Καθήκον κάθε κυβέρνησης, είναι να εξασφαλίζει το παρόν και να χαράσσει την πορεία για το μέλλον, όχι να συνεχίζει τη βουτιά στο παρελθόν

Από το 2001 έως και το 2015 το κράτος χρηματοδότησε τα ασφαλιστικά ταμεία με το ποσό των 214 δισ. ευρώ

Λεφτά υπάρχουν τελικά. Αλλά μόνο για συντάξεις. Τη στιγμή που η οικονομία βυθίζεται στην ύφεση και η χώρα αντιμετωπίζει υπαρξιακές προκλήσεις, οι αρμόδιοι υπουργοί διαβεβαιώνουν ότι ο κρατικός κουμπαράς θα δώσει 3,5 δισ. ευρώ σε αναδρομικά συντάξεων.

Το Σαββατοκύριακο είναι παραδοσιακά αφιερωμένο στις οικογένειες, τους γονείς, τα παιδιά και τους φίλους. Και στους εραστές, για να λέμε και του στραβού το δίκιο. Είναι, όμως, και η απόλυτη λαχτάρα κάθε συνταξιούχου. Και αυτό γιατί κάθε Σαββατοκύριακο «βρέχει» ευρώ. Από εκατομμύρια έως δισεκατομμύρια.

Δεν υπάρχει Σαββατοκύριακο τον τελευταίο χρόνο που ο αρμόδιος υπουργός, Γιάννης Βρούτσης, να μην δίνει αναφορά στο κοινό για τις γενναίες αυξήσεις και τα αναδρομικά που θα δουν στις συντάξεις τους οι απόμαχοι της ζωής το αμέσως επόμενο διάστημα. Συνήθως από γνωστή πρωινή τηλεοπτική εκπομπή, άλλοτε από τις εφημερίδες.

Έτσι και το περασμένο Σαββατοκύριακο διαβεβαίωσε τους συνταξιούχους ότι θα λάβουν τα αναδρομικά που επιδίκασε το Συμβούλιο της Επικρατείας. Στον ίδιο τόνο υπερθεμάτισε και ο Υπουργός Οικονομικών, Χρήστος Σταϊκούρας, τονίζοντας ότι το σύνολο των συνταξιούχων που περιλαμβάνονται στην περίμετρο της απόφασης του ΣτΕ θα λάβουν τα αναδρομικά που δικαιούνται χωρίς να χρειάζεται να προσφύγουν στην δικαιοσύνη. Περίπου 3 έως 3,5 δισεκατομμύρια ευρώ.

Αυτό δεν θα ήταν απαραίτητα κακό για μια οικονομία που έχει βρει πια την περπατησιά της, δέχεται επενδύσεις με το τσουβάλι και έχει λύσει το πρόβλημα της ανεργίας. Αλλά εδώ τα στοιχεία λένε αλλά. Σύμφωνα με την ΕΛΣΤΑΤ ο αριθμός των ανέργων στο τρίμηνο Ιανουαρίου – Μαρτίου 2020 ανήλθε σε 745.093 άτομα, δηλαδή 16,2% του ενεργού εργασιακά πληθυσμού. Στο μεταξύ, οι προβλέψεις για το ΑΕΠ του 2020 κάνουν λόγο για συρρίκνωση γύρω στο 8%. 

Σε αυτό το πλαίσιο, η απόφαση του ΣτΕ δίνει στο «πανηγύρι» επικές διαστάσεις.
Η στήλη δεν θα τσουβαλιάσει όλους τους συνταξιούχους μαζί. Άλλωστε αυτοί του ιδιωτικού τομέα έχουν πληρώσει έναν σκασμό λεφτά σε κρατήσεις. Το Δημόσιο είναι άλλο καπέλο. Οι κρατήσεις είναι ένας κωδικός στον προϋπολογισμό. Στον προϋπολογισμό ενός κράτους που μεταφέρει πόρους από τη μια τσέπη στην άλλη. Ενός κράτους που αφού συνταξιοδότησε τους πάντες, έσκασε σαν τον φίλο του Αντωνάκη που έφαγε ένα αρνί μονός του στις Κυρίες της Αυλής. Και συνεχίζει να φεσώνει τους πάντες, τέσσερις γενιές μπροστά, για να εξυπηρετήσει το σπάταλο παρελθόν του. Εκτός όμως από το οικονομικό φέσι, η τακτική του ελληνικού κράτους ρισκάρει πια να μας φορέσει και το άλλο, το κανονικό φέσι.

Το Πολεμικό Ναυτικό παρακαλά, κυριολεκτικά, εδώ και μια δεκαετία περίπου για ένα κονδύλι γύρω στα 400 εκατομμύρια ευρώ, προκειμένου να εκσυγχρονίσει τέσσερις φρεγάτες. Το ταμείο είναι μείον όμως. Και μόλις πριν από λίγες ημέρες ο Σύμβουλος Εθνικής Ασφαλείας του πρωθυπουργού, Αλέξης Διακόπουλος, παραδέχτηκε ότι… ζοριζόμαστε να εκσυγχρονίσουμε τον στόλο επειδή έχουμε  δημοσιονομική στενότητα. Ήρθε και η απόφαση του ΣτΕ, ε, που να βρούμε λεφτά. Το αντεπιχείρημα είναι ότι καθήκον κάθε φιλελεύθερης κυβέρνησης είναι να σέβεται τις αποφάσεις των δικαστηρίων, οπότε τι συζητάμε; Αυτό που συζητάμε είναι αν θα «θάψουμε» τη χώρα μας ή όχι. Γιατί περί αυτού πρόκειται.

Για τη συνέχεια Andro

Οι δικαστές δεν παράγουν πλούτο

Του Αλέκου Παπαδόπουλου

Δεν συμφωνώ με την απόφαση της Κυβέρνησης να διευρύνει την απόφαση του ΣτΕ να καταβάλει τα επιδικασθέντα ποσά και σε όσους δεν τα διεκδίκησαν δικαστικά. Το ζήτημα είναι ηθικό, πολιτικό και οικονομικό. Τα 4 δισ. ευρώ, πλέον των αναμενομένων των συνταξιούχων του Δημοσίου, δεν είναι στραγάλια για μια χώρα με δημόσιο χρέος οσονούπω 200% του ΑΕΠ, με μύρια, εκτός των άλλων, οικονομικά προβλήματα να την κατακλύζουν.

Η γενικευμένη εφαρμογή φαίνεται δίκαιη και ηθική πολιτική πράξη. Αλλά δεν είναι με κριτήριο το μείζον δημόσιο συμφέρον. Για μια χώρα που υποδύεται ότι ξέφυγε από το 10ετές χρεοστάσιο.  Για μια χώρα με αποξηραμένη οικονομία, που τώρα πασχίζει να αναθερμάνει η Κυβέρνηση μέσα σε συνθήκες γεωπολιτικής αβεβαιότητας.

Βέβαια παραγωγός αιτία της λανθασμένης πολιτικής κυβερνητικής απόφασης είναι η δικαστική απόφαση. Πιστεύω ότι σε τέτοια θέματα οι δικαστές οφείλουν να λαμβάνουν υπόψη τους τη μεγάλη εικόνα της δύσκολης κατάστασης της χώρας και όχι μόνο το περίπλοκο και πολλές φορές θολό νομικό επιχείρημα.

Επίσης γνώριζαν εξ αρχής ότι ιη καταβολή δεν θα περιοριζόταν μόνο σε αυτούς που προσέφυγαν, όπως γράφει η απόφαση, αλλά το εθισμένο 10ετίες πολιτικό μας θα υπέκυπτε για άλλη μια φορά στη γνωστή λαικίστικη δάνεια γαλαντομία.

Ελπίζω η Κυβέρνηση να αναθεωρήσει την απόφαση της για να μη καταγραφεί ως ομοία των προηγούμενων.

* Ο κ. Αλέκος Παπαδόπουλος, είναι πρώην Υπουργός Οικονομικών

Capital