Γράφει ο Ελληνιστής Κρεσέντσιο Σαντζίλιο

Η Ελλάδα πρέπει  να πάψει να συναλλάσσεται με τον Saraj: δεν μπορείς να έχεις σχέσεις οποιασδήποτε μορφής με κάποιον που όχι μόνο είναι το alter ego του εχθρού σου που επιδιώκει τον αφανισμό σου, αλλά και συμπεριφέρεται σαν εχθρός σου ακολουθώντας πιστά τις προσταγές του εχθρού σου!

   Αλήθεια, ποιο κέρδος περιμένει να έχει η Ελλάδα, η ελληνική κυβέρνηση απ’ τον Saraj;

   Απολύτως κανένα,  τίποτα του τίποτα! Και γιατί παρακαλώ; Μα διότι πολύ απλά και πεζά ο Saraj είναι «ο άλλος Ερντογάν» στη Λιβύη, ένας δοσμένος ψυχή τε και σώματι στον Ερντογάν, ζει και υπάρχει από τον Ερντογάν, μέσω του Ερντογάν και για τον Ερντογάν, και η ψευδο-κυβέρνησή του είναι κυβέρνηση ερντογανική,

   (άλλος ηλίθιος ο ΟΗΕ που την «αναγνωρίζει» κιόλας! «αναγνωρίζει» μια κυβέρνηση-bis δηλαδή κυβέρνηση-αντίγραφο της τουρκικής στη Λιβύη! Να τον χαίρεστε έναν τέτοιο ΟΗΕ!)

   που υπάρχει μόνο χάρη στον Ερντογάν, κι ούτε έχει μια υποτυπώδη Βουλή, ο «στρατός» του δεν είναι άλλο παρά ένα τσούρμο παράνομων «λεγεωνάριων του ISIS» κατά χιλιάδες σταλμένων από τον ίδιο τον Ερντογάν στη Λιβύη, οι αποκεφαλιστές του Ερντογάν…

   Κανονικά η Ελλάδα δεν θα έπρεπε ούτε κατά διάνοια να έχει σχέση με μια τέτοια ας τη πούμε «κυβέρνηση» και με έναν τέτοιο γελοιοδέστατο  «πρωθυπουργό», πειθήνιο τσιράκι του Ερντογάν.

   Ως εκ τούτου, τη μόνο ενέργεια που θα έπρεπε να κάνει  είναι να κλείσει την ψευδο-πρεσβεία της Τρίπολης στην Αθήνα, ή ό, τι υπάρχει «σαν πρεσβεία», να απομακρύνει απ’ την Ελλάδα τον Λίβυο ψευδο-πρέσβη, αληθινό δεύτερο Τούρκο πρέσβη στην Ελλάδα(!) και να θέσει σε εφαρμογή διπλωματικές και άλλες σχέσεις με τον Haftar,

   ο οποίος: 1) και φιλέλληνας φαίνεται να είναι μαζί με άλλους Λίβυους ανώτερους αξιωματικούς που και σπούδασαν στην Ελλάδα, 2) και φίλος της Γαλλίας, Αιγύπτου, Σαουδαραβίας, Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων, Σουδάν είναι, δηλαδή εχθρών του Ερντογάν, 3) και διαθέτει το 95% του λιβυκού εδάφους και το 75-80% των λιβυκών ακτών,  4) και έναν κανονικό λιβυκό στρατό διαθέτει,  5) και τον μόνο λιβυκό νόμιμο θεσμό διαθέτει, το Εθνικό Λιβυκό Κοινοβούλιο

   (άσχετα κι αν τον βοηθούν – όπως άλλωστε οι Τούρκοι τον Saraj – μισθοφόροι τους οποίους ασφαλώς ο Haftar θα «απολύσει» εάν «γίνει» κανονική κυβέρνηση όλων των Λιβύων ή θα ενσωματώσει στο τακτικό λιβυκό  στράτευμα).

   Πολύ εύκολα, πάρα πολύ εύκολα η ελληνική κυβέρνηση ξεχνά ένα θεμελιώδη δεδομένο. Και, αν δεν κάνω λάθος, κανένας αναλυτής δεν έχει επισημάνει, καθόλου ή έστω στοιχειωδώς, όπως νομίζω θα έπρεπε να είχε κάνει με όλες τις λεπτομέρειες.

    Και εξηγούμαι. 

    Όλοι μιλούν για ένα τουρκο-λιβυκό σύμφωνο σχετικά με την δήθεν ύπαρξη(;) μιας τουρκο-λιβυκής ΑΟΖ. Και κανείς δεν επισημαίνει πως η «λωρίδα» θάλασσας που «ξεκινά» απ’ τη Λιβύη και φτάνει δήθεν ως τη Τουρκία είναι μια λωρίδα που ξεκινά όχι στις ακτές που διαθέτει ο Saraj (ασήμαντες όντας ακτές γύρω απ’ τη Τρίπολη και αρκετά πιο μακριά απ’ τη Τουρκία),  αλλά ξεκινά  απ’ τις ακτές που ανήκουν στον Haftar και είναι δικό του έδαφος!!

   Δηλαδή, για να μιλήσουμε καθαρά, και να δούμε κατάματα τη πραγματική πραγματικότητα:

   αυτά  τα δήθεν θαλάσσια τουρκο-λιβυκά «σύνορα» που ο Ερντογάν λέει πως διαθέτει με τη Λιβύη,  καθόλου δεν βρίσκονται σε έδαφος που κατέχει ο υποτακτικός του Saraj, αλλά βρίσκονται στο έδαφος που κατέχει ο εχθρός του Haftar,

   και πάλι δηλαδή: ο Ερντογάν «βρήκε» πως η Τουρκία έχει κοινή ΑΟΖ με την Λιβύη όχι με το έδαφος του τσιρακιού του Saraj, αλλά – το υπέρ-παράδοξο! – με το έδαφος που κατέχει ο Haftar, θανάσιμος εχθρός και αντίπαλος του Saraj!!,

   και, τέλος, δηλαδή: ο Ερντογάν έρχεται και μας κοροϊδεύει θέλοντας να χρησιμοποιήσει ακτές που δεν ανήκουν στο κολλητήρι του Saraj για να δημιουργήσει τη φανταστική του ΑΟΖ με την Λιβύη!!

   Απίστευτο αλλά αληθινό!

   Τελείως τρελά πράγματα, τελείως παρανοϊκά. Πουθενά στην Ελλάδα δεν διάβασα να έχει επισημανθεί αυτή η «λεπτομέρεια», που περνάει απαρατήρητη, αλλά είναι ωστόσο άκρως βασική και προπαντός καθοριστική για τις σχέσεις Ελλάδας-Faraj και Ελλάδας-Haftar.

   Και μιας και μιλάμε για «καθοριστική», είναι εδώ που πρέπει να μπαίνει στο «παιχνίδι» η σχέση Ελλάδας-Haftar και εδώ τίθεται το κυριαρχικό θέμα της αποφασιστικής ακύρωσης της σχέσης με τον παλιάτσο του Ερντογάν Saraj, το είναι του οποίου έχουμε σκιαγραφήσει στις προηγούμενες παραγράφους.

   Για την Ελλάδα οι ακτές του λιβυκού εδάφους που κατέχει ο Haftar (και που τόσο πολύ εποφθαλμιά ο Saraj και προπαντός ο Ερντογάν) είναι καθοριστικές για την ΑΟΖ Ελλάδας-Λιβύης, ακτές που συγκροτούν το 75-80% των συνολικών λιβυκών ακτών!

   Μόνο απ’ τις ακτές που κατέχει ο Haftar η Ελλάδα μπορεί να διαμορφώσει μια ελληνο-λιβυκή ΑΟΖ η οποία κυριολεκτικά θα ΚΟΨΕΙ ΣΤΗ ΒΑΣΗ ΤΗΣ (στα πόδια της!) την δήθεν ΑΟΖ Λιβύης-Τουρκίας –  φανταστική μεν και παράνομη και νομικά ανύπαρκτη, παρά ταύτα ικανή να δημιουργήσει ένα  βολικό τετελεσμένο για τον Ερντογάν, εάν η Ελλάδα διαπράττει το μέγάλο λάθος να μένει αδρανής και δεν αντιδρά πραγματικά ριζικά.

   Σε αυτό το σημείο αναγκαιότητας κάποιος θα πει: μα έχουμε κάνει την ΑΟΖ με Αίγυπτο που «διεμβολίζει» την αλαζονική τουρκο-λιβυκή ΑΟΖ!

   Ναι, αληθεύει, όπως όμως αληθεύει ακόμη περισσότερο το ότι η ΑΟΖ Ελλάδας-Αιγύπτου είναι λιγότερο από μισή, είναι απόλυτα ατελής, είναι σίγουρα καταδικαστική για την Ελλάδα

   και ασφαλώς ή θα πρέπει να «τελειοποιηθεί» το γρηγορότερο με αποκλειστικό οδηγό την UNCLOS και τους συναφείς χάρτες ΑΟΖ ή θα πρέπει να ακυρωθεί, διότι αδικαιολόγητα αφήνει άθικτο ένα μεγάλο μέρος της δήθεν ΑΟΖ Λιβύης-Τουρκίας όπως επίσης αφήνει τελείως κενή, ανυπεράσπιστη, μια τεράστια θαλάσσια περιοχή δικαιοδοσίας ΑΟΖ της Ελλάδας και της Κύπρου(!), κάτι απόλυτα απαράδεκτο και προδοτικό των νόμιμων ελληνικών συμφερόντων και προπαντός δικαιωμάτων.

   Ας δούμε όμως πάνω στον χάρτη πώς είναι η «λωρίδα» της ΑΟΖ Ελλάδας-Αιγύπτου και πώς είναι η «λωρίδα» της ΑΟΖ Ελλάδας-Λιβύης/ακτές Haftar.

   Και τί βλέπουμε; Μια ελληνο-λιβυκή ΑΟΖ που ξεκινά απ’ τις ακτές-Haftar (75-80% των λιβυκών ακτών) και φτάνει στις ελληνικές απέναντι ακτές,

   και στην ουσία τί κάνει;

   μα πολύ απλά κόβει τα πόδια της φαντασιόπληκτης τουρκο-λιβυκής ΑΟΖ η οποία έτσι αιωρείται(!!) στη μέση της Μεσογείου και δήθεν «ξεκινά» από ένα αόριστο και αόρατο σημείο στη μέση της θάλασσας (σκέτη παράκρουση!),

   και τί της λείπει το βασικό; μα της λείπει η μια και βασική βάση: η λιβυκή ακτή που ανήκει στον  Haftar και όχι στον Saraj-Εrdogan!!!

   Και τότε, πώς μπορεί να υπάρχει – έστω και στη φαντασία – μια ΑΟΖ που δεν ξεκινάει  από μια συγκεκριμένη ακτή αλλά από κάποιο αόριστο, άγνωστο σημείο στη μέση του πελάγου;!  Αδύνατο μια τέτοια ΑΟΖ!

   Όχι μόνο νομικά ανυπόστατη θα είναι, αλλά και εν τοις πράγμασι ουτοπιστική, μιας και το ένα άκρο της (βασικό για την ύπαρξή της) θα βρίσκεται στο πουθενά μέσα στη θάλασσα!

   Το καταλάβαμε αυτό; Και θεωρείτε πως είναι λίγο;!

   Αυτή λοιπόν είναι η ελληνο-λιβυκή ΑΟΖ που κόβει φτερά, πόδια, χέρια, κεφάλι, κορμό σε οποιαδήποτε φαντασιακή ερδογανική ΑΟΖ!!

   Αυτήν την ΑΟΖ η Ελλάδα πρέπει να πραγματοποιήσει τάχιστα γιατί μόνο με αυτήν (ας το καλοκοιτάξουν όλοι!)  η Τουρκία πραγματικά δεν θα έχει τίποτα, μα απολύτως τίποτα το κοινό με την Λιβύη,

   όπως εξάλλου με την, βάσει UNCLOS,  ελληνική ΑΟΖ με Κύπρο η Τουρκία πραγματικά δεν θα έχει τίποτα, μα απολύτως τίποτα το κοινό με την Αίγυπτο!!

   Να αφήσει λοιπόν η Ελλάδα στη «μπάντα» την τελείως στείρα, την τελείως α\άκυρη και άκαιρη σχέση, την τελείως αντιπαραγωγική σχέση με τη κυβέρνηση-φάντασμα του Saraj, δηλαδή με την δεύτερη κυβέρνηση Ερντογάν,

   να καταλογίσει και κατηγορήσει ευθέως τον Saraj ότι είναι ταγμένος εχθρός και πολέμιος της Ελλάδας και υπάκουο πιόνι του Ερντογάν στη Λιβύη – όπως όντως είναι: και μόνο ένας εθελοντικά τυφλός και αποβλακωμένος δεν θα το έβλεπε: τυφλοί είναι οι Μητσοτάκης/Δένδιας;! – και σαν εχθρός της συμπεριφέρεται – κάτι που  αυτοί οι δύο  πολύ καλύτερα το γνωρίζουν –

   και να αρχίσει σχέσεις με τον Haftar, με τη βοήθεια της Γαλλίας  – ΚΑΙ ΟΛΟΙ ΟΙ ΚΥΒΕΡΝΏΝΤΕΣ ΘΕΣΜΟΊ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΟ ΑΝΑΛΟΓΙΣΤΟΥΝ – :  ναι,  με την Γαλλία στο πλευρό – κάτι που δεν είναι καθόλου δύσκολο – η Ελλάδα μπορεί να αντιμετωπίσει την Τουρκία από θέση ισχύος,

   κάτι που με κανέναν τρόπο δεν μπορεί να γίνει στο πλευρό οποιαδήποτε άλλης χώρας, ευρωπαϊκής ή όχι!! ΑΝΑΜΦΗΣΒΉΤΗΤΑ!

   Κατά τ’ άλλα, μια κίνηση-ματ της ελληνικής κυβέρνησης θα είναι το να «συμπτυχθεί» η Ελλάδα με Αίγυπτο – ΗΑΕ – Σαουδική Αραβία και ενδεχομένως άλλες χώρες  εχθροί της Τουρκίας και βασανισμένες απ’ τη Τουρκία, ώστε όλες μαζί να αναγνωρίσουν την ύπαρξη της νόμιμης λιβυκής Βουλής η οποία δίνει και νομιμότητα στο καθεστώς Haftar, κάτι που δεν έχει η ψευδο-κυβέρνηση Saraj,

   έστω κι αν τελείως τυπικά την «αναγνωρίζει»(!) ο έτσι κι αλλιώς υποβαθμισμένος ΟΗΕ, ένας απ’ τους πιο ανύπαρκτους, ανήμπορους, στείρους, αναποτελεσματικούς, θεατρινιστικούς διεθνείς οργανισμούς όλων των εποχών στον πλανήτη Γη, χειρότερος ακόμη κι απ’ την βλακώδη Κοινωνία των Εθνών!!

   Δεν μπορεί η Ελλάδα να διατηρεί σχέσεις με έναν ψευδο-πρωθυπουργό πουλημένο στον Τούρκο πάτρωνά του!

   Καιρός είναι αυτό το «στραβό» να διορθωθεί.  Και εάν τυχόν συνεχίζεται μόνο και μόνο γιατί το θέλουν οι πάτρωνες των ελληνικών κυβερνήσεων (βλ. Αμερικανοί και Γερμανοί, τώρα, αντιπρόσωποί τους)

   – φτάνει πια! καιρός είναι να πούμε: φτάνει πια! ντροπή μας, προσωπική και εθνική, τόσο υποτακτικοί να γέρνουμε τις πλάτες μας και να σερνόμαστε στα πόδια αυτών των ηθικά μηδαμινών πατρώνων. Εθνική ελληνική ντροπή να δέχεστε ακόμη την κηδεμονία τους.

   Φτάνει πια. Λίγη πολιτική αξιοπρέπεια, Αργείοι!

   Και για να σοβαρευτούμε, επαναλαμβάνουμε: προτείνουμε επίμονα και ζητάμε απ’ τους Έλληνες κυβερνώντες την άμεση αμυντική συνεργασία με την Γαλλία, κάτι βέβαια που δεν αποκλείει και ανάλογες συνεργασίες με άλλες χώρες (λ.χ. ΗΠΑ, Ισραήλ, κλπ.).  Το μεγάλο κέρδος της Ελλάδας θα είναι ανυπολόγιστο, όπως κάθε σώφρων μπορεί να υπολογίσει.

   Επ’ αυτού, μια «ειδική προσέγγιση» που μόλις έγινε μεταξύ Πολωνίας και ΗΠΑ οπωσδήποτε μπορεί να γίνει αρωγός για ανάλογη προσέγγιση της Ελλάδας με τη Γαλλία.

   Όντως, και σίγουρα στα πλαίσια της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του ΝΑΤΟ, η Πολωνία υπέγραψε με τις ΗΠΑ μια Συμφωνία Ενισχυμένης Αμυντικής Συνεργασίας (EDCA, στο αγγλικό ακρώνυμο).

   Γι’ αυτήν τη, ας πούμε «προσωποποιημένη», σχέση με τις ΗΠΑ η Πολωνία αναμφίβολα δεν ζήτησε και δεν πήρε την άδεια κανενός στην ΕΕ: από μόνη της μπήκε στη διαδικασία αύξησης των δεσμών με ΗΠΑ στον αμυντικό τομέα, δηλαδή σε ό, τι αφορά τις στρατιωτικο-στρατηγικές συνεργασίες μέσα σε μια ειδική μορφή, έξω και πέραν των τακτικών συμβατικών συνεργειών με ΗΠΑ στα γενικά πλαίσια του ΝΑΤΟ.

   Οπότε τίθεται το θέμα, και διερωτόμαστε: η Ελλάδα – μέλος της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, ακριβώς όπως και η Πολωνία – δεν μπορεί να κάνει κάτι ανάλογο, ας πούμε, με την Γαλλία; Να υπογράψει με τη Γαλλία μια Συμφωνία Ενισχυμένης Αμυντικής Συνεργασίας (EDCA) έτσι ώστε, μέσα στην ΕΕ και μέσα στο ΝΑΤΟ να υπάρξει μεταξύ τους μια ειδική σχέση αυξημένης στρατιωτικής συνέργειας;

   ΚΑΙ ΒΕΒΑΙΑ ΜΠΟΡΕΙ!, με το «προηγούμενο» τώρα της Πολωνίας κανεία δεν μπορεί να αντιτάξει κάποιο «κώλυμα» για την Ελλάδα: και η Γαλλία είναι στο ΝΑΤΟ όπως οι ΗΠΑ, και η Ελλάδα είναι στο ΝΑΤΟ όπως και νη Πολωνία.

   Και όπως η ΕΕ δεν έφερε καμία αντίθεση για την Πολωνία με τις ΗΠΑ, το ίδιο ισχύει για την Ελλάδα με την Γαλλία

   Περιμένουμε λοιπόν το γρηγορότερο η ελληνική κυβέρνηση (Μητσοτάκης/Δενδιας) να μπουν αμέσως στη διαδικασία ανάπτυξης και υπογραφής αυτής της ΣΥΜΦΩΝΙΑΣ ΕΝΙΣΧΥΜΕΝΗΣ ΑΜΥΝΤΙΚΗΣ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ με την Γαλλία (Μακρόν) διότι είμαστε σίγουροι πως η Γαλλία είναι 100% διατεθειμένη να υλοποιήσει με την Ελλάδα μια τοιαύτη Συμφωνία.      

   Αυτή είναι η σωστή πορεία της Ελλάδας και, μαζί με την ανακήρυξη ΑΟΖ με Κύπρο και επέκταση στα 12 (ή 10, σαν τον εναέριο χώρο) μίλια χωρικών υδάτων, η πιο αποτελεσματική ελληνική απάντηση στα παράνομα αλλά προπαντός παρανοϊκά σχέδια του Ερντογάν.

   Γρήγορα όμως, τώρα που ο χρόνος «δουλεύει» υπέρ της με τις δυο ΑΟΖ που, κάνοντας την υπέρβαση και πολύ σωστά αποκτώντας την νόμιμη ανεξαρτησία, έθεσε σε λειτουργία.

   Για μια φορά τουλάχιστον ας επωφεληθεί της καλύτερης λύσης που της προσφέρεται αυθόρμητα!

Κρεσέντσιο Σαντζίλιο

Ελληνιστής