Γράφει ο Σώτος Βοσκαρίδης

«Η Αϊσέ πάει διακοπές» ήταν το Τουρκικό κωδικοποιημένο σύνθημα για την έναρξη της βάρβαρης εισβολής τους στην Κύπρο το 1974. Τότε, οι προδότες – επίορκοι πραξικοπηματίες Ελλαδίτες αξιωματικοί, εκτελώντας από τις 15 Ιουλίου τις εντολές που έρχονταν από τη χουντοκρατούμενη Αθήνα (Ιωαννίδης και Σία), παρέλυσαν το Κυπριακό Κράτος (το οποίο υποτίθεται θα ένωναν με την Ελλάδα), τρομοκράτησαν και άφησαν απληροφόρητο τον λαό και την Εθνική Φρουρά και τελικά πρόσφεραν στις 20 Ιουλίου τις ακτές της Κερύνειας αφύλακτες στις ορδές του Αττίλα («μην πυροβολείτε, είναι άσκηση του ΝΑΤΟ», «θα πάρουν μόνο ένα μικρό κομμάτι και θα σταματήσουν» κ.ά.). Ακολούθησε η ολιγοήμερη εκεχειρία, οι αποτυχημένες συνομιλίες στη Γενεύη (κατά τη διάρκεια των οποίων καταλήφθηκαν πολλά κυπριακά χωριά), ο δεύτερος Αττίλας και το «η Κύπρος κείται μακράν» του Καραμανλή.

Σήμερα, 10 Αυγούστου 2020, τέσσερις μέρες μετά την υπογραφή της Ελληνο-Αγυπτιακής συμφωνίας για οριοθέτηση μερικής ΑΟΖ, η «Αϊσέ» (ξανα)πάει κρουαζιέρα, όπως έκανε και τον περασμένο μήνα. Πολύ κρίσιμες οι στιγμές, με κάποιες ομοιότητες με το 1974: Ακούστηκε και ακούγεται ξανά το «η Κύπρος κείται μακράν», αλλά και «το Καστελλόριζο κείται μακράν». Ίσως θα ακουστεί από κάποιους και το «η Κρήτη κείται μακράν»…

Τη δεκαετία του ‘30 δεν κατευνάστηκε το μεγάλο μαύρο θηρίο, όπως αφελώς νόμιζαν οι τότε ισχυροί Ευρωπαίοι ηγέτες, αλλά χρειάστηκε ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος για να το διαλύσει. Έτσι και από το 1974 μέχρι σήμερα το μεγάλο γκρίζο θηρίο, στην Κύπρο, στη Μέση Ανατολή, στο Αιγαίο και σε όλη τη Μεσόγειο, δεν κατευνάζεται με τίποτα. Ο Ερτογάν συνεχίζει να δρα ως Χαλίφης με Νέο – Οθωμανικές και νέο – Χιτλερικές μεθόδους, υπομονετικά, μελετημένα, στηριζόμενος σε μακροχρόνιο πρόγραμμα και, όπως και τότε ο Χίτλερ, στην αφέλεια κυρίως των ισχυρών ηγετών της Ευρώπης. Τις (πολλές) βάσεις για το παγκόσμιο Χαλιφάτο του τις έχει βάλει από καιρό, με σημαντικούς συμμάχους του, μεταξύ άλλων, μερικούς Έλληνες ηγέτες, πολιτειακούς άρχοντες, «ειδήμονες», συμβούλους, δημοσιογράφους κ.ά. αμελέτητους ή ανιστόρητους ή αδιάφορους ή αδρανείς ή διεφθαρμένους – ωχαδελφοβισμένους ή με όλα τα πιο πάνω «προσόντα» μαζί.

Ο Ερτογάν και το βαθύ του Κράτος, δεν θέλουν ένταξη της Τουρκίας στην ΕΕ, αλλά σταδιακή και ειρηνική, προς το παρόν, ένταξη κάποιων Ευρωπαϊκών χωρών στο δικό τους Νέο Χαλιφάτο.

Ο Ερτογάν, που στη Λιβύη τα βρήκε σκούρα από τη Γαλλία και την Αίγυπτο, θέλει σήμερα να τρομοκρατήσει και να εκβιάσει ξανά τους αδύναμους κρίκους, την Ελλάδα και την Κύπρο, για να μετατρέψει, στο τραπέζι των «διαπραγματεύσεων» χωρίς να ριχθεί ούτε μια σφαίρα, το μισό Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο σε Τουρκική λίμνη, υπό την απειλή πολέμου και με την ποντιοπιλατική στάση της ΕΕ και του ΝΑΤΟ (ΠΛΗΝ της Γαλλίας).

Η απάντηση πρέπει να είναι: Απαλλαγή από τα αυτοκτονικά «βαρίδια» αυτοχειρίας του παρελθόντος και πολύπλευρη και πρακτική συμμαχία του Ελληνισμού πρωταρχικά με τη Γαλλία (και μετά από κοινού με άλλες χώρες) της οποίας επίσης κινδυνεύουν τα συμφέροντα στη Μεσόγειο και Βόρειο Αφρική, αλλά κινδυνεύει μακροπρόθεσμα και η ίδια από το Νέο Χαλιφάτο.

Όχι με σκοπό να γίνει πόλεμος, ο οποίος θα είναι καταστροφικός για όλους, αλλά για τρομοκράτηση και απώθηση του τρομοκράτη, έξυπνα, μεθοδικά, πατριωτικά και συνεταιρικά. Υπάρχουν οι τρόποι. Υπάρχει και ο χρόνος.

Μετά, για το καλό του Ελληνισμού και όσων λαών έχουμε σήμερα κοινούς θανάσιμους κινδύνους και άρα κοινά συμφέροντα, να ακολουθήσουν οι όποιες συνομιλίες με βάση το Διεθνές Δίκαιο.

Σώτος Βοσκαρίδης
10 Αυγούστου 2020