Στις 28 Αυγούστου 2020, στο Άτυπο Συμβούλιο των υπουργών Εξωτερικών της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Gymnich) συμφωνήθηκε να συνδεθεί η απόφαση για τις πρόσθετες κυρώσεις εναντίον της κατοχικής δύναμης Τουρκίας, που ζήτησε η Κυπριακή Δημοκρατία, με την έγκριση κυρώσεων για το αυταρχικό καθεστώς της Λευκορωσίας. Επρόκειτο για μία ορθή απόφαση, που κάλυπτε τις ανησυχίες της Λευκωσίας, αλλά και της Αθήνας. Σημειώνω ότι ο υπουργός Εξωτερικών, Νίκος Δένδιας υποστήριξε τον Κύπριο ομόλογό του, Νίκο Χριστοδουλίδη, ο οποίος έθεσε στους υπόλοιπους υπουργούς των χωρών-μελών της Ε.Ε. τα στοιχεία για τις παρανομίες της Τουρκίας.

ΤΟΥ ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ
ΠΗΓΗ: HELLAS JOURNAL

Την Κύπρο υποστήριξαν και άλλοι υπουργοί. Μην ακούτε τι λένε τώρα οι Γερμανοί, οι δημοσιογράφοι τους και οι ελληνικές αδιάντροπες “γραφίδες”, που βρίσκονται στην υπηρεσία όσων μισούν την Κύπρο και το λαό της. Από τότε μέχρι σήμερα, συνέβησαν διάφορα γεγονότα. Η Καγκελάριος Μέρκελ με την υποστήριξη της αμερικανικής κυβέρνησης, οδήγησε την Αθήνα και την Άγκυρα σε διάλογο, αλλά χωρίς να γνωρίζει κανείς το περιεχόμενο αυτού του διαλόγου.
Ο κ. Δένδιας διευκρίνισε ότι πρόκειται για τις γνωστές «διερευνητικές επαφές», οι οποίες πάλι θα οδηγηθούν σε αδιέξοδο, διότι εκεί θα οδηγήσει τα πράγματα ο Ταγίπ Ερντογάν.

Θα παρουσιάσει στο τραπέζι όλες τις απαράδεκτες απαιτήσεις του, λογικά η ελληνική αντιπροσωπεία θα απαντήσει αρνητικά -δεν μπορώ να πιστέψω ότι θα απαντήσει διαφορετικά- και ο καθένας θα επιστρέψει στο …σπίτι του για να διαχειριστεί το γνωστό «παιγνίδι απόδοσης ευθυνών». Όπως πάντα, με τη βοήθεια του Βερολίνου, που παίζει βρώμικο ρόλο, αρκετοί θα κατηγορήσουν την Ελλάδα για το αδιέξοδο. Και τι έγινε… Θα γίνουν τα πράγματα χειρότερα; Όχι βέβαια.

Τι θα ακολουθήσει του αδιεξόδου; Ο καθένας καταλαβαίνει. Ο Ταγίπ Ερντογάν θα βγάλει ξανά το στόλο στην περιοχή του Καστελόριζου -όχι ότι έφυγε ποτέ- και μαζί του θα εμφανιστεί και το γεωτρύπανο. Είναι ως να διαβάζουμε ανοικτή επιστολή… Η ανακοίνωση για την έναρξη του ερμαφρόδιτου διαλόγου, είχε θύμα την Κύπρο. Δυστυχώς η Αθήνα, απ’ ότι φαίνεται τουλάχιστον, φρόντισε να φύγει το Oruc Reis από το Καστελόριζο, αλλά όχι και το Barbaros και το Yavuz από την κυπριακή ΑΟΖ. Διαβάστε την ενδιαφέρουσα συνέχεια στην πηγή

www.defence-point.gr