Θεόδωρος Ι. Θεοδώρου
Η Ελλάδα σε μία στιγμή μεγάλων προκλήσεων έχει την τύχη να κυβερνάται από μία κυβέρνηση που ένα χρόνο μετά τις εκλογές συνεχίζει να εξασφαλίζει την εμπιστοσύνη και στήριξη του ελληνικού λαού. Το γεγονός αυτό ενδυναμώνει τους χειρισμούς, που απαιτεί η εσωτερική σταθερότητα, αλλά και η προώθηση των συμφερόντων μας διεθνώς. Εξίσου σταθερή στις εθνικές επιδιώξεις εμφανίζεται και αντιπολίτευση, μείζονα και ελάσσονα, με αποτέλεσμα ο ελληνικός λαός να αισθάνεται τη σταθερότητα, που σταδιακά χτίζεται στη χώρα μας.

Αντίθετα, η Τουρκία δοκιμάζεται από βαθειά οικονομική κρίση και ο μέχρι πρόσφατα αδιαμφισβήτητος ηγέτης της αισθάνεται το πολιτικό του υπόβαθρο να αμφισβητείται από μία αποδυναμωμένη τουρκική αντιπολίτευση, από ένα διχασμένο επιχειρηματικό κόσμο, από δημοσιογράφους, δικαστές, διπλωμάτες ακόμη και στρατιωτικούς. Βέβαια πολλούς από αυτούς με συνοπτικές διαδικασίες τους φυλακίζει και τους καταδικάζει, πολύ πριν αποφασίσει η τουρκική δικαιοσύνη.

Παρά την ψυχραιμία, που χαρακτηρίζει τους ειδικούς και γενικούς χειρισμούς της Ελλάδας στην αντιμετώπιση της κρίσης, η κοινωνία των πολιτών, πολύ πιο άμεση από την δημόσια διοίκηση και τα Υπουργεία, απαντά χωρίς πολιτικές περιστροφές στον πολιτικά απελπισμένο και προκλητικό τούρκο ηγέτη, αλλά και την αναποφάσιστη ΕΕ.

Ξεκινώντας από τα θέματα του οίκου μας βαθμολογούμε αρνητικά την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, επειδή αδυνατεί να τοποθετηθεί πολιτικά απέναντι σε μία χώρα που παραβιάζει κάθε αρχή και έννοια δικαίου.

Οι επιστολές του Προέδρου Ερντογάν, που απευθύνονται επιλεκτικά σε κράτη μέλη, δεν αποτελούν αλληλογραφία με την ΕΕ, αλλά αυθαίρετες επιλογές του Προέδρου Ερντογάν. Σε μία τόσο προκλητική κίνηση της Άγκυρας κατά της ΕΕ η μόνη αποδεκτή απάντηση του εκπροσώπου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής προς την Τουρκία είναι αυτή που στιγματίζει και απορρίπτει την αυθαιρεσία, όπως συνέβη με παρόμοιες τουρκικές συμπεριφορές στο παρελθόν. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή υποχρεώνεται από τις συνθήκες να ξεκαθαρίσει προς την Άγκυρα, ότι όλες οι συνομιλίες γίνονται με συμμετοχή της Κυπριακής Δημοκρατίας. Όσο η Τουρκία δεν αναγνωρίζει την Κυπριακή Δημοκρατία καμία συνομιλία δεν μπορεί να προχωρήσει με την Επιτροπή. Οι διμερείς σχέσεις κ-μ και Άγκυρας δεν αποτελούν προϋπόθεση επικοινωνίας Επιτροπής-Άγκυρας. Καμία πίεση δεν δικαιολογείται επί της Κυπριακής Δημοκρατίας προκειμένου να αλλάξει τη στάση της σε θέματα συνολικού ενδιαφέροντος της ΕΕ όσο η Τουρκία δεν προχωρά, με ή χωρίς κυρώσεις, σε άμεση αναγνώριση της Κυπριακής Δημοκρατίας και δεν αποδέχεται πλήρη εφαρμογή του Ευρωπαϊκού κεκτημένου και στο κατεχόμενο τμήμα της Κύπρου.

Στρεφόμενη προς την Άγκυρα η κοινωνία των πολιτών υπογραμμίζει χωρίς περιστροφές ότι η Ανατολική Μεσόγειος έχει συμμέτοχους την Ελλάδα, την Κυπριακή Δημοκρατία, τον  Λίβανο, την Αίγυπτο, την Παλαιστίνη, το Ισραήλ, τη Συρία και την Τουρκία με το ποσοστό που αναλογεί για τον καθένα σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο και τις συμφωνίες που θα υπογραφούν μεταξύ όλων των δικαιούχων. Η Ανατολική Μεσόγειος, πέρα από τα χωρικά ύδατα των χωρών, αποτελεί μία περιοχή που μπορεί να προσφέρει πλούτο και ανάπτυξη σε όλες τις παράκτιες χώρες της Λεκάνης. Στα κυρίαρχα κράτη σημαντική θέση έχει η Κυπριακή Δημοκρατία, ως κράτος μέλος του ΟΗΕ και της ΕΕ. Την  θέση αυτή στηρίζεται με κάθε μέσο που διαθέτει η κοινωνία των πολιτών, στην Ευρώπη και στην Τουρκία. Την πίεση των λαών δεν θέλουν καθόλου να την νοιώσουν οι απολυταρχικού τύπου ηγέτες.

Ο πλούτος που ανήκει στον κυπριακό λαό θα αξιοποιηθεί από τη νομίμως εκλεγμένη Κυπριακή Κυβέρνηση υπέρ των κατοίκων της Δημοκρατίας, χωρίς αποκλεισμούς και προκαταλήψεις. Σαφέστατα ο Πρόεδρος Αναστασιάδης διακηρύσσει αυτή την απόφαση σε κάθε ευκαιρία στο εσωτερικό και στις συνεχείς διεθνείς και Ευρωπαϊκές συναντήσεις.

Ο τρόπος που θα επιλέξει κάθε χώρα της Ανατολικής Μεσογείου να εκμεταλλευτεί τον πλούτο που της ανήκει αποτελεί αποκλειστικό προνόμιο των κυβερνήσεων. Οι κυβερνήσεις λογοδοτούν μόνο στους κυρίαρχους λαούς τους, αλλά συνεργάζονται στο πεδίο των διεθνών σχέσεων.

Οι διερευνητικές συνομιλίες Ελλάδας-Τουρκίας δεν επιβάλλουν κώδικά συμπεριφοράς στην Κυπριακή Δημοκρατία, ή οποία έχει συνεχή υποστήριξη των Αθηνών, στις απαράγραπτες, ισχυρές απαιτήσεις της, που επικεντρώνονται στην άμεση εφαρμογή του Ευρωπαϊκού κεκτημένου, τον τερματισμό της κατοχής, την αποχώρηση των στρατευμάτων κατοχής, τον τερματισμό παραβίασης της κυριαρχίας της Κύπρου από την Τουρκία, την άμεση διακοπή παρεμβάσεων της Τουρκίας στα εσωτερικά της Κυπριακής Δημοκρατίας. Οι Ευρωπαϊκές εγγυήσεις και το Ευρωπαϊκό νομικό πλαίσιο, για ελευθερία εγκατάστασης, εργασίας, οικονομικών, επιχειρηματικών και επενδυτικών δραστηριοτήτων, ανάπτυξης και καταμερισμού του πλούτου καθώς και την προστασία ανθρωπίνων και μειονοτικών δικαιωμάτων, υπερέχουν όλων αυτών που εφαρμόζει η Τουρκία στον λαό της και επιβάλλει δια των όπλων στους Κυπρίους των κατεχομένων.

Οι απαιτήσεις της ευρωπαϊκής κοινωνίας των πολιτών επιβάλλουν στους ευρωπαϊκούς θεσμούς να κινηθούν στο πλαίσιο των Συνθηκών και να ασκήσουν την ενιαία πίεση τους προς την Τουρκία προκειμένου η χώρα αυτή να καταλάβει ποιά είναι η πραγματική της θέση στο διεθνές και περιφερειακό περιβάλλον, χωρίς να χρειασθεί να καταφύγουμε σε απόλυτα μέτρα, που μπορεί εσφαλμένα να δημιουργήσουν της εντύπωση ότι η ΕΕ επιλέγει το ρόλο του διεθνούς χωροφύλακα, προσβάλλοντας, υπεροπτικά και αποικιοκρατικά,  την αξιοπρέπεια του Τουρκικού λαού.

Όσο οι Τούρκοι εκλέγουν τον κ. Ερντογάν στο ύψιστο αξίωμα της χώρας τους όλοι είμαστε υποχρεωμένοι να διαπραγματευτούμε και να συγκρουστούμε με αυτή την τουρκική ηγεσία.

Οι επιλογές της Ελλάδος, μέχρι σήμερα ψύχραιμες, ορθολογικές και προσεκτικά επεξεργασμένες, οδηγούν ταχύτατα πολλές χώρες της ευρύτατης περιοχής μας σε διαδικασίες εκτόνωσης παρά τις τουρκικές ακρότητες, απειλές και πολιτικές προσβολές, που απευθύνονται αδιακρίτως κατά Ευρωπαίων, Νατοϊκών, Αμερικάνων, Ισραηλινών και Αράβων ηγετών.

Έθνος