Του GHANEM M. NUSEIBEH 

The writer chairs Muslims against Antisemitism, and is the founder of Cornerstone Global Associates

Θυμάμαι μια ευχάριστη βραδιά πριν από αρκετά χρόνια στο Τελ Αβίβ με τον πρώην υπουργό Εξωτερικών της Τουρκίας Γιασάρ Γιακίς και ένα από τα 70 περίπου ιδρυτικά μέλη του ΑΚΡ, το κυβερνών κόμμα του προέδρου Ρετζέπ Ερντογάν.

Ο Γιακίς, ο οποίος έχει μακρά και διακεκριμένη πολιτική καριέρα στην τουρκική διπλωματία, περιέγραψε τον τρόπο με τον οποίο σχηματίστηκε το ΑΚΡ, επιλέγοντας με το χέρι τους ιδρυτές, μόνο ένα μικρό ποσοστό των οποίων ήταν παρατηρητικοί Μουσουλμάνοι, πόσο μάλλον ισλαμιστές εξτρεμιστές. (Το ΑΚΡ γίνεται η ναυαρχίδα του κυβερνώντος κόμματος της Μουσουλμανικής Αδελφότητας.) Οκτώ χρόνια αργότερα, ο Γιακίς θα επέκρινε ανοιχτά τις παρεμβάσεις του Ερντογάν στη Συρία και τη Λιβύη, οι οποίες, για όλες τις προθέσεις και τους σκοπούς, ενισχύουν εξτρεμιστικές ισλαμιστικές δυνάμεις. Νωρίτερα φέτος, ο Γιακίς μίλησε για την τουρκική επέμβαση στη Μεσόγειο. Απευθυνόμενος στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, έκανε παραλληλισμούς μεταξύ της επέμβασης της Άγκυρας στην Ανατολική Μεσόγειο, συγκεκριμένα της εξερεύνησης φυσικού αερίου στα ανοικτά των ακτών της Κύπρου και της στρατιωτικής εμπλοκής στην Λιβύη.

Λιγότερο από τέσσερις μήνες αργότερα, ένας λίβυος αιτών άσυλο στο Ηνωμένο Βασίλειο σκότωσε τρεις αθώους άνδρες στην αγγλική πόλη Reading. Τυχαίνει όλα τα θύματα να ήταν γκέι. Επίσης – όπως ανέφερε η δεξαμενή σκέψης MEMRI, με έδρα την Ουάσινγκτον, ένα τηλεοπτικό κανάλι της Μουσουλμανικής Αδελφότητας με έδρα την Κωνσταντινούπολη ζητούσε συνεχώς από τα ξένη μέλη της Αδελφότητας  τη δολοφονία ομοφυλοφίλων.

Δεν υπάρχουν στοιχεία που να αποδεικνύουν τη σχέση μεταξύ του τουρκικού τηλεοπτικού καναλιού και του τρομοκράτη του Reading, αλλά αυτό δείχνει τι είδους χώρα έχει γίνει η Τουρκία υπό τον Ερντογάν. Η Τουρκία έχει περάσει από το να είναι το κοσμικό, φωτισμένο μέλος του ΝΑΤΟ στο να είναι η Ισλαμική Δημοκρατία της Τουρκίας. Είναι το σουνιτικό ισοδύναμο του Ιράν, με πανομοιότυπες επεκτατικές φιλοδοξίες.

Ο Ερντογάν έχει μάθει και από τα λάθη άλλων ισλαμιστών στην Τουρκία και της Ισλαμικής Δημοκρατίας του Ιράν. Κατά την ίδρυση του ΑΚΡ, έμαθε επίσης από τα λάθη του προκατόχου του, του Κόμματος Αρετής, το οποίο διαλύθηκε από το Συνταγματικό Δικαστήριο της Τουρκίας λόγω παραβίασης του κοσμικού καθεστώτος της χώρας.

Ο Ερντογάν επέλεξε κοσμικούς ως ιδρυτικά μέλη όπως ο Γιακίς με σκοπό να μην ταρακουνήσει τους ευρωπαίους εταίρους του. Εξουδετέρωσε αποτελεσματικά το τουρκικό κράτος και τελικά, μέσω του ΑΚΡ, το κατέστησε όχημα για το παγκόσμιο κίνημα των Μουσουλμανικών Αδελφών, το οποίο έχει πλέον υποτάξει το κυβερνών κόμμα της Τουρκίας.Οι επεκτατικές τουρκικές πολιτικές στη Λιβύη αποτελούν εφαρμογή του παγκόσμιου σχεδίου του κινήματος των Μουσουλμανικών Αδελφών, δηλαδή, τη δημιουργία ενός πανευρασιατικού ισλαμιστικού χαλιφάτου.

Ο Ερντογάν χρησιμοποίησε τις παραδοσιακές σχέσεις που είχε το κοσμικό τουρκικό κράτος με τη Δύση, ειδικά με το ΝΑΤΟ, για να νομιμοποιεί τις επεκτατικές κινήσεις του στη Μέση Ανατολή, τη Βόρεια Αφρική και τμήματα της Ευρώπης. Ενώ οι επαναστάτες του Ρουχόλα Χομεϊνί εισέβαλαν στην Αμερικανική Πρεσβεία στην Τεχεράνη στις 4 Νοεμβρίου 1979, ο Ερντογάν περίμενε πολύ υπομονετικά, κάνοντας τα συμφέροντά του να φαίνονται σχεδόν ευθυγραμμισμένα με εκείνα του ΝΑΤΟ.

Η παρέμβασή του στη Λιβύη είναι ένα σημαντικό βήμα στο οποίο τα συμφέροντά του και τα συμφέροντα της Δύσης αποκλίνουν αμετάκλητα. Η Γαλλία έχει ήδη ταχθεί κατηγορηματικά κατά των κινήσεων της Τουρκίας στη Λιβύη, συμπεριλαμβανομένων και αρκετών κρατών της Μεσογείου, όπως η Ελλάδα, η Κύπρος και η Αίγυπτος. Τώρα εξελίσσεται σε μια μάχη μεταξύ δύο δυνάμεων: ενός επεκτατικού ισλαμιστικού κινήματος με ”κελιά” σε όλο τον κόσμο, συμπεριλαμβανομένης της Ευρώπης, και εθνικών κρατών.

Η τουρκική κατάληψη της Λιβύης θα αποτελέσει σημαντική απειλή για την Ευρώπη σε μακροπρόθεσμα οικονομικά μέτωπα και ζητήματα ασφαλείας. Σύμφωνα με πληροφορίες, η Τουρκία μεταφέρει Σύρους μαχητές στη Λιβύη. Ο Γιακίς προειδοποίησε ότι η επέμβαση της Τουρκίας στη Λιβύη θα δημιουργήσει μια “νέα Συρία”.

Ο Ερντογάν απείλησε προηγουμένως να “πλημμυρίσει” την Ευρώπη με πρόσφυγες. Μετατρέποντας τη Λιβύη σε μια «νέα Συρία», ο Τούρκος πρόεδρος μπορεί να πραγματοποιήσει την απειλή του όχι μόνο από τα ανατολικά σύνορα της Ευρώπης, αλλά και από τη Μεσόγειο σε Γαλλία, Ιταλία και Ισπανία, καθώς και στο Ηνωμένο Βασίλειο και την υπόλοιπη Δυτική Ευρώπη.

Ο σταδιακός εξισλαμισμός της Τουρκίας αποτελεί πλέον άμεση απειλή για τη Δύση στο σύνολό της, καθώς και για τα μετριοπαθή κράτη της Μέσης Ανατολής. Η Δύση, με επικεφαλής το ΝΑΤΟ, πρέπει να υιοθετήσει μια ενωμένη στάση εναντίον της Τουρκίας, η οποία δεν είναι πλέον το κοσμικό, φιλοδυτικό κράτος που κληρονόμησε ο Ερντογάν. Η Τουρκία υπό τον Ερντογάν είναι ο λύκος, και το μεγαλύτερο μέρος της Ευρώπης εξακολουθεί να ενεργεί σαν τη Μικρή Κοκκινοσκουφίτσα.

Μετάφραση Χωριανόπουλος Άγγελος

www.jpost.com