• Ο κ. Κυριάκος Μητσοτάκης στην ομιλία του ενώπιον της Γενικής Συνέλευσης ασχολήθηκε με την πανδημία Covid-19, την κλιματική αλλαγή, το μεταναστευτικό και τα ελληνοτουρκικά. Σε μια καλά σκηνοθετημένη παρουσία, με φόντο την Ακρόπολη (ως να ήταν παρέμβαση προώθησης του τουριστικού προϊόντος), ο κ. Μητσοτάκης επέλεξε να μην αναφερθεί στο Κυπριακό, όπως έκαναν οι προκάτοχοί του.

Επέλεξε να μη μιλήσει για την Κύπρο, έστω και με τις επαναλαμβανόμενες, «copy paste», παραγράφους, που συνήθως γινόταν τα προηγούμενα χρόνια. Κι αυτό δεν μπορεί να «φορτωθεί» σε συμβούλους καθώς για μια τέτοια σημαντική παρέμβαση, τα πλαίσια καθορίζονται από τον ίδιον, που είναι και το «τελευταίο μάτι» πριν την εκφώνηση.
.
Η νυν ελληνική κυβέρνηση είχε επιλέξει εξαρχής να κρατά αποστάσεις από τα διαδραματιζόμενα στην Κύπρο, γιατί θεωρούσε προφανώς ότι σε διαφορετική περίπτωση θα εξαγρίωνε την Άγκυρα και θα στρεφόταν και εναντίον της Ελλάδος. Αντιδρούσε χαλαρά, πλαδαρά, στις τουρκικές παραβιάσεις στην κυπριακή ΑΟΖ. Είναι μια προσέγγιση που διαψεύσθηκε πανηγυρικά. Κι αυτό γιατί, η Άγκυρα όταν είδε την απουσία αντίδρασης της Ελλάδος στις τουρκικές παραβιάσεις κατά της Κυπριακής Δημοκρατίας, έθεσε σε εφαρμογή το επόμενο στάδιο των επεκτατικών της σχεδιασμών. Έστειλε το ερευνητικό σκάφος «Όρουτς Ρέις» στην ελληνική υφαλοκρηπίδα. Αυτή τη φορά δεν το πήρε ο άνεμος το τουρκικό σκάφος. Παρέμεινε, έκανε έρευνες και αποχώρησε για να αρχίσει ο γερμανικής εμπνεύσεως και προέλευσης διάλογος. Σημειώνεται πως τα αντανακλαστικά της Αθήνας δοκίμασε η Άγκυρα και με την υπογραφή του παράνομου τουρκολιβυκού μνημονίου.

• Η Αθήνα ενόψει του διαλόγου που θα αρχίσει με την Άγκυρα, προφανώς και μετρά τα βήματά της και όπως φαίνεται και τα λόγια της. Ο Ερντογάν, πάντως, στην ομιλία του ενώπιον της Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών παρουσίασε χωρίς περιστροφές τους επεκτατικούς σχεδιασμούς της κατοχικής δύναμης και επιτέθηκε κατά της Ελλάδος και της Κύπρου.

Η νυν κυβέρνηση της Ελλάδος, οικοδομεί τις προσεγγίσεις της έναντι της Κύπρου στη βάση των παλαιότερων δογμάτων της παράταξης, που εκπροσωπεί. Με βασικό άξονα «η Κύπρος κείται μακράν», επιχειρεί να αναπτύξει πολιτικές και διπλωματικές πρωτοβουλίες κρατώντας αποστάσεις από τη Λευκωσία. Αγνοώντας ότι ο τουρκικός επεκτατισμός δεν αντιμετωπίζει χωριστά τα δυο κράτη. Αγνοώντας πως εάν χαθεί η Κύπρος θα χαθεί και η Ελλάδα. Αυτές οι πολιτικές είναι χωρίς όραμα και σχεδιασμό. Είναι επιδερμικές και περιορισμένων αντοχών και διάρκειας.

• Όποιοι αναζητούν στη μη αναφορά στο Κυπριακό στην ομιλία του κ. Μητσοτάκη τεχνοκρατικό λάθος, προσφέρουν άλλοθι στον Πρωθυπουργό και την κυβέρνησή του. Πρόκειται για πολιτική επιλογή.

Από τη μεταπολίτευση και εντεύθεν, οι ελληνικές κυβερνήσεις είχαν να διαχειριστούν και το Κυπριακό, λόγω της συνεχιζόμενης τουρκικής κατοχής. Σε αυτή την πορεία των 46 χρόνων,  δεν ήταν όλες οι κυβερνήσεις το ίδιο. Διαφορετική η διαχείριση επί Ανδρέα Παπανδρέου («συναποφασίζουμε», «δόγμα ενιαίου αμυντικού δόγματος», που εξουδετερώθηκε από Σημίτη) και επί ΥΠΕΞ Νίκου Κοτζιά στην κυβέρνηση Τσίπρα, που επανατοποθετήθηκε το Κυπριακό ως θέμα εισβολής και συνεχιζόμενης κατοχής. Το έγγραφο για την Ασφάλεια, που κατατέθηκε από τον κ. Κοτζιά, αποτέλεσε το καλύτερο- από το 1974 και εντεύθεν- εργαλείο για την επίτευξης συμφωνίας, που θα οδηγούσε σε ένα κανονικό κράτος.
.
Η μη αναφορά στην ομιλία Μητσοτάκη στο Κυπριακό, είτε από «λάθος» είτε σκοπίμως είναι κακή εξέλιξη στην κρίσιμη αυτή φάση που διανύουμε. Στέλνεται το μήνυμα πως η Κύπρος είναι και μακριά και μόνη.
.
apopseis