Γράφει ο Κρεσέντσιο Σαντζίλιο

1. Όλοι όλο μηνύματα στέλνουν στη Τουρκία και ειδικά στον Ερντογάν – μηνύματα κατά προτίμηση «αυστηρά», με τα οποία συνήθως ζητούν απ’ τη Τουρκία ή απ’ τον Ερντογάν να «μη κάνει αυτό», να «μη κάνει εκείνο», να «πάψει να κάνει» αυτό ή εκείνο, κλπ. κλπ.

   Αιώνιοι μίζεροι ζήτουλες, Ευρωπαίοι, αιώνιοι ξεδιάντροποι ικέτες «της χάρης» του πιο ξεδιάντροπου πολλαπλώς εγκληματικού δικτάτορα μετά τον Χίτλερ!   

   Η απόλυτη κοροϊδία, δηλαδή – από Αμερικανούς, Γερμανούς, Γάλλους (άσε τους Ιταλούς: αυτοί είναι έτσι κι αλλιώς πολιτικά ανύπαρκτοι στην ΕΕ, απ’ την ίδια τους την μηδαμινότητα, χάρη στη κυβέρνηση υποταγμένων που έχουν, να τη χαίρονται!), Αιγύπτιους, Ισπανούς, Άγγλους και όλη τη compagnia cantante των ξεβράκωτων Ευρωπαίων κοινοτικών,

   οι οποίοι με τις δήθεν «αυστηρές προειδοποιήσεις» τους τις οποίες  δήθεν στέλνουν στη Τουρκία και στον Ερντογάν, με τα «βαριά μηνύματα» που δήθεν τους απευθύνουν, προσπαθούν να κρύψουν την «απόλυτη γύμνια» τους, το «απόλυτο μηδέν» που είναι πολιτικά, οικονομικά και στρατιωτικά, για να μη πω και «γεωστρατηγικά»,

   μια έννοια που αγνοούν παντελώς, δεν ξέρουν τι σημαίνει, από πού προέρχεται και σε τί αποσκοπεί.

   Κι ας μην αναφερθούμε στην «ηθική», το σπίτι της οποίας αγνοούν παντελώς πού βρίσκεται.

   Όλοι αυτοί οι «Ευρωπαίοι της πεντάρας» είναι τόσο χαμερπείς,  που μόνο ξέρουν να ζητούν,  δεν απαιτούν,  σχεδόν παρακαλούν,  ποτέ δεν επιτάσσουν, πολλές φορές έχεις την εντύπωση πως «εκλιπαρούν» τον Τούρκο «Σουλτάνο» να δεήσει να τους «ακούσει»!

   Άλλωστε τί είναι τώρα η Ευρωπαϊκή Ένωση; Ένωση σε τί; Έχει μια «ενωμένη πολιτική φωνή»; Όχι. Έχει μια «ενωμένη στρατιωτική δύναμη»; ¨Όχι. Έχει μια «ενωμένη οικονομική επιβολή»; Όχι. Έχει μια «ενωμένη» γεωστρατηγική επιρροή: Όχι.  

   Τότε τί είναι; Ένα απόλυτο μηδέν. Ουσιαστικά συνοψίζεται σε μια μάζα  χαραμοφάηδων  στις Βρυξέλλες, στο Στρασβούργο και στο Λουξεμβούργο και όπου αλλού έχει «γραφεία», που «καταβροχθίζουν» δισεκατομμύρια ευρώ για παχυλές αμοιβές και άλλες τόσες παρα-αμοιβές, και δεν παράγουν απολύτως τίποτα, μέσα σε έναν πλήρη αυτοευνουχισμό,  μια αυτοανικανότητα που πολλαπλασιάζονται επί του αριθμού των «κρατών» που απαρτίζουν την «Ένωση».

   Κι όσο πιο πολλά κράτη, τόσο περισσότερη ανικανότητα, αδράνεια, υποβάθμιση, υπόκλιση, υποκρισία, υποδούλωση,  υποτονία: με άλλα λόγια: κατέβασμα βρακιών.

Καλά λέγανε οι Αμερικανοί πριν από χρόνια: γρήγορα, γρήγορα να μεγαλώσει η Ευρωπαϊκή Ένωση κι άλλο, κι άλλο πολύ, όλοι να «μπουν» εκεί, να πάθει ασφυξία ακολουθώντας τη τελείως βλακώδη έκφραση της «ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης»(!!!),

   διότι όσα περισσότερα κράτη (είχε) έχει η «Ένωση», τόσο λιγότερη «Ένωση» θα ήταν (είναι), τόση περισσότερη «διάσπαση» θα γινόταν(γίνεται).

2. Έλεγαν οι αρχαίοι – και κάτι ήξεραν! – si vis pacem, para bellum, αν θέλεις ειρήνη, προετοίμασε πόλεμο, γνωρίζοντας κάλλιστα πως η οποιαδήποτε δυνατότητα ειρήνης πάντα θα υπονομεύεται από κάποιον, από κάποιο κράτος ή πολιτική οντότητα που θα θέλει να υπερέχει (και πάντα υπάρχει ένα τέτοιο κράτος!) και θα προσπαθήσει να φέρει τα πάνω κάτω για τα δικά του συμφέροντα στη περιοχή,

   οπότε αν δεν “para bellum”, καμιά ειρήνη δεν μπορείς να εξασφαλίσεις γιατί   για  να σταματήσουν οι «άλλοι» θα πρέπει να έχεις τη δύναμη να τους επιβληθείς στρατιωτικά ακινητώντας τους.

   Τί σόι «Ένωση» είναι αυτή αν είναι ανίκανη να υπερασπιστεί ένα δικό της μέλος που βρίσκεται υπό ξένη επίθεση;;!!

   Πριν ακόμη από οποιαδήποτε πολιτική ή/και οικονομική εξέλιξη, αυτή η «Ένωση», αν όντως ήταν Ένωση de facto, όχι μόνο δήθεν de jure, θα έπρεπε να «κτίσει» την άμυνά της,  την προστασία της υπαρξιακής της οντότητας από τις πολλαπλές, διαφορετικές πολεμικές και γεωστρατηγικές απειλές που οπωσδήποτε θα δεχόταν, και όντως δέχεται – υποχρεωμένη τώρα να αντιδράσει όπως αντιδρά το πιο αδύναμο ον, δηλαδή μόνο με λόγια, χωρίς καμία πράξη, όπως αντιθέτως θα έκανε κάποιος ισχυρός που δεν φοβάται να υπερασπιστεί νικηφόρα ό, τι είναι δικό του!

   Βρήκαν το «κόλπο», στέλνουν μηνύματα στον εχθρό τους ξέροντας πάρα πολύ καλά πως ούτε καν θα μπουν απ’ το ένα αυτί του και θα βγουν απ’ το άλλο, διότι για εκείνον στον οποίο απευθύνονται ούτε καν στο αυτί δεν θα μπουν γιατί είναι σαν να μην υπάρχουν, σαν να μην έχουν ποτέ ειπωθεί.

   Τί σόι «Ένωση» λοιπόν είναι αυτή που κυριολεκτικά «κρέμεται» από τα «μηνύματα» που στέλνει, αντί να έχει την απαίτηση και τη ισχύ να πει σταράτα: «κοίτα ρε συ, είσαι ο απαράδεκτος ταραξίας της περιοχής, αν δεν σταματήσεις αμέσως και δεν αποσυρθείς στο καβούκι σου, θα σε καταστρέψω! Και για πες μου: πώς θέλεις να σε καταστρέψω; οικονομικά ή στρατιωτικά;».

   Γι’ αυτό συμβαίνει και, με τα τόσο φοβερά «αυστηρά μηνύματα» των ανούσιων Ευρωπαίων ταγών, η Τουρκία μπορεί και αλωνίζει σε Αιγαίο, Ανατολική Μεσόγειο, Θράκη, Συρία, Ιράκ, Λιβύη, Κεντρική Μεσόγειο – και τώρα προχωράει ως την κεντρο-δυτική Αφρική με τη πρεσβεία της στο Τόγκο: καιρός να βάλει φωτιές και στην υποσαχάρεια Αφρική!

   Και τί κάνει η «Ένωση» των 28 κρατών στη «μεγάλη» Ευρώπη; Ούτε καν έναν στρατό, μια μιζέρια δυο μεραρχιών δεν είναι ικανή να στήσει; Ούτε καν μια ομάδα 15 πολεμικών πλοίων δεν είναι ικανή να θέσει σε ενέργεια; Ούτε καν μια μοίρα 50 πολεμικών αεροπλάνων δεν είναι ικανή να συγκροτήσει – απλώς για να υπερασπιστεί τον ίδιο εαυτό της δηλαδή να υπερασπιστεί δυο δικά της μέλη, δηλαδή δυο μέρη του ιδίου εαυτού της!!

   Μένουμε άναυδοι με τα «ανώδυνα μηνύματα», υποκύπτουμε στις αυθαίρετες επεμβάσεις της Τουρκίας;, αλλά συνεχίζουμε επιπλέον να την επιβραβεύουμε και να της δίνουμε δισεκατομμύρια ευρώ για να μας «ψήσει το ψάρι στα χείλια»: ανόητοι κοινοτικοί χαραμοφάηδες, «εγκληματίες ειρήνης», αντί να σπεύσουμε να έχουμε μια ικανή δύναμη αποτροπής, για όσα επιχειρούν να μας κάνουν, για όσα  μας έκαναν, και όσα μας κάνουν!

   Αντί να είμαστε εμείς που θα «οδηγούμε την πολιτική», σερνόμαστε πίσω απ’ τον Τούρκο που οδηγεί την πολιτική»!! Αδιανόητο και απαράδεκτο. Εγκληματίες και προδότες.

   Τόσο δύσκολο είναι να συγκροτήσεις έναν αμυντικό στρατό της Κοινότητας από 100.000 στρατιώτες, με ένα κεντρικό αρχηγείο και όσα χρειάζονται περιφερειακά αρχηγεία σε όλα τα συνοριακά κράτη με το «εξωτερικό»;

   Υπάρχουν κράτη που δεν θέλουν την πολιτική και στρατιωτική ένωση; Ωραία: να φύγουν απ’ την Ένωση!! Δεν μπορούν αυτά τα κράτη να είναι η αιτία της αιώνιας αδυναμίας της Ένωσης!!

   Είναι η απόλυτη  αυτοχειρία μια «Ένωση» σαν την Ευρωπαϊκή να επιμένει μόνο στο «οικονομικό σκέλος» και σε ένα πολύ χαλαρό «πολιτικό σκέλος», και να αποφεύγει το βασικότερο για την ύπαρξή της στρατιωτικό-αμυντικό σκέλος!

   Όποιος δεν θέλει, να φύγει!, να πάει να μείνει μόνος του και να μη περιμένει τα λεφτά που πήρε και παίρνει ακόμη!

   Όλες οι  μεγάλες «ενώσεις πολιτειών» ή παγκοσμίως μεγάλα κράτη έχουν σαν πρώτο μέλημά τους την άμυνά τους, διότι χωρίς άμυνα – που σημαίνει δυνατότητα υπεράσπισης του εαυτού μας και των μελών μας – δεν υπάρχει ούτε και η στοιχειώδης δυνατότητα απόκρουσης ξένων επιθέσεων και επιβουλών και ταυτόχρονα η δυνατότητα επιβολής εκ μέρους μας των κατάλληλων απτών αντιποίνων με ουσιαστικές πολεμικές πράξεις ακυρωτικές των ξένων ενεργειών.

3. «Μηνύματα» που λέγαμε, αλλά και η Ελλάδα δεν πάει παρακάτω, αν και για την Ελλάδα είναι χειρότερα γιατί αυτή διαχρονικά πλέον δυστυχώς οδηγείται από μια εγκληματικά μειοδοτική παρόρμηση καταστροφική για τα ελληνικά δικαιώματα και κυριαρχία (μακάρι να κάνουμε λάθος: θα είμαστε οι πιο ευτυχισμένοι άνθρωποι στη γη).

   Πάντως όλοι στέλνουν «μηνύματα» στη Τουρκία και στον Ερντογάν, ως επί το πλείστον «βαρυσήμαντα», για να πουν το αυτονόητο μόνο με λόγια, που δεν τα ακούει κανείς, γιατί τρέμουν να τα πουν με πράξεις, μήπως και ξεσπάσει πόλεμος, κάτι που η Τουρκία βέβαια ποτέ δεν θα κάνει από μόνη της γιατί ξέρει πως θα φάει το κεφάλι της το κλούβιο, ωστόσο όμως είναι αρκετά «έξυπνη» να βασίζεται στον φόβο των Ελλήνων πολιτικών/κυβερνώντων για να συνεχίζει να «κουντουρντίζει» ανενόχλητη!

   Ο πρωθυπουργός στέλνει «μηνύματα», ο ΥΠΕΞ στέλνει «μηνύματα», ο ΥΠΑΜ στέλνει «μηνύματα», η αντιπολίτευση» (ας την χαρακτηρίσουμε έτσι, τρομάρα της!) στέλνει «μηνύματα», ο ΠτΔ στέλνει «μηνύματα»:

   πήξαμε στα «μηνύματα» – τα έχει μετρήσει ποτέ κανείς; – εμείς οι τελείως ανίκανοι δεν ξέρουμε τίποτα άλλο από το να στέλνουμε μηνύματα «δεξιά και αριστερά», εξάλλου τελείως ανέξοδα – και τι νομίζουμε;

   θα «πιάσουν τόπο»; θα συνετιστούν οι εν ΝΑΤΟ  «σύμμαχοί» μας οι Τούρκοι; θα μας «ακούσουν» και θα μας πουν: «ναι, ρε καρντάσια, έχετε δίκαιο, μας αρέσουν τόσο πολύ τα «φανταστικά» σας μηνύματα, που, φτάνει πια! ας δώσουμε τα χέρια κι ας γίνουμε φίλοι παντοτινοί, τίποτα δεν μας οφείλετε., τίποτα δεν σας ζητάμε!!».

   Με τόσα «αυστηρότατα» μηνύματα που τους έχουμε στείλει και τόσο πολύ τους φοβίσαμε, μήπως θα πάψουν να μας ζητάνε συνέχεια να «κάνουμε διάλογο» μαζί τους για να μοιραστούμε με αυτούς τα δικά μας υπάρχοντα, γιατί αυτοί δεν έχουν τίποτα και απαιτούν τα δικά μας.

   Διότι δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι η διακαής «προθυμία διαλόγου» της Τουρκίας βασίζεται σε δυο προϋποθέσεις: 1) να είναι αυτή που θα έχει το «πάνω χέρι» με όλα τα «τετελεσμένα» που επιχειρεί να παγιώσει ως θέματα συζήτησης, και 2) να γίνει συζήτηση πάνω σε όλα τα θέματα που η ίδια έθεσε και θέτει συνέχεια, τα οποία αντιστοιχούν επακριβώς  απ’ τη μια πλευρά στις παράλογες και παράνομες απαιτήσεις της κι απ’ τη άλλη στις πολλαπλάσιες ελληνικές καταστάσεις υποχωρήσεων και παραχωρήσεων

   Αυτά, με άλλα λόγια,  μήπως σας λένε και οι σπουδαίοι σύμβουλοί σας τύπου Παγουλάτος, Βερέμης, Ντόκος, Μπακογιάννη, Διακόπουλος, Ροζάκης, Έλληνες κυβερνώντες;  Αυτά δεν σας παραμυθιάζουν και οι «άσπονδοι φίλοι» σας οι οποίοι απ’ τη μια μεριά σας λένε – χαϊδεύοντας τα αυτιά σας με λόγια που φαίνεται σας αρέσουν για να χαίρεστε!  –  ότι το Καστελλόριζο έχει ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδα κι απ’ την άλλη ποτέ δε σας βεβαιώνουν: ελάτε, ανακηρύξτε την ΑΟΖ σας στο Αιγαίο και Ανατολική Μεσόγειο με βάση την UNCLOS, δηλαδή με Καστελλόριζο,  και εμείς ήμαστε εδώ, θα σας προστατέψουμε με τα πολεμικά μας σε οποιαδήποτε τουρκική επίθεση;!

   Αυτοί είναι οι «άσπονδοι φίλοι» για τους οποίους ενώ εσείς τόσο πολύ κόπτεστε,  αυτοί τόσο πολύ βολικό βρίσκουν να «παίζουν σε δυο ταμπλώ», «μια στο καρφί μια στο πέταλο», κοροϊδεύοντας τη μόνη πιστή (κακώς!) σε αυτούς Ελλάδα υπέρ της μόνης άπιστης σε αυτούς Τουρκία!!  

   Και βέβαια από λόγια πάνε καλά οι «άσπονδοι φίλοι σας! Αφού βλέπουν που τα χάφτετε σα μύγες και τους κάνετε όλα τα χατίρια. Από πράξεις όμως, αχ αχ, είναι τραγικά λειψοί, πολύ λειψοί: και θα έλεγα προδοτικά λειψοί.

   Η αλήθεια είναι πως κι εσείς στην Ελλάδα από λόγια είστε… μάνες! Από πράξεις, προς Θεού, ας μη μιλάμε… σκέτα μηδενικά.

4. Και μιας και μιλάμε για «μηδενικά», διερωτώμαι πάντα – και νομίζω πως όλοι οι Έλληνες πολίτες θα διερωτώνται – πώς είναι δυνατόν, με ποια λογική (διότι δεν έχει καμιά ανθρώπινη λογική) επιχειρείτε να στερεώσετε μια ΑΟΖ με την Αίγυπτο, που πιο προβληματική δεν υπάρχει, βρίσκοντας συνέχεια μπροστά σας τις πιο αισχρές αιγυπτιακές απαιτήσεις και αιτιάσεις κατακερματισμού της Ελλάδας, οριστικής ακύρωσης της Κύπρου και εξόντωσης της ελληνικής κυριαρχίας και των ελληνικών δικαιωμάτων;

   Και αποφεύγετε συστηματικά την οποιασδήποτε συμφέρουσα οριοθέτηση ΑΟΖ με τη Κύπρο, που απ’ τον αείμνηστο Τάσο Παπαδόπουλο και μετά πολλές φορές σας έχει προταθεί και εσείς αγνοήσατε και εισέτι αγνοείτε μολονότι ξέρετε κάλλιστα πως αυτή η ΑΟΖ είναι η μόνη που κόβει κυριολεκτικά τα «φτερά» της Τουρκίας, προστατεύει το Καστελλόριζο και στέλνει στον αγύριστο τις εξυπνάδες των Αιγυπτίων που μένουν με το… όνειρο θερινής νυκτός των δήθεν συνόρων τους με τη Τουρκία!!

   Πείτε μας γιατί, για ποιο λόγο «πολεμάτε» με τους ανεμόμυλους για μια άκρως προβληματική ΑΟΖ με την βαθιά προβληματική Αίγυπτο και δεν σπεύδετε να τακτοποιήσετε με τη Κύπρο τη μοναδική ΑΟΖ που δεν προβλέπει κανένα δύσκολο  πρόβλημα και μέσα σε μια μέρα μπορεί να οριστικοποιηθεί;;!!

   Όντως εσείς, Έλληνες, για την απαξίωση της Ελλάδας «δουλεύετε» ακριβώς όπως οι ανατολίτες Τούρκοι και οι δυτικοί «φίλοι και σύμμαχοι»;

  Αφήστε τους στο «ζουμί» τους,  τους Αιγύπτιους,  και συμφωνείστε αμέσως ΑΟΖ με Κύπρο χωρίς να ζητήσετε την έγκριση κανενός! ΚΑΝΕΝΟΣ!!

  Και μιας και μιλάμε για ΑΟΖ Ελλάδας και Κύπρου, μόλις διαβάσαμε την εξαιρετική ανάλυση/πρόταση του πάντα μοναδικού Θεόδωρου Καρυώτη, θαυμάσιας διαύγειας μελετητή του Δικαίου της Θάλασσας, προς τον Γάλλο Πρόεδρο Μακρόν να «αναλάβει την πρωτοβουλία να ζητήσει απ’ τις Βρυξέλλες» (απ’ τη Κομισιόν, «κυβέρνηση» της ΕΕ) – εγώ θα έλεγα «να απαιτήσει» απ’ τη Κομισιόν, για το ευνόητο συμφέρον όλης της ΕΕ – να  επιβάλλει σε Αθήνα και Λευκωσία την μεταξύ τους οριοθέτηση της ΑΟΖ!

   Κάτι παρεμφερές είχα ζητήσει πριν από λίγο καιρό κι εγώ να κάνει η ΕΕ: να απαιτήσει όπως όλα τα μέλη της, επομένως και η Ελλάδα/Κύπρος, να οριοθετήσουν τις ΑΟΖ τους με βάση τον χάρτη που η ίδια η ΕΕ είχε καταρτίσει πριν από χρόνια με οδηγό την UNCLOS.

   Και επειδή η ΑΟΖ Ελλάδας – Κύπρου αφορά πολύ στενά την ασφάλεια της ΕΕ στα νοτιο-ανατολικά σύνορά της όπου εκδηλώνονται σοβαρότατες και επικίνδυνες τουρκικές ατασθαλίες  (παραβάσεις, παραβιάσεις, εκβιασμοί, παρανομίες), κάτι που καμία ευνομούμενη χώρα – και η ΕΕ πρέπει να είναι ευνομούμενη – δεν μπορεί να ανεχθεί, απαιτείται η ίδια η κοινοτική κυβέρνηση να θέσει σε εφαρμογή την υποχρεωτική οριοθέτηση ΑΟΖ σε αυτά τα απειλούμενα νότιο-ανατολικά σύνορά της, διαδικασία εκ των ουκ άνευ για την ασφάλεια και προστασία της Ευρωπαϊκής Κοινότητας.

   Εξάλλου, μη ξεχνάμε ποτέ πως η ίδια η Κομισιόν, πριν από 7 χρόνια, είχε τονίσει την απαραίτητη αναγκαιότητα οριοθέτησης των ΑΟΖ όλων των κοινοτικών μελών, τουτέστιν και της Ελλάδας με Κύπρο, για την πιο εξαντλητική εκμετάλλευση των πόρων «κάτω απ’ την επιφάνεια του νερού», ώστε να δημιουργηθεί η, «με εμμονή», εξασφάλιση της ενεργειακής αυτάρκειας της σε υδρογονάνθρακες.

   Ιδού λοιπόν ένα μείζον θέμα κυβερνητικής αλλά και ευρωπαϊκής αντιπαράθεσης, ένα άπλετο πεδίο δόξης για την ασθμαίνουσα, ετοιμοθάνατη ελληνική «αντιπολίτευση», εφόσον βέβαια η συμπολίτευση (κυβέρνηση) συνεχίσει να κάνει το «κουφό αυτί».

   Εν πάση περιπτώσει μια τοιούτου είδους κοινοτική «εξασφάλιση» δεν μπορεί να επιτευχθεί παρά μόνο: 1) με την υποχρεωτική οριοθέτηση της ΑΟΖ Ελλάδας-Κύπρου (που θα ακυρώνει κάθε «φιλοδοξία» της άκριτα αμφιταλαντευόμενης Αιγύπτου και της παρανοϊκής Τουρκίας), και 2) (προσθέτω εγώ) με την ασφάλεια των νότιο-ανατολικών κοινοτικών συνόρων με Τουρκία διαμέσου μιας στρατιωτικο-αμυντικής κοινοπραξίας  μεταξύ Γαλλίας, Ελλάδας και Ισραήλ, έχοντας υπόψη πως, όπως σωστά δήλωσε ο Μακρόν, η ασφάλεια της Ανατολικής Μεσογείου δεν είναι δυνατόν να αφεθεί σε «χέρια» όπως εκείνα της Τουρκίας, διεθνούς εγκληματικού ταραξία.  

   Διότι, εν σχέση με τη Τουρκία (και πρόσφατα οι Γάλλοι είχαν την ευκαιρία μα κάνουν τη σχετική «εμπειρία») δεν υπάρχει καμία αμφιβολία πως τα συμφέροντα Γαλλίας, Ελλάδας και Ισραήλ στην κεντρο-ανατολική Μεσόγειο συμπίπτουν απόλυτα.

   Και τότε εσείς οι Έλληνες γιατί πάτε να εγκληματήσετε  εναντίον της Ελλάδας; Δεν ξέρετε μήπως ότι είναι έγκλημα κατά της Ελλάδας να πάτε να εξασφαλίσετε  τα συμφέροντα των άλλων ξένων και να αγνοείτε τα ελληνικά.

   Και μη μας πείτε, έλεος!, πως το κάνετε για να αποτρέψετε τον  πόλεμο με τη Τουρκία! Μη μας κοροϊδεύετε άλλο, σας παρακαλούμε πολύ.

   Το γνωρίζετε (σίγουρα  ναι) γιατί η Μέρκελ τηλεφώνησε δις σε Μητσοτάκη και μια σε Ερντογάν: μόνο

   για να σώσει τον Ερντογάν, τους Τούρκους, για να σώσει τα τουρκικά καράβια, διότι αν γινόταν κάποια σύγκρουση, αν οι Έλληνες χτυπούσαν τους Τούρκους που τους προκαλούσαν, και συνέχεια τους προκαλούν, η μόνη έκβαση θα ήταν η διάλυση των τουρκικών πολεμικών πλοίων απ’ το ελληνικό πολεμικό ναυτικό και την ελληνική πολεμική αεροπορία!

   Γνωρίζετε πολύ καλά,  Έλληνες κυβερνώντες, πως οι Τούρκοι έχουν πια συστηματοποιήσει τις προκλήσεις όντας σίγουροι πως οι Έλληνες δεν θα τους «βαρέσουν» ποτέ, όπως ακριβώς έκαναν ως τώρα.

   Και ακριβώς πάνω σε αυτή την συστηματική ελληνική αδράνεια οι Τούρκοι βασίζονται για να συνεχίζουν ανέξοδα να προκαλούν τους Έλληνες.

 Αλλά τις προάλλες η Μέρκελ έσωσε τον τουρκικό στόλο τηλεφωνώντας στον Ερντογάν να μη κουνήσει τα πλοία κόντρα σε ελληνικά δικαιώματα γιατί  η εντολή στα ελληνικά πλοία να χτυπήσουν τα τουρκικά ήταν πέρα για πέρα κίνδυνος-θάνατος για τους Τούρκους.  

   Σκεφθείτε: πάλι η Γερμανία, που δεν θέλετε να πάψετε να ακολουθείτε, ενήργησε υπέρ της Τουρκίας, όχι υπέρ της Ελλάδας!

   Συνοψίζοντας, και για να μη ξεχάσουμε τί λέγαμε, ας ειπωθεί εκ νέου κάτι που κιόλας από το 2015-2016 φωνάζαμε:

   μια στρατιωτικο-αμυντική συμμαχία με Ισραήλ –  και η ΑΟΖ με Κύπρο.

   Αυτές οι δυο πράξεις αρκούν για να καθίσει στα αυγά της η Τουρκία. και από μόνο του να «πέσει» σαν σάπιο φρούτο το εξωφρενικά παράνομο «μνημόνιο» Ερντογάν-ας Σαράτζ!                                                                                         

   Να λέμε τα πράγματα με πολύ απλά λόγια, για να τα καταλαβαίνουν οι πάντες, και  μαζί εκείνοι στα «άνω δώματα».

Κρεσέντσιο Σαντζίλιο

Ελληνιστής

ΥΓ. Αλήθεια, κανείς δεν σας εμποδίζει: 1)  να υπογράψετε με τον Χαφτάρ (συμμαχώντας έτσι με Γαλλία, Σαουδαραβία, ΗΑΕ, Αίγυπτο, κλπ.) μνημόνιο οριοθέτησης ΑΟΖ με Λιβύη de facto στέλνοντας στον πάτο της Μεσογείου τη ψευδο-παρανομο-συμφωνία Ερντογάν-Σαράτζ  και 2) να πάψετε οποιονδήποτε δεσμό με αυτόν τον Σαράτζ και την ψευδο-κυβέρνησή του,  ύπουλο alter ego του Ερντογάν (πήγε να «προσευχηθεί» και στην Αγιά Σοφιά, ο «φίλος» της Ελλάδας!!!).

Τι τον θέλετε τον Σαράτζ; δεν καταλάβατε ακόμη ότι είναι εχθρός σας όπως είναι ο Ερντογάν;! Συνέλθετε!