Σάκης Μουμτζής

Η συμφωνία της Ελλάδας με την Αίγυπτο για την ΑΟΖ είναι ένα υπόδειγμα συμπεριφοράς πολιτισμένων κρατών. Μετά από μακρύ διάλογο και αμοιβαίες υποχωρήσεις τα δύο κράτη κατέληξαν σε μια μερική συμφωνία για τον καθορισμό της ΑΟΖ, αφήνοντας ανοικτή την ολοκλήρωση της για το μέλλον.

Χθες, ο Ευ. Βενιζέλος, με μια παρέμβαση του, υπέδειξε στην ελληνική κυβέρνηση 7 συν 1 δηλώσεις που καλόν είναι να κάνει στην διαδικασία κύρωσης της σχετικής συμφωνίας από την Βουλή των Ελλήνων.

Στο έβδομο σημείο αναφέρει πως η συνθήκη «δεν περιέχει ρήτρα προσφυγής ούτε σε διαιτησία ούτε στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης. Αντιθέτως η εισαγόμενη προς κύρωση Ελληνο-Ιταλική συμφωνία προβλέπει στο άρθρο 4 ότι αν οι διπλωματικές προσπάθειες δεν ευδοκιμήσουν μετά από τέσσερις μήνες θεμελιώνεται δικαιοδοσία του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης.»

Συνεπώς υπάρχει στην Ελληνο-Αιγυπτιακή συμφωνία ένα κενό που καλόν είναι να καλυφθεί καθώς « η Ελλάδα αποδίδει ιδιαίτερη σημασία στην προσφυγή στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης όταν δεν επιτυγχάνεται συμφωνία οριοθέτησης», επισημαίνει στο ίδιο κείμενο ο Β. Βενιζέλος.

Είναι γεγονός πως όλες οι Ελληνικές κυβερνήσεις από την Μεταπολίτευση και μετά έχουν καταστήσει την προσφυγή στην Χάγη στρατηγική επιλογή. Είναι ο μόνος τρόπος επίλυσης διαφορών μεταξύ κρατών, μαζί με την διαιτησία, αν καταλήξουν σε αδιέξοδο οι μεταξύ τους συνομιλίες.

Τι ποιο λογικό αυτή η πρόνοια της προσφυγής στην Χάγη να υπήρχε και στην Ελληνο—Αιγυπτιακή συμφωνία. Θα ήταν πρόκριμα και υπόδειγμα και για τον τρόπο που θα μπορούσαν να επιλυθούν οι διαφορές μας με την Τουρκία.

Συγχρόνως, αν η ολοκλήρωση της συμφωνίας για την ΑΟΖ με την Αίγυπτο περνούσε μέσα από την Χάγη, εκ των πραγμάτων, θα εκαλείτο και η Τουρκία να παρέμβη, ως εμπλεκόμενο μέρος.

Αυτός είναι ένας έμμεσος τρόπος να «συρθεί» η Τουρκία στην Χάγη. Σε αντίθετη περίπτωση θα επιβεβαιώσει στην διεθνή κοινότητα τον χαρακτηρισμό τού διεθνούς ταραξία.

Είναι αυτονόητο πως το Δικαστήριο της Χάγης δεν θα δικαιώσει πλήρως τις Ελληνικές θέσεις. Το Δικαστήριο δεν κρίνει με βάση «απαράγραπτα δικαιώματα», αλλά με τα νομικά εργαλεία που διαθέτει και την νομολογία του. Όμως με τις αποφάσεις του θέτει τέρμα σε μακροχρόνιες αντιδικίες μεταξύ κρατών. Αυτό το γνώριζαν και το γνωρίζουν όλες οι Ελληνικές κυβερνήσεις που είχαν υιοθετήσει την προσφυγή στο Διεθνές Δικαστήριο.

Θέλω να πιστεύω πως ο υπουργός Εξωτερικών και οι υπηρεσιακοί παράγοντες του υπουργείου θα διαβάσουν και θα λάβουν υπ’ όψιν τις τεκμηριωμένες υποδείξεις-προτάσεις του Ευ. Βενιζέλου.

Κάκιστα, το κόμμα στο οποίο ανήκει επέλεξε να τον αφήσει εκτός Βουλής. Λείπει μια φωνή στο κοινοβούλιο που επενδύει πολιτικά τον έγκυρο επιστημονικό λόγο. Όμως ο λόγος του ιδιαίτερα σε αυτά τα τόσο κρίσιμα θέματα καλόν δεν είναι μόνον να ακούγεται, αλλά και να λαμβάνεται υπ’ όψιν από αυτούς που χαράσσουν πολιτική.

liberal.gr