Δεν διαβάσατε και δεν μάθατε την Ιστορία. Άλλωστε δεν ενδιαφέρεστε και τόσο πολύ. Κάνετε σχόλια χωρίς να ξέρετε, χωρίς να μάθετε. Γίνατε αιχμάλωτοι των ψεμάτων που σας λέχθηκαν μέχρι σήμερα. Δεν πιστεύετε τις αλήθειες. Πιστεύετε τα ψέματα. Επαναλαμβάνετε συνεχώς το τροπάρι ότι «αν δεν ερχόταν ο τουρκικός στρατός θα μας έσφαζαν οι Έλληνες». «Αν δεν σε έσωζε και εσένα ο τουρκικός στρατός, τώρα δεν θα μπορούσες να τα γράφεις αυτά», λέτε.

Και υπάρχει και το εξής: Είστε σε μια πλάνη όπως αυτή που λέει ότι αν δεν επενέβαινε η Τουρκία, το νησί θα ενωνόταν με την Ελλάδα. Πώς σας έκαναν να τα χάψετε αυτά. Εκπλήττομαι. Δεν βρίσκετε λόγια να εκφράσετε την ευγνωμοσύνη σας προς την Τουρκία που θεωρείτε ότι σας έσωσε τη ζωή. Δεν ξέρετε καν πόσες φορές αξιωματούχοι από την Τουρκία είπαν ότι «έστω και αν δεν υπήρχαν οι Τουρκοκύπριοι εμείς πάλι θα κάναμε επέμβαση».

Και αν το ξέρετε, το ξεχάσατε. Δεν θυμάστε καθόλου, μάλιστα, ότι είπαν πως «δεν κάνει διαφορά για εμάς έστω και αν δεν μείνει ούτε ένας Τούρκος στο νησί. Έχουμε στρατηγικά συμφέροντα». Το μόνο που ξέρετε είναι το εξής: Ήρθαν και μας έσωσαν! Τι είδους σωτηρία είναι αυτή; Επιτέθηκαν οι Έλληνες, μας έσφαζαν και ήρθαν και μας έσωσαν δηλαδή; Σας ρωτώ. Ποιανού από εσάς η μύτη έχει ματώσει κατά τη διάρκεια του πενθήμερου πραξικοπήματος; Ποιος από εσάς πληγώθηκε από αυτό το πραξικόπημα;

Σίγουρα δεν αντιλαμβάνεστε τι συνέβη σε αυτό το νησί στις 15 Ιουλίου 1974. Οι Έλληνες αλληλοσκοτώθηκαν. Πιο σωστά, οι πραξικοπηματίες σκότωσαν τους οπαδούς του Μακαρίου και τους αριστερούς. Αν και μάλιστα μερικοί Ελληνοκύπριοι που διέφυγαν από τους φασίστες πραξικοπηματίες κατέφυγαν σε σπίτια Τουρκοκυπρίων.

Μόνο σε εικασίες στηρίζεται ο ισχυρισμός σας ότι όταν τέλειωναν το ξεκαθάρισμα λογαριασμών μεταξύ τους, δηλαδή αφότου κέρδιζαν οι φασίστες πραξικοπηματίες, θα επιτίθεντο στους Τουρκοκύπριους. Και δεν μπορείτε να το δηλώνετε αυτό ως κάτι το βέβαιο. Δεν μπορείτε να το αποδείξετε.

Ειδικά δεν μπορείτε να λέτε καθόλου ότι το νησί θα ενωνόταν με την Ελλάδα! Αν το πείτε, θα πέσετε σε μια άλλη πολύ σοβαρή πλάνη. Και αυτό θα δείξει μόνο ότι στερείστε ιστορικής γνώσης.

Μήπως είναι εύκολο να ενωθεί το νησί με την Ελλάδα; Είναι εύκολο χωρίς να το επιτρέψουν η Αγγλία και η Αμερική; Η Αγγλία και η Αμερική ουδέποτε είχαν μια άποψη όπως η ένωση του νησιού με την Ελλάδα. Το μόνο τους ντέρτι ήταν να μοιράσουν το νησί, όχι να το ενώσουν με μια άλλη χώρα. Άλλωστε, στο τέλος έγινε αυτό που ήθελαν.

Για να καταλάβετε τι συνέβη το 1974, πρέπει πρώτα απ’ όλα να κοιτάξετε τις σχέσεις του Μακαρίου με την ελληνική χούντα. Αφότου πήρε στα χέρια της την εξουσία η φασιστική χούντα στην Αθήνα το 1967, οι σχέσεις αυτές διακόπτονταν όλο και πιο πολύ. Ζητήθηκε να φύγει από τη μέση ο Μακάριος. Τι δάχτυλο είχε η Αμερική σε αυτό;

Ο Μακάριος γιατί δεν αναφέρθηκε ξανά σε ένωση αφότου ήρθε στην εξουσία η χούντα και υπερασπίστηκε την ανεξαρτησία της δημοκρατίας; Και άνοιξε τις πόρτες μονομερώς στους Τουρκοκύπριους το 1968.

Κατά την περίοδο 1968-74 δεν έσπασε η μύτη κανενός Τουρκοκύπριου στο νησί. Όλοι πηγαινοέρχονταν στην ελληνοκυπριακή πλευρά στη Λευκωσία χωρίς έλεγχο και χαιρετώντας τον Ελληνοκύπριο στρατιώτη-σκοπό. Βρήκαν δουλειά εκεί και εργάστηκαν.

Όσον αφορά την περίοδο 1963-74. Το ερώτημα που πρέπει να υποβληθεί αρχικά είναι το εξής: «Πώς αποκόπηκαν από αυτόν τον συνεταιρισμό οι Τουρκοκύπριοι; Γιατί τον άφησαν και έφυγαν; Μήπως τους έδιωξε κανείς;

Λέτε ότι ο Μακάριος ήθελε να τροποποιήσει το σύνταγμα. Καλά, μήπως θα μπορούσε να γίνει αυτή η τροποποίηση παρά το δικαίωμα του βέτο του Κιουτσιούκ; Επιπλέον, η Τουρκία το είχε απορρίψει αυτό κατηγορηματικά, ενώ η Ελλάδα είχε επικρίνει την τροποποίηση αυτή λέγοντας ότι τη θεωρεί πολύ σκληρή. Δηλαδή, δεν χρειαζόταν καθόλου να αποχωρήσουν από τη βουλή οι Τουρκοκύπριοι εκπρόσωποι εγκαταλείποντας τη θέση τους.

Όμως, το σχέδιο της διχοτόμησης άρχισε να λειτουργεί πολύ γρήγορα. Δεν επέστρεψαν πίσω, παρά το γεγονός ότι ο Τούρκος πρωθυπουργός Ισμέτ Ινονού έκανε έκκληση στην τουρκοκυπριακή ηγεσία λέγοντας «επιστρέψετε στη θέση σας».

Και έτσι ξέσπασαν οι αιματηρές συγκρούσεις. Η κοινότητά μας έζησε μεγάλο πόνο για 11 χρόνια. Καταπιέστηκε σε προσφυγικά αντίσκηνα. Βρέθηκε αντιμέτωπη με τις επιθέσεις του Γρίβα. Αντιστάθηκε όμως. Αντιστάθηκε χωρίς την Τουρκία. Πέρασε τη ζωή της στις πολεμίστρες και στα βουνά. Η Τουρκία βομβάρδισε για πρώτη φορά το νησί το 1964. Και μάλιστα με βόμβες Ναπάλμ.

Οι Τουρκοκύπριοι βλέπουν το 1974 ως εκδίκηση για τα 11 χρόνια. Εκείνοι που εκφράζουν ευγνωμοσύνη στην Τουρκία κάνουν λόγο για όσα συνέβησαν κατά την περίοδο 1963-74. Όμως, άλλο πράγμα είναι η επίσημη προπαγάνδα.

Σάμπως και οι Ελληνοκύπριοι επιχείρησαν μια μεγάλη δολοφονία των Τουρκοκυπρίων το 1974 και η Τουρκία παρουσιάζεται ωσάν να ήρθε να μας σώσει εξαιτίας αυτού. Καμία σχέση. Κατά τη διάρκεια του πενθήμερου πραξικοπήματος δεν μάτωσε η μύτη κανενός Τουρκοκύπριου.

Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία στον νότο, οι φασίστες πραξικοπηματίες σκότωσαν 94 Ελληνοκύπριους μέσα σε πέντε μέρες. Όμως, δεν άγγιξαν τους Τούρκους. Τότε από ποιον ήρθε να μας σώσει η Τουρκία; Αν έλεγε ότι ήρθε για να σώσει τους Ελληνοκύπριους που σκότωναν οι φασίστες, θα το καταλάβαινα. Και θα το χειροκροτούσα. Όμως, εμείς θα σωζόμασταν την ώρα που ο Έλληνας σκότωνε τον Έλληνα;

Επιπλέον, αν η Τουρκία έσωζε τα θύματα του πραξικοπήματος, αποκαθιστούσε τη διασαλευθείσα συνταγματική τάξη όπως έλεγε και αποσυρόταν στη γωνία της, τότε θα την είχαμε κορώνα στο κεφάλι μας. Και νομίζω ότι από εκείνο το στάδιο και μετά θα δημιουργείτο αιώνια ειρήνη και φιλία ανάμεσα στις δύο κοινότητες στην Κύπρο…

Πηγή: Πολίτης Κύπρου