Για πρώτη φορά σε ανακοίνωση του τουρκικού υπουργείου Εξωτερικών υπάρχουν σημάδια “λείανσης” της επίσημης φρασεολογίας της Τουρκίας. Συγκεκριμένα, για πρώτη φορά γίνεται λόγος ότι δεν δικαιούνται υφαλοκρηπίδας “τα νησιά που βρίσκονται κοντά στην Ανατολία”. Ασφαλώς και χρήζει διευκρίνισης το πώς ακριβώς αντιλαμβάνονται τον όρο “κοντά” στο τουρκικό ΥΠΕΞ, όμως όλα δείχνουν ότι αφορά το Καστελλόριζο. Και αυτό προσφέρεται για μια σειρά από σκέψεις…

Η πρώτη και βασικότερη είναι πως εάν οι Τούρκοι εννοούν αυτό που λένε, τότε έχουν ακυρώσει από μόνοι τους το περίφημο Μνημόνιο που υπέγραψαν με τη Λιβύη, βάσει του οποίου υποτίθεται πως οι Αποκλειστικές Οικονομικές Ζώνες (ΑΟΖ) των δυο χωρών συναντώνται. Ο χάρτης που έχουν δώσει στη δημοσιότητα, δείχνει περιοχή που ταυτίζεται με τα έξι ναυτικά μίλια χωρικά ύδατα ανατολικά της Κρήτης.

Άπαξ και η Τουρκία δεχθεί πως τα νησιά έχουν θαλάσσιες ζώνες χωρίς να εξαιρεί την Κρήτη, η λογική υπαγορεύει ότι ο Τουρκολιβυκό Μνημόνιο δεν υφίσταται. Με πάσα επιφύλαξη και πάντα με βάση όσα διαβάσαμε στις ανακοινώσεις…

Αν συνδυάσει κανείς και τις άναρθρες κραυγές των τουρκικών ΜΜΕ ότι “νίκησαν την Ελλάδα”, θα μπορούσε να εικάσει κανείς ότι πλησιάζει η ώρα της διπλωματίας. Χάρη στην αποφασιστική στάση της ελληνικής πλευράς που αρνήθηκε να συρθεί από την τουρκική και να πει πως διαπραγματεύεται υπό το βάρος τετελεσμένων… για χάρη της ειρήνης.

Ένα δεύτερο σημείο ενδιαφέροντος που μας έκανε εντύπωση τις τελευταίες ώρες, είναι η αναφορά των Γερμανών περί υποχρέωσης στήριξης της Ελλάδας και της Κύπρου. Ανατρέχοντας στα επίσημα αγγλικά κείμενα (άρα εγκεκριμένα από τη γερμανική διπλωματία), ο όρος που χρησιμοποιείται είναι “obligation” που σημαίνει υποχρέωση. Άλλο αυτό όμως και άλλο το “task” που σημαίνει καθήκον, ένας όρος που θα αποτύπωνε αυτό που πραγματικά θα έπρεπε να εκφράσει η Ευρωπαϊκή Ένωση.

Διότι το “υποχρέωση” έχει και την έννοια του “δεν μπορώ να κάνω αλλιώς”. Αυτό είναι λογικό να έχει επιλεγεί από τη γερμανική διπλωματία, ώστε να διαμηνύσουν στον Ερντογάν ότι δεν υπάρχει πλέον άλλο περιθώριο να τον στηρίξουν, χωρίς να κλείσουν την πόρτα, κάτι που θα δινόταν ως εντύπωση με το “καθήκον” (task). Μικρές διαφορές, οι οποίες όμως στη διπλωματία έχουν τη δική τους σημασία.

www.defencepoint.gr