ζητήσουν συμβιβασμόν και η Αγγλία να μεσιτεύσει.» Εγώ του αποκρίθηκα, ότι: «Αυτό δεν γίνεται ποτέ, ελευθερία ή θάνατος. Εμείς, καπετάν Άμιλτων, ποτέ συμβιβασμόν δεν εκάμαμεν με τους Τούρκους…. Ο βασιλεύς μας εσκοτώθη, καμμία συνθήκη δεν έκαμε»…»

Πρώτον, δεν αναγνωρίζει ως νόμιμους τους Τούρκους να κατέχουν Ελληνικά εδάφη, άρα δεν νομιμοποιούνται ούτε καν για συζήτηση.

Δεύτερον, θεωρεί τους Έλληνες υπόδουλους κάτω από αβάστακτες συνθήκες διαβίωσης, όπως σήμερα, και το μόνο που τους απόμενε ήταν η ελευθερία ή ο θάνατος. Και με αυτό δίνει το μέτρο της δυστυχίας των Ελλήνων που θεωρούν το θάνατο προτιμότερο της δουλείας στον Τούρκο αφενός αλλά και την αταλάντευτη αποφασιστικότητα να μείνουν ελεύθεροι. 

Τρίτον, πιάνει ορθότατα το νήμα, τη συνέχεια των Ελλήνων από τον τελευταίο βασιλιά Κωνσταντίνο Παλαιολόγο ο οποίος προτίμησε να σκοτωθεί παρά να υπογράψει συνθήκη παράδοσης στον Τούρκο.

Τέταρτον, γνωστοποιεί στον Χάμιλτον πως οι Έλληνες ποτέ συμβιβασμό δεν έκαναν με τον Τούρκο κατακτητή και μετά τον θάνατο του βασιλιά μας το 1453.

Πέμπτον, του αποκλείει τη μεσιτεία, το αγαπημένο μέσο για την υποδούλωση και διάλυση τον κρατών. Το ακούσατε  κύριοι;  Βέβαια αυτό δεν διδάσκεται ούτε στο Χάρβαρντ ούτε στη Βοστόνη, αλλά από την εντελέχεια της ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΦΥΛΗΣ. Τι κι αν φωνάζει ο Σολωμός, ο σύγχρονος Όμηρος, πως ο Έλληνας  γνωρίζει την ελευθερία «από την κόψη του σπαθιού την τρομερή!!!», οι σύγχρονοι ωνημένοι πολιτικοί μας με τους συγκατανευσιφάγους τους υμνούν την όψη του χρήματος εν χορδαίς και τυμπάνω. Για την πατρίδα, γαία πυρί μιχθήτω.

Και για να πάρετε  ένα μικρό δείγμα της υψηλής πολιτικής, διπλωματίας αλλά και ραδιουργίας από τον Οδυσσέα που φώλιαζε στο νου αυτού του αγράμματου «αλήτη» Κολοκοτρώνη, σας παραθέτω το μόνο γραπτό μνημείο από τον ίδιο προς τον Καραϊσκάκη. Ένα μήνυμα, SMS,  όπως θα λέγαμε σήμερα,  για να προλάβει ανεπιθύμητες εξελίξεις.

«γύφτο, γύφτο, έχεις να κάνεις με σόι γύφτικο και στοχάσου. Θ.Κολοκοτρώνης» !!!

Και τι δεν κλείνει μέσα του αυτό το μήνυμα. Τα πάντα. Εκφράζει την μη ανοχή του, δεν αποκαλύπτει τι γνωρίζει και αφήνει τον άλλον να υποθέσει, μπορεί και τα πάντα, φαντάζεται την εξέλιξη και τον απειλεί ευθέως, και τέλος επεμβαίνει, όπως μας διδάσκει ο Θουκυδίδης («…αλλά και της διανοίας προαμύνεσθαι χρή…», 6.38), στην διάνοια του άλλου προκαταβολικά.

Τέλος, σας θυμίζω τα λόγια του τελευταίου Κυβερνήτη της Ελλάδος, του Ιωάννη Καποδίστρια: «δεν λαθεύομαι τον έρωτα των προνομίων πού είναι φυτευμένες είς ψυχές πολλών, τα ονειροπολήματα των λογιοτάτων, (εννοούσε τους μίσθαρνους των Άγγλων, Γάλλων και Πάπα, Μαυροκορδάτο, Κωλέτη και Φαρμακίδη) ξένων πρακτικής ζωής, το φιλύποπτο, κυριαρχικό και ανήμερο αλλοεθνών ανδρών. Η νίκη θα είναι δική μας, αν βασιλεύση εις την καρδίαν μας μόνο το ΑΙΣΘΗΜΑ ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ, Ο ΦΙΛΗΚΟΟΣ ΤΩΝ ΞΕΝΩΝ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΔΟΤΗΣ!!!»

Η διπλωματία και η εξωτερική πολιτική, δεν είναι παιδική χαρά και ευχολόγια για το διεθνές δίκαιο, είναι και ασκείτε με την ΒΙΑ της ισχύος. Θυμάστε τι απάντησε ο Ερντογάνης στον δικό μας Μητσοτάκη όταν επικαλέσθηκε το διεθνές δίκαιο για Τουρκολιβυκό μνημόνιο; «Εσύ πήγαινε με το διθνές δίκαιο και άσε εμένα να παρανομώ!!!» Στο δάσος όταν συναντηθούν  ο Λαγός με το Λιοντάρι κανένα δίκαιο δεν θα σώσει τον Λαγό από την βούληση του Λιονταριού να το κατασπαράξει. Αν όμως θελήσει να φάει τον Σκαντζόχοιρο με τα φοβερά του αγκάθια, στο τέλος θα πεθάνει το Λιοντάρι, χωρίς να έχει καταφέρει να εξοντώσει και να φάει τον σκαντζόχοιρο.  

Θα σας διηγηθώ μια μικρή αλλά πραγματική ιστορία που μου την διηγήθηκε ένας επιχειρηματίας που του συνέβη κατά την διάρκεια της δραστηριότητάς του. Ο επιχειρηματίας εμπορευόταν τρακτέρ. Μία ημέρα επισκέπτεται το μαγαζί του ένας πελάτης ενδιαφερόμενος για τρακτέρ. Τον ρώτησε την τιμή και τι εξτρά το συνόδευαν. Ο πελάτης αξίωσε και άλλο εξτρά και ο επιχειρηματίας το συμπεριέλαβε. Ο πελάτης αποχώρησε με την υπόσχεση πως θα ξαναπεράσει. Πράγματι, την επόμενη Πέμπτη, ημέρα λειτουργίας της Λαϊκής Αγοράς, επανεμφανίζεται ο ίδιος πελάτης και ζητά στην τιμή που του είχε δώσει την προηγούμενη φορά να συμπεριληφθεί και άλλο ένα εξτρά πέραν αυτού που του είχε συμπεριλάβει την πρώτη φορά. Το δέχεται και ο πελάτης τον ευχαριστεί και του λέγει πάλιν πως θα ξαναπεράσει. Το ίδιο σκηνικό επανελήφθη 4 με 5 φορές με αποτέλεσμα να πετύχει ο ίδιος πελάτης πλήθος εξτρά στην αρχική τιμή. Τότε το αγόρασε το τρακτέρ. Εν συνεχεία εμφανίζεται κι άλλος πελάτης με την ίδια φιλοσοφία του πρώτου, και με τον ίδιο τρόπο ακολούθησαν και άλλοι. Πούλησε λοιπόν 6 με 7 τρακτέρ με τον ίδιο τρόπο. Στο τέλος του έτους πραγματοποιεί απολογισμό των πωλήσεων, και επειδή τα γεωργικά μηχανήματα είναι απαλλαγμένα φόρων εισαγωγής για τους γεωργούς, διαπιστώνει από τα πιστοποιητικά πως όλοι αυτοί οι πελάτες κατοικούσαν στο ίδιο Χωριό. Από τις πωλήσεις  δε αυτές δεν κέρδισε δραχμή!!! Αμέσως αλλάζει πολιτική πώλησης και όποιος πελάτης έμπαινε τον ρωτούσε από ποιο Χωριό είναι, και αν του έλεγε το συγκεκριμένο, του έλεγε πως δεν πουλά.

Και τώρα προσοχή!! Το συγκεκριμένο Χωριό είναι προσφυγικό και αποτελείται από δύο ομάδες ανθρώπων που ήρθαν με την ανταλλαγή πληθυσμών του 1923 με την συνθήκη της Λοζάνης, ζυμωμένοι με την ανατολίτικη φιλοσοφία του παζαριού. Την πρώτη ομάδα και πολυπληθέστερη μας την περιγράφει ο Θουκυδίδης στο 7.29 με τα μελανότερα χρώματα. Και αυτό γιατί το πλέον πιθανό είναι πως τους είχε στην δούλεψή του στα χρυσορυχεία του. Συγκεκριμένα αναφέρει πως αυτή η φυλή, «το γαρ γένος το των Θ….. ομοία τοις μάλιστα του βαρβαρικού, εν ω αν θαρσήση, φονικώτατον εστίν, ….». Σε άλλο σημείο της Ιστορίας του, στο 2.97, αναφέρεται  στο ποιόν τους λεπτομερώς: «Γιατί στους Οδρύσες –όπως επίσης και στους άλλους Θ……- επικρατούσε συνήθεια αντίθετη από εκείνη του περσικού βασιλείου, να παίρνουν δηλαδή μάλλον παρά να δίνουν , και ήταν μεγαλύτερη ντροπή να μη δώσει κανείς, όταν του ζητούσαν, παρά να ζητήσει και να μην του δώσουν.» ( αρχ. κείμ. Και αίσχιον ην αιτηθέντα μη δούναι ή αιτήσαντα μη τυχείν)   Η δεύτερη ομάδα των κατοίκων προέρχεται από τα βάθη της Μικράς Ασίας και είναι γνωστοί ως δεινοί έμποροι και παζαρτζίδες.  

Στις δύο προηγούμενες παραγράφους αυτά που ανάφερα, μήπως σας θυμίζουν τον τρόπο που εδώ και 46 χρόνια διαπραγματεύεται η Τουρκία στην Κύπρο; Κάθε φορά λένε πως θέλουν συνομιλίες, προσέρχονται οι Έλληνες, θέτουν και ζητούν  κάποια θέματα οι Τούρκοι, και προκειμένου να τελειώσει η ιστορία, υποχωρούν οι Έλληνες, άρα τετελεσμένο, και με κάποιο πρόσχημα οι Τούρκοι, διακόπτουν την συζήτηση. Μέχρι στιγμής με την ίδια φιλοσοφία του αγρότη με το τρακτέρ, οι Τ/Κ έχουν πάρει τα πάντα από τους Ε/Κ και απομένει οι κατοχικές δυνάμεις του Αττίλα να φθάσουν στην Λεμεσό χωρίς να πέσει μια σφαίρα. Οι ναυτικές δυνάμεις και η Μερκελίνα φρόντισαν να πάρουν τις εξουσίες σε Ελλάδα και Κύπρο Γερμανικές κυβερνήσεις πλαισιωμένες από πλήθος Νενέκων και Νοταράδων.  Να γιατί δεν θέλουν τα παιδιά μας να μαθαίνουν Ιστορία. Και από τούδε και στο εξής, αυτοί που θα είναι σύμβουλοι του εκάστοτε πρωθυπουργού και θα δηώνουν  τα χρήματα του δύσμοιρου ελληνικού λαού, θα είναι οι Νενέκοι και Νοταράδες. Γιατί; Κατήργησαν το αντίστοιχο άρθρο του Ποινικού Κώδικα περί εσχάτης προδοσίας και έτσι θα είναι ακαταδίωκτοι. Φτάσαν στο αίσχος της συνάντησης «περί Χάγης» να είναι παρόντες μόνο οι συμφωνούντες φιλότουρκοι εχθροπάτριδες. Ούτε μία αντίθετη φωνή έστω και ασθενής. Θυμηθείτε την ίδια συνάντηση για τις Πρέσπες με Κοτζιά, Μπαμπούκη, Ροζάκη και λοιπών Νενέκων της Μερκελίνας που εκ λάθους βρέθηκε ο Άγγελος Συρίγος και στην τοποθέτησή του τον διέκοπταν συνεχώς.  Να μην ακουστεί αντίθετη άποψη.  

Γιατί σας τα λέγω όλα αυτά; Για να σας αφυπνίσω επί τέλους, μήπως και αποφύγουμε την καταστροφή που έρχεται με βήμα γοργό από Δύση και Ανατολή, που η τελευταία λειτουργεί ως όργανο της Δύσης εδώ και 800 χρόνια. Από το 1204 το γένος μας δεν πήρε ανάσα. Και μόλις το 1821 με τις ενέργειες της Φιλικής εταιρείας το Γένος πήρε την απόφαση να δράσει, η Δύση ταχύτατα αντέδρασε πιο πολύ από τον αιμοσταγή Τούρκο να μας καταστείλει κάθε προσπάθεια. Έστειλαν αμέσως, τον τεσσεράματο Μαυροκορδάτο-χαρακτηρισμός του Καραϊσκάκη- οι Εγγλέζοι, τον Κωλέττη τον γιατρό του Αλή Πασά-χαρακτηρισμός του Μακρυγιάννη-οι Γάλλοι, και τον Φαρμακίδη ο Πάπας. Και οι τρείς έβλαψαν εξίσου την δύσμοιρη Πατρίδα μας.  

Και για του λόγου το αληθές, δες τε τι έγινε με την τριμερή μυστική συνάντηση που οργάνωσε η ούνισσα Μερκελίνα, και έπεσε στην παγίδα ο ανιστόρικος δικός μας. Αφού οι Τούρκοι πήραν αυτά που ήθελαν, πήραν και τα πρακτικά της συζήτησης κι αποχώρησαν. Σας θυμίζει μήπως τον αγρότη με τα τρακτέρ ή τις συνομιλίες εδώ και 46 χρόνια στο Κυπριακό;

Καιρός να αφυπνιστούμε και να εγερθούμε στο ύψος των επικίνδυνων καταστάσεων που με στόχους σχεδιασμένους και μελετημένους ενεργεί σε βάρος μας η βαρβαρική Τουρκία. Μπορούμε να ανταποκριθούμε και να αποσοβήσουμε τις προκλήσεις αν η πολιτική ηγεσία επιτέλους θελήσει. Δες τε το έπος του Έβρου. Αλλά δυστυχώς η βούληση επήλθε, μάλλον από τον φόβο της μη αντίδρασης θα σήμαινε την πτώση της.

Περί του πρακτέου. 

Θα σας μιλήσω για την Πολιάδα Κοινότητα της Αθηναϊκής Πολιτείας των κλασσικών χρόνων που πέτυχε το παγκόσμιο θαύμα του 5^ου αιώνα, που τέτοιο δεν ξανάγινε στην ανθρωπότητα.

Όλα τα μέλη της κοινότητας των Αθηναίων, πολίτες και μη πολίτες, άνδρες και γυναίκες, πλούσιοι και πτωχοί, είχαν από πανάρχαιους χρόνους κοινά ήθη και έθιμα, λάτρευαν κοινούς θεούς, πίστευαν σε κοινές παραδόσεις και δοξασίες, τελούσαν κοινές εορτές. Ορισμένα έθιμα, ορισμένες λατρείες και εορτές, ορισμένες παραδόσεις και δοξασίες διαπλέκονταν μεταξύ τους  και όλες αυτές οι κατηγορίες φαινομένων συγκροτούσαν ένα ενιαίο σύνολο, στο οποίο η πολιάδα κοινότητα έβλεπε την βεβαίωση της ταυτότητάς της και την εγγύηση της διαχρονικής υπάρξεώς της. Κάθε μέλος της πολιάδας κοινότητας μετείχε υποχρεωτικά και δικαιωματικά, δηλαδή ισότιμα, στις συλλογικές εκδηλώσεις των παραδοσιακών  ηθικών κανόνων, νοοτροπιών, δοξασιών, λατρειών, και μάλιστα σ’ εκείνες τις εκδηλώσεις που είχαν προσλάβει πανηγυρικό και «εθνικό» χαρακτήρα. Τα κατορθώματα –ιστορικά και μυθικά- των παλαιοτέρων γενεών αποτελούσαν τίτλους δόξας για όλους τους Αθηναίους, χωρίς κοινωνικές διακρίσεις. Βέβαια , όλες οι θρησκευτικές εορτές οργανώνονταν από το κράτος και πολλές αναφορές  σ’ ένδοξες πράξεις των προγόνων γίνονταν σε δημηγορίες και στους επιταφίους λόγους προς τιμήν των πεσόντων. Όλα όμως αυτά τα πολιτικής τάξεως φαινόμενα  ήσαν υστερογενή και εξωτερικά. Το σώμα της πολιτισμικής κληρονομίας των Αθηναίων αναγόταν στην προ-πολιτική εποχή , διατηρούσε τον α-πολιτικό χαρακτήρα της και βιωνόταν στο επίπεδο της πολιάδας κοινότητας.  ( Η ΑΘΗΝΑΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ του Μ.Β.Σακελλαρίου σελ. 62-63 ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΕΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΚΡΗΤΗΣ)

Αυτή η Πολιάδα Κοινότητα της πόλης κράτους των Αθηναίων, πέτυχε την συντριβή των Περσών, γιατί αποτελούσε την εντελέχεια – ψυχή της Αθηναικής Πολιτείας να αγωνίζονται ως ένας άνθρωπος στους κινδύνους αλλά και στα επιτεύγματα του πνεύματος και της τέχνης που μιλούν από μόνα τους μέχρι τα σήμερα. 

Στην αρχή του κειμένου αυτού απευθύνομαι στους ταγούς του Γένους μας που βρίσκονται εκτός της διακυβέρνησης της Χώρας μας, λόγω της ικανότητας των να βλέπουν τα πράγματα όπως είναι για μας και όχι όπως είναι με τα μάτια της Μερκελίνας. Και αντί να είναι ακουστεί  στους κυβερνώντες, ακουστεί είναι όλα εθνομηδενιστήρια και εχθροπάτριδες. Φωνάζουν, υπογράψτε ρε την αμυντική συμφωνία με την Γαλλία, σου χαρίζουν ρε το γάιδαρο, αυτοί κοιτούν τα δόντια του, και να δούμε τι θα μας πεί η Μερκελίνα. Είναι δυνατόν ο εχθρός σου, που είναι η Γερμανία πέρα από κάθε αμφιβολία, σου στήνει παγίδες, που σου κατακρεούργησε τον ελληνικό πληθυσμό της Μικράς Ασίας, ισοπέδωσε τον Ελλαδικό χώρο το 1940-44 και αρνείται να πληρώσει επανορθώσεις,  να σε συμβουλεύσει σωστά ή να σου δώσει όπλα αιχμής που σου προσφέρει η Γαλλία;   

Σεβασμιότατοι, στρατηγοί και καθηγητές, «οι καιροί ου μενετοί», αλλά μαίνονται.   Ιδρύστε άμεσα εχθές όχι σήμερα, μια καινούργια Φιλική Εταιρεία, φανερή όχι μυστική, με κύριο σκοπό την σωτηρία του πολύπαθου γένους μας. Αμέσως θα συνταχθούν μαζί σας η συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων. Ονομάστε την ΠΟΛΙΑΔΑ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ διακηρύττοντας έτσι την συνέχεια του γένους μας εδώ και χιλιάδες χρόνια. Επιλέξτε μια συντονιστική επιτροπή μεταξύ σας που θα κινήσει Θεούς και δαίμονες και να επιβάλετε στους κυβερνόντες τις σωστές επιλογές. Κοιτάξτε το «εμείς»και όχι το εγώ. Κινείστε τον εφοπλιστικό παράγοντα να συνδράμει άμεσα στον εξοπλισμό της Χώρας, που να μπαίνει το όνομα του δωρητή στο απόκτημα. Μην ξεχνάτε το θωρηκτό Αβέρωφ και την δόξα του.

Ανάμεσά σας υπάρχουν πρόσωπα που ξεχωρίζουν στο ευρύ κοινό για την κρανιοπληρότητα και την αγάπη τους για την Πατρίδα. Επί παραδείγματι, ο Μεσογαίας Νικόλαος, ο Γώργος Κοντογιώργης (πατριάρχης της 3000 ετών πολιτικής μας ιστορίας), ο Χρίστος Γιανναράς, ο Ιωάννης Μάζης, ο Άγγελος Συρίγος, ο Χριστόδουλος Γιαλουρίδης, ο Φραγκούλης Φράγκος, ο Κοσμάς Χριστίδης, ο Σάββας Καλεντερίδης, ο Κώστας Γρίβας, ο Νίκος Λυγερός,  και τόσοι άλλοι ισάξιοί τους, που μπορούν να αποτελέσουν την αιχμή του δόρατος στις άοκνες προσπάθειες που πρέπει να καταβάλλεται για να ενισχύσετε για  ορθολογικές και σωστές αποφάσεις των κυβερνόντων. Ο πρωθυπουργός αντί να φωνάζει αυτούς να τον συμβουλεύουν, έχει δίπλα του όλα τα σκύβαλα και ωνημένους στα συμφερόντα της Μερκελίνας. Η θυμοσοφία του λαού μας λέγει μια παροιμία που ταιριάζει γάντι στην περίσταση: «Τον κ@λο αν βάλεις μάγειρα, σκ@τα θα σου μαγειρέψει!!!»  

16/9/2020