της Φανούλας Αργυρού

Ανοικτή Επιστολή προς τον Εξοχότατο  Βρετανό Ύπατο Αρμοστή στην Κυπριακή Δημοκρατία κ. Stephen Lillie

 Εξοχότατε,

Τερέζα Μέι  2020

«Καθώς κάποιοι πάντα θα θυμούνται την πρωθυπουργία της Τερέζας Μέι ως μια περίοδο καθυστερημένων διαπραγματεύσεων και εσωτερικών διαξιφισμών του Συντηρητικού Κόμματος, είναι ξεκάθαρο ότι η Τερέζα Μέι βλέπει την προσπάθεια της να διορθώσει μια προφανή ιστορική αδικία (το σκάνδαλο με το χάπι Primodos) ως μια βασική σανίδα της κληρονομιάς της, μαζί με άλλες έρευνες (τις οποίες διέταξε)  για αμφισβητούμενα θέματα όπως το μολυσμένο αίμα, την τραγωδία στο Hillsborough και την Ανεξάρτητη Έρευνα για τις Σεξουαλικές Κακοποιήσεις Παιδιών». (Sky Λονδίνου 24.8.2020).

Η Λαίδη Μέι

(Από  Sky 24.8.2020)

H Τερέζα Μέι  – Λαίδη Μέι από το 2020,  υπηρέτησε ως Πρωθυπουργός και αρχηγός του Συντηρητικού Κόμματος από το 2016 μέχρι το 2019. Ήταν η ίδια που πριν δύο χρόνια πρωτοστάτησε για την διεξαγωγή έρευνας για τα αποτελέσματα τριών φαρμάκων, και ο τότε Υπουργός Υγείας Jeremy Hunt ο οποίος την διοργάνωσε με επικεφαλής την Βαρόνη Cumberlege. ΄Ένα από τα φάρμακα ήταν το ορμονικό χάπι Primodos που σχετίζεται με παραμορφώσεις παιδιών. Για 40 χρόνια οι γονείς και τα παιδιά, θύματα του χαπιού Primodos,  αγωνίζονταν για δικαιοσύνη,  δίχως να τους λαμβάνει κανένας και καμία κυβέρνηση υπόψη.

Το Πόρισμα είναι καταδικαστικό. Στις 8.7.2020 στη δημοσιογραφική διάσκεψη για την παρουσίασή του, η Βαρόνη Cumberlege περιέγραψε με τα πιο μελανά χρώματα το πόνο, την ταλαιπωρία, τη στεναχώρια των γυναικών που υπέφεραν και υποφέρουν τα αποτελέσματα του χαπιού Primodos. Δύο μικρά χάπια που έδιδαν οι γιατροί σε γυναίκες (δεκαετίες 1950 –  70) για να εξακριβώσουν αν ήσαν έγκυοι. Πολλές έχαναν τα παιδιά και άλλες γέννησαν παραμορφωμένα παιδιά. «Εγώ και η ομάδα μου συμφωνούμε ότι δεν έχουμε αντικρίσει τέτοια κατάσταση, μέγεθος  πόνου και το γεγονός ότι κράτησε δεκαετίες, αυτή δεν είναι μια περίπτωση ορισμένων περιπτώσεων που επηρεάστηκαν από τα φάρμακα αυτά, είναι χιλιάδες. Τώρα στα 70 τους χρόνια οι γυναίκες αυτές κουβαλούν το βάρος της ενοχής γιατί δέχθηκαν τα χάπια και ποίοι θα φροντίζουν τα ανάπηρα παιδιά τους όταν πεθάνουν…»To Πόρισμα αφορά ανθρώπους, είπε η Βαρώνη,  που υπέφεραν άδικα μπορούσε το βάσανο τους να αποφευχθεί…

Το Πόρισμα που ονομάστηκε «Πρώτα Μην Κάνεις Κακό» (“First Do No Harm”) γράφει μεταξύ άλλων:  «.. Βρήκαμε ότι το σύστημα υγείας, και  περιλαμβάνω και το Εθνικό Σύστημα Υγείας, ιδιώτες προμηθευτές, επαγγελματίες στο σύστημα, φαρμακευτικές εταιρίες και αυτούς που καθορίζουν πολιτική, είναι  ασυντόνιστοι, κρατούν σιωπή δεν ανταποκρίνονται, δεν αντιλαμβάνονται ικανοποιητικά ότι οι ασθενείς είναι ο λόγος ύπαρξής τους. Απέτυχε (το σύστημα) να ακούσει τις ανησυχίες τους… Συμπεραίνουμε  ότι το σύστημα δεν είναι αρκετά ασφαλές, ασθενείς είναι εκτεθειμένοι σε αχρείαστους κινδύνους και τεχνικές… Αυτοί οι ασθενείς δεν έπρεπε να διεξάγουν αγώνα για δεκαετίες για να εισακουστούν… Είδαμε παραδείγματα κακού που μπορούσε να αποφευχθεί και πιστεύουμε υπάρχει έντονη ηθική ευθύνη η οποία πρέπει να αποδώσει δικαιοσύνη… Απλά το σύστημα δεν αναγνωρίζει τα λάθη του.»

Το Πόρισμα εισηγείται και καλεί την Κυβέρνηση να πληρώσει οικονομική συνεισφορά στα θύματα των φαρμάκων και τον διορισμό Επιτρόπου για την Ασφάλεια των Ασθενών (Patient Safety Commissioner)….

Σε συνέντευξή στο νέο ντοκιμαντέρ «Το Πικρό Χάπι» (“Bitter Pill”) του τηλεοπτικού Sky που ερευνά το χάπι Primodos, η πρώην Πρωθυπουργός Μέι εξήγησε τις ανησυχίες της γιατί το 2018, αφού διάβασε τα αποτελέσματα προηγούμενης έρευνας το 2017,  διέταξε τη δεύτερη έρευνα για το φάρμακο αυτό: « ‘Ηταν σαν να άγγιζαν τις γυναίκες στον ώμο και τους έλεγαν « Ελάτε τώρα αγαπητές, μην στενοχωρήστε, το φαντάζεστε. Δεν ξέρετε. Εμείς ξέρουμε καλύτερα από εσάς».

« Η κυβέρνηση απολογήθηκε και αυτό είναι σημαντικό, αλλά η κυβέρνηση οφείλει να αποζημιώσει (redress) τους ανθρώπους αυτούς γιατί υπέφεραν (και υποφέρουν) ως αποτέλεσμα», πρόσθεσε η Λαίδη Μέι.

«Ηθική Ευθύνη»

Η ομάδα της Βαρόνης Cumberlege είπε ότι αμφότερες κυβέρνηση και κατασκευάστρια εταιρία «έχουν ηθική ευθύνη» να βρουν τα ποσά για οικονομική βοήθεια σε όσους «έκαναν κακό» για να καλύψουν τα έξοδα φροντίδας των θυμάτων τους.

Η κατασκευάστρια εταιρία του Primodos ήταν η γερμανική Schering AG  η οποία σήμερα ανήκει,  από το 2006 στην γερμανική Bayer AG. Και  η οποία λέγει δεν ευθύνεται για οικονομική διευθέτηση ισχυριζόμενη ότι δεν υπάρχει ικανοποιητική μαρτυρία ότι το χάπι έκανε κακό, ότι δεν υπάρχει μαρτυρία διασύνδεσης του χαπιού με τις αναπηρίες.

Η «κληρονομιά»  Γουίλσον/ Κάλλαχαν και «ηθική ευθύνη»

Καθώς η δημοσιοποίηση του Πορίσματος συνέπεσε στις μαύρες μέρες για την Κύπρο (Ιουλίου και Αυγούστου 1974) είναι αναπόφευκτο να θυμούμαστε την απάνθρωπη πολιτική έναντι της Κυπριακής Δημοκρατίας των τότε βρετανού Πρωθυπουργού Χάρολτ Γουίλσον και Υπουργού Εξωτερικών και Κοινοπολιτείας Τζέιμς Κάλλαχαν.

Και ενόσω η κληρονομιά της Λαίδης Μέι καλύπτει ενέργειες για ανθρώπινη δικαιοσύνη η «κληρονομιά»  Γουίλσον / Κάλλαχαν καλύπτει απάνθρωπες ενέργειες ντροπής.

Όταν πριν 46 χρόνια συμμάχησαν  με τον Τούρκο Πρωθυπουργό Μπουλέντ Ετσεβίτ δίδοντάς του το πράσινο φώς να εισβάλει στην Κύπρο γνωρίζοντας πλήρως τα διχοτομικά του σχέδια από το βράδυ της 17^ης Ιουλίου 1974  (και πιο πριν) όταν τους τα εξήγησε ο Ετσεβίτ  (στο 10 Ντάουνιγκ Στριτ) λεπτομερώς και μέχρι που σκόπευε να φτάσει η αιματηρή γραμμή Αττίλα…

Δύο χρόνια αργότερα, στο Πόρισμά της η Μικτή Κοινοβουλευτική Επιτροπή που … διερεύνησε τις ευθύνες του Ηνωμένου Βασιλείου έναντι της Κύπρου το 1974 αποφάνθηκε μεν ότι:

« Η Βρετανία είχε νομικό δικαίωμα, ηθική υποχρέωση, και τη στρατιωτική δυνατότητα να επέμβει στη Κύπρο τον Ιούλιο και Αύγουστο του 1974. Δεν επενέβη για λόγους που η κυβέρνηση αρνείται να αναφέρει».

(Britain had a legal right, a moral obligation, and the military capacity to intervene in Cyprus during July and August 1974. She did not intervene for reasons which the Government refuses to give.)

Η Επιτροπή κάλυψε τον Κάλλαχαν!

Όμως,  με περισσότερη έρευνα η γράφουσα  βρήκε ότι η ένοχη κυβέρνηση  δεν αρνήθηκε να τους δώσει τους λόγους. Αλλά η Επιτροπή επέλεξε να πει τη μισή αλήθεια προστατεύοντας την Εργατική Κυβέρνηση Wilson/Callaghan.

O Τζέιμς Κάλλαχαν πέθανε το 2005

Στην κατάθεσή του ο Callaghan στις 19 Φεβρουαρίου 1976 ομολόγησε: «Τολμώ να πω, νομικώς είχαμε (δικαίωμα επέμβασης βάσει  της Συνθήκης Εγγυήσεως). Πολιτικώς και πρακτικώς δεν είχαμε κανένα, γιατί το σύνταγμα δεν δούλευε από ενωρίς τη δεκαετία του 1960. Υπήρξαν συμπλοκές μεταξύ ελλήνων και τούρκων το 1963-64. ΄Ηταν τότε που δημιουργήθηκε η Ειρηνευτική Δύναμη… Στην πραγματικότητα δεν είναι νομικό θέμα. Θα ήταν αδύνατο για εμάς να οργανώναμε δυνάμεις για να επιβάλλαμε στους ελληνοκύπριους και τουρκοκυπρίους τις πρόνοιες του συντάγματος που από μόνοι τους είχαν αποτύχει να λειτουργήσουν από το 1960… Είμαι πολιτικός και απλώς δεν πιστεύω πως ήταν δυνατό να αποκαταστήσουμε το Σύνταγμα…» Δηλαδή είχε υιοθετήσει πλήρως τις τουρκικές θέσεις…

Perry Anderson: Η συνάντηση των Σοσιαλο-δημοκρατών που σφράγισε τη μοίρα της νήσου

Ο πολιτικός αναλυτής, Professor  Ιστορίας στο πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας και που τοποθετείται στην Νέα Αριστερά, Francis Rory Peregrine “Perry” Anderson έγραψε για τις ευθύνες της Σοσιαλιστικής βρετανικής κυβέρνησης Γουίλσον/Κάλλαχαν για την συνάντησή στο 10 Downing Street στις 17 Ιουλίου 1974 και για την σοσιαλο-δημοκρατική αλληλεγγύη:

«… Το πραξικόπημα αναμφίβολα ήταν παραβίαση της Συνθήκης Εγγυήσεως, και εντός 48 ωρών ο τούρκος πρωθυπουργός, Ecevit, βρέθηκε στο πόρτα της Downing Street, συνοδευόμενος από υπουργούς και στρατηγούς, απαιτώντας η Βρετανία μαζί με τη Τουρκία να δράσουν αμέσως να αντιστρέψουν τα πράγματα.

Η συνάντηση που ακολούθησε  καθόρισε τη μοίρα της νήσου. Ήταν μια συνομιλία μεταξύ σοσιαλο-δημοκρατών:  Wilson, Callaghan και Ecevit,   συνάδελφοι στην Σοσιαλιστική Διεθνή (Socialist International). Παρόλο που η Βρετανία όχι μόνο είχε ένα πυρήνα από καλώς εξοπλισμένο στράτευμα, αλλά και συντριπτική δύναμη αέρος στο νησί – μαχητικά βομβαρδιστικά ικανά να συντρίψουν δυνάμεις πολύ πιο δυνατές από εκείνες του Σαμψών και των οπαδών του – ο  Wilson και ο Callaghan  αρνήθηκαν να σηκώσουν ένα δάκτυλο.  Την επομένη τα τουρκικά πλοία έφθασαν στη Κύπρο.  Η Βρετανία είχε πολεμικά πλοία πλησίον των ακτών, και μπορούσε να σταματήσει μια μονομερή τουρκική εισβολή με εξίσου ευκολία. Και πάλιν, το Λονδίνο δεν έκανε τίποτα. Το αποτέλεσμα ήταν η καταστροφή της Κύπρου μέχρι σήμερα… Μετά από λίγες εβδομάδες εκεχειρίας η Τουρκία το έκανε ξεκάθαρο ότι δεν την ενδιέφερε ποσώς η συνθήκη την οποία σκοπίμως παραβίασε για να εισβάλει, αλλά ήθελε διχοτόμηση και οι στρατηγοί της εξαπέλυσαν μια γενική επίθεση με τεθωρακισμένα, αεροπλάνα, πυροβολικά και πλοία, στην ήδη νόμιμη κυβέρνηση της Κύπρου…»  (Βιβλίο γράφουσας «Διζωνική vs Δημοκρατία» 2019).

Εξοχότατε κ. Lillie,

Το Ηνωμένο Βασίλειο κουβαλάει βαριές ευθύνες  και χρωστεί εξίσου «ηθική υποχρέωση» για ανθρώπινη δικαιοσύνη προς τους  Έλληνες της Κύπρου. Στους εκτοπισμένους με το  εθνικό ξεκαθάρισμα των δύο τουρκικών εισβολών.  Στους συγγενείς δολοφονημένων και αγνοουμένων. Στους εγκλωβισμένους και τραυματίες πολέμου… Και όχι επιμονή στην επιβολή  ρατσιστικών βρετανο-τουρκικών δικοινοτικών διζωνικών ομοσπονδιών…

*Ερευνήτρια/δημοσιογράφος

Πηγές : https://www.immdsreview.org.uk/downloads/IMMDSReview_Web.pdf

https://www.immdsreview.org.uk/downloads/IMMDSReview_Baroness_Cumberlege_speech.pdf

https://www.immdsreview.org.uk/Report.html

https://www.youtube.com/watch?v=Omp9hu3OzK4

ΣΗΜΕΡΙΝΗ 30/8/2020