REAL TIME |

Weather Icon
Αιγαίο 10 Ιουλίου 2020

Μια σύντομη θεώρηση για τα επόμενα “χτυπήματα” της Τουρκίας – μια άμεση ανταπάντηση από την Ελλάδα

Μια σύντομη θεώρηση για τα επόμενα “χτυπήματα” της Τουρκίας – μια άμεση ανταπάντηση από την Ελλάδα

Αν ήμασταν αρκετά ενεργοί ως πολίτες ή αλλιώς αν οι πολιτικοί μας χαρακτηρίζονταν από σωφροσύνη, τότε δε θα επαναλαμβάναμε τα ίδια λάθη, ιδιαίτερα αυτά που μας έφεραν σε δυσχερή θέση. Αυτό προϋποθέτει ότι μελετάμε ιστορία. Γιατί ποια είναι αλήθεια η χρησιμότητά της αν όχι (μαζί με όλα τα άλλα)  και να μας βοηθήσει να αποφύγουμε τις λάθος επιλογές;

Εδώ έγκειται και ο ρόλος της στρατηγικής. Ένας βασικός λόγος ύπαρξης της είναι ότι μας δίνει τη δυνατότητα να λύνουμε δύσκολα προβλήματα. Και η χρονιά που διανύουμε είχε πολλά, ξεκινώντας με μια πανδημία που καθήλωσε ένα ολόκληρο πλανήτη, τη χώρα και τους πολίτες να νιώθουν εγκλωβισμένοι, απομονωμένοι και τώρα οικονομικά εξουθενωμένοι και εκεί που κάποιος θα περίμενε μια ηλιαχτίδα φωτός να ξεπροβάλλει…μια Τουρκία να επανέρχεται με νέες διακηρύξεις για το Αιγαίο, τα νησιά και έτοιμη με στόμφο και απειλές να μας εκφοβίζει για το πως και το εάν θα εκμεταλλευτούμε τους δικούς μας πόρους. Το ζήτημα της Λιβύης άνοιξε νέα προβλήματα. Και την ίδια στιγμή στο εσωτερικό μας οι Έλληνες νομικοί να μη μπορούν να συμφωνήσουν με τους διεθνολόγους και τους στρατιωτικούς αναλυτές.

Ωστόσο η Τουρκία δεν είναι ένας αντίπαλος που χτυπάει μια φορά και φεύγει, είναι ένας αντίπαλος που επανέρχεται και δικαίως έχει ονομαστεί «ταραχοποιός». Δεν διεκδικεί απλά αλλά οργανώνεται και ξαναχτυπά. Η Ελλάδα οφείλει λοιπόν όχι απλά να αντικρούσει ένα χτύπημα αλλά να είναι έτοιμη για το επόμενο και ώστε αυτό να αποφευχθεί. Δυστυχώς χρόνια ολιγωρίας μας άφησαν μια αίσθηση μειονεξίας που στη στρατηγική δεν δικαιολογείται. Είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι η θέληση είναι πολλαπλασιαστής. Η Ελλάδα έχει μια δυναμική που η Τουρκία αντιλαμβάνεται και θέλει να εκμεταλλευτεί. Καλύτερα να καταλάβει και η Ελλάδα τι αξίζει. Τώρα το διακύβευμα είναι μεγάλο. Η ενέργεια , δηλαδή οι υδρογονάνθρακες δεν είναι η πρώτη φορά που μονοπωλούν το παιχνίδι ,αφού και σαν μοχλός πίεσης μπορούν να χρησιμοποιηθούν και μεταφράζονται σε πλούτο δηλαδή πηγή ισχύος για αυτούς που την κατέχουν. Θα είναι λοιπόν ολέθριο να μιλάμε για συνεκμετάλλευση στην περιοχή μας και για έξωθεν περιορισμούς.

Η Τουρκία έχει πολλούς λόγους για να αντιδρά. Πρώτον θεωρεί ότι το 8,8% του Αιγαίου που κατέχει βάσει της αρχής των 6 ν.μ. είναι λίγο. Έχουμε αφήσει το 56,2% του Αιγαίου να συνιστά ανοιχτή Θάλασσα δηλαδή διεθνή ύδατα και ο λόγος που η Τουρκία δε θέλει την εφαρμογή των 12 ν.μ. είναι ότι χάνεται στην πράξη η πρόσβασή της στο Αιγαίο χωρίς την άδεια της Ελλάδας  αφού εν ολίγοις θα υποχωρήσει η ανοιχτή θάλασσα από 56,2% σε 26% του Αιγαίου για την Τουρκία.[1] Αυτό θα επηρεάσει όχι μόνο τη θαλάσσια κυριαρχία αλλά και τις οικονομικές της δραστηριότητες.[2]

Στον αντίποδα η Ελλάδα έχει μια μοναδική ευκαιρία να αξιοποιήσει τις δυνατότητες που τις δίνει η Κρήτη ως κομβικό σημείο για να εκμεταλλευτεί τον ορυκτό της πλούτο αλλά και από άποψη συνεργασιών. Μπορεί λοιπόν να χρησιμοποιήσει την εσωτερική εξισορρόπηση σαν πρώτο στόχο. Η χώρα διαθέτει ένα σπουδαίο ναυτικό ενώ μπορεί να επενδύσει περαιτέρω στην άμυνα και στο εσωτερικό της. Έπειτα το λόγο έχει η εξωτερική εξισορρόπηση. Αυτό περιλαμβάνει συμμαχίες που δε στερούνται νομιμοποιητικής βάσης έχοντας απέναντι μας μια αναθεωρητική Τουρκία. Η Ελλάδα οφείλει να μεριμνήσει μόνη της για την ασφάλεια της και να μην περιμένει κανένα να τη σώσει. Τα πρόσφατα ιστορικά γεγονότα εξάλλου μας δείχνουν ότι στις δύσκολες στιγμές δεν υπάρχουν «σωτήρες» από το εξωτερικό και καμία φορά ακόμα και το εσωτερικό μπορεί να είναι εναντίον μας. Αν δε μεριμνήσουμε για το δικό μας σύστημα αυτοβοήθειας η διατήρηση της ισορροπίας είναι αδύνατη.

Ας πράξουν λοιπόν όλοι τα δέοντα γιατί αν αφήσουμε το Αιγαίο και την Κρήτη να γίνουν προτεκτοράτα της Τουρκίας δεν θα μιλάμε απλά για την κορυφή του παγόβουνου. Αντίθετα θα αφήσουμε να δημιουργηθεί ένα τσουνάμι που εκτός από την Ελλάδα θα συμπαρασύρει μαζί του και άλλες χώρες.

Περσεφόνη Κ. Αρετάκη

[1] ΤΟ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΟ ΒΑΘΟΣ, Η ΔΙΕΘΝΗΣ ΘΕΣΗ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΑΣ, Αχμέτ Νταβούτογλου, 2010 για την ελληνική γλώσσα, εκδόσεις ΠΟΙΟΤΗΤΑ, Μετάφραση:Νικόλαος Ραπτόπουλος, Κεφάλαιο 6:Η εγγύς θαλάσσια περιοχή, σελ. 269, 1η παράγραφος

[2]  ΤΟ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΟ ΒΑΘΟΣ, Η ΔΙΕΘΝΗΣ ΘΕΣΗ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΑΣ, Αχμέτ Νταβούτογλου, 2010 για την ελληνική γλώσσα, εκδόσεις ΠΟΙΟΤΗΤΑ, Μετάφραση:Νικόλαος Ραπτόπουλος, Κεφάλαιο 6: Η εγγύς θαλάσσια περιοχή, σελ. 269, (17η – 19η σειρά)

Ακολουθήστε το infognomonpolitics.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις που αφορούν τα εθνικά θέματα, τις διεθνείς σχέσεις, την εξωτερική πολιτική, τα ελληνοτουρκικά και την εθνική άμυνα.
Ακολουθήστε το infognomonpolitics.gr στο Facebook

Ακολουθήστε τον Σάββα Καλεντερίδη στο Facebook

Ακολουθήστε τον Σάββα Καλεντερίδη στο Twitter

Εγγραφείτε στο κανάλι του infognomonpolitics.gr στο Youtube

Εγγραφείτε στο κανάλι του Σάββα Καλεντερίδη στο Youtube