Ακολουθήστε μας

Αναλύσεις

Ο Ιωάννης Μάζης για τη συμφωνία με την Αίγυπτο: Οι δυνητικές συνέπειές της για την Ελλάδα

Δημοσιεύτηκε στις

“Γιατί ωρέ σορ Νικολάκη, από παρτσινέβελος να γενώ σέμπρος του Μισιρλή και του Τούρκου, στο δικό μου το νιτερέσσο;”[1]

υπό του Προφεσσόρου, στο ουνιβερσιτά το νατσιoνάλε, του Κόντε Καποντίστρια τση Αθήνας,

του σορ Γιαννάκη Μάζη από τη Μπαρουνιά Μαρτσέλλο, τσου Κορφούς.

Ή δια το πιστόν

 Η ΣΥΜΦΩΝΙΑ (ΜΕΡΙΚΗΣ) “ΟΡΙΟΘΕΤΗΣΗΣ ΑΟΖ ΕΛΛΑΔΟΣ-ΑΙΓΥΠΤΟΥ” ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΝΗΤΙΚΕΣ ΤΗΣ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ.

Ιωάννης Θ. Μάζης, Καθηγητής Οικονομικής Γεωγραφίας και Γεωπολιτικής ΕΚΠΑ

Πρίν αρχίσει κανείς την ανάγνωση του παρόντος κειμένου θα ήταν καλό να ακούσει κανείς τις κατωτέρω συνεντεύξεις του συντάκτου από:

  1. i) 5-12-2019: Ανακήρυξη ΑΟΖ της Ελλάδος, https://youtu.be/8pHnKVFU6To?t=331 και μετά 1.30 λεπτό: Oριοθέτηση Ελλάδος – Κύπρου: https://youtu.be/8pHnKVFU6To?t=419
  2. ii) 9-12-2019: Ανακήρυξη ΑΟΖ ολόκληρης της Ελλάδος ή μερική οριοθέτηση Κρήτης – Κύπρου, https://youtu.be/KlifoZez4B0?t=664

iii) 20-12-2019: Ανακήρυξη ΑΟΖ ολόκληρης της Ελλάδος,  https://youtu.be/nVmdKnW10cc?t=3 και στο ίδιο βίντεο μερική οριοθέτηση Κρήτης και Δωδεκανήσου με Κύπρο: https://youtu.be/nVmdKnW10cc?t=385

  1. iv) 3-6-2020: Οριοθέτηση με Κύπρο, ( https://youtu.be/jc5zdIKHODU?t=47,
  2. v) 24-06-2020: https://youtu.be/OB_-8hO3668?t=911
  3. vi) 2-07-2020 και 6-7-2020: https://youtu.be/DxUZ2rbUXZ4?t=637

vii)17-7-2020:  Προβλήματα οριοθετήσεως με Αίγυπτο (δυτικά 28ου) https://youtu.be/fLspFtPF5jc?t=792 και ένα λεπτό αργότερα οριοθέτηση με Κύπρο όπου περιέγραψα μεταξύ άλλων που προαναφέρονται συνοπτικώς ανωτέρω – προβλέποντας επακριβώς – την ατυχή, ελιπή και συνεπώς επικίνδυνη για τα εθνικά κυριαρχικά δικαιώματα Συμφωνία (μερικής) οριοθετήσεως Ελλάδος-Αιγύπτου, η οποία θεωρούσα – και δικαίως – ότι έχει αποφασισθεί σε κυβερνητικόν επίπεδον. Επιβεβαιώθηκα δυστυχώς. Εις αυτές συνεντεύξεις, υπεγράμμισα, συνολικώς, τα εξής:

            α) θα έπρεπε να έχομε ήδη προβεί εις την ανακήρυξη ( declaration) της ελληνικής ΑΟΖ η οποία είναι μονομερές δικαίωμα του παρακτίου κράτους

            β) όρισα την διαφορά μεταξύ declaration (ανακήρυξης) και delimitation (καθορισμός) της ΑΟΖ

            γ) ετόνισα ότι πρέπει να αρχίσομε την οριοθέτηση με την Κύπρο και κατόπιν να προχωρήσομε με την Αίγυπτο ώστε αφενός να αποφύγομε οδυνηρές εκπλήξεις και αφετέρου να θέσομε την Τουρκία αντιμέτωπη με την διεθνή νομιμότητα

            δ) ετόνισα ότι τίποτε χειρότερον δεν ηδύνατο η Τουρκία να πράξει εις βάρος της χώρας μας εξ αιτίας αυτής της διεθνώς εγκύρου οριοθετήσεως, από αυτά που ήδη πράττει

            ε) προέβλεψα το τελικώς συμφωνηθέν όριον του 28ου μεσημβρινού και τους κινδύνους που ελλοχεύουν για την Ελλάδα από την αποδοχή του και

            στ) προσδιόρισα τα τεράστια κοιτάσματα φυσικού αερίου που ευρίσκονται στα σημεία όπου έχομε αποφασίσει να παραχωρήσομε στην Αίγυπτο καί άλλα… 

Α) Ορισμένες επισημάνσεις επί των “διαπραττομένων” και καταγραφομένων εις τον δημόσιον διάλογον.

  1. Γενική παρατήρησις είναι τα, μέχρι ερμηνευτικής παρεξηγήσεως, θλιβερά “ελληνικά” της ελληνογλώσσου εκδοχής της Συμφωνίας! Δεν είναι μόνον θέμα κακοποιήσεως της ελληνίδος φωνής, και μάλιστα εις υψηλής σημασίας διπλωματικόν κείμενον, είναι και οι ασάφειες οι οποίες παρεισφρύουν εις την ερμηνείαν του κειμένου, πράγμα άκρως επικίνδυνο για τα ελληνικά εθνικά συμφέροντα. Συνεπώς, είναι απαραίτητο να δημοσιευθεί – προς αυστηρότερον επιστημονικώς σχολιασμόν – το αγγλόγλωσσον κείμενον.
  2. Δεν πρόκειται περί “28ου παραλλήλου” αλλά περί “28ου μεσημβρινού”. Δεν επιτρέπεται εις αναλυτές διεθνών φαινομένων να αγνοούν θεμελιώδη γεωγραφικά μεγέθη.
  3. Το Σύμπλεγμα του Καστελορίζου έχει 13 νησιά και νησίδες και όχι 3.
  4. Η νήσος Μεγίστη είναι η κοινή ονομασία του “Καστελορίζου” και δεν υπάρχουν δύο νησιά: Η “Μεγίστη” και το “Καστελόριζο”! Όπως δεν υπάρχουν επίσης δύο νησιά: η “Μυτιλήνη” και η “Λέσβος”!
  5. Η Συμφωνία, παρόλο που είναι -όπως όλες άλλωστε- αποτέλεσμα πολιτικής/διπλωματικής διαπραγματεύσεως μεταξύ των συμβαλλομένων Μερών, καταλήγει εις ένα συμβατικόν κείμενον τεθέν προς υπογραφήν, το οποίον ελέγχεται κατά πόσον πληροί όχι μόνον τα στενά νομικά κριτήρια συμορφώσεώς του με το Γενικόν και Ειδικόν Διεθνές Δίκαιον αλλά και κρίσιμα δια την Ελλάδα γεωπολιτικά κριτήρια συνάδοντα εξίσου με το Διεθνές Δίκαιον. Δύναται όμως κάλλιστα να δημιουργήσει νομικόν δεδομένον που ασφαλώς θα σταθμιστεί, κατά μείζονα λόγον, από τη δικαστικήν/δικαιοδοτικήν κρίσιν εις ενδεχόμενες μελλοντικές αποφάσεις διεθνών δικαιοδοτικών οργάνων με αντίστοιχες συνέπειες για την Ελλάδα.

            O κος Τσαβούσογλου, παραδείγματος χάριν, την 10η Αυγούστου 2020, εδήλωσε “δικαιωμένος” διότι:

Έτσι όπως φαίνεται, έχουν γίνει υποχωρήσεις από τα κυριαρχικά δικαιώματα των νησιών και της Κρήτης κι αυτό ουσιαστικά ενισχύει τις θέσεις μας. Αυτή η συμφωνία μας συμφέρει, διότι κανένας δεν μπορεί να μας πει πως προκαλούμε ένταση. Kανένας δεν μπορεί να μας πει να μην πάμε στις περιοχές αυτές. Κανένας δεν μπορεί οτιδήποτε για τις έρευνες και τις γεωτρήσεις που κάνει η Τουρκία στην Ανατολική Μεσόγειο”[2].

            O κος Τσαβούσογλου εννοεί φυσικά την ζώνη από τον 28ο μεσημβρινό μέχρι και την νήσο Στρογγύλη η οποία, όπως και ολόκληρον το Σύμπλεγμα του Καστελορίζου, δεν “καλύπτεται” από την “μερική οριοθέτηση” της Συμφωνίας! Θα πεί κανείς ότι προβλέπεται από την συμφωνία να ορισθεί εις το μέλλον” και βεβαίως ο κος Τσαβούσογλου θα του απαντήσει “Ποιό μέλλον; Και πώς γνωρίζετε σε ποιόν θα αποδοθεί η περιοχή όταν, οψέποτε, καθορισθεί; Διότι αγαπητοί Έλληνες δεν μπορείτε πλέον να οριοθετήσετε ΑΟΖ με την Κύπρο που θα “σας κάνει τα χατίρια”, αν δεν ρωτήσετε την Αίγυπτο! Το υπογράψατε κύριοι στην Συμφωνία σας με το Κάιρο! Και εφόσον το Κάιρο “δεν σας έκανε το χατήρι” τώρα που έχει και φιλική προς την Ελλάδα Κυβέρνηση Σίσι, γιατί να σας το κάμει στο μέλλον, όταν πολύ πιθανόν να έχει κυβέρνηση Αδελφών Μουσουλμάνων που είναι και δικά μας καρντάσια;”. Kαι το φρικτόν είναι ότι θα έχει δίκαιο. Και ότι αυτή θα είναι η πλέον επιεικής απάντησις… Διότι σήμερα οι τουρκικές ναυτικές μονάδες έχουν ήδη εισέλθει εις την ελληνικήν υφαλοκρηπίδαν της “ακαλύπτου” κατά τους Τούρκους, περιοχής αυτής “με εντολήν του Προέδρου μας” όπως δηλώνει στην ίδια αναφορά του ο κος Τσαβούσογλου!

            5.1. Ερωτώ και πάλιν λοιπόν: τί περισσότερον εφοβείτο η Ελλάς ότι θα πράξει η Τουρκία, χειρότερο από αυτά που ήδη πράττει, και δεν οριοθέτησε ΑΟΖ εξ αρχής με την Κύπρο ώστε να έχει τουλάχιστον την ιδανική για τα εθνικά συμφέροντα και απολύτως νόμιμη οριοθέτηση αλλά και την διεθνή νομική ασπίδα; Π.χ το Oruc Reis βρίσκεται, τώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές, 88νμ νοτίως του Καστελορίζου και 10 νμ εντός της ελληνικής υφαλοκρηπίδος με απλωμένα τα καλώδια των μικροφώνων του για το ηχοβολιστικό σήμα! Δηλαδή διεξάγει παρανόμως έρευνα στην ελληνική υφαλοκρηπίδα… Φυσικά, ανατολικώς του 28ου μεσημβρινού, επαληθευομένου λοιπόν του κου Τσαβούσογλου και το ιδικού μου ερωτήματος καταλήγοντος… “ρητορικού”!  Ορισμένοι δε λαλίστατοι δημοσιολογούντες και βουλευταί του κυβερνώντος κόμματος ισχυρίζονται ότι δεν παρανομεί η Τουρκία εις την περιοχήν αυτήν διότι “το ηχοβολιστικόν σήμα δεν ακούγεται λόγω θορύβου των προπελλών των ελληνικών σκαφών” ή άλλοι, ακόμη χειρότερα ισχυρίζονται ότι οι Τουρκοι “δεν παρανομούν, διότι το Oruc Reis… δεν εξέπεμψε ηχοβολιστικόν σήμα”, αγνοούντες ηθελημένα ότι μέγα μέρος του ελληνικού ΠΝ εκπέμπει σήμα προς άμεση αποχώρηση του τουρκικού ερευνητικού σκάφους από την περιοχήν, όπου ευρίσκεται παρανόμως διεξάγον έρευνα επί της Ελληνικής Υφαλοκρηπίδος!

            5.2. Ερωτώ και πάλιν λοιπόν: Δεν θα ηδυνάμεθα να απονομιμοποιούσομεν την Τουρκία εξ αρχής με μια ανάλογη οριοθέτηση ΑΟΖ Ελλάδος-Κύπρου, και να την αναγκάσομε να έλθει σαφώς και αναποδράστως αντιμέτωπη με την διεθνή νομιμότητα εάν προέβαινε σε οποιαδήποτε προκλητική κίνηση, όπως πράττει τώρα, στην περιοχή αυτή (28ου-32ου μεσημβρινών);

            5.3. Ερωτώ και πάλιν λοιπόν: τί ή ποιός ή ποιοί εμπόδισαν και συνεχίζουν να εμποδίζουν την Αθήνα να πράξει αναλόγως; Απάντησιν αναμένω. Πειστικήν…

  1. Δεν υπάρχει πρόβλεψις του Δικαίου της Θαλάσσης για “μερικές οριοθετήσεις” οι οποίες μπορεί να μην είναι παράνομες αλλά ελέγχονται ως προς την σκοπιμότητά τους στην συγκεκριμένη γεωπολιτική συγκυρία.

            Εν ολίγοις ερωτώ: τί ελάβαμε ως αντάλλαγμα από την Αίγυπτον για να της παραχωρήσομε περί το 9% του εμβαδού της ιδικής μας υφαλοκρηπίδος[3] και μάλιστα εις την περιοχήν της Μεσογειακής Ράχης όπου, όπως εγκαίρως είχα αναφέρει, η γεωλογική δομή των αλατούχων δόμων[4] εγγυάται την ύπαρξιν τεραστίων ποσοτήτων φυσικού αερίου; Δεν θα έπρεπε να απαιτήσομε τουλάχιστον την αναγνώρισιν της κατά νόμον επήρειας του Συμπλέγματος του Καστελορίζου και δή της Στρογγύλης η οποία μας εξασφαλίζει την επαφήν της ελληνικής ΑΟΖ με αυτήν της Κύπρου;

  1. Από πλευράς ορολογίας, αυτή, αλλά και κάθε άλλη διεθνής συμφωνία, “κυρούται” και δεν “ψηφίζεται” εις τα εθνικά κοινοβούλια, σύμφωνα με τις σχετικώς προβλεπόμενες διαδικασίες (περί κύρωσης) της εσωτερικής έννομης τάξης κάθε χώρας.
  2. Η πρωτοκόλληση ή μη της οποιασδήποτε διεθνούς πράξεως εις το αποθετήριον του ΟΗΕ, είναι μεν σημαντική και απαραίτητη διαδικασία για τη διεθνή πρακτική (που αφορά την επίσημη διαδικασία θέσεως υπόψιν του κειμένου της Συμφωνίας στη διεθνή κοινότητα εκ μέρους των ίδιων των υπογραφομένων), αλλά σαφώς δεν παράγει από μόνη της διεθνή έννομα αποτελέσματα.
  3. Η Αίγυπτος δεν αποτελεί κλειδί λύσεως του προβλήματος αλλά πρόσχημα ανασχέσεως της επήρειας του Συμπλέγματος του Καστελορίζου υπό τις υποδείξεις άλλων…
  4. Είχα επανειλημμένως προαναγγείλει σε συνεντεύξεις μου (Παραπολιτικά / 18η Ιουνίου 2020, Σκαϊ / 24η Ιουνίου 2020 και 2α Ιουλίου 2020 και, κ.τ.λ) ότι κάποιοι προφαζίζονται αντιδράσεις της Αιγύπτου σχετικά με την επήρεια του Συμπλέγματος του Καστελορίζου για να δικαιολογήσουν την ελλιπή και ζημιογόνα μελλοντική “μερική οριοθέτηση” ΑΟΖ μεταξύ Ελλάδος-Αιγύπτου και μάλιστα χωρίς την χάραξη γραμμών βάσεως από πλευράς Ελλάδος, ενώ η Αίγυπτος έχει χαράξει γραμμές βάσεως με αντίστοιχα εμβαδικά κέρδη στην επιφάνεια του βυθού. Δυστυχώς η Ελλάς, λειτούργησε και εδώ κατ’ απομίμηση της επίσης, ζημιογόνου για τα ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα, συμφωνίας, αυτής μεταξύ Ελλάδος-Ιταλίας. Συνεπώς την είχα προ-καταγγείλει και την ανέμενα, δυστυχώς…
  5. Είχα τονίσει πολλάκις (φορές, ών ούκ έστι αριθμός…), μάλιστα εσχάτως, εις τον Σκάι (2/07/2020) ότι πρέπει να προηγηθεί ο καθορισμός ΑΟΖ μεταξύ Ελλάδος-Κύπρου και να ακολουθήσει αυτός με την Αίγυπτο, λαμβάνοντας την απάντηση από κυβερνητικό στέλεχος: “με τη σειρά θα γίνουν όλα”. Και εις την ερώτησή μου: “…και ποιός ορίζει την “σειρά” αν όχι εμείς;”, δεν έλαβα απάντησιν[5].
  6. Θεωρώ, επιεικώς, ασύγνωστη αμετροέπεια αλλά και κακή ιδεοληπτική προαίρεση για ακαδημαϊκούς, να καταγγέλουν “για εθνικισμόν”…τον Σύριζα (!) και τον κο Κοτζιά! Το μόνο το οποίον θα ηδύνατο να προσάψει κάποιος στις αντιρρήσεις του ΣΥΡΙΖΑ και του κου πρώην ΥΠΕΞ, σχετικώς προς την ανωτέρω συμφωνία, είναι “νομικό και διπλωματικό ορθολογισμό” και – πάντως καλοδεχούμενη – “ωριμότητα εις την προάσπιση των εθνικών συμφερόντων”. Για τίποτε άλλο, εάν τιμούμε τον ακαδημαϊκό μας θώκο και την επιστημονική μας αμεροληψία.

            Υπενθυμίζω ότι υπήρξα απολύτως αντίθετος -και ενεργώς πολέμιος- της υπό του κου Κοτζιά υπογραφείσης και υπό της κυβερνήσεως του ΣΥΡΙΖΑ κυρωθείσης “Συμφωνίας των Πρεσπών” και οι θέσεις μου μέχρι σήμερα διατηρούνται αναλοίωτες. Συνεπώς είμαι ο τελευταίος ο οποίος θα επεδίωκε να “θωπεύσει τα ώτα” του αγαπητού συναδέλφου κου Κοτζιά αλλά και του ΣΥΡΙΖΑ.

Β) Παρατηρήσεις επί του κειμένου της Συμφωνίας

Ας εξετάσουμε τώρα τις δύο παραγράφους του Άρθρου 1 της Συμφωνίας και κατόπιν το Άρθρον 3 της αυτής συμφωνίας.

Άρθρο 1, Παράγραφος (δ)

“Οι γεωγραφικές συντεταγμένες του σημείου (Α) μπορούν να αναθεωρηθούν προς τα Ανατολικά και του σημείου (Ε) προς τα Δυτικά με συμφωνία μεταξύ των δύο Μερών[6], σε περίπτωση μελλοντικής οριοθέτησης της ΑΟΖ με άλλα ενδιαφερόμενα γειτονικά κράτη, υπό την προϋπόθεση ότι η αναθεώρηση περιορίζεται στην περίπτωση αυτή στο σημείο (Α) προεκτεινόμενο (ΣΣ.: ένα “σημείο” δεν “προεκτείνεται”! Τί ακριβώς εννοεί ο συντάκτης και πώς το εννοεί;) προς τα Ανατολικά και στο σημείο (Ε) προεκτεινόμενο προς τα Δυτικά.”

Άρθρο 1, Παράγραφος (ε)

“Μη θιγομένης της διάταξης του Άρθρου 1(δ), εάν οποιοδήποτε από τα δύο Μέρη διεξάγει διαπραγματεύσεις με σκοπό την οριοθέτηση της ΑΟΖ του με άλλο κράτος που μοιράζεται με τα δύο Μέρη τις θαλάσσιες ζώνες τους, το Μέρος αυτό, προτού καταλήξει σε τελική συμφωνία με το Τρίτο κράτος, θα ενημερώσει και θα διαβουλευθεί με το άλλο Μέρος.

Παρατηρήσεις:

1η. Το σημείο (Α) με την γεωμετρική ιδιότητά του ως “σημείο” δεν “προεκτείνεται” αλλά “μετακινείται” ή “μεταφέρεται” ή “επανατοποθετείται” προς τα Ανατολικά.

2η. Με δεδομένη την ισχύ του 1(ε), εάν η Ελλάδα θελήσει να επαναπροσδιορίσει ένα νέο σημείο, μετά το (Α) ή να μετακινήσει το ίδιο το (Α) προς τα Ανατολικά καθορίζοντας την ΑΟΖ της με την Κύπρο -πράγμα που έχει το απόλυτο δικαίωμα να πράξει με την συμφωνία μόνο της Κύπρου και της Ελλάδος, τώρα απλώς…δεν δύναται να το πράξει! Απόλυται δηλαδή για την Ελλάδα και την Κύπρο το εκ του Δ.τ.Θ απόλυτο δικαίωμα να καθορίσουν αποκλειστικώς μεταξύ των τα όρια των Αποκλειστικών Οικονομικών Ζωνών τους, εάν δεν συμφωνήσει και η…Αίγυπτος!!! Και τα ερωτήματα που τίθενται είναι:

            α) εφόσον σήμερα, με μια κυβέρνηση άκρως εχθρική απέναντι στην Τουρκία, η Αίγυπτος δεν συναίνεσε να προχωρήσει στην οριοθέτηση ανατολικότερα του 28ου μεσημβρινού, και να αναγνωρίσει την επήρεια του Συμπλέγματος του Καστελορίζου όπως ορίζει το άρθρο 121, παρ. 2, του Δ. τ. Θ., για ποιόν λόγο να συναινέσει αύριο, όπου η κυβέρνηση Σίσι μπορεί να μην ευρίσκεται πλέον στην εξουσία ενώ την θέσιν της θα έχει αναλάβει μια κυβέρνηση των Αδελφών Μουσουλμάνων; Ποιός το εγγυάται αυτό εις τους συντάκτας της Συμφωνίας;

            β) τί εφοβήθη η Αθήνα και δεν προχώρησε στην άμεση και απρόσκοπτη οριοθέτηση με την Κύπρο όπου

ι) θα είχε πλήρη αναγνώριση της επήρειας του Συμπλέγματος του Καστελορίζου και

ιι) θα είχε εξασφαλίσει την πλήρη επαφή των ΑΟΖ Ελλάδος και Κύπρου, φέροντας την Τουρκία αντιμέτωπη με την διεθνή νομιμότητα (όπως ισχυριζόμεθα ότι εκάμαμε τώρα, με την σύναψη αυτής της ελλειπούς και επικινδύνου συμφωνίας μας με την Αίγυπτο) και μάλιστα με διεθνώς ανεγνωρισμένα από διεθνοδικαΪκής πλευράς, και νομικώς και θεσμικώς έγκυρα τετελεσμένα; 

            γ) Εάν αυτό συνέβαινε μεταξύ Ελλάδος και Κύπρου, και η Αίγυπτος είχε την οποιαδήποτε αντίρρηση ποιός θα μας εμπόδιζε να προσφύγουμε, αμφότερες οι χώρες, εις την Χάγη; Και αυτό θα ήτο εφικτόν και μονοσήμαντον, διότι και οι δύο χώρες αναγνωρίζουν το Δ.τ.Θ και τις αποφάσεις των διεθνών δικαιοδοτικών οργάνων, ενώ η Τουρκία όχι!

            δ)  Τί το χειρότερον θα έπραττε η Τουρκία εναντίον της Ελλάδος από αυτά που ήδη εξαγγέλει και υλοποιεί εις βάρος της Χώρας μας; Μήπως, προ της καταθέσεως του σχεδίου της “Γαλάζιας Πατρίδας”, οι παλαιότερες απαιτήσεις της Τουρκίας δεν εθεώρουν τον 28ο μεσημβρινό ως όριον της τουρκικής ΑΟΖ; Eμείς τώρα, απλώς το… επιβεβαιώνομε (!) προσθέτοντας και το “ειδικόν στρατηγικόν βάρος” της Αιγύπτου εναντίον μας και εις επίρρωσιν των τουρκικών θέσεων!

            ε) Μήπως ο καθορισμός της Ελληνο-Κυπριακής ΑΟΖ δεν θα ακύρωνε απολύτως το ανυπόστατο Τουρκολιβυκό ΜOU, προστατεύοντας σαφώς τα εθνικά κυριαρχικά δικαιώματα στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο αναδεικνύοντας ταυτοχρόνως τις γεωστρατηγικές δυνατότητες του Διπόλου του Ελληνισμού Ελλάδος-Κύπρου στην Ανατολική Μεσόγειο και άρα την γεωστρατηγική αξία του Διπόλου αυτού για την Δύση;

            στ) Μήπως δεν μας το επέβαλε αυτό και η θεσμική διεθνής θέσις της Ελλάδος, ως εγγυητρίας Δυνάμεως για την Κύπρο;

            ζ) Aπεποιήθημεν συνεπώς, αυτής της εθνικής μας ευθύνης έναντι του Κυπριακού Ελληνισμού και πότε; Αυτό εννοούσε ο Έλλην σύμβουλος εθνικής ασφαλείας, διαχωρίζοντας την περίπτωσιν Κύπρου/Barbaros και Ελλάδος/Oruc Reis; Nα μας ενημερώσουν αυτοί οι οποίοι το έπραξαν να τους γνωρίζομε. Να τους ενθυμείται και η Ελληνική Ιστορία.

            η) Θα βοηθούσε σημαντικότατα ή όχι, τους καλούς υπερατλαντικούς συμμάχους μας που αναγνωρίζουν την ισχύ του Δ.τ.Θ. για τα ελληνικά νησιά αλλά και τους νομοταγείς ευρωπαίους Εταίρους της Ελλάδος, εάν θα ηδύναντο να επικαλεσθούν το νομικόν τετελεσμένον των καθορισθέντων Αποκλειστικών Οικονομικών Ζωνών μεταξύ Ελλάδος και Κύπρου έναντι μιας “αναθεωρητικής” και κατά κοινήν ευρωπαϊκήν και αμερικανικήν ομολογίαν,“εκτός διεθνούς νομιμότητος”, Τουρκίας;

            θ) Τί το αρνητικόν εις βάρος μας θα έπραττε το Κάιρον, αφενός μεν ευρισκόμενο απέναντι εις την διεθνή νομιμότητα της οποίας την ισχύ αναγνωρίζει, την οποία υπερασπίζει η Δύσις και της οποίας την αρωγήν έχει το Κάιρον απόλυτον ανάγκην;

            ζ) Tί το αρνητικόν θα έπραττε εις βάρος της Ελλάδος το Κάιρον, ευρισκόμενον εις την κρίσιμη κατάσταση μιας ενδεχομένης πολεμικής αντιμετωπίσεως της τουρκικής επεκτατικής δραστηριότητος στην Λιβύη, πρό των πυλών της Σύρτης και εν ολίγοις της Βεγγάζης, άρα εις τα δυτικά του σύνορα;

            η) Θα αγνοούσε την βοηθητική στάση της Ελλάδος έναντί του και τα κοινά των αμυντικά συμφέροντα έναντι της αναθεωρητικής Τουρκίας;

            θ) Γιατί λοιπόν, κατόπιν τούτων, “βάζομεν ακροσφαλή συνεταίρον” το Κάιρον εις τις εθνικές μας αποφάσεις αναφορικώς με την εδαφική μας κυριαρχία και τα κυριαρχικά μας δικαιώματα, μέσω της ρήτρας του Άρθρου 1, (ε) της παρούσης Συμφωνίας;

            Τέλος ερωτώ κερκυραϊστί: “Γιατί ωρέ σορ Νικολάκη, από παρτσινέβελος να γενώ σέμπρος του Μισιρλή και του Τούρκου, στο δικό μου το νιτερέσσο;”

Υγ: θα ακολουθήσει και συνέχεια με Χαρτογραφική ανάλυση. 

[1]     Σ.Σ.: Φράση στο κερκυραϊκό ιδίωμα, που σημαίνει: “Γιατί κύριε Νίκο από αφεντικό να γίνω υπάλληλος του Αιγυπτίου στή δικιά μου την ιδιοκτησία/επιχείρηση;

[2]     https://www.cnn.gr/kosmos/story/230224/tsavoysogloy-h-symfonia-mas-symferei-me-entoli-erntogan-ta-ploia-kateythynontai-stin-perioxi

[3]     βλ. https://youtu.be/PgptPmr1xnA, ορίζω προχείρως την επομένη το πρωί της συμφωνίας, ως παραχωρηθέν ποσοστό στην Αίγυπτο περίπου το 10% επί ζημίαν της Ελλάδος και μάλιστα χωρίς αντάλλαγμα εις την επήρεια του Καστελορίζου!

[4] 2-07-2020 και 6-7-2020: https://youtu.be/DxUZ2rbUXZ4?t=637 και17-7-2020:  Προβλήματα οριοθετήσεως με Αίγυπτο (δυτικά 28ου) https://youtu.be/fLspFtPF5jc?t=792

[5] 2-07-2020 και 6-7-2020: https://youtu.be/DxUZ2rbUXZ4?t=637

[6]     Σ.Σ.: Τα Μέρη: Ελλάδος και Αιγύπτου

Ο Σταύρος Καλεντερίδης, ξεκίνησε τις σπουδές του στην Αθήνα, σπουδάζοντας Πολιτική Επιστήμη στο Εθνικό Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Έπειτα από τέσσερα χρόνια συμμετοχής στα φοιτητικά όργανα συνδιοίκησης της σχολής του και σε διάφορες οργανώσεις νέων, αποφάσισε να συνεχίσει τις σπουδές του στο εξωτερικό. Στη Βοστόνη των Η.Π.Α. ολοκλήρωσε δύο μεταπτυχιακά προγράμματα, στις Διεθνείς Σχέσεις (Αμερικανική εξωτερική πολιτική) και στην Επικοινωνία (Πολιτική Επικοινωνία), ενώ παράλληλα εργάστηκε στο Ελληνικό Προξενείο της Βοστόνης, στη σχολή του ως βοηθός έρευνας και σε δύο πολιτικές καμπάνιες Αμερικανών πολιτικών (Δημοκρατικών – Ρεπουμπλικάνων). Μετά από τρία χρόνια στις Η.Π.Α., άκουσε το κάλεσμα της πατρίδας του και επέστρεψε πίσω με μεγάλο πόθο για προσφορά στην Ελλάδα. Υπήρξε ιδρυτικό μέλος δύο κοινωφελών οργανισμών, του δέλτα – πολιτική επανάσταση (πολιτικός οργανισμός) και της Λεοντίδας (ίδρυμα προώθησης θεμάτων ιστορίας, πολιτισμού και δημοκρατίας). Σήμερα ζει και εργάζεται στην Αθήνα, ασχολείται με διάφορα εγχειρήματα πολιτικής διπλωματίας και δημοκρατίας, γράφει πολιτικά άρθρα, σχολιάζει την επικαιρότητα και συνεχίζει την προσωπική του μελέτη στην ιστορία και την πολιτική φιλοσοφία.

Συνέχεια ανάγνωσης

Αναλύσεις

Οι εκλογές στην Αλβανία και ο Ελληνισμός

Η ελληνική μειονότητα θα πρέπει να αναπτυχθεί ελεύθερα, με σεβασμό στη διαφορετικότητά της και τις ιδιαιτερότητές της, την πλούσια ιστορία της, τον πολιτισμό της και τις παραδόσεις της.

Δημοσιεύτηκε

στις

Γράφει ο Θεοφάνης Μαλκίδης

  1. Εκλογές ως προϋπόθεση για τη Δημοκρατία ή εκλογές ως σκηνικό ;

Την Κυριακή 11 Μαΐου διεξάγονται οι εκλογές για τη νέα Βουλή στην Αλβανία, εκλογές με μεγάλη σημασία για τον Ελληνισμό, ο οποίος δυστυχώς συνεχίζει να υφίσταται το κρατικό και παρακρατικό bulling .

Ωστόσο πριν σημειώσουμε ορισμένες σκέψεις για το τι σημαίνουν οι εκλογές για τον Ελληνισμό που ζει στην Αλβανία, θα πρέπει να αναφέρουμε δύο ειδήσεις που φανερώνουν τη δομή του καθεστώτος και το πως αυτό εκφράζεται απέναντι στον Ελληνισμό.

Η πρώτη είδηση αφορά την υπόθεση δολοφονίας του Κωνσταντίνου Κατσίφα την 28η Οκτωρβίου 2018 και σχετίζεται με την απόφαση του Υπουργείου Δικαιοσύνης να διώξει από το δικαστικό σώμα τον Emëror Kasaj, τον εισαγγελέα του Αργυροκάστρου, ο οποίος αρχειοθέτησε τη δολοφονία του Κατσίφα αναφέροντας ως αιτία την αυτοκτονία!

Την ίδια στιγμή σε έρευνα στο σπίτι του Kasaj βρέθηκαν πάνω από 300.000 ευρώ, την προέλευση των οποίων δεν μπορούσε να δικαιολογήσει και συνεπώς για να μη βρεθεί ολόκληρο το σύστημα εκτεθειμένο, αποπέμφθηκε, μαζί με τον Julian Çafka , τον έτερο «δικαστή» που μία εκτέλεση με δύο σφαίρες από την αστυνομία ονομάστηκε αυτοχειρία!

Η δεύτερη είδηση είναι ο εγκλεισμός του «εισαγγελέα» Aurel Zarka στη φυλακή με την κατηγορία των σχέσεων με το οργανωμένο έγκλημα! Ο Zarka ήταν αυτός που έδωσε την εντολή για την σύλληψη Μπελέρη και Κοκαβέση στη Χιμάρα και μαζί με την Irena Gjoka-Maneku, τους καταδίκασαν με ανύπαρκτα στοιχεία, έστω και εάν η Gjoka-Maneku είχε καταδικασθεί και απελαθεί από την Ελλάδα για πλαστά έγγραφα!

Με τις δύο αυτές ειδήσεις αποκαλύπτεται πως ένα καθεστώς που προσπαθεί να δείξει ένα δημοκρατικό πρόσωπο, μία πορεία ένταξης στους θεσμούς της Ευρώπης και προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, στην πραγματικότητα παραβιάζει τις βασικές αρχές και αξίες που οικοδόμησαν την ανθρώπινη κοινωνία και ειδικότερα την προστασία των μειονοτήτων, όπως είναι η αυτόχθονη ελληνική.

  1. Η σκληρή πραγματικότητα

Η Αλβανία αλλά και ο Ελληνισμός που ζει εκεί οδεύουν προς τις εκλογές με τα παραπάνω δεδομένα και άλλα πολλά που αφορούν τη δομή, τη δράση, τη λειτουργία ενός σύγχρονου δημοκρατικού κράτους και όχι παρακρατικών μηχανισμών.

Ο Ελληνισμός της Βορείου Ηπείρου, η αναγνωρισμένη από διεθνείς οργανισμούς και διμερείς Συμφωνίες ως εθνική ελληνική μειονότητα , η οποία ζει στην Αλβανία, αντιμετωπίζει προβλήματα ελευθερίας και απόδοσης δικαιωμάτων, ζητήματα τα οποία στο σημερινό αλβανικό περιβάλλον, δεν έχουν δυστυχώς ουσιαστική σημασία, αλλά μόνο τυπική.

Επιπλέον η πραγματικότητα της φυγής και της δημογραφικής κατάρρευσης του Ελληνισμού μετά το 1991 και τις καθεστωτικές αλλαγές στην Αλβανία, είναι αδιαμφισβήτητη. Ακόμη για όσες και όσους έμειναν, τα προβλήματα παραμένουν στο επίπεδο της εκπαίδευσης, στην απόδοση των περιουσιών, στη θρησκευτική ελευθερία, στις διακρίσεις στη δημόσια ζωή, στη μη αναγραφή στα έντυπα της απογραφής της εθνικότητας, των πλαστών τίτλων κυριότητας και των καταπατήσεων που λεηλατούν ελληνικές περιουσίες ( Χιμάρα), στην πολιτική εκπροσώπηση και ελεύθερη συμμετοχή στα κοινά και τέλος μεταξύ των πολλών άλλων, στις ανεξιχνίαστες πράξεις αφαίρεσης της ζωής των Αριστοτέλη Γκούμα στη Χιμάρα και του Κωνσταντίνου Κατσίφα στους Βουλιαράτες, στη καταδίκη του εκλεγέντα Δημάρχου Χιμάρας Φρέντη Μπελέρη και του αντιπροέδρου της Ένωσης Χιμαριωτών Παντελή Κοκαβέση.

Όλα τα παραπάνω επαναφέρουν στη μνήμη του Βορειοηπειρωτικού Ελληνισμού σκοτεινές εποχές που όλοι θέλουν να ξεχάσουν και συνεχίζουν να προκαλούν τριβές στις ελληνοαλβανικές σχέσεις, αφού τα δικαιώματα της ελληνικής μειονότητας παραβιάζονται προκλητικά.

  1. Τα ανεκπλήρωτα αιτήματα του Ελληνισμού

Οι εκλογές στην Αλβανία αποτελούν μείζον ζήτημα τόσο για τη χώρα που προσδοκά να αποτελέσει, με τη συναίνεση της Ελλάδας, μέρος του πολιτισμένου κόσμου. Ωστόσο η συναίνεση αυτή χωρίς την απόδοση δικαιωμάτων στον Ελληνισμό, δεν μπορεί να γίνει πράξη. Ειδικότερα πρέπει επιτέλους να υλοποιηθούν τα ελληνικά αιτήματα όπως, η απογραφή πληθυσμού που θα θέτει ερώτημα για την εθνικότητα και το θρήσκευμα ώστε να προσδιοριστούν τα ακριβή αριθμητικά μεγέθη της ελληνικής μειονότητας, η επέκταση της εκπαίδευσης στη μητρική ελληνική γλώσσα σε περιοχές όπου οι Έλληνες ζουν ιστορικά και σε σημαντικό αριθμό, η διοικητική διαίρεση που θα σέβεται τις απαιτήσεις της ελληνικής μειονότητας, η κατάργηση των κατασκευασμένων μειονοτικών ζωνών και η αναγνώριση του ελληνικού χαρακτήρα της Χιμάρας, ο σεβασμός των ιδιοκτησιακών δικαιωμάτων σε ιδιωτικές, εκκλησιαστικές και κοινοτικές περιουσίες, η ισότιμη συμμετοχή των Ελλήνων στη δημόσια διοίκηση.

Ο Ελληνισμός στην Αλβανία δεν είναι βάρος ούτε για την Αλβανία, ούτε για την Ελλάδα….. Η ελληνική μειονότητα θα πρέπει να αναπτυχθεί ελεύθερα, με σεβασμό στη διαφορετικότητά της και τις ιδιαιτερότητές της, την πλούσια ιστορία της, τον πολιτισμό της και τις παραδόσεις της. Μόνο τότε θα αποδειχθεί αυτό που τονίζεται διαρκώς και από την Αθήνα και από τα Τίρανα ότι είναι η ελληνική μειονότητα είναι η γέφυρα πραγματικής συνεργασίας, φιλίας και ανάπτυξης του ελληνικού και αλβανικού λαού, όπου το δίκαιο και ο σεβασμός των Ελληνίδων και των Ελλήνων θα είναι καθημερινότητα και όχι σκηνικό σε συναυλίες στη Χιμάρα και εκθέσεις ζωγραφικής στο Ζάππειο…..

Συνέχεια ανάγνωσης

Αναλύσεις

Τρομοκρατικό καθεστώς!

Παρέμβαση του αντιστράτηγου ε.α. Ιωάννη Μπαλτζώη στο Thessalia Tv

Δημοσιεύτηκε

στις

Ιωάννης Μπαλτζώης: Τρομοκρατικό καθεστώς του Κιέβου. Ο Ζελένσκι εμπαίζει τη Δύση και απειλεί την ασφάλεια των αξιωματούχων που θα συμμετάσχουν στις 9 Μαΐου, στη Μόσχα για την ημέρα της νίκης. Μας ταΐζουν κουτόχορτο; Τί συζήτησε ο Γεραπετρίτης κατά την παρουσία του στην Κωνσταντινούπολη;

Παρέμβαση του αντιστράτηγου ε.α. Ιωάννη Μπαλτζώη στο Thessalia Tv:

Συνέχεια ανάγνωσης

Αναλύσεις

Έχουμε μάτια ανοικτά τώρα με Τραμπ;

«Θα ορμήσουμε στο τρένο της σωτηρίας μας, που ήδη σαλπάρει, ή θα το δούμε να φεύγει, όπως φευ τόσες άλλες φορές στο παρελθόν»;

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Γράφει η Μαρία Δελιβάνη-Νεγρεπόντη, Newsbreak

Η Ελλάδα, από κοινού με την υπόλοιπη υφήλιο, εμφανίζεται δυσαρεστημένη και σχεδόν τρομοκρατημένη, από τις δυσάρεστες επιπτώσεις, που φαντάζεται ότι θα υποστεί, εξαιτίας των μέτρων του Ντόναλντ Τραμπ. Και κατατρίβεται σε ανούσιες συζητήσεις για το πως θα τις προσπεράσει. Η αντιμετώπιση της Ελλάδας εκφράζεται τέλεια με το γνωμικό: «βλέπει το δέντρο και χάνει το δάσος».

Σπεύδω να προβάλω μια διαφορετική διάσταση των μέτρων Ντόναλντ Τραμπ ειδικά για την Ελλάδα, μήπως και εγκαίρως κατανοήσουμε το τι θα μπορούσαμε να επιτύχουμε, και σταματήσουμε τις ανούσιες αναζητήσεις. Αναφέρομαι σε θησαυρό, που λάμπει στο βάθος των προστατευτικών δασμών του νέου διεθνούς οικονομικού καθεστώτος, και που θα φώτιζε τα σκοτάδια της ρημαγμένης μας οικονομίας, αν τον τραβούσαμε στην επιφάνεια. Εξυπακούεται, φυσικά, κάτω από προϋποθέσεις.

Σε δύο ενότητες θα αναφερθώ, στη συνέχεια, στις κορυφαίες καταρχήν κακές επιλογές που μας έφεραν στο παρόν αναπτυξιακό αδιέξοδο, και στη συνέχεια στο πως ο προστατευτισμός του Τραμπ, θα μπορούσε να μας ανοίξει ορίζοντες αισιοδοξίας. Εξυπακούεται ότι το θέμα έχει πολυάριθμες πτυχές και ότι, αναγκαστικά, εδώ, θα αναφερθώ απλώς σε επικεφαλίδες του.

Ι. Μερικές από τις καταστρεπτικές μας επιλογές

Θα αρχίσω με την είσοδό μας στην Ευρωπαϊκή Κοινότητα. Η κριτική μου, σαφώς, δεν αναφέρεται στην είσοδό μας σε αυτήν, αλλά στο πρόωρο του εγχειρήματος μας. Δεδομένου ότι ανήκουμε στην Ευρώπη, σίγουρα έπρεπε να είμαστε μέλος της, παρότι η ίδια έχει δυστυχώς αποτύχει στο σύνολό της, έχοντας αθετήσει όλες τις αρχικές της υποσχέσεις (νομισματική σταθερότητα, πλήρη απασχόληση, δικαιότερη κατανομή του εισοδήματος, εξάλειψη των διαφορών ανάπτυξης μεταξύ των κρατών-μελών και ειρήνη).

Να υπενθυμίσω ότι η ελληνική οικονομία, στις παραμονές της εισόδου της στην τότε ΕΟΚ, πρόσφερε σωρεία αποδείξεων υγιούς ανάπτυξης και σταδιακού περιορισμού των επί μέρους εγγενών αδυναμιών της. Είχα, τότε, κρούσει τον κώδωνα του κινδύνου, σχετικά με τις δυσμενείς επιπτώσεις μιας πρόωρης εισόδου μας, όπως προκύπτει από την ακόλουθη επισήμανσή μου: «Γι’αυτό θα λέγαμε ναι στην ένταξη, γιατί εκεί ανήκουμε και εκεί είναι το μέλλον μας. Όχι, όμως, αμέσως…γιατί απλούστατα δεν είμαστε ακόμη έτοιμοι και δεν μας ικανοποιεί καθόλου ο ρόλος που μας προσφέρεται αυτή τη στιγμή: δηλαδή του επίσημου τακτικού μέλους της Κοινότητας αμέσως, που ισοδυναμεί με τον εσαεί ρόλο του παρακατιανού συγγενή» (Βλ. Ανάλυση της ελληνικής οικονομίας, 1981, σ. 470). Ακριβώς, η ίδια ένσταση αναφέρεται και στην είσοδό μας στην Ευρωζώνη.

Κρίνω περιττό να επεκταθώ, στη συνέχεια, και σε ορισμένα δολοφονικού περιεχομένου εδάφια των Μνημονίων, που μας αποτελειώνουν, δεδομένου ότι έχω ήδη κατά κόρον ασχοληθεί με αυτά.

Η απότομη, έτσι, έκθεση της ανώριμης, ακόμη, ελληνικής οικονομίας, στον χωρίς όρια, διεθνή ανταγωνισμό, σε συνδυασμό και με ορισμένες καταστρεπτικές, για τη γεωργία μας, εμπνεύσεις της ΚΑΠ, την οδήγησαν σε μακρόχρονο μαρασμό. Η πολλά υποσχόμενη, και λόγω ευνοϊκού κλίματος, γεωργία μας, υποχρεώθηκε να απεμπολήσει την μία μετά την άλλη τις παραδοσιακές της καλλιέργειες, για να μην πέσει η τιμή τους διεθνώς. Με τη σειρά της, και η τότε αναπτυσσόμενη βιομηχανία μας, πριν ακόμη προφτάσει να ενηλικιωθεί, με τη βοήθεια κάποιων προστατευτικών δασμών, έγινε βορά των πιο προηγμένων, βιομηχανικά, από την ίδια, οικονομιών. Το μονίμως, έκτοτε, ελλειμματικό εμπορικό μας ισοζύγιο με τον ευρωπαϊκό βορρά και ιδιαίτερα με τη Γερμανία προσφέρει μια από τις πολλές μορφές καταστροφής της οικονομίας, εξαιτίας της βεβιασμένης εισόδου μας στην ενωμένη Ευρώπη. Δηλαδή, πριν να έχουν προχωρήσει στοιχειωδώς, οι απαραίτητες προς τούτο προϋποθέσεις. Η καταστροφή, βέβαια, ολοκληρώθηκε με τα Μνημόνια. Και όχι μόνο εξαιτίας των πολύπλευρα απαράδεκτων απαιτήσεων των δανειστών μας, αλλά και εξαιτίας της επιβολής όρων, που καθιστούσαν αδύνατη την ανάπτυξη (Σύμφωνο Σταθερότητας, εντός της ΕΕ, και ακραίου βαθμού παγκοσμιοποίηση, διεθνώς).

Το αποτέλεσμα, σε πείσμα των συχνών αφηγημάτων περί δήθεν ανάπτυξης, που δήθεν προσελκύει τον διεθνή θαυμασμό για τα επιτεύγματά μας, είναι άκρως απογοητευτικό. Και τούτο, διότι όσοι διαθέτουν, έστω και στοιχειώδεις γνώσεις, γύρω από τις διεργασίες της αναπτυξιακής διαδικασίας, αδυνατούν να τις εντοπίσουν στην ελληνική περίπτωση. Συνοπτικά, η διαδικασία αυτή προϋποθέτει την ύπαρξη και συνεργασία τριών βασικών τομέων παραγωγής, (πρωτογενούς, δευτερογενούς και τριτογενούς), που αναπτύσσονται διαδοχικά και που συμβάλλουν, από κοινού, στο αναπτυξιακό αποτέλεσμα.

Αντιθέτως, δεν είναι νοητή η αναφορά σε πορεία ανάπτυξης, όταν αυτή αφορά, σε έναν και μοναδικό τομέα, από τους τρείς βασικούς, ενόσω οι υπόλοιποι δύο εμφανίζονται θνησιγενείς. Και, ακόμη, ενόσω οι υπόλοιποι δύο έχουν διακόψει με βίαιο τρόπο την αναπτυξιακή τους πορεία, που ουδέποτε ολοκληρώθηκε. Πρόκειται για την ανθυγιεινή περίπτωση της ελληνικής οικονομίας, με τον πρωτογενή και δευτερογενή της τομείς να μαραζώνουν. Αλλά, και ταυτόχρονα να αδυνατούν να συναντήσουν οδό ανάπτυξης, εξαιτίας των αρνητικών, για αυτούς, συνθηκών, που επικρατούν στην ευρωπαϊκή και παγκόσμια οικονομία.

Η Ελλάδα έχασε, έτσι, αρκετές ευκαιρίες εξυγίανσης των αναπτυξιακών της βάσεων. Τις περισσότερες από αυτές, εξαιτίας δικών της επιπόλαιων επιλογών, αλλά και μόνιμης υποτελούς συμπεριφοράς.

Και πριν από τον Τραμπ η Ελλάδα, ως ουραγός της ταχύτατα παρακμαζόμενης Ευρώπης, δεν είχε πια καμία ελπίδα επανασυνδεσης της με την ιδιαιτερότητα των αναπτυξιακών της απαιτήσεων.

ΙΙ. Η μεγάλη ευκαιρία για την Ελλάδα έρχεται τώρα με τον Ντόναλντ Τραμπ

Και ξαφνικά έγινε ξαστεριά για την Ελλάδα, καθώς ο νέος πλανητάρχης έθεσε τέλος στην μακρά περίοδο της ακραίας μορφής παγκοσμιοποίησης, και των πολύπλευρα καταστρεπτικών της συνεπειών, επιβάλλοντας τον προστατευτισμό. Το αγωνιώδες ερώτημα, εδώ, πρέπει να είναι: έχει τα μάτια της ανοιχτά η πατρίδα μας, για να προχωρήσει προς το φως;

Υποστηρίζω, απλώς, αυτό, που κάθε μακρό οικονομολόγος με σοβαρές σπουδές πίσω του, θα είχε ήδη διαπιστώσει. Το γεγονός, δηλαδή, ότι ο προστατευτισμός ανοίγει μια νέα σελίδα για την πατρίδα μας, με περιεχόμενο που θα μπορούσε να αποδειχθεί ελπιδοφόρο. Με την προϋπόθεση, φυσικά, ότι θα αρπάξουμε, αδίστακτα, αυτή την θεόπεμπτη ευκαιρία και θα αναγάγαμε την αξιοποίησή της σε πρωταρχικό μας μέλημα. Αλλά, και αν στη συνέχεια απομακρύναμε, με νύχια και δόντια, τα πολυάριθμα εμπόδια που θα συναντούσαμε καθοδόν.

Προστατευτισμός και νέα εκβιομηχάνιση της Δύσης

Θα ανατρέξω, αναγκαστικά, στο παρελθόν, για να επαναφέρω στο προσκήνιο θεωρίες, πεποιθήσεις και επιδιώξεις περασμένων αιώνων, που επικαιροποιούνται με τον Τραμπ, αλλά με κάποια δειλία, και με την ΕΕ. Αναφέρομαι στη θεωρία του Friedrich List (γύρω στα 1830), που όπως είναι γνωστό εκφράζει εθνικιστική άποψη για την οικονομία ( απολύτως, άλλωστε, του συρμού τώρα).

Πρόκειται για την ανάγκη επιβολής προστατευτικών δασμών, προκειμένου να «ξαναγίνουν μεγάλες», προκειμένου να « ανακάμψουν από την παρακμή», προκειμένου να «προχωρήσουν σε δεύτερη εκβιομηχάνιση» κάποιες οικονομίες με προβλήματα. Να προστατευθούν, έτσι, με διαφορετική αναγκαστικά μορφή, ανάλογα με τα ειδικότερα προβλήματα της κάθε οικονομίας, επιλέγοντας το είδος, το ύψος και το μίγμα των προστατευτικών δασμών, που θα κριθεί το καταλληλότερο για την κάθε μια από αυτές. Και, φυσικά, δεν πρέπει να μας διαφεύγει ότι με βάση αυτή τη θεωρία του Friedrich List αναπτύχθηκαν και εκβιομηχανίστηκαν, στο παρελθόν, όλες σχεδόν οι οικονομίες της Δύσης (και όχι μόνο).

Δεν είναι του παρόντος η συζήτηση, που άλλωστε προοιωνίζεται μακρά, για το κατά πόσο το σχέδιο Τραμπ, που φαίνεται να ασπάζεται και η ΕΕ, έχει πιθανότητες επιτυχίας. Για τη ρημαγμένη, ωστόσο, από κάθε πλευρά, και χωρίς ελπίδες βελτίωσης της κατάστασής της, ελληνική οικονομία, αυτή η επαναφορά του παρελθόντος στο σήμερα, προσφέρει μια εξ ουρανού ευκαιρία. Και θα αποτελούσε ένα επιπλέον θανάσιμο αμάρτημα, ανάμεσα στα πολυάριθμα του παρελθόντος, εναντίον της χώρας μας, η μη άμεση αξιοποίησή του.

Τι επιβάλλεται να γίνει άμεσα:

*Επιστράτευση μακρό οικονομολόγων, με σοβαρές σπουδές στην ανάπτυξη
*Κατάρτιση μακροχρόνιου αναπτυξιακού προγράμματος για τον γεωργικό και τον βιομηχανικό τομέα (τριετούς, πενταετούς χρόνου και βλέπουμε)
*Εξειδίκευση των δασμών, που θα επιβληθούν, με βάση τις δυνατότητες και τις επιδιώξεις του γεωργικού και βιομηχανικού κλάδου
*Απαίτηση άμεσης επανεξέτασης των εγκληματικών εδαφίων των Μνημονίων, που αποτελούν κόλαφο για ευρωπαϊκή οικονομία του 21ου αιώνα, απαίτηση της χώρας μας ότι επιτέλους πρέπει να αποκτήσει δικαίωμα στην ανάπτυξη, τέλος φυσικά στην, όντως, αδιανόητη τακτική προπληρωμής του δανείου μας, και πλήθος-πλήθος άλλων, που θα ξαναδώσουν πνοή στην καταδικασμένη πατρίδα μας (και που όλα δείχνουν ότι ευνοούνται από τις γενικές προτιμήσεις του νέου πλανητάρχη)
*Υπενθύμιση της ΕΕ, έστω και με μονομερείς αποφάσεις μας, ότι η Ελλάδα πρέπει να ζήσει και όταν η ίδια δεν θα υπάρχει πια (ή, στην ευνοϊκότερη για την ίδια περίπτωση, θα έχει εξελιχθεί σε σαφώς καλύτερη έκδοσή της)
*Και βέβαια, αίτηση πολύπλευρης βοήθειας από τον Ντόναλντ Τραμπ (κάνοντας πρωταρχικό βραχυχρόνιο στόχο μας την εξασφάλιση επαφής μας με ανθρώπους του και δικούς μας κοντά του). Όχι τόσο για να προσπαθήσουμε να τον κάνουμε να λησμονήσει τις τόσο, μα τόσο εσφαλμένες ενέργειές μας, στον πόλεμο της Ουκρανίας και σε πλήθος άλλων (που φαίνεται ιδιαιτέρως δύσκολο), αλλά πρωτίστως για να τον πληροφορήσουμε ότι ένα ολόκληρο έθνος αργοσβήνει, με κυρίαρχο τίμημα, αρχικά τη διάσωση ευρωπαϊκών τραπεζών και στη συνέχεια «ότι έγινε, δεν ξεγίνεται». Υποψιάζομαι, ότι για πλήθος λόγων, το ιστορικό καταστροφής της Ελλάδας θα τον ενδιαφέρει.

Τι θα χρειαστεί ένα τόσο μεγαλεπήβολο σχέδιο;

Φρονώ ότι τα ευκόλως εννοούμενα παραλείπονται. Τουλάχιστον σε ότι αφορά την έναρξη του εγχειρήματος.

Τελειώνοντας το τηλεγραφικού τύπου αυτό μήνυμα, τίθεται το ακόλουθο αγωνιώδες ερώτημα: «θα ορμήσουμε στο τρένο της σωτηρίας μας, που ήδη σαλπάρει, ή θα το δούμε να φεύγει, όπως φευ τόσες άλλες φορές στο παρελθόν»;

Συνέχεια ανάγνωσης

ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ

Πολιτική52 λεπτά πριν

Έντονη αντιπαράθεση Κύπριου Ευρωβουλευτή και Τούρκου διπλωμάτη στο Ευρωκοινοβούλιο

Έντονη φραστική αντιπαράθεση στους διαδρόμους του Ευρωκοινοβουλίου.

Διεθνή52 λεπτά πριν

Διπλωματικό μήνυμα: Η Γαλλία «κόβει» το Αζερμπαϊτζάν από τους εορτασμούς της Νίκης

Η κίνηση θεωρείται ξεκάθαρη ένδειξη δυσφορίας του Παρισιού απέναντι στις πρόσφατες στρατιωτικές και πολιτικές ενέργειες του Μπακού, που έχουν προκαλέσει...

Άμυνα1 ώρα πριν

Αναστάτωση στην Κύπρο με μηνύματα στα σχολεία με απειλές και αναφορές στον Αλλάχ! “Ξέρουμε ότι η χώρα σας παρενοχλεί τη θρησκεία μας”

Τα μηνύματα αυτά στάλθηκαν μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου και είναι θρησκευτικού περιεχομένου

Αναλύσεις2 ώρες πριν

Οι εκλογές στην Αλβανία και ο Ελληνισμός

Η ελληνική μειονότητα θα πρέπει να αναπτυχθεί ελεύθερα, με σεβασμό στη διαφορετικότητά της και τις ιδιαιτερότητές της, την πλούσια ιστορία...

Αναλύσεις3 ώρες πριν

Τρομοκρατικό καθεστώς!

Παρέμβαση του αντιστράτηγου ε.α. Ιωάννη Μπαλτζώη στο Thessalia Tv

Δημοφιλή