ΤΟ μόνο που απουσίαζε από τη δημόσια σφαίρα είναι οι αντιπαραθέσεις για το Κυπριακό. Προστέθηκε κι αυτό μετά από μια περίοδο «παγώματος» των συζητήσεων από κυβέρνηση και πολιτικές δυνάμεις. Αυτό ήταν αποτέλεσμα και του γεγονότος ότι εξελίξεις δεν υπάρχουν. Αναμένεται ότι θα εκδηλωθούν πρωτοβουλίες μετά την ψηφοφορία στα κατεχόμενα, που έχει προγραμματισθεί για τον Οκτώβριο. Υπάρχουν, ασφαλώς, διαφορετικές προσεγγίσεις στο Κυπριακό, που ενίοτε αναδεικνύονται από όλες τις πλευρές. Θεωρούμε, ωστόσο, ότι στην παρούσα φάση δεν υπάρχουν εξελίξεις, αλλά ούτε και προοπτικές λόγω της τουρκικής συμπεριφοράς και της κλιμάκωσης της επιθετικότητας της κατοχικής δύναμης στην ανατολική Μεσόγειο. Δυστυχώς επιβεβαιώνεται, για μια ακόμη φορά, ένα σύνδρομο που κουβαλούμε ως λαός: Να διαπραγματευόμαστε μεταξύ μας όταν η άλλη πλευρά έχει ανατινάξει κάθε γέφυρα συνεννόησης.

ΣΑΦΩΣ και θα πρέπει να προσπαθούμε για τη διαμόρφωση συνθηκών για την επανέναρξη της διαδικασίας. Δεν είμαστε υπέρ της διεξαγωγής συνομιλιών για χάριν των συνομιλιών, αλλά ζητούμε διάλογο επί της ουσίας και με προϋποθέσεις. Θέλουμε να έχει αποτελέσματα. Αυτή τη χρονική περίοδο προϋποθέσεις δεν υπάρχουν και θεωρούμε πως κανένας σοβαρός παράγοντας δεν μπορεί να υποστηρίξει το αντίθετο. Η διεξαγωγή ενός διαλόγου με προοπτικές μπορεί να υπάρξει μόνο εάν η Άγκυρα αντιληφθεί πως η συνέχιση της ίδιας συμπεριφοράς από μέρους της θα έχει κόστος. Και το κόστος αυτό θα είναι μεγαλύτερο από το να επιμένει στις παράνομες και παράλογες αξιώσεις της. 

ΥΠΑΡΧΟΥΝ, κατά την άποψή μας, δυνατότητες να γίνει τούτο. Να αναγκασθεί η κατοχική δύναμη δηλαδή, να συνεργασθεί για την επίτευξη συμφωνίας. Θεωρούμε πως τόσο η Ελλάδα όσο και η Κύπρος θα πρέπει να αναλάβουν πρωτοβουλίες για τη δημιουργία μιας συμμαχίας χωρών, που θα είναι διατεθειμένες να συμπράξουν για την αντιμετώπιση της τουρκικής επιθετικότητας, καθώς επηρεάζονται και οι ίδιες. Είναι σαφές πως υπάρχουν χώρες που δεν θέλουν να καταστεί η Μεσόγειος τουρκική λίμνη. Μια συμμαχία προϋποθέτει συνεργασία σε πολιτικό και αμυντικό πεδίο. Δεν επιδιώκεται σύγκρουση με την Τουρκία. Για να αποφευχθεί, όμως, η σύγκρουση, θα πρέπει να γνωρίζει η Άγκυρα πως εάν συνεχίσει να προβαίνει σε ακραίες κινήσεις και να φλερτάρει με θερμό επεισόδιο θα έχει κόστος. Θα έχει απέναντι της μιας συμμαχία αποφασισμένη να διατηρήσει τη σταθερότητα και την ειρήνη στην περιοχή. Αυτό θα πρέπει να καταστεί ξεκάθαρο προς την κατοχική Τουρκία και προς κάθε κατεύθυνση, κυρίως προς τις δυνάμεις που επιμένουν να συγκαλύπτουν την τουρκική παραβατικότητα. 

ΕΛΛΑΔΑ και Κύπρος είναι διαχρονικά υπέρ της ειρήνης, της σταθερότητας και του διαλόγου, ως τη μόνη οδό συνεννόησης. Για να χορέψουμε τανγκό χρειάζονται δυο. Χρειάζεται η Τουρκία να εισέλθει σε ένα πεδίο συνεννόησης στη βάση του διεθνούς δικαίου. Η Τουρκία μέχρι σήμερα δεν φαίνεται να το αντιλαμβάνεται. Χρειάζεται να λάβει το μήνυμα από μια συλλογική αντίδραση και δράση. Αυτή είναι η μόνη, ως φαίνεται, οδός για όλους. Για τις χώρες της περιοχής είναι, κατά την άποψή μας, μονόδρομος. Αντί, λοιπόν, να διαπραγματευόμαστε μεταξύ μας, να αναλάβουμε πρωτοβουλίες. Κάποιες κινήσεις προς αυτή την κατεύθυνση έχουν γίνει. Πρέπει να ενισχυθούν και να έχουν αυτό τον συγκεκριμένο στόχο.