Η «προοδευτική» αριστερά, παρότι κυβέρνησε σε νορμάλ ή ευνοϊκές συνθήκες, και το δημόσιο χρέος αύξησε και τη μεσαία τάξη «γονάτισε»

Το παλιό κλασικό αίτημα της αριστεράς «διορίστε όλη την Ελλάδα στο δημόσιο» είχε πέρα από την πελατειακή και μια στρατηγική διάσταση. Να σκάσει το κράτος, να βαρέσει φαλιμέντο, να δημιουργηθεί οικονομική και πολιτική κρίση, να ανέβει η αριστερά στην εξουσία και να εγκαταστήσει επισήμως τον σοσιαλισμό. Όμως, δυστυχώς γι’ αυτήν, το δημοφιλές αυτό αίτημα το υλοποιούσαν εν μέρει οι άλλες πολιτικές παρατάξεις και της έκλεβαν τη δόξα. Με αυτά και με εκείνα η Ελλάδα τα κατάφερε και στη μεγάλη κρίση του 2010 έσκασε. Πέντε χρόνια μετά, η πιο ριζοσπαστική, εναλλακτική, συγκρουσιακή και εν τέλει λαϊκίστικη εκδοχή της ήρθε πράγματι στην εξουσία.

Αλλά δεν έκανε όλη την Ελλάδα δημόσια. Παρόλο που ήθελε. Διότι κατάλαβε ότι δεν γινόταν. Κάποιοι έπρεπε να παράγουν και τον πλούτο. Πέντε χρόνια μετά ο Α. Τσίπρας επαναφέρει, από το βήμα της ΔΕΘ, το παλιό της αίτημα με την ελπίδα ότι αυτό θα γίνει και πάλι πιστευτό, θα φτιάξει ρεύμα που θα του δώσει ξανά το τιμόνι της χώρας. Όταν στερεύεις από προτάσεις, τα παλιά τεφτέρια πιάνεις. Αλλά το ψάρι δεν τσιμπάει πια.

Και δεν μπορείς να πεις ότι οι αριστεροί κυβερνήτες υπονομεύτηκαν. Ότι ο παγκόσμιος καπιταλισμός συνωμότησε εναντίον τους και τους έριξε. Το αντίθετο συνέβη. Ο Τραμπ τους αγάπησε, αν και η λατρεία ήταν αμοιβαία. Η τρόικα, αφού έσφιξε για τα καλά τη θηλιά στον λαιμό των Σαμαρά και Βενιζέλου, ώστε να απαξιωθούν ως εκπρόσωποι του παλιού και φαύλου πολιτικού συστήματος, έστρωσε το χαλί των επόμενων. Πολλοί εκ των ισχυρών της ΕΕ εκείνη την εποχή θεωρούσαν την αριστερά ως ανανεωτική και έντιμη δύναμη που θα έβαζε τη χώρα στον ίσιο δρόμο. Έναν δρόμο που βέβαια περνούσε από τις Πρέσπες. Έκπληξη.

Για τη συνέχεια AThensVoice