Ακολουθήστε μας

Άμυνα

«ΑΝΔΡΕΣ ΓΑΡ ΠΟΛΙΟΣ ΠΥΡΓΟΙ» – Η Πολεμική Αεροπορία μετά τον «Τυφώνα»

Δημοσιεύτηκε στις

Οι Ιπτάμενοι με βίο κοσμοκαλόγερου, αφιερώνουν περίπου 15 χρόνια για να ολοκληρώσουν όλα τα παραπάνω στάδια, με ένα κόστος που ανάλογα τον τύπο αεροσκάφους μπορεί να προσεγγίσει τα 10 εκατομμύρια δολάρια!

Γράφει ο Επισμηναγός (Ι) ε.α. Στέφανος Καραβίδας

Σε μία περίοδο όπου η «συμμορία του κατευνασμού» ξεμπροστιάζεται καθημερινά υπό το βάρος της τουρκικής προκλητικότητας, αναδεικνύεται η σημασία της Σκληρής Ισχύος, ως του μόνου Πυλώνα της Γεωπολιτικής, που επί της παρούσης μπορεί να αποτρέψει την εις βάρος μας ανακατανομή ισχύος στην νοτιοανατολική Μεσόγειο.

Με δεδομένες τις δηλώσεις Τούρκων αποστράτων για τις δυνατότητες της ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας (ΠΑ) και το πρόσφατο «ξεγλίστρημα» 8 ελληνικών F-16 «κάτω από την μύτη» της πάσχουσας τουρκικής αεράμυνας προς την Κύπρο, ο καθένας μπορεί να αντιληφθεί την σημασία της Αεροπορικής Ισχύος στο ελληνοτουρκικό σύμπλοκο. Η ελληνική Πολεμική Αεροπορία θα κληθεί όχι μόνο να αντιμετωπίσει την τουρκική και να επιφέρει πλήγματα ακριβείας σε στρατηγικούς στόχους στην μικρασιατική χερσόνησο, αλλά πολύ περισσότερο να δώσει στον ΕΣ και το ΠΝ τη δυνατότητα να ξεδιπλώσουν τις δυνατότητές τους στις αντίπαλες δυνάμεις, στο χερσαίο και ναυτικό πεδίο. Χωρίς το αντιαεροπορικό πλέγμα της ΠΑ και την παροχή εικόνας και υποστήριξης από τα μαχητικά, τα αντιαεροπορικά συστήματα και τα ιπτάμενα ραντάρ, μέσω δικτυοκεντρικών επιχειρήσεων, οι δυνάμεις του ΕΣ και του ΠΝ θα αποτελέσουν εύκολο στόχο της τουρκικής αεροπορίας.

Πολλά γράφονται την τελευταία περίοδο για την  απόκτηση των αεροσκαφών RAFALE, αλλά και την πορεία της αναβάθμισης των F-16, ωστόσο καμμιά αναφορά δεν γίνεται στο ανθρώπινο δυναμικό που θα κληθεί να επιχειρήσει με τα αεροσκάφη αυτά. «Το Αποτέλεσμα στο αεροπορικό πεδίο δεν είναι άθροισμα αλλά γινόμενο». Αυτό σημαίνει ότι στην επιτυχία της Αποστολής της ΠΑ  συνεισφέρει όλος ο Οργανισμός, καθώς εάν ένας μόνο παράγοντας αποτύχει, το γινόμενο πολύ απλά θα είναι μηδέν. Αφού λοιπόν υπερθεματίσουμε σχετικά με  την συμβολή όλων των Ειδικοτήτων και  ανεξαρτήτως Βαθμού, του προσωπικού της ΠΑ στο «Αποτέλεσμα», θα εστιάσουμε στην κατάσταση της Ειδικότητας των Ιπταμένων που αποτελεί τον σκοπό του παρόντος κειμένου.

Συνηθίζουμε τα τελευταία χρόνια να αυτό-ικανοποιούμαστε αναμασώντας σχόλια για την «κακή» κατάσταση της τουρκικής αεροπορίας με δεδομένες τις καρατομήσεις και φυλακίσεις στελεχών μετά το πραξικόπημα του 2016. Όλα αυτά για κάποιο δεδομένο χρόνο θα ήτανε σωστά, ωστόσο υπενθυμίζουμε ότι έχουν παρέλθει ήδη 4 και πλέον χρόνια. Στα 4 αυτά χρόνια, ακόμη και εάν τα εναπομείναντα στελέχη της τουρκικής ΠΑ ξεκίναγαν την εκπαίδευσή τους από το μηδέν, θα είχαν συμπληρώσει σήμερα περί τις 800 ώρες πτήσης, εμπειρία επαρκέστατη για όλο το εύρος των αποστολών. Σε αυτούς προστίθενται  και  οι «γκριζομάλλιδες» απόστρατοι που με το πιστόλι στον κρόταφο επέστρεψαν στα μονοθέσια, από τη χλιδή της πολιτικής Αεροπορίας, υποβοηθούμενοι να επαναδιατεθούν από Πακιστανούς πιλότους (ομοεθνείς της εν Ελλάδι πολυπληθούς πακιστανικής κοινότητος…). Όλα αυτά αναφέρονται για να γίνει κατανοητό ότι δεν μπορούμε εσαεί να επαναπαυόμαστε εξαιτίας της «κακής» κατάστασης της τουρκικής αεροπορίας, σύμφωνα με δημοσιογραφικού τύπου και αμελητέας εγκυρότητας αναφορές, την ίδια στιγμή που εμείς «κρύβουμε τα προβλήματα κάτω από το χαλί».

Ας έρθουμε μετά από τη μακρά αυτή εισαγωγή στο δια ταύτα, που δεν είναι άλλο από την κατάσταση στην Πολεμική Αεροπορία σε σχέση με τους επιχειρησιακούς Ιπταμένους μας και δη της Τακτικής Αεροπορίας, την εκπαίδευση, την εμπειρία και τον αριθμό τους. Από την έναρξη της οικονομικής κρίσης το 2010 έως και το 2017, οι Ιπτάμενοι της ΠΑ όπως και όλο το προσωπικό των ΕΔ, αγόγγυστα  κράτησαν την επιχειρησιακή ετοιμότητα του Όπλου ψηλά, αντιπαλεύοντας προσωπικά και οικονομικά προβλήματα, χαμηλές διαθεσιμότητες και δραματικό περιορισμό της πτητικής τους συντήρησης. Απόδειξη της διατήρησης υψηλού επιπέδου, αποτελούν οι συνεχόμενες πρωτιές από το 2011 στο TLP, όσο και η αναβάθμιση και ανάδειξη της Άσκησης Ηνίοχος, ίσως στη σημαντικότερη διεθνή διασυμμαχική άσκηση στην Ευρώπη. Σε όλο αυτό το διάστημα και με δεδομένη της αντίστοιχη εκτόξευση της ζήτησης αλλά και των απολαβών στην Πολιτική Αεροπορία, η ΠΑ ΔΕΝ αντιμετώπισε σοβαρό πρόβλημα αποχώρησης Ιπταμένων. Μάλιστα από την δεξαμενή των μαχητικών, οι αποχωρήσαντες μετριούνται στα δάκτυλα του ενός χεριού. Ενδεικτικό της σοβαρότητας του θέματος, είναι ότι για αυτήν την «μετακίνηση», η ιδιοκτησία της αεροπορικής εταιρείας η οποία αργότερα τους προσέλαβε, πήρε την «άδεια» του τότε Α/ΓΕΑ. Αυτά αναφέρονται προκειμένου να γίνει αντιληπτό, ότι τα οικονομικά προβλήματα και οι σειρήνες της πολιτικής αεροπορίας ΔΕΝ οδήγησαν σε αποχωρήσεις Ιπταμένων από τις Τάξεις της ΠΑ.

Δυστυχώς όμως από το κομβικό σημείο του Ιανουαρίου 2017 και έπειτα, δεν ίσχυσε το ίδιο. Η ΠΑ αιμορράγησε από τη μαζική φυγή Ιπταμένων προς την πολιτική αεροπορία, όχι από τα μεταφορικά αεροσκάφη  όπως θα ανέμενε κανείς, αλλά από Πτέρυγες μαχητικών αεροσκαφών. Οι αερομεταφορείς «επέλεγαν» κατά προτεραιότητα από την νέα μεγάλη δεξαμενή Ιπταμένων μαχητικών αεροσκαφών, εκτιμώντας τις δυνατότητες εξέλιξης, προσαρμοστικότητας και αφομοίωσης νέων εκπαιδευτικών αντικειμένων. Στην ουσία η ΠΑ «κατάντησε» το ΣΜΕΤ (Σμήνος Μετεκπαίδευσης) της AEGEAN και πολλών άλλων εταιρειών, οι οποίες εμπλούτισαν το προσωπικό τους ΔΩΡΕΑΝ, με Ιπταμένους υψηλών ικανοτήτων και εμπειριών, ανεβάζοντας ταυτόχρονα  το πτητικό τους επίπεδο και μειώνοντας το επιχειρησιακό ρίσκο. Θα αρκεστούμε να περιγράψουμε τους αποχωρήσαντες ως δεκάδες, χωρίς να αναφέρουμε ακριβή αριθμό, παρόλο που οι αποδοχές παραιτήσεων και οι αποστρατείες, είναι αναρτητέες στο διαδίκτυο και οι «ενδιαφερόμενοι» γνωρίζουν.

Αυτή τη στιγμή στα πιλοτήρια της AEGEAN, της WIZZ και πολλών άλλων εταιρειών στη Μέση Ανατολή, την Ευρώπη και την Αμερική και μάλιστα σε θέση συγκυβερνήτη, βρίσκονται όχι απλά πρώην Ιπτάμενοι μαχητικών αεροσκαφών της ΠΑ, αλλά διατελέσαντες Διοικητές Πολεμικών Μοιρών, Αξιωματικοί Επιχειρήσεων και Διοικητές Σμήνους, μέχρι και Διοικητές και Υποδιοικητές Πτερύγων μάχης και Αξιωματικοί με θητεία στο εξωτερικό, σε νατοϊκές θέσεις ή στο TLP (Tactical Leadership Programme). Είναι χαρακτηριστικό πως το 2018-2019 ο ρυθμός παραιτήσεων έλαβε μορφή χιονοστιβάδας αφού ως κεραυνοί (όχι εν αιθρία), γίνονταν γνωστές οι παραιτήσεις εν ενεργεία Διοικητών Πολεμικών Μοιρών, Αξιωματικών Επιχειρήσεων έως και εν ενεργεία Διοικητών και Υποδιοικητών Πτερύγων Μάχης. Η αρμόδια Διεύθυνση του Β’ Κλάδου του ΓΕΑ, δεν προλάβαινε να καλύψει τα κενά, με συμπληρωματικές μεταθέσεις Αξιωματικών που σε κάποιες περιπτώσεις είχαν αρχικά κοπεί από την επιλογή για τις αντίστοιχες θέσεις. Πέρα από τις παραιτήσεις Ιπταμένων που υπηρετούσαν σε θέσεις Ευθύνης, το κύμα φυγής περιέλαβε πολλούς νέους αξιωματικούς, Υποσμηναγούς, Σμηναγούς και νεαρούς Επισμηναγούς, οι οποίοι παραιτήθηκαν χωρίς να κατοχυρώσουν καν συνταξιοδοτικό δικαίωμα. Το προφανές ερώτημα λοιπόν είναι πρώτον, ποιοι είναι οι λόγοι που οδήγησαν όλους αυτούς τους Ιπταμένους σε παραίτηση και δεύτερο τι μέτρα έλαβε η ΠΑ ως Οργανισμός για να το αποτρέψει.

Η περίοδος 2017-2020 όπου ο κος Χριστοδούλου διατέλεσε ΑΓΕΑ και ΑΓΕΕΘΑ, θα αποτελέσει case study, σχετικά με το πώς ένας ακατάλληλος άνθρωπος στην κορυφή ενός Οργανισμού, μπορεί λειτουργήσει ως ο ολετήρας του, προκαλώντας τόσο κακό. Ο χαρακτηρισμός «Τυφώνας», στις συζητήσεις των Αεροπόρων, εν ενεργεία και αποστράτων είναι χαρακτηριστικός.

Ο κύριος Χριστοδούλου μέσα από τα  δύο πρόσφατα, παιδικά σε γραφή κείμενά του, όπου κυριαρχεί ο α’ ενικός, φάνηκε κατώτερος του υψηλού επιπέδου που απαιτεί η προηγούμενη Θεσμική του ιδιότητα. Με μία αμετροεπή συμπεριφορά νεόκοπου επαρχιώτη πολιτευτή του ΣΥΡΙΖΑ, εκθέτει τις ΕΔ μέσω της επίκλησης της ιδιότητας του Επιτίμου, στις αλλοπρόσαλλες και αψυχολόγητες τοποθετήσεις του και στις απειλές για νέο Γουδί, προς τους πρώην συνεργάτες και διαδόχους του, σε μία τόσο κρίσιμη εθνικά συγκυρία.

Θα αναφερθεί συνοπτικά, ότι ο τρόπος αντιμετώπισης συγκεκριμένων περιστατικών που άπτονταν της ασφάλειας πτήσεων, οι εμμονικές και εκδικητικές συμπεριφορές εναντίον άξιων κατωτέρων και ανωτέρων επιχειρησιακών αξιωματικών, η προσήλωση στο προδοτικό δόγμα του AIR POLICING, όπου τα ελληνικά μαχητικά απλά συνόδευαν τα τουρκικά στις υπερπτήσεις στο Αιγαίο με αντιτακτικές διαμορφώσεις, η αναξιοκρατία, το κλίμα εκφοβισμού και τρομοκρατίας, η απαξίωση άξιων στελεχών που θεωρήθηκε ότι πρόσκειντο στον άξιο προκάτοχό του Πτέραρχο Βαΐτση, αποτελούν την κορυφή του παγόβουνου που ώθησε πολλά στελέχη εκτός ΠΑ. Έτι περαιτέρω, χαμηλές διαθεσιμότητες σε όλα τα αεροσκάφη πλην VIP προς τέρψη της πολιτικής ηγεσίας (ο κος Χριστοδούλου είχε διατελέσει Διοικητής Αεροπορικής Υποστήριξης), αεροπορική εκπαίδευση σε τέλμα με πεπαλαιωμένα «lead in» αεροσκάφη, τα οποία φέροντας αναξιόπιστα εκτινασσόμενα καθίσματα  δεν εξέρχονται από περιδίνηση(spin), με τραγικό αποτέλεσμα την απώλεια ζωής Συναδέλφου (ο κος Χριστοδούλου είχε διατελέσει Διοικητής Αεροπορικής Εκπαίδευσης). Είναι ο μοναδικός Αρχηγός που συναίνεσε στην περικοπή του πτητικού επιδόματος των Ιπταμένων των Μοιρών αεροσκαφών, ώστε να ευαρεστηθεί η πολιτική ηγεσία, στα πλαίσια «εξοικονόμησης πόρων». Ταυτόχρονα, δόθηκε κραυγαλέα αύξηση στους Ιπταμένους οι οποίοι  «είχαν συμπληρώσει πάνω από 2000 ώρες πτήσης και εξακολουθούσαν να συντηρούνται στα μαχητικά». Με δεδομένες τις διαθεσιμότητες και τις ώρες πτήσης στα χρόνια της κρίσης, υπάρχουν ελάχιστοι μεταξύ των Ιπταμένων πρώτης γραμμής που σηκώνουν το πτητικό έργο (πλην ίσως των Μοιράρχων), που να έχουν συμπληρώσει 2000 ώρες πτήσης, ενώ λόγω εξοικονόμησης πόρων, όσοι διέθεταν τις απαιτούμενες ώρες αλλά υπηρετούσαν στα Επιτελεία, είχαν εξαιρεθεί της πτητικής συντήρησης. Με λίγα λόγια δόθηκε αύξηση φωτογραφικά στον ίδιο και σε περιορισμένους Ιπταμένους του στενού του κύκλου, στους οποίους επέτρεπε να πετάνε. Για το κοινό που δεν γνώριζε, αυτό παρουσιάστηκε ως «απονομή δικαιοσύνης προς όσους είχαν προσφέρει στο Αιγαίο».

Τραγικότερη ωστόσο υπήρξε η αδυναμία των μελών του ΑΑΣ (Ανώτατο Αεροπορικό Συμβούλιο), να αντιταχθούν στις επιλογές και εμμονές του κυρίου Χριστοδούλου, προασπίζοντας την ομαλότητα και την ηρεμία στις Τάξεις της ΠΑ. Παραμένοντας «φρόνιμοι μουγγοί», επέδειξαν μία τραγική «υπηρεσιακή οσφυοκαμψία», αφού έγιναν συναυτουργοί της διάλυσης της ΠΑ, προκειμένου να διατηρήσουν τις  θέσεις τους. Απλά τραγικοί! Ο κος Χριστοδούλου παρακολουθούσε την ΠΑ να φυλλοροεί σαν σύγχρονος «Χατζηανέστης», αναφέροντας αρχικά στις ενημερώσεις στελεχών ότι «δεν κρατάμε με το ζόρι κανέναν» ωσάν η ΠΑ να ήτανε προσωπική του προίκα. Αργότερα δε, απαγόρευσε κάθε συζήτηση.

Θα περίμενε κανείς από ανθρώπους που διακινδύνευσαν την ζωή τους «μυρίζοντας μπαρούτι» και χάνοντας συναδέλφους για την υπεράσπιση του Αιγαίου, να αντιταχθούν στις καταστροφικές επιλογές ενός Αρχηγού, ωστόσο αυτό είναι το ΠΑΡΑΔΟΞΟ της Πολεμικής Αεροπορίας. Οι Ανώτατοι πάντοτε υπήρξαν και πρόθυμοι και μουγγοί. Δεν ευτύχησε η ΠΑ αξιωματικών αντίστοιχων του μακαριστού Ναυάρχου Θεοδωρουλάκη, του Στρατηγού Ζιαζιά, του Υποναυάρχου Φενέκου ή των Στρατηγών Γράψα, Γκίνη, Μανωλά και Στεφανή, οι οποίοι παραιτήθηκαν και αποστρατεύτηκαν αντίστοιχα, γιατί δεν συμβιβάστηκαν σε κρίσιμα ζητήματα, διαφυλάσσοντας της αξιοπρέπειά τους.

Την αιμορραγία ουσιαστικά σταμάτησε μόνο ο Κορωνοϊός σε συνδυασμό χρονικά με την αποστρατεία του ηθικού αυτουργού του «Τυφώνα» στις τάξεις της ΠΑ, Πτεράρχου Χριστοδούλου. Στο διά ταύτα λοιπόν, μετά την απαιτούμενη εισαγωγική «μακρυγορία», που δεν είναι άλλο από την σημερινή κατάσταση στις Μοίρες αεροσκαφών και την ενίσχυση της ΠΑ. Το παρόν κείμενο σε καμία περίπτωση δεν αμφισβητεί την ικανότητα των διαθέσιμων πληρωμάτων να εκτελέσουν την Αποστολή τους. Επαγγελματισμός, «Αεροποροσύνη», Νοοτροπία, Αίσθηση Αποστολής, Ηθικό, Φρόνημα, Γνώσεις, Δεξιότητες, όλα υπάρχουν στον υπέρτατο βαθμό και αποδεικνύεται καθημερινά. Το «ουδείς αναντικατάστατος» ωστόσο στην Αεροπορία, αναφορικά με τους Ιπταμένους που αποχώρησαν δεν μπορεί να ισχύσει, καθότι το απότοκο είναι και επιχειρησιακό και οικονομικό. Η εκπαίδευση ενός Ιπταμένου μαχητικού αεροσκάφους περνάει από αλλεπάλληλα στάδια όπως: Αρχικό, Βασικό, Επιχειρησιακό, Μετεκπαίδευση σε μαχητικό αεροσκάφος (ΣΜΕΤ), Προκεχωρημένη Εκπαίδευση (ΠΡ), Επιχειρησιακή διάθεση στους ρόλους της Μοίρας, Διάθεση σε Ημερήσια και Νυχτερινά Readiness Εθνικά και Νατοϊκά, Εκπαίδευση στα Ειδικά Όπλα της Μοίρας, Εκπαίδευση σε πτήση με Διόπτρες Νύχτας και Ατρακτίδια, Εκπαίδευση Αρχηγού Σχηματισμού ζεύγους αρχικά και τετράδος αργότερα, COMAO COURSE, Σχολείο Όπλων Τακτικής (ΣΟΤ), TLP COURSE, Εκπαίδευση Εκπαιδευτή Πτήσεων, Εξομοιωτή και Εδάφους, Εκπαίδευση Δοκιμαστή, μαζί με τα συναφή Σχολεία Ασφάλειας Πτήσεων, Πληροφοριών, Εκπαιδευτή Εδάφους, Διδακτικών Προτύπων, Ηλεκτρονικού Πολέμου, Επιχειρήσεων Αέρος Εδάφους κ.α. Εκπαίδευση, Εκπαίδευση, Εκπαίδευση λοιπόν. Οι Ιπτάμενοι με βίο κοσμοκαλόγερου, αφιερώνουν περίπου 15 χρόνια για να ολοκληρώσουν όλα τα παραπάνω στάδια, με ένα κόστος που ανάλογα τον τύπο αεροσκάφους μπορεί να προσεγγίσει τα 10 εκατομμύρια δολάρια!

Πως λοιπόν έγινε αποδεκτή η απώλεια στελεχών των οποίων συνολικά η εκπαίδευση κόστισε περισσότερο από δις και απομείωσε την δύναμη Ιπταμένων των Πτερύγων Μάχης, χωρίς να απασχολήσει κανέναν; Σε οποιοδήποτε υγιή μεγάλο Οργανισμό ή εταιρεία, πόσο μάλλον σε μία Πολεμική Αεροπορία, θα ήταν αναμενόμενο να διερευνηθούν – με χαρακτήρα κατεπείγοντος από το «management» – τα αίτια των αποχωρήσεων και να εξευρεθούν κίνητρα παραμονής.

Ήδη πριν από το 2017, οι πολεμικές αεροπορίες των ΗΠΑ (USAF), του Ηνωμένου Βασιλείου (RAF), του Καναδά (RCAF) και της Αυστραλίας (RAAF), είχαν εστιάσει στο πρόβλημα της απώλειας Ιπταμένων προς την πολιτική αεροπορία, με τον χαρακτηρισμό RED ALERT. Οι σχετικές μελέτες ολοκληρώθηκαν γρήγορα, πάρθηκαν δραστικά μέτρα και δόθηκαν ισχυρά κίνητρα παραμονής, τα οποία δεν ήταν μόνο οικονομικά. Σύμφωνα με τις εν λόγω μελέτες, οι οικονομικοί λόγοι αποχώρησης βρέθηκαν στην 6η μόλις θέση, ενώ πολύ ψηλά στις απαντήσεις των συμμετεχόντων, αναφέρθηκαν λόγοι που είχαν να κάνουν με τον περιορισμό των πτήσεων («Aviators not flying»), τα καθήκοντα γραφείου σε Επιτελεία και την απογοήτευση από τον τρόπο που γενικά αντιμετώπιζαν οι Οργανισμοί αυτοί τα στελέχη τους.

Ωστόσο, πέρα από τα κίνητρα παραμονής στους εν Ενεργεία Ιπταμένους, οι αναφερθείσες Αεροπορίες επέδειξαν ευελιξία και με ρηξικέλευθο τρόπο δημιούργησαν τάχιστα τις διαδικασίες για την επιστροφή των προσφάτως αποστρατευθέντων Ιπταμένων τους, πίσω στην Ενέργεια και την Γραμμή Πτήσεων. Χαρακτηριστικό είναι το περίφημο πρόγραμμα VRAAD (Voluntary Retired Return to Active Duty Program) της USAF, το οποίο ήδη από το 2017 στόχευσε στην επιστροφή 1000 πρώην Ιπταμένων της, πίσω στην Ενέργεια, όπως περιγράφεται στην σχετική επίσημη ιστοσελίδα της αμερικανικής Πολεμικής Αεροπορίας (https://www.retirees.af.mil/Library/Return-to-Active-Duty/). Το πρόγραμμα το οποίο αρχικά είχε χρονικό ορίζοντα μέχρι το 2018, επεκτάθηκε έως τον Ιούνιο του 2022. Η USAF προσδοκά να αξιοποιήσει την πληθώρα διαθέσιμων πρώην στρατιωτικών Ιπταμένων στην αγορά, λόγω της πανδημίας του κορωνοϊού, προκειμένου να καλύψει το δικό της «PILOT SHORTAGE».

Τι συνέβη εντός της ΠΑ; ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΤΙΠΟΤΑ! Ο Οργανισμός της ΠΑ επέδειξε έναν ακατανόητο υπηρεσιακό αυτισμό και μία μακαριότητα. Θα ανέμενε κάποιος πως σε ένα σύστημα όπως οι ΕΔ, θα υπήρχαν Υπηρεσιακές και Θεσμικές δικλείδες ασφαλείας για την αποτροπή τέτοιων καταστάσεων. Ωστόσο και το ΓΕΕΘΑ υπό τον υπογράψαντα την κατάπτυστη «συμφωνία» των Πρεσπών, έτερο πολιτευτή του ΣΥΡΙΖΑ Ευάγγελο Αποστολάκη, όσο και το Υπουργείο υπό τον ίδιο και πρωτύτερα υπό τον «κυβιστήσαντα» Πάνο Καμμένο, δεν  αντιλήφθηκαν κάποιο πρόβλημα.

Χώρες όπως το Ισραήλ αλλά και το Βέλγιο (!) εκτιμούν την αξία ειδικά των Ιπταμένων μαχητικών αεροσκαφών και ακόμη και μετά την αποστρατεία, τους δίνουν  την δυνατότητα να συντηρούνται και να συμμετέχουν ακόμη και σε πολεμικές αποστολές (Ισραήλ) ως απότοκο της Νοοτροπίας Πολίτη – Οπλίτη. Αντίλογος στην Ελλάδα πέρα από την γραφειοκρατία και την  «υπηρεσιακή δυσκαμψία» θα ήταν το ζήτημα των διαθεσιμοτήτων. Μετά όμως το αναγγελθέν εξοπλιστικό των 10 δις και την απόκτηση των περίφημων RAFALE, το να μιλάμε για καθηλωμένα αεροσκάφη λόγω ελλείψεων σε ελαστικά και τακάκια, θα συνιστά εθνικό έγκλημα και ακόμη ένα ελληνικό ΠΑΡΑΔΟΞΟ…

Συνολικά, η ΠΑ πρέπει να επανεξετάσει την πολιτική χρησιμοποίησης των Ιπταμένων Αξιωματικών της. Επί της παρούσης, άπαντες από τον αρχαιότερο έως και τον νεότερο της κάθε Σειράς, ακολουθούν την ίδια «ροή» εξέλιξης. Με βάση τα τυπικά προσόντα και αφού υπάρχει η απαίτηση να ασκήσουν άπαντες -χωρίς δικαίωμα επιλογής- επιτελικά καθήκοντα και διοίκηση και να υποστούν τη βάσανο των ΣΔΙΕΠ (Σχολή Διοίκησης Επιτελών) και ΑΔΙΣΠΟ (Ανώτατη Διακλαδική Σχολή Πολέμου), θεωρητικά μπορεί να ανελιχθούν όλοι στην κορυφή της υπηρεσιακής πυραμίδας.  Κάτι τέτοιο δεν είναι φυσικά ρεαλιστικό διότι δεν  είναι όλοι ικανοί ή δεν επιθυμούν για διάφορους λόγους να εξαντλήσουν την Ιεραρχία. Όπως συμβαίνει σε πολλές Αεροπορίες, μεταξύ των οποίων και η Τουρκική, υπάρχουν δύο διαθέσιμες «ροές» εξέλιξης. Αυτή των αξιωματικών που επιθυμούν να εξαντλήσουν την Ιεραρχία και οι οποίοι πολύ νωρίς, κοντά στην ηλικία των 30 και το Βαθμό του Σμηναγού, αρχίζουν την επιμόρφωσή τους στις λεγόμενες Σχολές Επιτελών και σε πολιτικά πανεπιστήμια. Από την άλλη, οι αξιωματικοί που επιλέγουν την πτητική καριέρα χωρίς να αναλώνουν χρόνο για περιττές επιτελικές εκπαιδεύσεις και καθήκοντα. Με αυτό τον τρόπο, αξιοποιούνται πλήρως τα ξεχωριστά χαρίσματα, οι δεξιότητες και οι κλίσεις και ικανοποιούνται οι προσωπικές επιλογές εξέλιξης. Οι μεν «εξελίξιμοι» λοιπόν, εκπαιδεύονται και μορφώνονται ως οιονεί  και εν αναμονή Ηγέτες από τα 30 τους, διατηρώντας επαφή ωστόσο με το επιχειρησιακό επίπεδο και αποφεύγοντας την «γνωριμία» με τον Θουκυδίδη και τον Σουν Τζου, σε προχωρημένη υπηρεσιακή ηλικία, όπως συμβαίνει στην δική μας περίπτωση. Όσοι επιλέγουν την πτητική καριέρα εις βάρος της υπηρεσιακής εξέλιξης, αποτελούν τον πτητικό βραχίονα των αεροποριών αυτών. Με τον τρόπο αυτό «διασώζεται» στην γραμμή πτήσεων, πολύτιμη πτητική εμπειρία.

Η Πολεμική Αεροπορία οφείλει να ξεφύγει από υπηρεσιακές και γραφειοκρατικές αγκυλώσεις του παρελθόντος και να συμβαδίσει ως Οργανισμός με το υψηλό Επιχειρησιακό και Τακτικό επίπεδο που έχει κατακτήσει. Η δραματική περικοπή των εισακτέων στην Σχολή Ικάρων τα τελευταία 8 χρόνια επιβλήθηκε ελέω μνημονίων και δεν πείθει η «politically correct» επίσημη εκδοχή, ότι ο μειούμενος αριθμός τους ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις με βάση τον «σχεδιασμό της μελλοντικής Οροφής».  Εάν αυτό ήταν πραγματικότητα, δεν θα είχε δημιουργηθεί η δομή «ανάποδης πυραμίδας» όπου οι Σμήναρχοι είναι υπέρ-πολλαπλάσιοι των Ανθυποσμηναγών, με τον κορμό  της Επετηρίδας αποδεκατισμένο από τον σημαντικό αριθμό παραιτήσεων στις οποίες αναφερθήκαμε. Η κατάσταση αυτή θα οδηγήσει αναπόδραστα στην υπό-στελέχωση τόσο των Πτερύγων και Σμηναρχιών Μάχης όσο και των Επιτελείων, στα αμέσως επόμενα χρόνια. Εκτός και αν ο «σχεδιασμός» περί ου ο λόγος, αφορά στην συρρίκνωση και υποβάθμιση της Πολεμικής Αεροπορίας σε περιφερειακό Αεροπορικό Απόσπασμα. Επειδή κάτι τέτοιο θα ήταν εφιάλτης για την Αεροπορική μας Ισχύ, την Εθνική Ασφάλεια και τα Εθνικά Συμφέροντα κατ’ επέκταση, η Πολεμική Αεροπορία καλό θα ήταν να μελετήσει τις ενέργειες άλλων σοβαρών Αεροποριών, εξετάζοντας τόσο το ενδεχόμενο αλλαγής στην πολιτική χρησιμοποίησης  και εξέλιξης των Αξιωματικών, όσο και την δυνατότητα άμεσης ενίσχυσης με ικανότατο και έτοιμο στελεχιακό Ιπτάμενο δυναμικό, από την δεξαμενή των Ιπταμένων που αποχώρησαν πρόσφατα από τις Τάξεις της.

Η Ελλάδα τους τελευταίους μήνες δοκιμάζεται, με τις Ένοπλες Δυνάμεις νυχθημερόν να βρίσκονται στις επάλξεις, κερδίζοντας το τακτικό πλεονέκτημα σε θάλασσα, αέρα και σε γη, από τον Έβρο, μέχρι τη Μεγίστη και την Κύπρο.  Σε αυτόν τον «πόλεμο» φθοράς, το σύνολο του Προσωπικού αγόγγυστα και ακούραστα καταβάλει κάθε ικμάδα των δυνάμεών του, προκειμένου η Πατρίδα να υπερασπιστεί όχι απλά τα Δίκαιά της αλλά τα Εθνικά Συμφέροντα.

 «Όταν λοιπόν ένα Έθνος θέλει να επιζήσει, δεν περισσεύει κανείς».

Πηγή: defenceline.gr

 

Ο Σταύρος Καλεντερίδης, ξεκίνησε τις σπουδές του στην Αθήνα, σπουδάζοντας Πολιτική Επιστήμη στο Εθνικό Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Έπειτα από τέσσερα χρόνια συμμετοχής στα φοιτητικά όργανα συνδιοίκησης της σχολής του και σε διάφορες οργανώσεις νέων, αποφάσισε να συνεχίσει τις σπουδές του στο εξωτερικό. Στη Βοστόνη των Η.Π.Α. ολοκλήρωσε δύο μεταπτυχιακά προγράμματα, στις Διεθνείς Σχέσεις (Αμερικανική εξωτερική πολιτική) και στην Επικοινωνία (Πολιτική Επικοινωνία), ενώ παράλληλα εργάστηκε στο Ελληνικό Προξενείο της Βοστόνης, στη σχολή του ως βοηθός έρευνας και σε δύο πολιτικές καμπάνιες Αμερικανών πολιτικών (Δημοκρατικών – Ρεπουμπλικάνων). Μετά από τρία χρόνια στις Η.Π.Α., άκουσε το κάλεσμα της πατρίδας του και επέστρεψε πίσω με μεγάλο πόθο για προσφορά στην Ελλάδα. Υπήρξε ιδρυτικό μέλος δύο κοινωφελών οργανισμών, του δέλτα – πολιτική επανάσταση (πολιτικός οργανισμός) και της Λεοντίδας (ίδρυμα προώθησης θεμάτων ιστορίας, πολιτισμού και δημοκρατίας). Σήμερα ζει και εργάζεται στην Αθήνα, ασχολείται με διάφορα εγχειρήματα πολιτικής διπλωματίας και δημοκρατίας, γράφει πολιτικά άρθρα, σχολιάζει την επικαιρότητα και συνεχίζει την προσωπική του μελέτη στην ιστορία και την πολιτική φιλοσοφία.

Συνέχεια ανάγνωσης

Άμυνα

Ο πρωθυπουργός πανηγυρίζει πάνω σε Leopard και η Ελλάτα ετοιμάζει τον κανιβαλισμό τους

Η τεράστια επένδυση στα Leopard 2 δεν θα έχει το βάθος που όλοι ήλπιζαν αλλά σε πρακτικό επίπεδο, εδώ και κάποια χρόνια έχει ξεκινήσει η απαξίωση του στόλου.

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Το άρθρο από το Δούρειο Ίππο αναφέρεται στην παρουσία του πρωθυπουργού μπροστά σε έναν πύργο άρματος Leopard 2 που κατασκευάστηκε από την METLEN, κατά την επίσκεψή του σε εγκαταστάσεις της εταιρείας. Παράλληλα, επισημαίνει ότι ο Ελληνικός Στρατός προχωρά σε «κανιβαλισμό» Leopard, δηλαδή στη διάλυση και επανασυναρμολόγηση παλαιότερων αρμάτων για να διατηρηθούν σε λειτουργία, λόγω έλλειψης ανταλλακτικών και συντήρησης. Το μεγαλύτερο όμως πρόβλημα που καταγγέλει είναι ότι η γερμανική κατασκευάστρια εταιρεία KMW νυν KNDS Deutschland, έχει κηρυχθεί έκπτωτη με απόφαση του ΥΕΘΑ Νίκου Δένδια.  Το κείμενο υπογραμμίζει τις προκλήσεις που αντιμετωπίζει η ελληνική άμυνα, συμπεριλαμβανομένης της έλλειψης στρατηγικού σχεδιασμού και της εξάρτησης από ξένα συστήματα, ενώ επικρίνει την κυβέρνηση για την κατάσταση αυτή.

Διαβάστε το άρθρο που υπογράφει ο Σάββας Βλάσσης:

Η εικόνα του πρωθυπουργού να ενημερώνεται εμπρός σε έναν πύργο άρματος Leopard 2 που κατασκευάζει η METLEN, κατά την επίσκεψή του εκεί στις 6 Ιουνίου, μπορεί να χαρακτηρισθεί άκρως σουρεαλιστική, σε επίπεδο κυβερνητικής πολιτικής, βιομηχανίας και Ελληνικού Στρατού.

Σε επίπεδο κυβερνητικής πολιτικής, είναι γνωστό ότι η γερμανική κατασκευάστρια εταιρεία KMW νυν KNDS Deutschland, έχει κηρυχθεί έκπτωτη με απόφαση του ΥΕΘΑ Νίκου Δένδια. Με πλήρη γνώση του Μαξίμου, η αρχική επίδειξη ενδιαφέροντος για εξεύρεση αμοιβαίως επωφελούς εξωδικαστικού συμβιβασμού σε εκκρεμότητες του παρελθόντος, οδηγήθηκε μεθοδευμένα σε ναυάγιο. Η κυβέρνηση συνέπλευσε με τα κυκλώματα που χρησιμοποίησαν τον ελιγμό προκειμένου να πειστούν οι Γερμανοί ότι δεν μπορούν να κάνουν τίποτα χωρίς αυτά και με τις “παλιές καλές” πρακτικές του παρελθόντος για τις οποίες στην Γερμανία δικάστηκαν και καταδικάστηκαν υπεύθυνοι. Καθώς η KMW επέδειξε σταθερή προσήλωση στην απόρριψη αυτών των πρακτικών, κατέθεσε συνολικώς τρεις προτάσεις, στις οποίες η κυβέρνηση δεν παρουσίασε καμμία αντιπρόταση, η υπόθεση οδηγήθηκε στο Διεθνές Διαιτητικό Δικαστήριο (ICC) και η Ελλάδα καταδικάστηκε.

Τώρα, ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, “καμάρωνε” εμπρός σε ένα προϊόν συνεργασίας με ξένη εταιρεία την οποία ο ίδιος κήρυξε έκπτωτη και έχει δείξει ότι δεν τον ενδιαφέρει να παραμείνει συνεργάτης! Βεβαίως, η METLEN, που δεν έχει αναπτύξει η ίδια προϊόντα για να επιδείξει, δεν μπορεί να μην υπερηφανεύεται για την υψηλή ποιότητα εργασίας που την διακρίνει στην κατασκευή πύργων και σκαφών άρματος Leopard 2 για την παγκόσμια αγορά.

Σε επίπεδο βιομηχανίας, με το αρνητικό κλίμα από την Αθήνα και εν όψει των διεθνών εξελίξεων που πυροδότησε η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, η γερμανική πλευρά εγκαταλείπει σταδιακώς την Ελλάδα. Με την ζήτηση για Leopard 2 να έχει αυξηθεί, ο στόχος αυξήσεως της παραγωγής από 4 σε 20 μηνιαίως, αποτελεί πρόκληση στην οποία η METLEN, παρά τις πιέσεις που έχουν ασκηθεί επί τριετία, δεν αντέδρασε όπως αναμενόταν. Αναγκαστικώς μεν, της ανατέθηκαν οι σχετικές συμβάσεις από τις πρώτες παραγγελίες Leopard 2 που προέκυψαν αλλά πλέον οι Γερμανοί φαίνεται να κινούνται στην αύξηση της παραγωγικής ικανότητος με δημιουργία νέων γραμμών παραγωγής σε Τσεχία και Αυστρία, με κοινοπραξίες ή εξαγορά παλαιών βιομηχανιών.

Στην Ελλάδα, κυριαρχούν διαρροές που παρουσιάζουν ανάθεση έργου για 300 Leopard 2 στην ελληνική εταιρεία ενώ τονίζεται και η συμμετοχή της στην κατασκευή μεταλλικών συγκροτημάτων για αντιαεροπορικά συστήματα Patriot, υποβρύχια κ.λπ. Εν τούτοις, η περίπτωση των Leopard 2 δεν ισχύει, δεδομένου ότι υπάρχουν τμηματικές αναθέσεις ενώ και στην περίπτωση των Patriot, από πέρυσι η METLEN έχασε το συγκεκριμένο έργο, το οποίο πλέον ανατέθηκε στην MEVACO. 

Επομένως, σε βιομηχανικό επίπεδο, είναι σαφές ότι οι μεγάλες επενδύσεις που έχουν ανακοινωθεί και το αφήγημα για ελληνικό “αμυντικό hub”, δεν σχετίζονται τόσο με συνέχιση αυτών των παραγωγών αλλά υπολογίζουν σε ανάληψη υποκατασκευαστικού έργου από μεγάλες συμβάσεις που θα αναθέσει η ελληνική κυβέρνηση σε άλλους ξένους οίκους. Όπως έχει επισημάνει ο ΔΟΥΡΕΙΟΣ ΙΠΠΟΣ, η METLEN δεν συμμετέχει σε κάποια ευρωπαϊκή κοινοπραξία αλλά απλώς έχει υπογράψει συμφωνίες συνεργασίας με ξένες εταιρείες, οι οποίες θα ενεργοποιηθούν στην περίπτωση υπογραφής συμβάσεων με το ελληνικό ΥΠΕΘΑ. Εάν οι συνεργασίες οι οποίες “διαφημίζονται” εδώ και καιρό με διαρροές σε δημοσιεύματα και επίσημες ανακοινώσεις, αποδειχθεί ότι επιβάλουν στον Ελληνικό Στρατό τις λύσεις που προσφέρει μια υποστηριζόμενη από την κυβέρνηση ιδιωτική βιομηχανία, οι οποίες μπορεί και να μην είναι οι πιο συμφέρουσες επιχειρησιακώς και οικονομικώς, επιβεβαιώνονται οι εκτιμήσεις ότι ο ΜΠΑΕ 2025-2036 έχει σχεδιασθεί με βάση και “κρυφές ατζέντες”.  

Γεγονός είναι ότι η ανέγερση των τριών νέων εργοστασίων της METLEN από τα οποία θα δημιουργηθούν 650 νέες θέσεις εργασίας, επιδοτείται από την κυβέρνηση με 22 εκατ. € από το Ταμείο Ανάκαμψης, όπως γνωστοποίησε ο υπουργός Ανάπτυξης Τάκης Θεοδωρικάκος. Από τον χρόνο υλοποιήσεως, θα εξαρτηθεί και η έναρξη της παραγωγής για τον πρώτο πελάτη, κατά τα φαινόμενα τον Ελληνικό Στρατό.

Στο επίπεδο του Ελληνικού Στρατού τέλος, αφενός η τεράστια επένδυση στα Leopard 2 δεν θα έχει το βάθος που όλοι ήλπιζαν αλλά σε πρακτικό επίπεδο, εδώ και κάποια χρόνια έχει ξεκινήσει η απαξίωση του στόλου. Για τα πιο σύγχρονα άρματα, όπως έχει σημειώσει ο ΔΟΥΡΕΙΟΣ ΙΠΠΟΣ, δεν ανατέθηκε ποτέ σύμβαση FOS, με φυσιολογικό αποτέλεσμα τις ακινησίες και τις εγκαταλείψεις αρμάτων. Αυτό όμως που δείχνει τις κυβερνητικές προθέσεις και την σταθερή εφαρμογή της πολιτικής που εξυπηρετεί τα κυκλώματα, είναι ότι στον ΜΠΑΕ 2025-2036, δεν προβλέπονται καθόλου δαπάνες για προγράμματα αρμάτων μάχης και τεθωρακισμένων. Η πρόθεση να κρατηθούν εκτός συγκεκριμένες γερμανικές εταιρείες, δεν κρύβεται. 

Δεν μιλάμε για προγράμματα προμήθειας ή και εκσυγχρονισμού αλλά ακόμη και για προγράμματα FOS. Οι αρμόδιοι έθεσαν έναν πολύ φιλόδοξο στόχο: την συμπλήρωση 35ετίας χωρίς FOS για τα Leopard 2. Με κηρυγμένο έκπτωτο τον κατασκευαστή, το ΓΕΣ βρίσκεται σε απελπισία αφού οι μικροδιαγωνισμοί που επιχειρεί για Leopard 1/2 δεν καταλήγουν πουθενά. Το αποτέλεσμα είναι ότι αντί να λαμβάνονται αποφάσεις για την ενίσχυση του αρματικού δυναμικού, αποφασίζονται μέτρα περικοπής της συνολικής δυνάμεως! Έτσι, ο προγραμματισμός για τα επόμενα χρόνια είναι να μειωθεί κατά αρκετές δεκάδες ο αριθμός αρμάτων Leopard 1/2, με σκοπό τα αποσυρθέντα άρματα να χρησιμοποιηθούν για προσπορισμό ανταλλακτικών υπέρ της εναπομένουσας δυνάμεως!

Θα πρόκειται για εντυπωσιακό επίτευγμα παγκοσμίως, όταν η διεθνής σκηνή και ειδικώς η Ευρώπη, πασχίζουν να ενισχύσουν το αρματικό δυναμικό τους παντοιοτρόπως. Η δε Ελλάδα, η οποία επικαλείται πραγματικό κίνδυνο, την ίδια στιγμή που ο τουρκικός στρατός θα εντάσσει σε υπηρεσία μαζικά το Altay, θα αρχίζει τον κανιβαλισμό Leopard. 

Σουρεαλιστική κατάσταση, από κάθε άποψη.

Συνέχεια ανάγνωσης

Άμυνα

Ινδικό ΜΜΕ: Γιατί η Τουρκία απειλεί την Ελλάδα, σύμμαχο της Ινδίας

Από τότε που η Ελλάδα αγόρασε τα μαχητικά αεροσκάφη Rafale, η Τουρκία βρίσκεται σε έξαρση. Η επιτυχία της Ινδίας εναντίον των τουρκικών drones έχει πλήξει σκληρά την αμυντική βιομηχανία της Άγκυρας, η οποία έχει χάσει δισεκατομμύρια δολάρια.

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Η Ινδία είχε το πάνω χέρι στη πρόσφατη σύγκρουσή της με το Πακιστάν. Ακόμα και μετά την ήττα του, το Πακιστάν συνεχίζει να διαδίδει ψευδείς ισχυρισμούς. Η Κίνα και η Τουρκία υποστηρίζουν ανοιχτά την προπαγάνδα του Πακιστάν. Τώρα, η Τουρκία στοχεύει τη στενή φίλη της Ινδίας, την Ελλάδα. Το Πακιστάν ισχυρίζεται ότι κατέρριψε ινδικά αεροσκάφη. Η Ινδία παραδέχεται ότι έχασε κάποια αεροσκάφη, αλλά κρατά τις λεπτομέρειες μυστικές. Η Τουρκία χρησιμοποιεί αυτούς τους ισχυρισμούς για να απειλήσει την Ελλάδα. Τα μέσα ενημέρωσης της διαδίδουν φόβο επαναλαμβάνοντας τις δηλώσεις του Πακιστάν. Η Ελλάδα πρόσφατα αγόρασε 24 μαχητικά Rafale από τη Γαλλία.

Το συντηρητικό τουρκικό μέσο TR Haber προωθεί νέα προπαγάνδα. Ισχυρίζεται ότι η Ελλάδα αμφισβητεί τις δυνατότητες των Rafale. Το δημοσίευμα προειδοποιεί ότι, αν το Πακιστάν μπορεί να πλήξει ινδικά μαχητικά με κινεζικά JF-17 και πυραύλους PL-15, η εξάρτηση της Ελλάδας από τα Rafale είναι επικίνδυνη.

Η Τουρκία και η Ελλάδα έχουν μακροχρόνιες εντάσεις. Με στόχο να εκφοβίσει την Ελλάδα, η Άγκυρα θέλει να εκμεταλλευτεί τη σύγκρουση Ινδίας-Πακιστάν για τους δικούς της σκοπούς. Ωστόσο, δεν αναφέρουν πώς η Ινδία συνέτριψε τα τουρκικά drones σαν να ήταν ασήμαντα.

Ο φόβος της Τουρκίας για τα Rafale

Από τότε που η Ελλάδα αγόρασε τα Rafale, η Τουρκία είναι ανήσυχη. Οι επιθέσεις της Ινδίας στα τουρκικά drones προκάλεσαν ζημιές δισεκατομμυρίων στη βιομηχανία άμυνας της Τουρκίας. Μετά την καταστροφή του drone Bayraktar TB-2 από την Ινδία, πολλές παραγγελίες για αυτό το drone ενδέχεται να ακυρωθούν.

Παραθέτοντας ανώνυμες πηγές, το TR Haber δημοσιεύει αόριστες αναφορές ότι η Ελλάδα ανησυχεί. Το μέσο δεν κατονομάζει ποτέ αυτές τις πηγές. Αυτή η ασαφής δημοσιογραφία αποκαλύπτει τον πραγματικό στόχο της Τουρκίας.

Το TR Haber ισχυρίζεται επίσης ότι η Ινδία είναι δυσαρεστημένη με την απόδοση των Rafale. Υποστηρίζει ότι το Νέο Δελχί αρνήθηκε τεχνικό έλεγχο που πρότεινε η κατασκευάστρια εταιρεία Dassault Aviation. Η αναφορά εμφανίστηκε πρώτα στο Πακιστάν και στη συνέχεια διαδόθηκε μέσω κινεζικών μέσων. Ωστόσο, δεν υπάρχουν αποδείξεις που να την υποστηρίζουν.

Το μέσο ισχυρίζεται ακόμα ότι η Ινδία αμφισβητεί τη Γαλλία για την ποιότητα παραγωγής και την κοινοποίηση πηγαίου κώδικα. Η ινδική κυβέρνηση ή η πολεμική αεροπορία δεν έχουν δηλώσει κάτι επίσημα, οπότε οι ισχυρισμοί αυτοί φαίνονται αμφίβολοι.

Ο πραγματικός στόχος της Τουρκίας είναι να αμφισβητήσει την τεχνολογία των Rafale και να αποδυναμώσει τους αμυντικούς δεσμούς Ινδίας-Γαλλίας. Η προπαγάνδα προσπαθεί να σπείρει δυσπιστία και να σπρώξει την Ινδία προς αμερικανικά ή ρωσικά όπλα.

Η Ινδία μπορεί να σταθεί στο πλευρό της Ελλάδας

Η Τουρκία φοβάται ότι η Ινδία θα υποστηρίξει ανοιχτά την Ελλάδα. Αυτή η ανησυχία φαίνεται ξεκάθαρα στις αναφορές του TR Haber. Τα τουρκικά μέσα φοβούνται ότι η Ινδία θα ενισχύσει τους αμυντικούς και οικονομικούς δεσμούς με την Ελλάδα ως αντίποινα.

Η ελληνική εφημερίδα Καθημερινή ανέφερε πρόσφατα ότι η Ινδία εξετάζει μεγάλες επενδύσεις στην Ελλάδα. Συμφωνίες μπορεί να γίνουν σε λιμάνια, τουρισμό και άμυνα.

Φήμες για ινδικές επενδύσεις στην Ελληνική Αεροπορική Βιομηχανία (ΕΑΒ) και στα Ελληνικά Αμυντικά Συστήματα (ΕΑΣ) προκαλούν ανησυχία στην Τουρκία. Η Ινδία κατέστρεψε τα τουρκικά drones με ευκολία. Τα ινδικά συστήματα Akash και T-4 κατέρριψαν αυτά τα drones. Η Τουρκία φοβάται ότι η Ινδία μπορεί τώρα να πουλήσει αυτά τα όπλα στην Ελλάδα.

Αν η Ινδία ενισχύσει τους αμυντικούς δεσμούς με την Ελλάδα, αυτό θα είναι μια ισχυρή απάντηση στην υποστήριξη της Τουρκίας προς το Πακιστάν. Η Ινδία έχει επίσης ισχυρούς δεσμούς με τους αντιπάλους της Τουρκίας, την Κύπρο και την Αρμενία. Η τελευταία είναι πλέον φίλη που λαμβάνει τα προηγμένα όπλα της Ινδίας, αποδεδειγμένα στον πόλεμο κατά του Πακιστάν.

Σε αυτή την κατάσταση, ο φόβος της Τουρκίας είναι φυσικός. Εκτός από το Akash, η μεγαλύτερη απειλή της Ινδίας για τους εχθρούς της είναι ο πύραυλος BrahMos. Η Ινδία αυξάνει ραγδαία την παραγωγή BrahMos. Αναμένεται ότι η Ινδία θα χρησιμοποιήσει αυτά τα όπλα για να αντιμετωπίσει την Τουρκία και την Κίνα μέσω των συμμάχων της.

ΠΗΓΗ: Zeenews

Συνέχεια ανάγνωσης

Άμυνα

Ευκαιρίες στην Ελλάδα αναζητά ο τσεχικός αμυντικός κολοσσός CSG

Στόχος του ομίλου είναι να δημιουργήσει στη χώρα μας ένα success story στο πρότυπο παρόμοιων επενδύσεωv που έχει υλοποιήσει σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, αποτελώντας έναν σημαντικό εργοδότη της ελληνικής αμυντικής βιομηχανίας, ενισχύοντας ταυτόχρονα μέσω της παρουσίας του το ρόλο της Ελλάδας στην αμυντική αυτονομία της Ευρώπης.

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Συνέργειες και νέες επιχειρηματικές ευκαιρίες στην Ελλάδα αναζητά ο τσεχικός αμυντικός κολοσσός CSG, σε συνέχεια της συμφωνίας για τη σύσταση κοινοπραξίας στρατηγικής σημασίας της MSM Export, μέλος του ομίλου CSG με την Ελληνικά Αμυντικά Συστήματα για την παραγωγή πυρομαχικών. Συμφωνία που, όπως τονίζεται, είναι μόνο η αρχή.

Στόχος του ομίλου είναι να δημιουργήσει στη χώρα μας ένα success story στο πρότυπο παρόμοιων επενδύσεωv που έχει υλοποιήσει σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, αποτελώντας έναν σημαντικό εργοδότη της ελληνικής αμυντικής βιομηχανίας, ενισχύοντας ταυτόχρονα μέσω της παρουσίας του το ρόλο της Ελλάδας στην αμυντική αυτονομία της Ευρώπης. Σύμφωνα με τον όμιλο CSG, το ReArm Europe αποτελεί ζωτική ευκαιρία υπό συγκεκριμένες προϋποθέσεις όμως, με προτεραιότητα τις επενδύσεις σε στρατηγικά αμυντικά προϊόντα.

Όπως τόνισε ο David Chour, Vice-Chairman of the Board of Directors Chief Operating Officer, του ομίλου CSG (Czechoslovak Group) κατά την ενημέρωση των Ευρωπαίων δημοσιογράφων στα κεντρικά γραφεία και τις εργοστασιακές μονάδες της εταιρείας στην Πράγα, στην Τσεχία, παρουσία της «Ναυτεμπορικής», «στοχεύουμε να είναι ο όμιλος CSG μία από τις κορυφαίες εταιρείες άμυνας στον κόσμο.

Αυτός ο στόχος καθορίζει και τις επόμενες κινήσεις μας όσον αφορά τις εξαγορές και τους τομείς δραστηριότητας». Σύμφωνα με τον κ. Chour «οι τελευταίες εξαγορές μας ήταν στις ΗΠΑ και τη Γερμανία. Επιδίωξή μας είναι να ενισχύσουμε την παρουσία μας στις ΗΠΑ όπου διερευνούμε και την επόμενη εξαγορά μας, παράλληλα με την εδραίωσή μας στην Ευρώπη».

Ο όμιλος CSG στην Ελλάδα

Μιλώντας στη «Ν» ο Andrej Čírtek, Spokesman, Czechoslovak Group a.s. σχετικά με την εξέλιξη της παρουσίας του ομίλου CSG στην Ελλάδα μετά την ανακοίνωση της κοινοπραξίας της MSM Export με τα Ελληνικά Αμυντικά Συστήματα τόνισε πως «η παραγωγή βλημάτων πυροβολικού 155 mm στο εργοστάσιο του Λαυρίου έχει ήδη ξαναρχίσει, χάρη στη μεταφορά τεχνολογίας και της τεχνογνωσίας της MSM Export, από τον Όμιλο MSM, μέλος του ομίλου CSG, δημιουργώντας δεκάδες νέες θέσεις εργασίας.

Το έργο της κοινοπραξίας μεταξύ του ομίλου CSG και της ΕΑΣ που εγκρίθηκε από το διοικητικό συμβούλιο και τη γενική συνέλευση της ΕΑΣ θα συσταθεί επίσημα τους επόμενους μήνες. Η κοινοπραξία υποστηρίζεται με 33 εκατ. ευρώ από το πρόγραμμα ASAP (Act in Support of Ammunition Production) της Ε.Ε. και 50 εκατ. ευρώ από την CSG.

Η παραγωγή TNT έχει προγραμματιστεί να ξεκινήσει την άνοιξη του 2027 για την κάλυψη των απαιτήσεων επιχορήγησης ASAP. Η συμφωνία περιλαμβάνει επίσης την παραγωγή εξαρτημάτων βασικής διασποράς, πυρομαχικών μεσαίου διαμετρήματος (20-30 mm και 40 mm), φυσιγγίων μικρού διαμετρήματος (5.56 mm, 7.62 mm, 12.7 mm) και γραμμής συναρμολόγησης ανακατασκευής πυρομαχικών.

Η παραγωγή βλημάτων αρμάτων μάχης Leopard 2 των 120 χιλιοστών έχει προγραμματιστεί για μελλοντική ένταξη, ενισχύοντας την αμυντική βιομηχανία της Ελλάδας και στοχεύοντας στη δημιουργία 300-400 νέων θέσεων εργασίας εντός τριών ετών.

Αναφορικά με την ίδρυση της CSE Greece και το αντικείμενο της δραστηριότητάς της ο κ. Čírtek τόνισε πως «ναι, η CSE Greece έχει ιδρυθεί ως εμπορική αντιπροσωπεία του Czechoslovak Group στην Ελλάδα, λειτουργώντας υπό την κύρια εμπορική μας αντιπροσωπεία, Czechoslovak Export. Οι δραστηριότητές της επικεντρώνονται στην προώθηση του αμυντικού και βιομηχανικού χαρτοφυλακίου του ομίλου CSG στην ελληνική αγορά.

Το έργο παραγωγής πυρομαχικών στο Λαύριο διαχειρίζεται ξεχωριστά η MSM Export, μέλος του CSG, και δεν σχετίζεται με την CSE Greece. Μέσω της CSE Greece, ο όμιλος CSG στοχεύει να προσφέρει στις Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις προϊόντα όπως εκτοξευτές πυραύλων σε σασί Tatra ή πυροσβεστικό εξοπλισμό, προσαρμοσμένα στις συγκεκριμένες ανάγκες τους, ενώ παράλληλα διερευνά περαιτέρω ευκαιρίες συνεργασίας».

Στην ερώτηση για το πώς συνδέονται οι διάφορες εταιρείες του ομίλου CSG που έχουν πλέον δραστηριότητα στην Ελλάδα, ο κ. Čírtek  διευκρίνισε πως «οι δραστηριότητες του Τσεχοσλοβακικού Ομίλου (CSG) στην Ελλάδα περιλαμβάνουν διακριτούς ρόλους σε όλες τις θυγατρικές του, οι οποίοι συντονίζονται για την υποστήριξη των στρατηγικών μας στόχων.

Την Παραγωγή Πυρομαχικών στο Λαύριο: Το έργο του Λαυρίου διαχειρίζεται ο Όμιλος MSM, η θυγατρική εταιρεία του ομίλου CSG που επικεντρώνεται στην παραγωγή πυρομαχικών μεγάλου διαμετρήματος, με εγκαταστάσεις στην Ισπανία, τη Σλοβακία και τη Σερβία.

Συγκεκριμένα, την κοινοπραξία με τα Ελληνικά Αμυντικά Συστήματα  διαχειρίζεται η MSM Export, θυγατρική του Ομίλου MSM, η οποία επιβλέπει τη μεταφορά τεχνολογίας, την αύξηση της παραγωγής και τη λειτουργική διαχείριση για βλήματα 155 mm και τη μελλοντική παραγωγή TNT.

Τις Προσφορές Προϊόντων: Ο όμιλος CSG προσφέρει στην ελληνική αγορά προϊόντα όπως εκτοξευτές πυραύλων και το τεθωρακισμένο όχημα Patriot 4×4, και τα δύο κατασκευασμένα σε πλαίσιο Tatra. Αυτά κατασκευάζονται από την Excalibur Army, μια εταιρεία της CSG που ειδικεύεται σε στρατιωτικά οχήματα και εξοπλισμό, προσαρμοσμένα στις ανάγκες των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων.

Η Εμπορική Εκπροσώπηση: Το κύριο εμπορικό τμήμα του ομίλου CSG, η Czechoslovak Export, ίδρυσε την CSE Greece ως τοπικό γραφείο για να διατηρήσει μόνιμη παρουσία στην Ελλάδα και να ενισχύσει τις επιχειρηματικές μας δραστηριότητες στην περιοχή. Η CSE Greece διευκολύνει τις διαπραγματεύσεις και διερευνά ευκαιρίες για έργα με Έλληνες πυροσβέστες και τις Ένοπλες Δυνάμεις, προωθώντας το ευρύτερο χαρτοφυλάκιο του ομίλου CSG».

Σχετικά με το πρόγραμμα ReArm Europe και υπό ποιες προϋποθέσεις μπορεί να διασφαλίσει την αμυντική αυτονομία της Ευρώπης, ο κ. Čírtek  επεσήμανε πως «το πρόγραμμα ReArm Europe, που ανακοινώθηκε πρόσφατα, προσφέρει μια ζωτική ευκαιρία για την ενίσχυση της αμυντικής αυτονομίας της Ευρώπης, ενισχύοντας τις κρίσιμες παραγωγικές ικανότητες. Ο όμιλος CSG και οι θυγατρικές του, συμπεριλαμβανομένου του Ομίλου MSM, αξιολογούν πιθανά έργα για την αξιοποίηση αυτής της χρηματοδότησης, εξισορροπώντας την με την ισχυρή πρόσβασή μας σε τραπεζική χρηματοδότηση, λαμβάνοντας παράλληλα υπόψη το κόστος κεφαλαίου. Η εμπειρία μας με προγράμματα της Ε.Ε., όπως η εξασφάλιση 30 εκατ. ευρώ από το ASAP για το έργο παραγωγής TNT στο Λαύριο, καταδεικνύει την ικανότητά μας να διαχειριστούμε πολύπλοκους κανονισμούς. Για να επιτύχει το ReArm Europe, πρέπει να βελτιστοποιήσει τις διαδικασίες, να δώσει προτεραιότητα στις επενδύσεις σε στρατηγικά προϊόντα όπως πυρομαχικά και πρώτες ύλες, και να ενισχύσει τη συνεργασία μεταξύ κυβερνήσεων, ρυθμιστικών αρχών και ηγετών της βιομηχανίας, όπως η CSG, για να μειώσει την εξάρτηση από μη ευρωπαϊκές αλυσίδες εφοδιασμού και να αντιμετωπίσει τα τρωτά σημεία».

 Όμιλος CSG: Ευρωπαϊκή αμυντική παραγωγή, με αιχμή του δόρατος τις ΤΑΤRΑ Trucks-Tatra Defense Vehicle (TDV), Excalibur Army, ELDIS Radar Systems

Με έδρα την Ευρώπη και την Τσεχία, ο όμιλος CSG μετρά 25 χρόνια παρουσίας στην ευρωπαϊκή αμυντική παραγωγή. Έχει αναπτυχθεί σε περισσότερες από 70 χώρες, αριθμεί περισσότερες από 100 θυγατρικές. Διαθέτει 30 εργοστασιακές μονάδες παραγωγής αμυντικών προϊόντων, όπως πυρομαχικά, στρατιωτικά οχήματα, τεθωρακισμένα οχήματα, αυτοκινούμενα πυροβολικά συστήματα, ραντάρ, με βασικές βιομηχανικές εγκαταστάσεις στην Τσεχία, τη Σλοβακία, την Ισπανία, την Ιταλία, την Ινδία, τη Μεγάλη Βρετανία και τις ΗΠΑ. Απασχολεί πάνω από 14.000 υπαλλήλους Δραστηριοποιείται σε 5 βασικούς τομείς, με έμφαση την άμυνα που αντιστοιχεί στο 83,6% του κύκλου εργασιών του ομίλου και διακρίνονται στους CSG Defence, CSG Ammo+, CSG Mobility, CSG Aerospace, CSG Business Projects.

Αιχμή του δόρατος αποτελούν η ΤΑΤRΑ Trucks, που ιδρύθηκε το 1850 και Tatra Defense Vehicle (TDV) με έδρα την Τσεχία για την παραγωγή στρατιωτικών οχημάτων με πρόσφατο δημιούργημα το τεθωρακισμένο όχημα νέας γενιάς Pandur 8×8 EVO 8×8, που ανταποκρίνεται όχι μόνο στις ανάγκες των Τσεχικών Ενόπλων Δυνάμεων αλλά και πελατών διεθνούς βεληνεκούς. Eπίσης η Excalibur Army, με έδρα την Τσεχία, που δραστηριοποιείται στο σχεδιασμό, την ανάπτυξη και την παραγωγή στρατιωτικών και πολιτικών οχημάτων, την παραγωγή στρατιωτικού εξοπλισμού, εκτοξευτών πυραύλων, αυτοκινούμενων πυροβόλων. Καθώς και η ELDIS Radar Systems, με έδρα την Τσεχία, με κύριο αντικείμενο το σχεδιασμό και την παραγωγή ραντάρ για τα στρατιωτικά και πολιτικά αεροδρόμια, και στόχο να είναι μεταξύ των 4 κορυφαίων εταιρειών παγκοσμίως στο σχεδιασμό, την ανάπτυξη και την παραγωγή ραντάρ.

Επιπλέον μεταξύ των βασικών θυγατρικών του ομίλου CSG είναι η MSM Group εταιρία παραγωγής πυρομαχικών με έδρα τη Σλοβακία, η αμερικανική εταιρία παραγωγής πυρομαχικών μικρού διαμετρήματος The Kinetic Group. Πρόσφατο απόκτημα του ομίλου CSG, μέσω του MSM Group, είναι το  βιομηχανικό πάρκο Walsrode στο Bomlitz της Γερμανίας, συμπεριλαμβανομένης της μονάδας παραγωγής νιτροκυτταρίνης Walsroder που αποτελεί κρίσιμη πρώτη ύλη για την άμυνα  αλλά και άλλους τομείς. Ο όμιλος CSG διαθέτει βιομηχανικές μονάδες υψηλής αμυντικής τεχνολογίας, αντίστοιχο ανθρώπινο δυναμικό, ισχυρό R&D καθώς και ευρωπαϊκές συνεργασίες όπως με την KNDS, BAE Systems, GDELS, General Dynamics και άλλες.

Tα pro-forma έσοδα του ομίλου CSG για το 2024, που ενσωματώνουν και την πλήρη ετήσια απόδοση του Ομίλου Kinetic, ανήλθαν σε 5,2 δισ. ευρώ. Tα pro-forma λειτουργικά EBITDA, που ενσωματώνουν και τα αποτελέσματα του ομίλου Kinetic για το σύνολο του 2024, έφτασαν τα 1,4 δισεκατομμύρια. Τα καθαρά κέρδη διαμορφώθηκαν σε 526,1 εκατ. ευρώ, αυξημένα κατά 202% σε σύγκριση με το 2023. Το ανεκτέλεστο υπόλοιπο του Ομίλου CSG ξεπέρασε τα 11 δις. ευρώ στο τέλος του 2024. Ο αμυντικός τομέας συνεισέφερε το 83,6% των εσόδων, με τον τομέα CSG Defence να δημιουργεί μόνο του το 77,6% των συνολικών πωλήσεων (3,3 δισ. ευρώ), εδραιώνοντας τον ρόλο του ως τον κύριο μοχλό ανάπτυξης του ομίλου. Οι αγορές του ΝΑΤΟ απέφεραν το 49,6% των πωλήσεων, ενώ οι εκτός-ΝΑΤΟ αγορές αντιπροσώπευσαν το 50,4%.

Το 2024, ο Όμιλος CSG έκανε ένα σημαντικό βήμα προς την προώθηση των καινοτομιών διπλής χρήσης, μέσω της συνεργασίας του με την Presto Ventures για τη δημιουργία του Presto Tech Horizons (PTH), ενός επενδυτικού ταμείου με προγραμματισμένο όγκο έως 0,2 δισ. ευρώ που στοχεύει σε τεχνολογίες αιχμής για την ασφάλεια και την άμυνα. Αυτή η στρατηγική κίνηση ενισχύει την ικανότητα του Ομίλου CSG να ενσωματώνει καινοτόμες λύσεις στο χαρτοφυλάκιο προϊόντων του, αξιοποιώντας τεχνολογίες διπλής χρήσης τόσο για πολιτικούς όσο και για στρατιωτικούς σκοπούς.

Συνέχεια ανάγνωσης

ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ

Ιστορία - Πολιτισμός2 ώρες πριν

Νίκαια 1700 χρόνια μετά: Το Φανάρι «αναβιώνει» την Α’ Οικουμενική Σύνοδο με τη δύναμη της εικόνας

Η δημοσιογράφος Μελικέ Τσαπάν πίσω από τη σύνοδο που έθεσε τις βάσεις της χριστιανικής πίστης

Πολιτική3 ώρες πριν

Daily Sabah: Προληπτικά μέτρα για τα θαλάσσια πάρκα της Ελλάδας εξετάζει η Τουρκία

Η Τουρκία αξιολογεί προσεκτικά εάν τα Θαλάσσια Πάρκα που αναμένεται να κηρύξει η Ελλάδα στο Ιόνιο και το Αιγαίο θα...

Διεθνή4 ώρες πριν

Οκτώ ακτιβιστές του Madleen στη φυλακή στο Ισραήλ

Η γαλλοπαλαιστίνια ευρωβουλευτής Ρίμα Χάσαν και άλλοι 7 ακτιβιστές αρνήθηκαν να συναινέσουν στην απέλασή τους. Απελάθηκε από το Ισραήλ η...

Γενικά θέματα5 ώρες πριν

Παρουσίαση του τρίτομου έργου για την Κύπρο, 1946-1974, του Πρέσβεως ε.τ. Περικλή Νεάρχου

Το Έλλειμμα Στρατηγικής είναι, κατά τον συγγραφέα, το κόκκινο νήμα που διατρέχει όλη την περίοδο των αγώνων της Κύπρου, από...

Ενδιαφέροντα5 ώρες πριν

Η μάχη των πληροφοριών γύρω από τους Ταλιμπάν το καλοκαίρι του 2021

Οι πληροφορίες που διαρρεαν μιλούσαν για μια σειρά πιθανών σεναρίων που ετοίμασαν οι αμερικανικές Υπηρεσίες μετά τη συμφωνία του Κατάρ....

Δημοφιλή